|
หัวข้อ: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ตุลาคม 03, 2010, 01:55:00 PM การเจริญมรณสติ คือ การระลึกถึงความตายบ่อยๆ เป็นการ
เตรียมใจรับมือกับความตายที่ดีที่สุด คือ การทำใจให้คุ้นชิน กับความตายเป็นเบื้องเเรก เพื่อให้เราสามารถทำใจให้คุ้นชินกับ ความตายได้ด้วยการระลึกนึกถึงความตายอยู่เสมอ นั่นคือ "การ เจริญมรณสติ" อยู่เป็นประจำ การระลึกถึงความตาย ก็เพื่อจะให้เกิดความไม่ประมาท จนเกิด ความสลดใจ รู้สึกขึ้นในจิต จริงๆว่าตนเองจะต้องตายเเน่ๆ เเล้วเร่งขวนขวายในการทำความ ดี เตรียมตัวไว้ให้พร้อมอยู่เสมอกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเราต่อไป ข้างหน้าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น การเจริญมรณสติ สามารถทำได้โดยการระลึกหรือเตือนตนว่า เราต้องตายอย่างเเน่นอน ความตายสามารถเกิดขึ้นกับเราได้ทุกเมื่อ อาจเป็นปีหน้า เดือนหน้า พรุ่งนี้ คืนนี้ หรืออีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ก็ได้ เมื่อระลึกได้เช่นนี้เเล้ว ก็ต้องสำรวจหรือถามตนเองว่า " เรา พร้อมที่จะตายหรือยัง เราได้ทำสิ่งที่ควร ทำเสร็จสิ้นเเล้วหรือยัง " หากยังไม่พร้อม เราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์อย่าง เต็มที่ เร่งทำสิ่งที่ควรทำให้เสร็จสิ้น อย่าปล่อย เวลาให้สูญเปล่า หาไม่แล้ว เราอาจไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านั้นเลยก็ได้ ในการเจริญมรณสติจำเป็นที่จะต้องใช้สติ คอยกระตุ้นให้เกิดความไม่ประมาทอยู่เสมอ อะไรที่เป็นสาระของชีวิต ก็ให้เร่งรีบทำ อย่า ผัดวันประกันพรุ่ง มิฉะนั้นแล้วจิตก็ย่อมจะตก ไปสู่อารมณ์ฝ่ายต่ำ สติจึงเป็นธรรมสำคัญ ที่ จะต้องหมั่นระลึกไว้เสมอ ความตาย ไม่ว่าจะน่ากลัวอย่างไรในสาย ตาของคนทั่วไป ก็ยังไม่น่ากลัวเท่ากับความ กลัวตาย เพราะความกลัวตายนั้น สามารถ หลอกหลอนคุกคามจิตใจของผู้คนให้เกิด ความหวาดกลัวนานนันปีหรือยิ่งกว่านั้น เมื่อ ความกลัวเกิดขึ้นเมื่อไร ก็ทำให้เกิดความ ทุกข์ขึ้นเมื่อนั้น เพราะเห็นความทุกข์เป็น ศัตรู ยิ่งเมื่อความตายมาอยู่ต่อหน้า แทนที่จะ ยอมรับ กลับปฎิเสธผลักไสออกไปให้ไกล ที่สุด แต่เมื่อไม่สมหวังก็ยิ่งทุกข์ ยิ่งทุกข์ก็ยิ่ง ผลักไส ยิ่งผลักไสก็ยิ่งผิดหวัง ผลคือความ ทุกข์เพิ่มพูลเป็นทวีคูณ หารู้ไม่ว่าหากยอม รับความตาย ความทุกข์ก็จะน้อยลงไปมาก สาเหตุที่คนกลัวตาย ก็คือ มักคิดว่า ความตายจะมาพร้อมกับความเจ็บปวด และทำให้เราพลัดพรากจากบุคคลและสิ่ง อันเป็นที่รัก ทำให้สิ้นสุดโอกาสที่จะได้ เสพสุขอันเป็นสุดยอดปรารถนาของชีวิต กับบุคคลและสิ่งของอันเป็นที่รัก อีกทั้งมี ความหวงแหนในชีวิต เพราะชีวิตเป็น สมบัติชิ้นสุดท้ายที่อยากยึดเอาไว้อยู่ แม้ จะเป็นชีวิตที่สิ้นไร้ไม้ตอกก็ตามที ฉะนั้น ควรหมั่นเจริญมรณสติ คือ ระลึกถึงความตายอย่างสม่ำเสมอ จะช่วย กระตุ้นเตือนให้เราไม่ประมาทกับชีวิต เร่ง ทำสิ่งที่ยังค้างคาอยู่ให้แล้วเสร็จ ไม่ ผัดผ่อนไปเรื่อยๆ เร่งขวนขวายในการ ทำความดี เตรียมตัวไว้ให้พร้อมอยู่เสมอ กับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า ทำให้ไม่ เกิดความวิตกกังวล ทุรนทุรายกระสับกระ ส่ายและเป็นทุกข์ เมื่อความตายจะมา ปรากฎอยู่เบื้องหน้า พระเทพคุณาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชร วรวิหาร หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ ตุลาคม 03, 2010, 02:06:46 PM ขอบคุณครับน้าอรรถ ...... ที่สุดท้ายของทุกคน หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ ตุลาคม 03, 2010, 02:51:43 PM ขอบคุณครับ พี่ อรรถ หนีไม่พ้น จริง ๆ หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: อ้วน 008 รักในหลวง ที่ ตุลาคม 03, 2010, 03:46:14 PM ก็ระลึกถึงอยู่บ่อย ๆ ครับ จะลืมก็ช่วงอยากได้ปืนใหม่ ๆ ครับ ::004::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: ban.cha ที่ ตุลาคม 03, 2010, 07:14:32 PM ผมเคยขับรถยนต์ซิ่งบ่อยๆ แต่พอนึกถึงอุบัติเหตุ มีเจ็บ มีตาย
ผมไม่กล้าขับซิ่ง เกิดความกลัว ลดความเร็วลง ทันทีเลยครับ :OO หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: Yoshiki_Silencer - รักในหลวง ที่ ตุลาคม 03, 2010, 11:17:17 PM +1 ครับถ้าทุกคนคิดได้ว่าที่สุดในชีวิตของตนเองคือความตายสังคมจะสงบสุขมากกว่านี้ครับ
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ ตุลาคม 03, 2010, 11:20:26 PM +1 ครับ ::002::
ผมทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ให้ครอบครัว ผมไม่อยู่วันใด ให้ทุกคนมีชีวิตอยู่ต่อได้ อยากไม่ทุกข์ร้อน ผมก็พอใจแล้วครับ ::014:: หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 12:57:24 AM ขอบคุณมากครับ... ::014::
+1 ครับ... หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 05:30:58 AM คนเรา ไม่มีใครหนีพ้นความตายจริงๆ ครับ
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: poth ที่ ตุลาคม 04, 2010, 07:27:08 AM ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ ตุลาคม 04, 2010, 08:35:27 AM สาธุ.... ::014::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ ตุลาคม 04, 2010, 09:38:19 AM ขอบคุณครับน้าอรรถ... ::014::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ตุลาคม 04, 2010, 10:01:54 AM ผมได้ตัดสินใจซื้อบ้าน โดยใช้เวลาคิดเพียง 1 ชม. ตกแต่งต่อเติมเกือบเดือน / มีที่ดินอยู่ 280 ตรว.ที่หินกอง พ่อแม่พร้อมโอนให้ทันทีถ้าจะปลูกบ้าน ผมตั้งใจเก็บเงินอีก 2-3 ปี ...แต่แฟนกับลูกเห็นและชอบบ้านหลังนี้ ผมก็ตัดสินใจทันที ..ไม่รอแล้ว อีก 3 ปี ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง แต่วันนี้มีบ้านให้ครอบครัวอยู่แล้วๆมีความสุขมากครับ :VOV:ขอบคุณทุกท่านครับ ::014::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ ตุลาคม 04, 2010, 10:20:34 AM ผมได้ตัดสินใจซื้อบ้าน โดยใช้เวลาคิดเพียง 1 ชม. ตกแต่งต่อเติมเกือบเดือน / มีที่ดินอยู่ 280 ตรว.ที่หินกอง พ่อแม่พร้อมโอนให้ทันทีถ้าจะปลูกบ้าน ผมตั้งใจเก็บเงินอีก 2-3 ปี ...แต่แฟนกับลูกเห็นและชอบบ้านหลังนี้ ผมก็ตัดสินใจทันที ..ไม่รอแล้ว อีก 3 ปี ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง แต่วันนี้มีบ้านให้ครอบครัวอยู่แล้วๆมีความสุขมากครับ :VOV:ขอบคุณทุกท่านครับ ::014:: ใช้งบฯ ไปเท่าไหร่ครับน้าอรรถ... ของผมเริ่มจากบ้าน... ต่อมาไม้โทหาย... กลายเป็นบาน... พอได้ไม้โทกลับมา... น.หนู ก็ดันมาหาย... ตอนนี้เหลือแต่คำว่า "บ้า" ครับ... ;D ;D ;D ...เตือนใจสำหรับคนที่คิดจะปลูกบ้านไม้... โดยเฉพาะบ้านที่ไม่เหมือนใคร... ขอจงทบทวนให้จงหนัก... ไม่งั้นจะปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันเหมือนผม... หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ตุลาคม 04, 2010, 10:46:03 AM เจ็บป่วยนิดหน่อยแค่นี้คิดเลยหรือครับน้องอรรถ ::005::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: renold ที่ ตุลาคม 04, 2010, 10:56:51 AM ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น ::014:: ::014::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:10:40 AM สิ่งที่เรามักจะนึกเสียใจก่อนเสียชีวิต
โดย : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ โดยนักเขียนผู้นี้เคยทำงานดูแลผู้ป่วยที่รู้ตัวว่าจะเสียชีวิต และกลับไปอยู่ที่บ้านเพื่อรอวันตาย โดยเธอจะอยู่กับผู้ป่วยเหล่านี้ ในช่วงสามถึงสิบสองสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่ผู้ป่วยจะเสียชีวิต โดยในช่วงเวลาดังกล่าว เธอได้มีโอกาสพูดคุย และรับฟังความในใจของผู้ป่วยเหล่านี้ เมื่อถามถึงสิ่งที่เสียใจหรือสิ่งใดๆ ก็ตามที่ถ้าทำได้อยากจะย้อนอดีตไปเปลี่ยนแปลงนั้น เธอพบว่ามีอยู่ห้าประเด็นที่มักจะพบในผู้ป่วยที่กำลังใกล้เสียชีวิตเป็นส่วนใหญ่ครับ ประเด็นแรก คือ ผู้ป่วยเหล่านี้อยากจะมีความกล้าที่จะใช้ชีวิตตามแบบที่ตนเองอยากหรือต้องการจะเป็น ไม่ใช่ดำรงชีวิตตามความต้องการหรือความคาดหวังของผู้อื่น ซึ่งพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ป่วยอ ยากจะเปลี่ยนแปลงมากที่สุดครับ เนื่อง จากเมื่อผู้ป่วยพบว่าชีวิตตนเองกำลังจะสูญเสียไป และมีโอกาสมองย้อนกลับไปในอดีตนั้น จะพบว่ามีความฝันหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้เริ่มต้นทำหรือยังไม่บรรลุ และเมื่อใกล้จะเสียชีวิตก็จะพบว่าความฝันของตนเองนั้นจะไม่มีวันบรรลุ และส่วนใหญ่ก็มักจะมานั่งนึกเสียใจ เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถทำตามความฝันได้นั้น เป็นเพราะตัวเองเลือกที่จะไม่ทำเอง ตัวเองเลือกที่จะทำตามสิ่งที่ผู้อื่นขีดเส้นทางให้เดิน ถือเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับทุกๆ ท่านนะครับ ที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง ถ้ามีโอกาสและเลือกได้ก็ควรจะเดินตามความฝันของตัวท่านเอง เพราะคนเราหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย และเมื่อวันนั้นมาถึง เราก็คงจะไม่มีแรงที่จะเดินตามความฝันที่เราต้องการแล้ว การมีสุขภาพที่ดีจะช่วยทำให้ท่านเดินตามความฝันได้ แต่เมื่อใดก็ตามที่สุขภาพท่านเริ่มแย่แล้ว อิสระในการเดินตามฝันก็ท่านก็จะลดน้อยลง ประเด็นที่สอง คือ ผู้ป่วยใกล้เสียชีวิตเหล่านั้น คิดเสียใจว่าในอดีตจะไม่ได้ทำงานหนักเหมือนที่ผ่า นมา ซึ่งเหตุการณ์นี้ มักจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยชายเกือบทุกคนเลยครับ คุณผู้ชายเหล่านี้มักจะเสียใจว่าในอดีตที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้มีเวลาในการดูแลลูก ๆ ของตนเท่าที่ควร รวมทั้งไม่ได้อยู่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากภรรยาเท่าที่ควร ผู้ป่วยที่เป็นชายเกือบทุกคนจะรู้สึกเสียดายว่าในอดีตใช้ และให้เวลากับงานมากเกินไป ข้อสังเกตนี้ก็น่าคิดนะครับ ว่าในปัจจุบันเราให้ความสำคัญกับการทำงานมากเกินไปหรือไม่ เราต้องการแสวงหารายได้ ชื่อเสียง เกียรติยศมากเกินไปหรือไม่ สุดท้ายเมื่อเราใกล้ตายเราจะสำนึกเสียใจว่าเราได้พลาดโอกาสดีๆ ::014:: ::014:: หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: รัศมิ์วีร์ -รักในหลวง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:14:16 AM ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:16:11 AM ผมได้ตัดสินใจซื้อบ้าน โดยใช้เวลาคิดเพียง 1 ชม. ตกแต่งต่อเติมเกือบเดือน / มีที่ดินอยู่ 280 ตรว.ที่หินกอง พ่อแม่พร้อมโอนให้ทันทีถ้าจะปลูกบ้าน ผมตั้งใจเก็บเงินอีก 2-3 ปี ...แต่แฟนกับลูกเห็นและชอบบ้านหลังนี้ ผมก็ตัดสินใจทันที ..ไม่รอแล้ว อีก 3 ปี ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง แต่วันนี้มีบ้านให้ครอบครัวอยู่แล้วๆมีความสุขมากครับ :VOV:ขอบคุณทุกท่านครับ ::014:: ใช้งบฯ ไปเท่าไหร่ครับน้าอรรถ... ของผมเริ่มจากบ้าน... ต่อมาไม้โทหาย... กลายเป็นบาน... พอได้ไม้โทกลับมา... น.หนู ก็ดันมาหาย... ตอนนี้เหลือแต่คำว่า "บ้า" ครับ... ;D ;D ;D ...เตือนใจสำหรับคนที่คิดจะปลูกบ้านไม้... โดยเฉพาะบ้านที่ไม่เหมือนใคร... ขอจงทบทวนให้จงหนัก... ไม่งั้นจะปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันเหมือนผม... หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:21:06 AM ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน....
พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:23:15 AM ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน.... พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: ระวังคนที่นั่งกินเหล้าด้วยเมื่อคืนมาอ่านเจอนะน้ามะเอ็ม ::005:: ผมเองก็เกือบได้ระลึกถึง"ความตาย"เมื่อคืน ;D หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:24:02 AM ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน.... พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: ระวังคนที่นั่งกินเหล้าด้วยเมื่อคืนมาอ่านเจอนะน้ามะเอ็ม ::005:: ผมเองก็เกือบได้ระลึกถึง"ความตาย"เมื่อคืน ;D หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:25:19 AM ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน.... พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: ระวังคนที่นั่งกินเหล้าด้วยเมื่อคืนมาอ่านเจอนะน้ามะเอ็ม ::005:: ผมเองก็เกือบได้ระลึกถึง"ความตาย"เมื่อคืน ;D เมาจ๊ะ..................ปล่าวสร้างวีรกรรม :D หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: renold ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:26:33 AM สิ่งที่เรามักจะนึกเสียใจก่อนเสียชีวิต เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ ::014::คนที่ทำชั่วไว้มาก ก่อนตายจะทุรนทุราย ??? ความชั่ว ความเลวมันจะเข้ามาหลอนในห้วงความคิด(น่าจะเป็นกรรม เวรที่พระท่านว่า) ทนทุกข์ทรมานมาก ไม่ตายซักที จนลูกหลานต้องไปนิมนต์พระมาสวดถอดกรรม หรือเอาพระมาวางไว้บนอก จึงจะสิ้นลมโดยสงบครับ เห็นมากับตาหลายรายแล้ว ::014::โดย : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ โดยนักเขียนผู้นี้เคยทำงานดูแลผู้ป่วยที่รู้ตัวว่าจะเสียชีวิต และกลับไปอยู่ที่บ้านเพื่อรอวันตาย โดยเธอจะอยู่กับผู้ป่วยเหล่านี้ ในช่วงสามถึงสิบสองสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่ผู้ป่วยจะเสียชีวิต โดยในช่วงเวลาดังกล่าว เธอได้มีโอกาสพูดคุย และรับฟังความในใจของผู้ป่วยเหล่านี้ เมื่อถามถึงสิ่งที่เสียใจหรือสิ่งใดๆ ก็ตามที่ถ้าทำได้อยากจะย้อนอดีตไปเปลี่ยนแปลงนั้น เธอพบว่ามีอยู่ห้าประเด็นที่มักจะพบในผู้ป่วยที่กำลังใกล้เสียชีวิตเป็นส่วนใหญ่ครับ ประเด็นแรก คือ ผู้ป่วยเหล่านี้อยากจะมีความกล้าที่จะใช้ชีวิตตามแบบที่ตนเองอยากหรือต้องการจะเป็น ไม่ใช่ดำรงชีวิตตามความต้องการหรือความคาดหวังของผู้อื่น ซึ่งพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ป่วยอ ยากจะเปลี่ยนแปลงมากที่สุดครับ เนื่อง จากเมื่อผู้ป่วยพบว่าชีวิตตนเองกำลังจะสูญเสียไป และมีโอกาสมองย้อนกลับไปในอดีตนั้น จะพบว่ามีความฝันหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้เริ่มต้นทำหรือยังไม่บรรลุ และเมื่อใกล้จะเสียชีวิตก็จะพบว่าความฝันของตนเองนั้นจะไม่มีวันบรรลุ และส่วนใหญ่ก็มักจะมานั่งนึกเสียใจ เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถทำตามความฝันได้นั้น เป็นเพราะตัวเองเลือกที่จะไม่ทำเอง ตัวเองเลือกที่จะทำตามสิ่งที่ผู้อื่นขีดเส้นทางให้เดิน ถือเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับทุกๆ ท่านนะครับ ที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง ถ้ามีโอกาสและเลือกได้ก็ควรจะเดินตามความฝันของตัวท่านเอง เพราะคนเราหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย และเมื่อวันนั้นมาถึง เราก็คงจะไม่มีแรงที่จะเดินตามความฝันที่เราต้องการแล้ว การมีสุขภาพที่ดีจะช่วยทำให้ท่านเดินตามความฝันได้ แต่เมื่อใดก็ตามที่สุขภาพท่านเริ่มแย่แล้ว อิสระในการเดินตามฝันก็ท่านก็จะลดน้อยลง ประเด็นที่สอง คือ ผู้ป่วยใกล้เสียชีวิตเหล่านั้น คิดเสียใจว่าในอดีตจะไม่ได้ทำงานหนักเหมือนที่ผ่า นมา ซึ่งเหตุการณ์นี้ มักจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยชายเกือบทุกคนเลยครับ คุณผู้ชายเหล่านี้มักจะเสียใจว่าในอดีตที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้มีเวลาในการดูแลลูก ๆ ของตนเท่าที่ควร รวมทั้งไม่ได้อยู่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากภรรยาเท่าที่ควร ผู้ป่วยที่เป็นชายเกือบทุกคนจะรู้สึกเสียดายว่าในอดีตใช้ และให้เวลากับงานมากเกินไป ข้อสังเกตนี้ก็น่าคิดนะครับ ว่าในปัจจุบันเราให้ความสำคัญกับการทำงานมากเกินไปหรือไม่ เราต้องการแสวงหารายได้ ชื่อเสียง เกียรติยศมากเกินไปหรือไม่ สุดท้ายเมื่อเราใกล้ตายเราจะสำนึกเสียใจว่าเราได้พลาดโอกาสดีๆ ::014:: ::014:: หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:29:46 AM ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน.... พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: ระวังคนที่นั่งกินเหล้าด้วยเมื่อคืนมาอ่านเจอนะน้ามะเอ็ม ::005:: ผมเองก็เกือบได้ระลึกถึง"ความตาย"เมื่อคืน ;D เมาจ๊ะ..................ปล่าวสร้างวีรกรรม :D หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:51:34 AM เกือบหลับครับ ออกจากบ้านท่านตำหนวดเลยไปงานแต่งงานเขาเลิกพอดี พวกเลยชวนไปต่อไม่รู้จะพาไปไหนเลยพาไปร้านยาดองซอบสยามฯ
เจอทั้งทั้งเบียร์นั่งต้องหาที่ซบ กว่าจะได้กลับปาเข้าไปตีสาม ;D หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:57:45 AM เกือบหลับครับ ออกจากบ้านท่านตำหนวดเลยไปงานแต่งงานเขาเลิกพอดี พวกเลยชวนไปต่อไม่รู้จะพาไปไหนเลยพาไปร้านยาดองซอบสยามฯ เจอทั้งทั้งเบียร์นั่งต้องหาที่ซบ กว่าจะได้กลับปาเข้าไปตีสาม ;D งานเขาเลิกเพราะได้เวลาเลิก... หรือเพราะเพราะแขกสำคัญเดินทางไปถึงครับ... ::005:: ::005:: ::005:: ....อะฟิ่ววววววววววว... ::014:: ความใฝ่ฝันอยากได้ บ้าน.... พอเริ่มสร้างไปสักระยะงบเริ่ม บาน... พอเสร็จแล้วเป็นหนี้ บ้า .... ::007:: ::007:: ::007:: ถูกต้องครับ... ขอคอนเฟิร์ม... แต่ของผมเริ่มบ้าตั้งแต่ยังสร้างไม่เสร็จแล้ว... ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ตุลาคม 04, 2010, 11:58:48 AM ไปสภาพนั้นถึงงานไม่เลิกก็ต้องเลิกหละครับ ::007::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 12:54:43 PM เจ้าบ่าวเจ้าสาวหน้างอเป็นกุ้งเผา ::005::
หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ตุลาคม 04, 2010, 01:05:07 PM เจ้าบ่าวเจ้าสาวหน้างอเป็นกุ้งเผา ::005:: ก็ชวนกลับตั้งแต่เย็นแล้ว บอกต่ออีกขวดอีกขวดอยู่นั่นแหละ ::007::หัวข้อ: Re: ระลึกถึงความตาย..บ่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: neunang-นิ้วนาง ที่ ตุลาคม 04, 2010, 01:15:12 PM อ่านแล้วมีประโยชน์มากๆๆครับ ขอบคุณครับกับกระทู้ดีๆๆ
|