เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => หลังแนวยิง => ข้อความที่เริ่มโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 19, 2010, 10:50:05 PM



หัวข้อ: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 19, 2010, 10:50:05 PM
คนส่วนมากชอบพูดถึงความสำเร็จ... แต่ผมกลับชอบพูดเรื่องความล้มเหลวเพื่อตอกย้ำและเก็บความเจ็บช้ำเพื่อเป็นแรงผลักดันให้ตัวเอง...

ทุกอย่างเริ่มเข้ารูปเข้ารอยอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะพูดแต่เรื่องความล้มเหลวที่ประสพมา... คุยให้ใครฟังก็ไม่มีใครอยากฟัง เพราะมีแต่คนคิดว่าตัวเองแน่... คิดว่าตัวเองเก่ง...

อยากเล่าจุดที่มองเห็นในสิ่งที่เราก็เคยมองข้าม เลยทำให้ก้าวพลาด... ก็ไม่มีใครอยากจะฟัง..

จะสอนอะไรซักหน่อย... ก็หาว่าเราเคยก้าวพลาดมา มีปัญญาไปสอนอะไรมัน...

บ่นไปเรื่อยๆครับ... สงสัยเริ่มจะแก่แล้ว... :-\


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 19, 2010, 11:34:25 PM
อย่าเพิ่งแก่ครับพี่  เวลาให้แก่ยังมีอีกเยอะครับ  :D

ความผิดพลาดในอดีตคือขั้นบันไดให้ผมเหยียบครับ  ;D ;D


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 19, 2010, 11:39:51 PM
จะเล่นมุกอะไรมุกกะตากวางซะหน่อย... แต่คิดไม่ออก... ;D


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 19, 2010, 11:41:37 PM
จะเล่นอะไรมุกกะตากวางซะหน่อย... แต่คิดไม่ออก... ;D

เป๊ปทีน หน่อยไหมครับพี่ตั๊ว   ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 19, 2010, 11:48:33 PM
จะเล่นอะไรมุกกะตากวางซะหน่อย... แต่คิดไม่ออก... ;D

เป๊ปทีน หน่อยไหมครับพี่ตั๊ว   ::005:: ::005::

จ๊าก....!

ก็ผมเห็นกวางคำนวณค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง ผมเลยตกใจเลย.. นึกไม่ถึงว่าทำด้านนี้ด้วย... จริงๆนึกไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ว่าจะเข้าไปแซวในห้องคนนอนดึกซะหน่อย...  ;D แต่ตอนนี้ลืมแล้ว... :~)

ซอยเป๊ปทีนขวดด่วน...


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 20, 2010, 12:02:14 AM
จะเล่นอะไรมุกกะตากวางซะหน่อย... แต่คิดไม่ออก... ;D

เป๊ปทีน หน่อยไหมครับพี่ตั๊ว   ::005:: ::005::

จ๊าก....!

ก็ผมเห็นกวางคำนวณค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง ผมเลยตกใจเลย.. นึกไม่ถึงว่าทำด้านนี้ด้วย... จริงๆนึกไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ว่าจะเข้าไปแซวในห้องคนนอนดึกซะหน่อย...  ;D แต่ตอนนี้ลืมแล้ว... :~)

ซอยเป๊ปทีนขวดด่วน...

ผมเป็น ช่าง อบต.ต๊อกต๋อยน่ะครับพี่ตั๊ว  เลยพอรู้มั่งนิๆโหน่ยๆ   :D


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: SillyOldMan ที่ สิงหาคม 20, 2010, 12:17:31 AM
ลองหาหนังสือDare to failมาอ่านดูครับ  ::002::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: วัฒน์ ที่ สิงหาคม 20, 2010, 01:39:32 AM
 :) เมื่อต้องเป็นผู้แพ้ หรือล้มเหลวควรทำอย่างไร?

1. รับความจริง อาจจะเจ็บปวดบ้างในการจะต้องรับความจริงว่าเราเป็นผู้แพ้ แต่เมื่อทำเต็มที่แล้ว แพ้ก็แพ้ซิ จงรับความจริงให้ได้
รู้ไหมครับว่า ไม่มีใครล้มเหลวหรือแพ้จริงๆ มีล้มเลิกทั้งนั้น แล้วคุณจะเป็นอีกคนหนึ่งที่ล้มเลิกหรือ?

2. มองโลกในแง่ดี แม้จะล้มเหลวหรือเป็นผู้แพ้แล้วก็ต้องฝึกการมองโลกในแง่ดีให้ได้ คนที่ประสบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่มักล้มเหลวมาก่อนทั้งนั้น
แต่เขาจะเป็นนักฝันที่ยิ่งใหญ่ด้วย เราจึงต้องฝันต่อไป มองโลกในแง่ดีต่อไป

3. มีอารมณ์ขัน อย่าจริงจังกับชีวิตนัก ทุกอย่างมีขึ้นและมีลง มีทุกข์สุขสลับกันไป ซึ่งเป็นเรื่องของอนิจจัง อนัตตา ซึ่งเป็นหลักความจริงของโลกและชีวิต ต้องยอมรับให้ได้
การจริงจังกับชีวิตมากไปจะทำให้ขาดอารมณ์ขัน กลายเป็นความเครียด

ขงจื้อเคยบอกว่า เกียรติยศอันยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่การไม่เคยล้ม แต่อยู่ที่การลุกขึ้นมาสู้ใหม่ทุกครั้งที่ล้มลงต่างหาก คุณคิดว่าขงจื้อเคยล้มหลายครั้งไหมเล่า?

4. ปรับตัวเข้าหาความเป็นสากลได้ดี มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่มีลักษณะพิเศษที่ปรับตัวได้ง่าย ถ้าอยากทำควรจะเป็นผู้ขยัน อดทน หมั่นหาความรู้ใส่ตัว
และกล้าทำในสิ่งใหม่ๆ ได้อีกเสมอ คุณจะมีผลงานใหม่ๆ ออกมาอยู่เสมอๆ มากกว่าคนอื่นๆ

อีกสิ่งหนึ่งที่ต้องปรับตัวให้มีให้ได้ก็คือ การมีคุณธรรม ได้แก่ กตัญญู กตเวที เสียสละ รับผิดชอบ ซื่อสัตย์ รักเพื่อนมนุษย์

คุณธรรมหรือความดีนี้ จะทำให้คนสรรเสริญ และพร้อมจะช่วยเหลือต่อไป

อย่าสูญเสียกำลังใจและความกระตือรือร้น เพราะนั่นเป็นการล้มละลายที่หนักที่สุด

จงตั้งจุดมุ่งหมายเอาไว้ แล้วดำเนินไปตามจุดมุ่งหมายนั้น ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น

บอกกับตัวเองว่าคุณเป็นคนเก่ง...ดีมากแล้ว

ความสุขและกำลังใจจะเกิดขึ้นทุกครั้ง ที่คุณลงมือและคิดอย่างที่ผมบอก

คนจะมีความสุขได้เท่าที่เขาตั้งใจอยากจะมี อย่ายอมแพ้ จงยืนหยัดสู้ต่อไป

ถ้าคนอื่นเขายอมแพ้ก็เป็นเรื่องของเขา
แต่เราต้องไม่ยอมแพ้ เพราะความสำเร็จขึ้นอยู่กับการยืนหยัดสู้ต่อไป ในขณะที่คนอื่นเขายอมแพ้นี่เอง

จงใช้ความล้มเหลวให้เป็นโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่อย่างฉลาดมากขึ้น ทุกครั้ง ทุกวัน

คุณจะจดจำวิธีคิด วิธีลงมือปฏิบัติ เมื่อคุณล้มเหลวพ่านแพ้ชีวิตเหล่านี้ไว้อีกนานแสนนาน และจะนำมาใช้อีกถ้ามันเกิดขึ้นอีก

สิ่งที่คุณทำนี้เป็นการทำดี ผู้คนจะจำได้ถึงการทำดีของคุณ มากกว่าจะจดจำการประสบความสำเร็จมากน้อยเพียงไรหรือไม่ของคุณ

เมื่อเริ่มต้นคิดและทำใหม่ให้ถูกต้องได้แล้วผู้แพ้ก็จะกลายเป็นผู้ชนะในโอกาสต่อไปในที่สุด

ฝันให้ไกล...ไปให้ถึง...ได้แค่ไหนก็แค่นั้น...เก่งมากแล้ว...เชื่อผมเถอะ


คมคำคนคม

We cannot direct the wind, but we can adjust the sails.
เราไม่สามารถกำหนดทิศลม แต่เราสามารถปรับใบเรือ

Bertha Calloway


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 20, 2010, 03:39:58 AM
:) เมื่อต้องเป็นผู้แพ้ หรือล้มเหลวควรทำอย่างไร?

3. มีอารมณ์ขัน อย่าจริงจังกับชีวิตนัก ทุกอย่างมีขึ้นและมีลง มีทุกข์สุขสลับกันไป ซึ่งเป็นเรื่องของอนิจจัง อนัตตา ซึ่งเป็นหลักความจริงของโลกและชีวิต ต้องยอมรับให้ได้
การจริงจังกับชีวิตมากไปจะทำให้ขาดอารมณ์ขัน กลายเป็นความเครียด

               ผมยึดหลักนี้มานานแล้วจึงเป็นที่มาของคำว่า  .......

               (http://www.khonkaenlink.info/share/image.php?id=5643_4B3822AA&gif)        (http://www.khonkaenlink.info/share/image.php?id=7649_4B8C9CED&gif)

                ยืดอกยิ้มสู้ทุกสถานะการณ์  ไม่หวั่นแม้วันมามาก  ไม่บรรจุเรื่องไร้สาระมาเป็นสาระในชีวิต  ขอบคุณครับ



หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ สิงหาคม 20, 2010, 04:04:48 AM
ประสบการณ์ ความลำบาก การต่อสู้ ไม่เคยลืมเลือนครับ อีกทั้งเห็นอะไรๆจากสิ่งรอบตัว ข่าวสารต่างๆ เห็นคนที่เคยสำเร็จให้เราเห็น เห็นคนล้มเหลว เห็นคนที่ไปไม่ไหว เห็นคนที่พลาดพลั้ง แม้แต่เราก็เคยพลาดพลั้งมา ล้วนเป็นสิ่งเตือนใจ ให้เราอยู่ด้วยความไม่ประมาทในชีวิต

 

จขกท.ก็คิดคล้ายๆกันครับ คนเราไม่มีใครสำเร็จไปหมดหรอก อย่าประมาท บางคนหลงระเริงบ้างตามวุฒิภาวะ แต่สุดท้ายวัดกันที่ระยะยาวครับ ก็คงไม่หวังอะไรมาก ขอแค่ไม่ลำบากตอนแก่(ถ้าได้แก่นะ  ::005:: )



หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 20, 2010, 04:11:21 AM

                      เกิดอะไรขึ้นอะน้าเบิ้ม ละเมอ  หรือ  คิดถึงน้องแก้มบุ๋ม จนนอนไม่หลับ



หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 20, 2010, 05:19:25 AM
พี่ตั้งยังไม่แก่หรอกครับ
ชีวิตผม ล้มเหลวมามากแล้ว
ถึงตอนนี้ ยังดีที่มีครอบครัวที่อบอุ่น เพื่อเป็นกำลังใจต่อไปครับ


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ สิงหาคม 20, 2010, 07:22:51 AM
ล้มเหลว(ล้มลุกได้ )  /   แต่ถ้าเหลวเปลวมันลุกไม่ได้ครับ     สู้ทุกอย่างแบบนักสู้ครับชีวิตไม่มีถอย ท้อถอยหลัง 1 ก้าว เดินหน้า 2 ก้าว  เราก็นำมันใหม่และเหนือกว่าครับผม ;)


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 20, 2010, 08:35:47 AM
คนที่อายุน้อยมักไม่เข้าใจความสำคัญของ"วินัย"ครับ... ส่วนคนที่ผ่านโลกผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้วจะรู้ว่าวินัยของตนเองคือการปิดประตูล้มเหลววิธีหนึ่ง, คือความล้มเหลวมันไม่ได้เริ่มต้นโครมเดียวจบ แต่มันจะเริ่มนับหนึ่งไปเรื่อยๆ จนครบ 100 องศาน้ำเดือดปุ๊บระเบิดตูม แล้วก็ล้มครืน...

การมีวินัยคือการตัดปัจจัยไม่ให้เริ่มนับหนึ่ง แปลว่าเรื่องยุ่งยากมันก็ไปได้ไม่ถึง 100 องศาน้ำเดือด, เพราะวินัยคือผลลัพธ์ของกระบวนการคิดที่สรุปรวบยอดเป็น"สูตร"ที่เอาไปใช้ได้เลย โดยไม่ต้องมานั่งคิดหาเหตุผลที่มากันทุกครั้งให้เสียเวลานับหนึ่งกันใหม่... ตรงนี้นายสมชายว่าคือความแตกต่างระหว่างมืออาชีพกับมือสมัครเล่นครับ, มืออาชีพต้องไร้อารมณ์ และกำหนดพฤติกรรมตนเองด้วยเหตุผล+ใช้วินัยกำกับตนเอง(นายสมชายก็พยายามพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา)...

นายสมชายอายุไม่น้อย เคยล้มหลายครั้ง แล้วล้มทุกครั้งก็เหลือคนรอบข้างน้อยลงทุกที... ในที่สุดเหลือที่ไว้ใจฝากชีวิตได้แค่ครอบครัว+ม้าแก่(นับรวม G19 ด้วย)ตัวดั้งเดิมครับ, ส่วนคนอื่นรอบข้างต้องถูกประเมินทุกครั้งก่อน ในทุกเรื่อง...

กรอบในการประเมินบุคคลอื่นของนายสมชายคือเริ่มต้นที่เรื่องบัว 4 เหล่า, หลังจากนั้นดูที่ความมีวินัย, หลังจากนั้นดูที่ความรู้ความสามารถที่เราจะต้องพึ่งพาเขา... ส่วนเรื่องความซื่อสัตย์สุจริต, ความจริงใจ ฯลฯ นั่นมันโกหกกันได้ครับ...


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 20, 2010, 08:39:48 AM
คนส่วนมากชอบพูดถึงความสำเร็จ... แต่ผมกลับชอบพูดเรื่องความล้มเหลวเพื่อตอกย้ำและเก็บความเจ็บช้ำเพื่อเป็นแรงผลักดันให้ตัวเอง...

ทุกอย่างเริ่มเข้ารูปเข้ารอยอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะพูดแต่เรื่องความล้มเหลวที่ประสพมา... คุยให้ใครฟังก็ไม่มีใครอยากฟัง เพราะมีแต่คนคิดว่าตัวเองแน่... คิดว่าตัวเองเก่ง...

อยากเล่าจุดที่มองเห็นในสิ่งที่เราก็เคยมองข้าม เลยทำให้ก้าวพลาด... ก็ไม่มีใครอยากจะฟัง..

จะสอนอะไรซักหน่อย... ก็หาว่าเราเคยก้าวพลาดมา มีปัญญาไปสอนอะไรมัน...

บ่นไปเรื่อยๆครับ... สงสัยเริ่มจะแก่แล้ว... :-\

ถ้าตรงตัวสีแดงคุณตั้วหมายถึงลูกน้องแล้วละก้อ... นายสมชายว่าลูกน้องคนนี้เหมาะสำหรับรับคำสั่งอย่างเดียวแล้วครับ เพราะตะแกท่าทางเหมือนประมาทเกิน... แฮ่ๆ...



หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: ภูปทุม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 20, 2010, 09:28:07 AM

  คนที่แข็งแรง ผ่านการล้มมาแล้วทุกคน  ::002::

  แต่คนที่ผ่านการล้มมาแล้ว ใช่ว่าจะแข็งแรงทุกคน  ::012::

  และคนที่แข็งแรงแล้ว ใช่ว่าจะไม่ล้มอีก  :~)


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: PRO-JOM ที่ สิงหาคม 20, 2010, 01:08:59 PM
 :D  นักรบย่อมมีบาดแผลครับ แผลใจ แผลกาย ก็ว่ากันไป ;D
       


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 20, 2010, 01:49:20 PM
ขอบคุณครับพี่สมชาย... ::002::

เป็นข้อสรุปที่ตรงใจครับ กับคำว่ามีวินัย.. ที่แรกผมนั่งคิดทำนองว่าเราต้องรักษาความดี อย่างเกลือรักษาความเค็ม... เสมอต้นเสมอปลาย... แต่ทุกอย่างก็คือคำว่า "วินัย" ตามที่พี่สมชายกล่าวครับ... ผมได้หลักยึดแล้ว... ::014::

อีกอย่างขอเสริมพี่สมชายครับ... นอกจากไร้อารมณ์ ต้องไร้กระบวนท่าด้วย... ไม่ยึดติดรูปแบบ แต่ปรับตัวให้เข้ากับสถาณการณ์ให้ได้...

ขอบคุณพี่วัฒน์ด้วยครับ... ::014:: ช่วงก่อนหน้านี้ผมไร้อารมณ์ขันเลยจริงๆ เนื่องจากเครียดมากๆ จะทบทวนข้อความของพี่วัฒน์อย่างละเอียดตอนเย็นๆหลังเลิกงาน... +1 ให้พี่ทั้งสองครับ.. ::014::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: นายรัก-รักในหลวง- ที่ สิงหาคม 20, 2010, 02:36:26 PM
ความล้มเหลวเป็นบันไดที่ จะนำไปสู่ความสำเร็จครับ พี่ตั้ว  ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 20, 2010, 10:06:26 PM
ผมทิ้งมรดกงานให้รุ่นน้องคนนึง เป็นโครงการณ์ที่ให้ทำค่าแรงอย่างเดียว ผมทำโครงสร้าง ก่ออิฐ วางระบบประปา วางท่อร้อยสายไฟไว้หมดแล้ว ที่เหลือคือฉาบปูน ซึ่งเป็นงานที่เร็วกว่างานก่ออิฐเยอะ.. BOQ ก็พอๆกัน... แค่นั่งเฝ้าลูกน้องอย่างเดียวยังไงก็เหลือ... และมีโครงการณ์ต่อเนื่องให้ทำต่อ...

ส่วนผมมาโม่งานใหม่... ไม่มีเวลาทำอย่างอื่นเลยเนื่องจากต้องใช้ความไวในการเร่งงานเพื่อให้ได้ค่างวดมาหมุนเวียนกับค่าใช้จ่ายในอดีตและปัจจุบัน...

รุ่นน้องผมไม่เข้าใจโอกาสที่ผมให้ ยังทำเช้าชามเย็นชาม เข้าดูงานวันละชั่วโมง พอสิ้นวิกค่าแรงไม่พอจ่ายก็โทรมาให้ช่วย...

มีธุรกิจไหนกันที่เราไม่ต้องเฝ้า.. มรึงไม่มาดูงาน แล้วฟังแต่คนงานโดยไม่รู้เลยว่างานไม่งอก แล้วเจ้าของโครงการณ์จะจ่ายให้มรึงมั๊ย...

ถ้าอ้างว่ามาดูแลงานทุกวัน แล้วทำได้เท่านี้ ก็จบ...! ไม่มีประสิทธิภาพ...!

.....เมื่อก่อนผมนึกว่าตัวผมแน่... รับงานหลายที่... ไว้ใจลูกน้องทุกคน... ไม่มีเวลาเฝ้าหน้างาน....

ตอนนี้ที่เรียนรู้ได้ คือ ไม่ไว้ใจลูกน้อง... มีแต่คนจ้องคอรัปชั่น... พอจับได้มันก็ลาออก เราก็ต้องหาหัวใหม่มาแทน... แต่ถ้าไม่มีเวลา ทุกอย่างจะกลับวนมาใหม่...

ผมทำที่เดียว คุมคนเดียวไม่จ้างใคร จ่ายค่าแรงเองไม่ผ่านใคร ไม่มีอะไรรั่ว...

แต่ทุกอย่างที่สอนรุ่นน้องคนนี้ไป... ถ้ายังทำไม่ได้อีก ก็คงต้องลอยแพ... ผมอุ้มใครไม่ได้นานสำหรับตอนนี้...

เพื่อนฝูงหายไปทุกขณะ ในขณะที่เราล้มจริงๆ อย่างที่พี่สมชายบอก...

ผมยังโชคดีที่หันหัวเรือทัน... ไม่งั้นไม่รู้ป่านนี้เป็นอย่างไร...

แต่ที่ไม่เข้าใจ ทำไมรุ่นน้องผมถึงไม่เคยโทษตัวเอง... โทษโน่นโทษนี่อย่างเดียว...


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: วัฒน์ ที่ สิงหาคม 20, 2010, 10:45:35 PM
 :) คุณงตั้ว มักจะมีปัญหาด้านนี้มาตลอดเลยนะครับ เรื่องของการบริหารคนนี้คุณ.ธนินท์ เจียรวนนท์ เคยพูดไว้ว่า "คนที่จะเป็นผู้บริหารระดับสูงไม่ควรมองที่ จุดด้อยของคนอื่น แล้วมองแต่จุดเด่นของตัวเอง เพราะว่าถ้าพยายามมองจุดด้อยของคนอื่น ก็จะคิดว่าตัวเองเก่งอยู่ทุกครั้งทุกทีไป จึงไม่ได้มีความพยายามปรับตัว เราต้องมองจุดเด่นของคนอื่น แล้วหาทางใช้จุดเด่นของเขาให้เป็นประโยชน์ จึงสามารถทำงานใหญ่ได้"

แต่ก่อนอื่นคุณ.ตั้ว ต้องเลือกใช้คนให้ถูกกับงานและเวลาก่อนครับ ต้องรู้จักการบริหารคนให้เป็น หลักการเลือกคนทำงาน ให้เลือกคนที่มีความรับผิดชอบสูง มีความอดทนเยี่ยม มีความซื่อสัตย์สุจริต และมีความขยันหมั่นเพียร คนที่จะประสบความสำเร็จประสบความสำเร็จนั้น นอกจากตัวเองจะมีความรู้ มีความสามารถในการ ตัดสินใจอย่างถูกจังหวะ รวมถึงมองการณ์ไกลแล้ว ยังต้องได้รับความร่วมมือจากลูกน้องด้วย

 :) ปัญหาน่าจะเริ่มจากการเลือกคนที่ให้มารับช่วงต่อไม่ถูกที่ ถูกคน ไม่เป็นไรครับ..ผิดไปเป็นบทเรียน ครั้งหน้าอย่าเลือกคนทำงานเพราะสงสาร เพราะไม่เช่นนั้นอาจต้องมานั่งสงสารตัวเองนะครับ





หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 20, 2010, 11:26:40 PM
รุ่นน้องผมคนนี้เป็นสถาปนิกที่ชักชวนผมซึ่งเป็นรุ่นพี่ให้ได้เข้าไปเหมางานที่ตรอกข้าวสาร เป็นโรงแรมแค็ปซูล ซึ่งรับฝรั่งแบ๊คแพค เป็นแนวใหม่ของการทำโรงแรม... แต่โรงแรมแค็ปซูล งานระบบจะเยอะครับพี่วัฒน์ เนื่องจาก 1 ห้อง สามารถมีแค็ปซูลซ้อนๆกันได้ 3-4 ชั้น และเรียงกันได้หลายแถวใน 1 ห้อง เหมือนหนังอวกาศที่คนนอนในช่องแคบๆอ่ะครับ... แต่ทุกช่องจะมีสวิทซ์ ปลั๊ก โคมไฟ ทีวี.. เลยทำให้ราคางานระบบค่อนข้างสูง... และพอเสื้อแดงบุกมา ผมเลยจบข่าว สั่งสายไฟไว้เพียบ แต่เข้าไปทำงานไม่ได้... หลังเหตุการณ์สงบ ไม่มีอะไรเหลือเลยครับ... เจ้าของโครงการณ์ก็ท้อเลยไม่ทำต่อ... ผมเลยชวนมาทำงานที่มีนบุรี... สุดท้ายก็ล่มอีก...

ผมก็ทิ้งไม่ได้ เลยให้เครื่องมือ และคนงาน เพื่อทำมาหาเลี้ยงครอบครัว... ส่วนผมต้องมาไฟท์เตอร์ที่งานใหม่ เพื่อไปชดเชยสิ่งที่เสียไป...

แต่รุ่นน้องยังมองผมเป็นลูกพี่... ยังไงก็ไม่ทิ้ง... แต่ผมเองอุ้มไม่ไหว...

ผมเคยมีลูกน้องร้อยกว่าคน เดี๋ยวนี้เหลือ 20 กว่าคน... แต่ผมรู้สึกว่ามีความสุขกว่าเก่า....

ผมไม่จ้างรุ่นน้องผมต่อเพราะอุ้มไม่ไหว เลยให้งานที่ผมทำอยู่ให้ทำต่อ...

เพียงแต่ผมไม่ได้บอกว่าจะยกงานให้... เค้าเลยไม่มีความกระตือรือล้น... เลยกระทำตัวเหมือนก่อน...

แต่ใจจริงๆ ผมเปิดประตูบานสุดท้ายให้ไปแล้วครับ.... แต่เค้าไม่สนใจในงานเอง....

โปรเจ็คไซท์ไม่แฮ๊ปปี๊... เจ้าของโครงการณ์ไม่แฮ๊ปปี๊... และยังหาว่าผมทิ้ง... เวลาทั้งเดือนไม่ทำงาน แต่พอเงินจะออกมานั่งเครียด...


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 21, 2010, 08:16:55 AM
http://www.youtube.com/watch?v=Y7CeoUZbW3Y&feature=player_embedded# (http://www.youtube.com/watch?v=Y7CeoUZbW3Y&feature=player_embedded#)!


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 21, 2010, 10:13:43 AM
http://www.youtube.com/watch?v=Y7CeoUZbW3Y&feature=player_embedded# (http://www.youtube.com/watch?v=Y7CeoUZbW3Y&feature=player_embedded#)!
::002:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: dimple8 ที่ สิงหาคม 21, 2010, 11:03:03 AM
ชอบกระทู้นี้จังค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดด้วย

ขอบคุณนะคะ

 :VOV: :VOV: :VOV:


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ ที่ สิงหาคม 23, 2010, 09:58:44 AM
มีหลายคนชอบพูดว่า ความผิดพลาดในอดีตคือครูที่ดี  ถ้าดีจริงทำไมหลายๆคนยังผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ที่ถูกต้องแล้วนั้น การเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตต่างหากที่จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้คนเราประสบความสำเร็จได้

แต่คนเก่งมักเรียนรู้จากความผิดพลาด
คนฉลาดจะเรียนรู้ความผิดพลาดของผู้อื่นครับ  :) :) :)


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: ภูปทุม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 23, 2010, 10:21:13 AM
มีหลายคนชอบพูดว่า ความผิดพลาดในอดีตคือครูที่ดี  ถ้าดีจริงทำไมหลายๆคนยังผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ที่ถูกต้องแล้วนั้น การเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตต่างหากที่จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้คนเราประสบความสำเร็จได้

แต่คนเก่งมักเรียนรู้จากความผิดพลาด
คนฉลาดจะเรียนรู้ความผิดพลาดของผู้อื่นครับ  :) :) :)

    ::002:: ::002:: ::002::

 ในเส้นทางธุรกิจ เก่งอย่างเดียวไม่พอ ต้องฉลาดด้วย  ::002::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: bundit_น้อย / รักในหลวง ที่ กันยายน 03, 2010, 09:59:59 AM
:) คุณงตั้ว มักจะมีปัญหาด้านนี้มาตลอดเลยนะครับ เรื่องของการบริหารคนนี้คุณ.ธนินท์ เจียรวนนท์ เคยพูดไว้ว่า "คนที่จะเป็นผู้บริหารระดับสูงไม่ควรมองที่ จุดด้อยของคนอื่น แล้วมองแต่จุดเด่นของตัวเอง เพราะว่าถ้าพยายามมองจุดด้อยของคนอื่น ก็จะคิดว่าตัวเองเก่งอยู่ทุกครั้งทุกทีไป จึงไม่ได้มีความพยายามปรับตัว เราต้องมองจุดเด่นของคนอื่น แล้วหาทางใช้จุดเด่นของเขาให้เป็นประโยชน์ จึงสามารถทำงานใหญ่ได้"

แต่ก่อนอื่นคุณ.ตั้ว ต้องเลือกใช้คนให้ถูกกับงานและเวลาก่อนครับ ต้องรู้จักการบริหารคนให้เป็น หลักการเลือกคนทำงาน ให้เลือกคนที่มีความรับผิดชอบสูง มีความอดทนเยี่ยม มีความซื่อสัตย์สุจริต และมีความขยันหมั่นเพียร คนที่จะประสบความสำเร็จประสบความสำเร็จนั้น นอกจากตัวเองจะมีความรู้ มีความสามารถในการ ตัดสินใจอย่างถูกจังหวะ รวมถึงมองการณ์ไกลแล้ว ยังต้องได้รับความร่วมมือจากลูกน้องด้วย

 :) ปัญหาน่าจะเริ่มจากการเลือกคนที่ให้มารับช่วงต่อไม่ถูกที่ ถูกคน ไม่เป็นไรครับ..ผิดไปเป็นบทเรียน ครั้งหน้าอย่าเลือกคนทำงานเพราะสงสาร เพราะไม่เช่นนั้นอาจต้องมานั่งสงสารตัวเองนะครับ





 ::002::..... :VOV:... +1 ครับพี่วัฒน์...(เป็นบวกแรกในเวปนี้เลยนะครับพี่ อิอิ) ::014::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: bundit_น้อย / รักในหลวง ที่ กันยายน 03, 2010, 10:01:24 AM
มีหลายคนชอบพูดว่า ความผิดพลาดในอดีตคือครูที่ดี  ถ้าดีจริงทำไมหลายๆคนยังผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ที่ถูกต้องแล้วนั้น การเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตต่างหากที่จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้คนเราประสบความสำเร็จได้

แต่คนเก่งมักเรียนรู้จากความผิดพลาด
คนฉลาดจะเรียนรู้ความผิดพลาดของผู้อื่นครับ  :) :) :)

    ::002:: ::002:: ::002::

 ในเส้นทางธุรกิจ เก่งอย่างเดียวไม่พอ ต้องฉลาดด้วย  ::002::


ต้องมีเหน็บ " ความเจ้าเล่ "เข้าไปอีกหน่อย... กันหมากัด 5555 ::005::


หัวข้อ: Re: ความล้มเหลว...
เริ่มหัวข้อโดย: bundit_น้อย / รักในหลวง ที่ กันยายน 03, 2010, 10:15:41 AM
..ขออภัยครับคุณตั้ว โทรมาแล้วไม่ได้คุยกัน...ไม่ได้นอนมา2คืนแล้วครับ.....กำลังไฟล์งานระดับกลาง (แต่ใหญ่มากในตอนนี้) 55555

...เมื่อคืนที่โทรมา 3 ทุ่ม กำลัง...โก่งคอพรีเซ็นต์อยู่กลางวงครับ ::012::

...เมื่อคืนกลับมาได้นอนเต็มๆ....เช้านี้รอลุ้นหัว-ก้อย....เช้านี้เวลามี ก็ให้ได้ค้นมาเจอกระทู้ครับ :VOV:



...อย่าไปยึดติดกับความสำเร็จ หรือล้มเหลว เมื่อวันวาน...มันผ่านไปแล้ว...โลกหมุนทุกวัน...กระบวนท่าก็ต้องพลิกแพลงใหม่ตลอดเวลา...เรียนรู้โลก

...อะไรจะเกิดก็เข้ามา ตั้งหลักสู้...เพราะไม่มีที่ให้หนีสำหรับคนแพ้ หรือสงสารตัวเอง

...แต่มีที่ให้พักใจ...เพื่อตั้งหลัก :VOV:...พระราม2 หิ้วเหล้ามา  :VOV: ::005:: ::005:: ::005::

...เสือ1 ถึง เสือ2...ว.2 เปลี่ยน...คลื๊ดดดดด