เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

จำไว้ให้มั่นนะ ... "ลูกรักของพ่อ" 
         
การ “ให้” ..... สำหรับพ่อแม่กับลูกแล้ว พ่อแม่มักจะใจอ่อนกับเราเสมอ เราขออะไรก็มักจะได้ ความรักของพ่อแม่ของตาลนั้น พ่อแม่บอกว่า...แม้ชีวิตของพ่อแม่ก็ให้ลูกได้

เมื่อไม่นานมานี้ ..... ลูกชายคนเดียวของคุณลุง เพิ่งจะสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ คุณลุงได้ซื้อรถเก๋งคันงามให้เป็นของขวัญสำหรับความมุมานะอดทน ที่เรียนจนสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐได้สำเร็จ ทำให้พ่อแม่ได้ชื่นใจ และ ด้วยหวังว่าความสะดวกสบายและหรูหรา เทียมหน้า เทียมตา กับเพื่อนๆในสังคม จะนำพาซึ่งสิ่งดีๆให้เกิดกับชีวิตของลูกชายคนเดียวของท่าน

ช่วงเวลาใกล้ๆ กันนั้น ..... ก็ทราบข่าวว่า ลูกชายคนเดียวของคุณลุงนั้น ได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์ ท่ามกลางความเศร้าโศกเสียใจของพ่อแม่ และ ญาติ พี่น้อง

บ่อยครั้งที่การ “ให้” ของพ่อแม่ ..... กลับมาเป็นคำถามที่พ่อแม่ของเรา ต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่า ... ที่พ่อแม่ให้เรานั้น ถูกต้องเหมาะสมและควรแล้วหรือ? เมื่อเห็นผลสะท้อนกลับที่เกิดขึ้น เป็นไปในทางตรงกันข้าม

คุณลุงร้องไห้ ..... น้ำตาไหลพรากๆทุกครั้ง เมื่อพูดถึงลูกชายวัยรุ่นคนเดียวของคุณลุง “เพราะฉันแท้ๆ ฉันซื้อรถให้ลูกไปตายแท้ๆ ถ้าฉันรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ ฉันไม่ซื้อให้เค้าหรอก”

พ่อของตาลบอกคุณลุงผู้เป็นญาติผู้น้องว่า .....
การป้องกันโดยไม่ให้ลูกของเราได้สัมผัสอะไรเลย ที่เราคิดว่าจะเฉียดใกล้อันตรายนั้น จะช่วยกันภยันตรายไม่ให้เข้ามากล้ำกรายลูกๆของเราได้จริงๆหล่ะหรือ? นับวันลูกเราต้องเติบโต ลูกๆของเราจำเป็นต้องออกไปสัมผัสโลกกว้าง ซึ่งมีทั้งที่เป็นมิตรและเป็นภัยกับชีวิตของลูกๆของเราทั้งสิ้น เราหลีกเลี่ยงไม่ได้หรอก

การ “ให้” ….. ทั้งที่เป็นการให้ วัตถุ สิ่งของ หรือ การอนุญาตให้กระทำสิ่งต่างๆ การให้โอกาส และอื่นๆ ฯลฯ เพื่อตอบสนองต่อชีวิตที่เติบโตขึ้นของลูกๆของเรานั้น ล้วนต้องเกิดขึ้นมากน้อย ตามแต่สภาพความเป็นอยู่ของแต่ละคน และ แน่นอนที่สุด โอกาสพลาดพลั้งจากภาวะอ่อนด้อยประสบการณ์ของพวกเค้า ย่อมเป็นไปได้ทุกเมื่อ และ เราก็ไม่สามารถตามไปสั่งสอน กำกับ หรือ กีดกั้น และหรือ ทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยแผ้วทางให้ลูกๆของเราปลอดภัยไปตลอดรอดฝั่ง ไม่ได้เสียด้วย ลูกๆของเราเค้าก็มีเรื่องที่พวกเค้าจะต้องไปผจญชีวิตตามลำพังมากมาย

ดังนั้น ..... สิ่งที่เราพ่อแม่ควรทำและทำได้
คงเป็นเพียงแค่ ..... ให้ความคิดอ่านกำกับการให้ไปกับพวกเค้าด้วยเสมอ

พ่อให้คำเตือนใจแก่ตาล เมื่อครั้งที่ตาลได้รถยนต์คันใหม่มาว่า .....
“จำไว้ให้มั่นนะ ลูกรักของพ่อ ในชีวิตคนเรา ยาก ดี มี จน อะไรๆ เราก็พอจะแก้ไขได้ทั้งนั้น แต่ความประมาทและอุบัติเหตุ เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ยากที่จะแก้ไข หรือ อาจไม่มีโอกาสที่จะแก้ไขได้เลย และ ถ้าลูกรักของพ่อเข้าใจที่พ่อพูด พ่อสอน ให้ลูกได้ฟังทั้งหมดนี้ ก็จะเป็นยันต์กันอุบัติภัยทุกอย่าง ที่ขลังกว่าแป้งเจิมหน้ารถของ หลวงปู่ หลวงตา รูปใดๆ เลยรู้มั้ยจ๊ะ”

ตอนนั้น ตาลก็รับปากพ่อว่า .....
“จ๊ะ ตาลเข้าใจที่พ่อพูดทุกอย่าง ตาลจะไม่ทำอะไรให้พ่อแม่ต้องเสียใจจ๊ะ”

ถ้าพ่อแม่ของพวกเราทุกคน .....
เห็นความสำคัญกับการ “ให้ความคิด” แก่พวกเราอยู่เสมอ
พ่อแม่ของพวกเราทุกคน อาจจะกังวลใจกับวัตถุสิ่งของ
ที่พ่อแม่ให้พวกเรามา หรือเรื่องอื่นๆ น้อยลงก็ได้นะคะ

โชคดีค่ะ บ๊ายบายนะคะ

"น้ำตาล"
\[=^-^=]/ ..... \[=^๐^=]/
 
   
    By : น้ำตาล      18/03/2004 05:40 PM 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

...เป็นคำสอน,คำเตือนที่ดีมากๆครับผม ::002:: ::002:: ::002::

                      ...ขอบคุณครับคุณน้ำตาล   ::014:: ...  pasta

ซึ้งครับ  :~) :~)
+1ครับ ::014::

หลังจากโตเป็นผู้ใหญ่ ก็มักจะละเลยต่อคำที่พร่ำสอน ด้วยความห่วงใย
เพราะคิดแต่ว่า ไม่ใช่เด็กแล้ว โตแล้ว  เลยมักจะดื้อรั้น
แต่ คนมีอายุ มักผ่านโลกมามาก ผ่านร้อนผ่านหนาว มาก่อน
เห็นเอ็ง ตั้งแต่ ตีนเท่าฝาหอย
จนตอนนี้ หอยเอ็ง เท่าฝ่าตีน

หยุดคิดสักนิด

     
                 ขอร่วมซึ้งกับพี่บังอีกคนครับ...... :~).......ขออนุญาตเพิ่มให้ท่านละ 1 ครับ............ ::014::

 ::014::

                   พ่อแม่ยุคใหม่ .... ไม่อยากให้ลูกน้อยหน้าใคร      เรียน ป.ตรีส่งเสียเดือนนึง ๒-๓ หมื่นบาทให้ใช้จ่าย

                                            ลูกจบมาทำงานเงินเดือนไม่กี่พัน  สุดท้ายก็ไม่พ้นอกต้องแบมือขอทุกเดือน  ใครรังแกใคร