เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

(http://image.ohozaa.com/i/619/20110314_114505.png) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=59693f634924e0afc29606d23677c76c)

http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=561&contentID=126449 (http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=561&contentID=126449)

เด็กสมัยนี้  ::004::

เศร้าจัง... แบบนี้จะมีใครบ้าจี้ออกมาโทษปืนอีกมั๊ยเนี่ย...


...งานนี้... ถ้าให้โทษ... ผมโทษวัตถุนิยมครับ...

...แต่ถ้าให้เลือกโทษระหว่างมือถือกับปืน... ผมโทษมือถือครับ...

เดี๋ยวนี้ลูกเทวดามาเกิดกันทั้งนั้น :~)

                    ผมก็ว่าเหมือนกัน ..... จะสมน้ำหน้าก็กระไรอยู่  แต่ไม่เห็นใจเด็กประเภทนี้เลย สงสารแต่พ่อแม่

ช่วงมัธยมนี่แหละตัวดีเลยครับลุงปู จะเลวหรือดีก็ระวังช่วงนี้ ::004::

                        นั่นสิครับน้าจอย  .....  ล่อกบาล จขกท.ดีกว่า   ::005::

เจอตัวเป็นๆเดี๋ยวจัดให้ครับลุงปู ไตปลาเอาไปต้มใส่ผักหรอยอย่างแรงครับลุงปู ::002::

อ้าว!!!  มาลงที่ผมได้ไง ล่ะเนี้ย  :~) :~) :~)

::007:: ::007:: ::007::

ผมถือว่าเป็นการคัดเลือกทางธรรมชาติอย่างหนึ่งครับ   ;D  

http://www.trueplookpanya.com/true/knowledge_detail.php?mul_content_id=2977 (http://www.trueplookpanya.com/true/knowledge_detail.php?mul_content_id=2977)

        สนับสนุน ครับ ::007:: ::007:: ::007::

เป๊ะครับ

ตามนี้  ตามที่ ชาร์ล ดาวิน ว่าไว้ 

โง่ ๆ สู้กระแสธรรมชาติไม่ได้ เดี๋ยวก็ค่อย ๆ ตายหมดไปเอง

อืมมมมมม.....ข่าวว่าจะไปหลีเป๊ะด้วย ยังไงก็ระวังหน่อยนะครับ ผมกลัวธรรมชาติจะเลือกไปด้วย  ::013::

มือถือนี่มันอันตรายสำหรับเด็กและเยาชนจริงๆนะครับ  สมัยทักสินเป็นนายก  ผมเคยทำเรื่องไปถึงกระทวรงศึกษาธิการเรื่องการออกกฏหมาย ห้ามไห้นักเรียนพก มือถือไปโรงเรียนมาแล้ว  สอง  ครั้งแต่ก็เงียบ

นิวิจัยต่างประเทศเขาทำวิจัยมาว่าเด็กที่โทรศัพนานๆจะมีการเรียนตกต่ำ  หรือโง่ขึ้นนั้นเอง  แต่นักการมืองไทยชอบครับ พวกเด็กโง่ คนโง่ๆ  มันบอกคนพวกนี้  ปกครองง่า่ยกว่าคนฉลาดๆ   แต่ออกกฏหมายแรงๆมามันก็กลัวกันแล้ว

ถ้ามีแต่คนฉลาดๆนักการมืองมันคงลำบากน่าดูนะครับ  คนพวกนี้ปากก็บอกว่ารักเด็ก  แต่จริงๆมันรักแต่ตัวมันเองพวกพ้องมันเองเท่านั้น

อย่างเหตุการนี้ ต้องโทษมือถือเต็มๆเลยนะครับ  เด็กตกเป็นเหยื่อมือถือครับ  เด็กไม่ผิดครับ  น่าสงสารจริงๆไม่น่ามาเกิดในยุคนี้เลยนะครับ
น่าจะมาเกิดสมัยผม สมัยนั้น อวดกัน ปั้นควาย ปั้นวัวแข่งกันครับ  ไม่แพงด้วย เอาดินจากบ่อบ้านเราเอง จะปั้นไห้มันตัวใหญ่ๆแค่ไหนก็ได้

ไม่เป็นอัตรายต่อสุขภาพด้วย  แต่สมัยนี้    ::004:: ::004:: ::004::

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕  สมัยผมจะเล่นโทรศัพท์ก็ต้อง หากระป๋องนม(ตรามะลิ)มาสองกระป๋องแล้วเจาะรูเอาเชือกไนร่อนมาทำให้เป็นสายๆยาวประมาณ ๔ เมตร (ยาวเกินกว่านั้นโดนแม่ตี)แล้วก็ฮัลโหลๆกันทั้งวัน สนุกจะตาย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

              แค่เรื่องมือถือไม่ได้ ทำไมถึงคิดสั้นล่ะน้อง อย่างน้อยควรนึกถึงพ่อแม่ ว่าหากไม่มีเราแล้วท่านจะอยู่ได้อย่างไร

ท่านอุตสาห์เลี้ยงเรามา แต่ถึงเวลาท่านแก่ชรา ไม่มีเราแล้วใครจะดูแลพ่อแม่ล่ะน้อง  ::004::  ::014::

โทรศัพท์กระป๋องนี่แหละทำให้อยากเรียนอยากรู้จนมีปัญญาทำมาหากินจนสามารถเล่นปืนได้
เด็กมีจิตใจอ่อนแออย่างนั้นปล่อยเขาตายไปเถอะถ้าอยู่ต่อก็จะสร้างปัญหาให้สังคม

ตายๆไปซะ  ทรัพยากรมนุษย์โหลยโท่ยแบบนี้  แต่ก็เสียใจกับครอบครัวพ่อแม่เด็กด้วยครับ  ::014::

ขอโทษนะครับเรื่องแค่นี้ฆ่าตัวตาย ก็ตายเถอะครับ แค่นี้ยังคิดไม่ได้
ผมเอง จะประสาทรับประทานกับหลายๆเรื่อง เช่นโปรเจคจบจะไม่เสร็จ อยากฆ่าเหมือนกัน ยังไม่ลงมือเลยครับ เพราะว่าสงสารพ่อแม่

คิดเหมือนกันเลยครับ   ;D

จะให้ดี อยากให้ธรรมชาติ ช่วยคัดพวกเด็กแว้นซ์ กับพวกเดนสังคม ออกไปด้วย จะเป็นผลดีต่อสังคมอย่างมาก  ::014::

เด็กสมัยนี้ เขาขาดภูมิคุ้มกันทางจิตใจกันเยอะเหลือเกิน อีกทั้งที่เป็นแบบนี้เพราะการเลี้ยงและปลูกฝังกันตั้งแต่เด็กครับ

สม.....................

นายสมชายโทษแม่ครับ, เลี้ยงลูกยังไงไม่รู้นิสัยลูกตัวเอง... เด็กมันก็คือเด็ก...

+1ให้ครับ

ให้มันตายไปซะ

สมัยก่อน ผมอ้อนพ่อที่จะซื้อรถ อยู่หลายปี สุดท้าย พ่อใจอ่อน และบอกว่า  "เอ่อ กูยอมซื้อรถให้ก็ได้" ผมดีใจมาก  ;D
แต่ รถที่พ่อผมให้เลือกนั้น ต้องมี โปรโมชั่นแถมโลง ด้วย นั้นคือ ข้อแม้
   ขอบคุณครับพ่อที่ไม่ซื้อรถให้ผม ถ้าซื้อให้ วันนี้อาจจะไม่มี ศักดา  :D ::014::

พ่อแม่ไม่เคยตามใจผมเลยผมขออะไรไม่เคยได้ ยกเว้นท่านจะชื้อมาให้ผมเองหรือไม่ผมก็เก็บเงินชื้อเอาเอง ไม่ใช่ว่าพ่อแม่ผมดุหรือเข้มงวดหรอกครับ
ท่านไม่มีเงินชื้อให้ผมน่ะสิ ผมเลยเข้าใจว่าท่านก็อยากให้เราสมหวังมีความสุขแต่ไม่มีเงินมากพอมาใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย

้ต้องโทษพ่อเด็กครับ มีปืน ทำไมไม่เก็บให้มิดชิด กุญแจปืน ถ้าใส่ไว้ ก็ไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ครับ เด็กคือเด็ก บางทีคิดได้ไม่ยาวครับ ผู้ใหญ่ น่าจะคิดได้มากกว่า ละเลยกฏแห่งความปลอดภัยแบบนี้ได้ไง!

เสียดายชีวิต

โทษพ่อแม่ครับ สอนยังไง
อ่านแล้วเจ็บใจแทน
เอาเถอะ ข้างหน้าปัญหาเยอะกว่านี้มันก้ฆ่าตัวตายอยู่ดี

คุณพ่อท่านก็ประมาทมากๆครับ รู้ว่าทางบ้านมีเด็ก (โดยเฉพาะเด็กที่ไม่มีความคิด) มันก็หยิบฉวยปืนได้สิครับ

นายสมชายขับรถในซอยบ้าน... มีอยู่ครั้งนึงผ่านตรงทางโค้งหักฉากเลี้ยวซ้ายในซอย พบแม่กำลังจูงลูกเดินเตาะแตะอยู่พอดี ตัวแม่เห็นรถยนต์ปุ๊บคว้าข้อมือลูกหยุดหลบรถปั๊บ แต่ดั๊นนนนหยุด"มุมแหลมของกำแพงเป๊ะ"โดยตัวเองอยู่ชิดกำแพง แต่เด็กยืนแกว่งแขนริมถนน... เฮ้ออออ...

นายสมชายหยุดรถเลย ไม่กล้าขับต่อ แล้วโบกมือให้แม่ลูกเดินต่อจนพ้นมุมแหลมเหลี่ยมกำแพงเป๊ะๆ ตรงนั้นนั่นแหละ, ยายแม่มองหน้านายสมชายทำท่าโกรธๆ ที่นายสมชายโบกมือไล่ให้เดินต่อ คาดว่าคงโกรธ ทำนองหาว่าเดินเกะกะ... นายสมชายอยากลดกระจกบอกฯ แต่คิดสะระตะแล้วว่าไม่คุ้ม เพราะเธอ"ไม่รู้ตัว"ว่าหยุดพอดีเหลี่ยมกำแพงรั้วเป๊ะ แล้วตัวเด็กโด่งพ้นออกมาเสี่ยงโดนชนมากที่สุด หากบังเอิญมีรถสวนมาแล้วรถยนต์หักหลบกัน, ซึ่งถ้าหากเดินอีกนิดเดียวก็จะพ้นเหลี่ยมกำแพงซึ่งเป็นจุดอันตรายที่สุดแล้ว... ขืนบอกเธอว่าให้อุ้มเด็กแล้วรีบเดินให้พ้นเหลี่ยมกำแพงซะ... คงโดนด่า... ฮา...

ตามท้องเรื่องในกระทู้นี้ เป็นแม่เด็ก ทำไมจะไม่รู้นิสัยว่าลูกตัวเองเจ้าอารมณ์แค่ไหน กว่าจะโตมาจนเรียน ม.1 นี่มันก็น่าจะพอรู้นิสัยแล้ว... และ"กันไว้ดีกว่าแก้"เพราะเดี๋ยวมันแย่แล้วจะแก้ไม่ทัน เลยเกิดเรื่องเศร้า...

ไอ้เด็กเวร ถ้าไม่ตายต้องทำโทษเพราะเอาปืนมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต

ความสูญเสียอย่างงี้คืออะไรครับ คือว่ามันมีองค์ประกอบ 2 ส่วน ส่วนที่ 1 คือตัวเด็กจิตอ่อนแอ ส่วนที่ 2 คือมีอาวุธให้หยิบฉวยได้ง่าย ถ้า 2 สิ่งนี้มีพร้อมก็รอแต่โอกาสแล้วละครับว่าเด็กจะเฮี้ยนวันใหน

ถึงแม้ว่าจะไม่มีปืนเด็กคนนี้ก็คงจะประชดด้วยวิธีอื่นอยู่ดี อาจจะปีนเสาไฟฟ้ากระโดดตึกหรือกรอกยา

แล้วถ้ามีกฏหมายห้ามเด็กไช้โทรศัพ เด็กมันจะฆ่าตัวตายไหมครับ

ผมว่าจะมีเด็กโดนผู้ใหญ่เห็นแก่ตัวบางจำพวกมันยุให้ผูกคอตายประท้วงแน่ครับ... เพราะตลาดใหญ่ของธุรกิจมือถือตอนนี้... ไม่ว่าจะเป็นตัวเครื่องหรือการเติมเงิน... ผมว่าเป็นกลุ่มวัยรุ่นนะครับ...

เรื่องนี้ไม่น่าถึงขั้นออกกฎหมายห้ามใช้โทรฯกับเด็กหรอกมั้งครับ มันแลจะเป็นการสร้างความกดดันขึ้นมาในสังคม ปัญหาน่าจะมากขึ้นกว่า

ที่แน่ๆนะครับ มีการประท้วงกันครั้งใหญ่แน่ๆ ผมคิดว่าคนไม่เห็นด้วยน่าจะมีไม่น้อย เพราะที่แน่ๆตอนนี้โทรฯกลายเป็นอีกหนึ่งปัจจัยในการสื่อสาร

ของชาวไทยแล้วล่ะครับ เด็กสมัยนี้พกโทรฯทุกคน พ่อแม่ก็เห็นดีด้วย เพราะอย่างน้อยไม่ว่าลูกตนอยู่ไหนก็สามารถติดต่อได้ ไป ร.ร. กลับจาก ร.ร.

ไปไหนมาไหนหาตัวง่าย อีกทั้งด้วยสภาวะสังคม ณ เวลานี้ เวลาที่ พ่อแม่ต้องทำงาน มีโอกาสได้ดูแล และพูดคุยกับลูกน้อยลง

เราก็ต้องอาศัยเจ้าโทรฯนี่ล่ะครับ สุดท้าย สิ่งนี้ก็กลายเป็นดาบสองคม อยู่ที่การปลูกสั่งสอนจากครอบครัวเท่านั้นล่ะครับที่จะปกป้องและรักษาได้ครับ

  ก็ว่าแล้วไงครับ  คนพวกนี้ปากก็บอกว่ารักเด็ก ห่วงเด็ก ห่วงเยาวชน แต่จริงๆมันมันห่วงแต่ตัวเองเท่านั้น 


ไปโรงเรียนสมัยก่อนไม่เห็นต้องคุยกันเลยนะครับ  อย่าเอามาอ้างเลยครับ  แล้วผมก็ห้ามเฉพาะ เด็กจริงๆนะครับ  ไอ้พวกอายุต่ำกว่า  15  ปีพวกนี้ ห้ามเด็ดขาดไปเลย

เขาวิจัยกันมาแล้วว่าสมองของเด็กอายุน้อยๆถ้าคุยโทรศัพนานๆ มันมีความเสี่ยงมากครับ  ที่จะเป็นมะเร็ง  ฉลาดน้อย หรือโง่ขึ้นนั้นเองครับ   เด็กมันไม่รู้อะไรหรอกครับ
เราเป็นผู้ใหญ่ต้องชี้ทางไห้เขาครับ

เรื่องค่านิยมที่ผิดเรานี้เหละครับ  ต้องช่วยกัน  เด็กแถวบ้านผม อายุ  11-12  ปีก็ผัวมีเมียกันแล้วนะครับ  พอท้องก็ต้องออกโรงเรียน  สงสารแม่ผู้ชาย ต้องส่งลูกตัวเองเรียน

เเล้วยังต้องส่งลูกสะไภ้ ตัวเองเรียนอีกครับ  คุณจะว่าไม่เกี๋ยวกันกับโทรศัพ  คิดตื้นดีนะครับ    คืนก่อนหลานผมเรียนอยู่  ป 6  มีสาวๆโทรมาคุย (แอบคุย) เป็นชั่วโมง ผมแอบฟัง

มันจะนัดกันไทำอะไรกันที่ป่าอ้อย  วันเสาร์นี้ครับ  แล้วถ้าไม่มีโทรศัพมันจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไหมครับ  มันจีบกันมาตั้งแต่  ป 5  แล้วครับ 
ผมไม่ได้อิจฉาเด็กมันหรอกครับ   แต่มันเด็กเกินไปสำหรับเรื่องแบบนั้น   

แล้วเด็กเข้าถึงของพวกนี้เร็วเท่าไร  ยิ่งเสียคนเร็วเท่านั้นครับ   คิดดูดีๆครับ อะไรที่เราได้มากกว่าเสียก็ต้องทำครับ  เพราะนั้นคือเยาวชนของชาติ อนาคตของชาตินะครับ

ประโยชน์ของโทรศัพท์มือถือก็มีไม่น้อย แล้วแต่ความจำเป็นของแต่ละท่าน ถ้ามีใช้อย่างรู้คุณค่าของตัวโทรศัพท์ย่อมได้ประโยชน์มากกว่าเสีย แต่มีคนบางส่วนที่บ้าวัตถุนิยม เห็นเพื่อนมีต้องมีบ้างโดยไม่ดูว่าเรามีความจำเป็นหรือไม่ คนบางคนพอได้เสพติดวัตถุนิยมเข้าแล้วก็จะหน้ามืดตามัวต้องมีให้ได้โดยไม่สนว่าจะได้มาด้วยวิธีใด คนจำพวกนี้หากกำลังทรัพย์ไม่พอก็อาจจะก่อเหตุสร้างเวรสร้างกรรมให้ชาวบ้านได้ เป็นที่มาของอาชญากรรมต่างๆนั่นเอง

 เลี้ยงให้เป็นเทวดาก็ต้องไปอยู่กับเทวดา มาอยู่กับคนคงไม่ได้  

 เมื่อก่อนเคยไปบ้านเพื่อนที่รวยมากๆครับ เค้าใช้โทรศัทพ์เครื่องละ 2,000 กว่าบาท ใช้หาเงินได้กองโต

 ไอ้เรากระจอกติดดิน แต่ทะลึ่งใช้อะไรก็ไม่รู้ แต่นั้นมาใช้เครื่องโนเกีย 111 ใหม่แกะกล่อง 700 บาท  ::008::

เด็กก็คือเด็กคิดอะไรง่ายๆไม่ซับซ้อนอยู่ที่ผู้ปกครองอบรมสั่งสอนอย่างไรให้ดึงกลับมาอยู่ทางสายกลางโดยไม่แข็งและไม่อ่อนเกินไปเพื่อให้เด็กอยู่ในสภาพแวดล้อมของเขาได้

พูดเหมือนไม่มีลูกเลยนะครับ  คนเป้นพ่อคนแม่คนทุกคน  ต้องการไห้ลูกตัวเองเด่นดังดีทุกคนทั้งนั้นเหละครับ  ขนานลูกคนบางคน เรียน แค่  2.4  กว่าๆ แต่อยากส่งลูกไปโรงเรียนดังๆไปเรียนแพทย์ศาสตร์  เลยนะครับ  ก็คงอยากไห้ลูกมีหน้ามีตา  น่าสงสารเขานะครับ ::005:: ::005:: ::005::

พ่อแม่ทุกวันนี้ก็ทำงานหนักก็เพื่อลูกนะครับ  เราจะมาโยนความผิดแบบนี้มาไห้พ่อแม่  การเลี้ยงดูก็เหมือนจะใจดำเกินไปนะครับ   ของพวกนี้มันเป็นแฟชั่น ยิ่งแพงๆยิ่งดีครับ

พวก ถูก ๆ 111  ถามจริงๆเถอะว่าถ้าคุณซื้อไห้ลูกคุณนะ  (ถ้ามีนะ)  เขาจะเอาใหม  ผมก็ว่าเขาไม่เอาหรอกครับ  ต่อไห้คุณเลี้ยงดูมาดีอย่างไร เธอก็ไม่เอาหรอกครับ (ลูกสาวนะ)

เธอจะต่อต้านคุณเงียบๆครับ  มันจะเป็นปมด้อยของลูกคุณไปจนตาย  เธอจะถูกเพื่อนที่โรงเรียนล้อเป็นตัวตลก  สุดท้ายเธอก็จะไปหารายได้พิเศษ มาซื้อโทรศัพ  น่าภูมิใจไหมครับ

แต่  คุณก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนี่ครับใช่ไหม คุณรู้ดี  สังคมต่างหากครับ  ดังนั้นถ้าไม่เจอกับตัวเอง   อย่า  อย่ามาทำเป็นด่วนตัดสินคนอื่นครับว่าเลี้ยงลูกแบบเทวดา

วกกลับมาที่โทรศัพ  มันเป็นของที่จำเป็นก็จริงแต่ไม่ทุกคนหรอกครับ   เราต้องกำหนดช่วงเวลาของการไช้อยากชัดเจน ว่าอายุเท่าไรถึงจะควรไช้ ทำไม่ไห้มันเป็นแฟชั่น

สรุปคือบ้านเมืองนี้อยู่ได้เพราะกฏหมาย   เราก็เอากฏหมายมาบังคับไช้แค่นั้นเอง  ที่บ้านผมมีโรงเรียนนึง ทำแบบนี้มานานแล้วครับ  นักเรียนที่นี้ได้ดิบได้ดี กันเกือบทุกคน

เรียนที่นี่ส่วนใหญ่จะเอ็นติดโรงเรียนดังกันทั้งนั้นครับ  เพราะเขายึด ไม่ไห้เด็ก ทุกคนเอาโทรศัพมาโรงเรียน  ใครแอบเอามาเห็น จับได้ ไล่ออก  สุดยอดมากๆครับ

แล้วอีกโรงเรียนนึง ใส่กระโปร่งลายๆน่ารัก  ลูกใครไปเรียน ก็ต้อง ....  เกือบทุกราย  ต่างกันยังฟ้ากับเหวเลยนะครับ

ใช่ว่าเด็กทุกคนจะอยากตามแฟชั่นไปซะหมดนะครับ... เด็กที่รู้จักคิดในทางที่ถูกที่ควรก็มี... ยกตัวอย่างในโรงเรียนที่ผมสอนอยู่.. มีนักเรียนมาจากหลายระดับ... ตั้งแต่แทบไม่มีข้าวกรอหม้อ... ไปจนถึงมาจากบ้านที่รวยๆ พอลืมตาอ้าปากได้...


...บางคนที่บ้านพอมีอยู่มีกิน... ก็มีมือถือหรูๆ ใช้... ใช้หรูกว่าครูซะอีก... ;D ;D ;D


...บางคนที่บ้านไม่มี... แต่พกมือถือหรูๆ โทรทั้งวัน... พอถามว่าทำไมใช้ของแพงจัง... เด็กก็ตอบว่าอยากได้อะไรที่มันทันสมัยนำแฟชั่น... 


...บางคนไม่มีเงินแต่ก็เจียมตัว... ไม่มีกับเพื่อน... ถามว่าอยากได้มั๊ย... เด็กก็ตอบว่าเห็นเพื่อนมีก็อยากได้เหมือนกัน... แต่ไม่มีเงินซื้อ... จะขอพ่อแม่ก็เห็นทำงานหนักก็สงสารพ่อแม่... ไม่กล้าขอเงิน...


...บางคนบ้านพอมีพอกิน... แต่ไม่ใช้มือถือ... พอถามก็บอกว่า... มันยังไม่จำเป็น...


...หรือบางคนบ้านพอมีพอกินเหมือนกัน... แต่จำเป็นต้องใช้ติดต่อกับพ่อแม่... กลับใช้เครื่องจอขาว-ดำราคาถูกๆ ถามก็ได้ความว่า... แค่ใช้โทรเข้าโทรออก... ไม่เห็นจำเป็นต้องซื้อแพงๆ


...แต่เด็กกลุ่มที่คิดด้านบวก... ผมเจอน้อยมากๆ ครับ...

ครูต้น ครับ เด็กเดี๋ยวนี้มีมือถือไว้โทรที่ไหน เค้าเอาไว้ถ่ายรูป ดูคลิป วีดีโอ กันแล้ว 
เครื่องไม่กี่ร้อยเอามาทำเกลืออะไร ถ่ายรูปก็ไม่ได้ ฟังเพลงก็ไม่ได้ เครื่องไม่กี่ร้อย เหมาะสำหรับ คนเฒ่าคนแก่
ที่เอาเสียงดังฟังชัด ตัวเลขใหญ่ๆ  เด็กๆ ต้องดูคลิป  ::007:: ::007::
จะโทรโน้นของ ครูโน้น โทรฟรี  ::007:: ::007::

พวกที่เอาไว้โทรแบบจำเป็นก็มีครับ... แต่หาทำยายาก... 


...แต่เรื่องโทรฟรี... ถ้าไม่ดูตาม้าตาเรือ... เจอมะเหงกครับ... ::007:: ::007:: ::007::

มันเป็นสายพันธุ์ไหนครับ   อร่อยมั้ยครับ เหมือนมะม่วงมั้ยครับ  ::005:: ::005::

บังจะรับไปชิมซักพวงมั๊ยครับ... ให้คนที่บ้านหาให้ชิมก็ได้... ::005:: ::005:: ::005::

::014::

มันอยู่ที่ใจ........
มองให้ลึก อ่านให้ออก
เราใช้มันเพื่ออะไร
ต้องการแบนด์ หรือ การใช้งาน

อยู่ที่การอบรม/สิ่งแวดล้อมจริงๆครับ โรงเรียนคนมีสตางค์ที่ผมเจอ ไม่เห็นใครติดนิสัยแบบนี้"ซักคน"

หลายคนนั่งรถตู้แบบมีคนขับมาโรงเรียน ทุกห้องจะมีเด็กที่มีสระว่ายน้ำที่บ้านอยู่หลายคนฯลฯ

ไปนั่งเล่นครั้งละนานๆเกือบทุกวันก็เห็นเค้าชอบแค่เพราะคนนั้นใจดี คนนี้เรียนเก๊งงงงเก่ง คนนู้นวาดรูปสวย คนนี้เล่นสนุก ไม่ยักเจอใครสนใจรุ่นมือถือหรือรุ่นรถที่นั่งมาเรียน

โรงเรียนที่ว่าเค้าไม่ห้ามอะไรเลยครับ อยากพกมือถือ/เครื่องประดับ/ของเล่นอะไรมาก็ตามใจ เอามาแล้วก็กลายเป็นตัวประหลาด เดี๋ยวก็เลิกไปเอง

โรงเรียนที่ว่า เด็กจบจากที่นี่สมัครเข้าต่อเคมบริดจ์ได้เลย ไม่ต้องไปสอบประเมินอะไรเพิ่มครับ .... อยู่ที่การอบรมและสิ่งแวดล้อมจริงๆนะ  ;)

ขออภัยที่กำกวมครับ บรรทัดสุดท้ายผมหมายถึงสมัครขอเข้าเรียนต่อได้เลยโดยไม่ต้องไปสอบประเมินอะไรของบ้านเรา(แล้ว) แต่ยังคงต้องผ่านการประเมินจากทางโน้นอีกทีครับ

ผมขอคิดแบบบ้าๆแตกต่างท่านอื่นนะครับผม เมื่อไหร่หน้อไอ้พวกค้ายาค้าแผ่นดิน มันจะคิดแบบนี้ "เฮ๊อกรูก็ค้ายามาเยอะทำให้คนตายเพราะยากรูมาก็ไม่น้อย กรูขอยิงตัวตายดีกว่าเกิดชาติหน้าจะได้เป็นคนดีกับเขามั่ง" และไอ้พวกค้าแผ่นดิน "เฮ้อกรูทำชั่วกับแผ่นดินเกิดกรูมาก็เยอะแล้ว กรูขอเอาเงินกรูเผาตัวกรูเองดีกว่า เกิดชาติหน้ากรูจะได้จนๆกับเขาสะมั่ง" แป่วววววววววววแว่ววววววววววว...เฮ้อผมฝันไป... :~) :~) :~)

สิ่งมีชีวิตจำพวกนี้... ถ้ามันมีแววจะคิดได้... มันคงไม่เริ่มลงมือทำหรอกครับ... ::014::

ยืนยันคำเดิม...คิดได้แค่นี้ก็ตายๆไปซะ...

                   น้ากวางใจร้าย   :-[

 ::001:: ::001:: ::001:: ::005::

 :( :( :(

www.board.postjung.com/538176.html (http://www.board.postjung.com/538176.html)

สงสัยเพิ่งโดนเมียดุมาครับลุงปู... ::005:: ::005:: ::005::

         ตอนผมเด็กๆ บ้านผมจะมาแนวเดียวกับพี่บังเลยครับ คือเรื่องมอร์เตอร์ไซด์ (เมื่อก่อนไมมีมือถือครับ)

   ถึงมีเขาคงไม่ซื้อให้หรอกครับ เพราะที่บ้านผมมีอยู่เครื่องนึง เครื่องละ แสนสองครับ อีริคสันยุคโบราณ มีหูหิ้ว......... ::005::

 ผมอ้อนทั้งพ่อทั้งแม่เท่าไหร่ไม่เคยซื้อให้ผมเลย แล้วก็จบด้วยคำพูดที่ว่า "กูขี้เกียจซื้อโลง"

 พอเรียนจบทำงานปีแรก ยังไม่วายไปขอต่อเพราะที่ทำงานใกล้บ้าน แล้วมีคนมาขายฮอนด้า เวฟ ราคาถูกมาก

ผมไปขอพ่อทันที พ่อผมบอกคำเดียวครับ "กูขี้เกียจผ่อน"......ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวผมผ่อนเองได้เดือนละไม่กี่ตังเอง

    เมื่อเห็นว่าลูกชายยังไม่สำเหนียก พ่อจึงบอกต่อว่า ที่ขี้เกียจผ่อนน่ะไม่ใช่รถ แต่เป็น โลง ของมึง.......................... :<<

       จากนั้นไม่เคยพูดเรื่องมอร์เตอร์ไซด์อีกเลยครับ..................ฮา

 ::005:: ::005::
ตั้งแต่ผมมีรถคันแรกพ่อก็ทำประกันอุบัติเหตุ AIAให้ครับ โดยเฉลี่ย ผมเข้าโรงพยาบาล ปี ละ 4 หนครับ
โดนจับคดีรถซิ่ง
-ขับขี่โดนประมาทไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของผู้อื่น
-ฝ่าฝืนกฏจราจร(ฝ่าไฟแดง)
-ดัดแปลงสภาพรถ (ล้อแม็ค+น็อตกลึง+ตัดโช๊ค)
-ใช้ท่อที่มีเสียงอื้ออึง(ท่อสูตร)
-มั่วซุมก่อกวน(ขับรถเป็นขบวน)
-อุปกรณ์ไม่ครบ(ไม่มีกระจก+ป้ายทะเบียน)
-ไม่มีใบขับขี่
แบบนี้ครับเวียนไปเวียนมา นี้คือตอนอายุ  20 ปีนะครับ

หลังจากคันที่2
รถฮอนด้าเวป  เค้านึกว่า จะเอาไว้ส่งลูกไปโรงเรียน ไม่ได้แต่งใดๆทั้งสิ้น ที่เจ็บไปกว่านั้น ขับรถไม่เคยเกิน 80  ::002::
แต่งอย่างเดียวคือ จุ๊บลม ใช้เป็น   รูปโดเรม่อน(ล้อหน้า)  ชินจัง(ล้อหลัง )  
เข้าโรงพยาบาล 2 ครั้งคือ เป็นนิ่ว และตัดใส้ติ่ง ครับ  :~) :~)

ลืมบอกครับผมขอครั้งแรกอายุ 15 ปี ครับแต่ไม่ได้

ที่ว่ามันก็มีส่วนถูกอยู่บางครับ  แต่จะมีสักกี่ครอบครัวครับ ที่ทำแบบนั้นได้  ครอบควัรที่มีภูมิคุ้มกันแข็งแรงก็จะผ่านมันไปได้ครับ  แต่ส่วนมากจะไม่ผ่านครับ     เราจะโยนภาระนี้ไห้ผู้ปรกครองอย่างเดียวไม่ได้ครับ  พ่อแม่ปากกัดตีตทีบ  คนบ้านนอกเขาเลี้ยงลูกไม่เป็นครับ

เราจึงต้องใช้กฏหมายเข้ามาช่วยอีกแรงไงครับ   คุณจะบแกว่าคนดีอยู่ที่ไหนมันก็ดี คนเลวอยู่ที่ไหนมันก็เลว มันก็จริงครับ  แต่จะดีแค่ไหนถ้าเราทำไห้

คนที่ดีอยู่แล้วดีขึ้น  แล้วคนที่เลว กับมาเป็นคนดี  เราทำได้ครับ  ไม่ต้องโยนบาปไห้พ่อแม่ด้วย ไห้ปืน  ไห้เด็กด้วย

                           ::001::    เรื่องของช้านย่ะนังต้น   ::006:: ::006::

ผมหมายถึงเจ้ากวางเพิ่งโดนเมียด่ามาครับ... ;D ;D ;D



...แต่เอ๊... ทำไมลุงปูถึง...... ::008:: ::008:: ::008::

...อะฟิ่วววววววววววววว... ::014::

                         ::009:: ::009::          :~)

ร้อนตัวหรือปล่าว ครับ  ;D      ฟิ้ว.............................

                   เคยถูกยิงตอนใกล้สามทุ่มป่าววะหมอนี่    ::010:: ::009:: ::010:: ::009:: ::010:: ::009::

 :<< :<< :<<  ป่านนี้มืดแล้วไว้หัวเช้าต๊ะ :~) :~)

5555 ลูกสาวผมจะจบ high school แล้วยังไม่เคยมี โทรศัพท์มือถือเลย
ของลูกชาย  มีอันไหนก็ใช้อันนั้น
ตัวผมเอง ใช้โทรออก และรับโทรเข้าได้อย่างเดียว  ส่ง SMS ก็ไม่ได้  กล้องก็ไม่มี 55555 หลังเขาจริงๆ  อิอิอิ

     อย่างน้อยของพี่เจษก็ยังทันสมัยกว่าของผมเยอะครับ เพราะของผมทำได้แค่โทรเข้าโทรออกจริงๆ(แต่เมื่อก่อนทำ

 ได้หลายอย่าง)

 SMS ใครส่งมาก็อ่านไม่ได้  Memเบอร์ยังไม่ได้เลยครับ จะโทรหาหาใครทีต้องจำเบอร์ได้เท่านั้นถึงจะโทรได้

 กล้องในอดีต 5 ล้านพิกเซล ตอนนี้ไม่มีค่าอะไรเลย เพราะว่าโทรศัพท์ผมมันเยินไปทั้งร่างครับ ฝาหลังช่วงบนหาย

 ปุ่มกดต้องใช้เทปใสพัน หน้าจอร้าว แถมมืดไปหมดครับ ............... ::009::

 สาเหตุที่เยินอย่างนี้อันเนื่องมาจาก ภรรยาจับได้ว่ามีสาวโทรมาหาผม แล้วเธอก็โทรกลับไป .............. ::003::

  เท่านั้นแหละครับ โทรศัพท์ผมแปรสภาพทันที............. :~)

 

...ตกใจครับ นึกว่า มท.1  ::013:: ::005::

อ้อ..ครับผม อิอิ

ของผมตอนนี้อย่างเท่...โนเกีย เล่นเนต  หน้าจอสไลด์ ถ่ายรูป  ถ่ายวีดีโอ เล่นเกมส์ ฯลฯ   ::008::  แต่ไม่ได้ซื้อเองนะ  ปลัดซื้อให้เป็นของขวัญก่อนย้ายที่ทำงาน  ตัวเองใช้ซัมซุงเครื่องละ760-  ::007::

ลูกชายผมตอนนี้ก็เริ่มมีตะคอกใส่พ่อแม่แล้วครับนี่ขนาดป.6เองนะครับตอนเล็กๆไม่ได้เลี้ยงเองอยู่กับปู่กับย่า จะตีทีย่าก็ออกรับแทน คราวที่แล้วผมตีก็คว้าเชือกจะผูกคอตายดีที่ย่าไปเจอก่อนตอนนี้ก็เลยใช้วิธีกล่อมเอาครับ ส่วนแฟนผมเลิกพูดแล้วครับบอกพูดไม่ได้มันไม่ฟังอย่างเดียว ผมต้องทำไงดีครับกับลูกคนนี้

ลองเปลี่ยนสภาพแวดล้อมดูครับ ส่วนหนึ่งมาจากการเอาใจใส่ของผู้ปกครอง อีกส่วนมาจากสภาพแวดล้อมกับสังคมที่เด็กอยู่ หากจำเป็นต้องย้ายโรงเรียนก็ต้องทำครับ ย้ายไปในโรงเรียนที่เข้มงวดทุกอย่าง อย่างที่ศรีราชาเมื่อก่อนมีโรงเรียนขึ้นชื่อว่าเป็นเป็นโรงเรียนดัดสันดาน และให้แบบอยู่ประจำ

โอย...งานเข้าอย่างจังครับ  เป็นกำลังใจนะครับ ปัญหาทุกอย่างแก้ได้ด้วยความเข้าใจกันและกันครับ

...ใช้หลักการ "เข้าถึง - เข้าใจ - พัฒนา" ของพระเจ้าอยู่หัว ด้วยความรักและเมตตาเป็นพื้นฐานครับ

..."เข้าถึง" เริ่มจากการให้เวลา ให้ความใกล้ชิดสนิทสนม สร้างความไว้วางใจ เสมือนเป็นเพื่อน

..."เข้าใจ" ธรรมชาติของเด็ก ทั้งด้านจิตใจ ร่างกาย (ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน) สภาพแวดล้อมเด็ก ใส่ใจ ฟังมากๆ พูดไม่ต้องมาก

..."พัฒนา" เด็กด้วยการปรึกษาหารือ การมีส่วนร่วม เพื่อความยั่งยืน

ใจเย็นครับ เอาน้ำเย็นลูบไปก่อน  สำหรับผมลูกอยู่กับ ตา-ยายเหมือนกัน เอาแต่ใจ
แต่ ผมคุยด้วยเหตุผล  ใจเย็นๆนะครับ  ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันให้มากขึ้น
อย่าคิดว่าเค้าเป็นลูกนะครับ คิดว่าเค้าเป็นเพื่อน แล้วเค้าจะคิดเหมือนเรา ที่นี้เราก็สามารถอธิบายได้ ว่าอะไรควรไม่ควร
ผมยังสงสัยอยู่ว่า ทำไม่เวลาลูกไปกับแม่เค้า กับไปกับผมมันคนละเรื่อง

นายสมชายยังไม่มีลูก แต่อ่านเรื่องนี้แยะครับ...

ขอเสริมทุกท่านข้างบนว่าต้องอย่าหงุดหงิดกับเด็กครับ เด็กจะมีปัญหาเรื่องการสื่อสารกับผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเรื่องการใช้ภาษาอธิบายสิ่งที่ตัวเองคิด ทั้งนี้เนื่องจากคำศัพท์ในสมองมีน้อย เลยพูดไม่ได้ดังใจนึก(ภาษาไทยนี่แหละ)... ดังนั้นต้องพยายามพูดคุยสื่อสาร ให้สมองพัฒนา เพราะภาษาคือรากฐานของวัฒนาธรรมทั้งหมดของมนุษย์ครับ...

ทีนี้เด็กบอกไม่ได้ ไม่มีใครฟังไม่ว่าจะบอกไม่เป็น พูดไม่จบก็โดนดุ โดนหาว่าเถียง ชี้แจงเหตุผลก็ไม่ยอมฟัง แล้วตัดสินไปก่อนแล้วว่าที่เด็กกำลังจะพูด(หรือกำลังทำ)นั้นน่ะผิด... โดนหาว่าผิดมากๆ เด็กมันเลยเดินไม่ถูกแล้วครับ ทีนี้ผู้ใหญ่ก็มักหาว่าเด็กดื้อมั่ง เด็กขี้เกียจมั่ง เด็กต่อต้านมั่ง, แล้วในที่สุดเด็กมันก็พาลคิดต่อว่าไม่มีใครรักมัน มันก็เลยหากเหตุผลไม่ได้ว่าจะมีชีวิตไปทำไม...

โลกของเด็กคือพ่อแม่ครับ บ้านที่มีพ่อแม่อยู่คือทั้งโลกของเด็ก เป็นทุกอย่างทั้งที่หลบภัย(ตามประสาเด็ก) ที่กินอิ่ม ที่นอน ที่สบายที่สุดในโลก เพราะมันไม่รู้จักที่อื่นที่ไหนอีกแล้ว... ทีนี้เมื่อเด็กไม่อยากอยู่บ้านอีกแล้ว แปลว่าไม่อยากอยู่บนโลกอีกแล้ว, เด็กเลยบอกว่าปิดสวิทช์แล้วเริ่มต้นใหม่ดีกว่า...

  ตอบตามแบบบ้านผมนะครับ ตอนผมและพี่ชายถูกส่งไปอยู่ที่  L.A.แบบดัดนิสัยโดยแทบไม่ให้เงินติดตัวเลยครับ

 พี่ชายต้องทำงานที่ปั้มน้ำมันเป็นแคชเชียร์ ส่วนผมต้องเช็ดรถที่มาเข้าเครื่องล้างเพื่อเศษเงินที่เค้าจะโยนให้  

 วันไหนว่างก็ไปเดินแจกเมนูวันละ 5 ชั่วโมง ช่วงบ่ายก็ไปทำความสะอาดบ้านฝรั่งทำ 2 ชั่วโมงได้ 50 เหรียญ

 ในบ้านนั้นหมามีชีวิตอยู่ดีกว่าเรา 2 คนพี่น้องอีกครับ แต่นั้นคือวิธีการสอนลูกของแม่ผมครับ  ผมเก็บเงินซื้อ TV

 เครื่องแรกได้เองตอนอายุ  14 มีเครื่องเสียงตอน 15 ครับ  ทุกบาททุกสตางค์ไม่เคยขอใครเพราะขอก็ไม่ให้

  ตอนนั้นแม่ผมดูแลฝ่ายจัดซื้อของหน่วยงานราชการ  ระดับซี 7 ครับ คงไม่ขี้เหร่มากนะครับ  ;D

  ส่วนเรื่องที่ถามว่าให้รุ่น 111 กับลูกผมจะเอาหรือไม่ ตอบได้เลยครับเอาครับ ถ้าไม่เอาก็ไม่ต้องใช้ครับ

 เด็กๆถ้าห้ามกันไม่ได้ อบรมกันไม่ได้ เห็นมาหลายบ้านแล้วที่ไม่ยอมตี ไม่ยอมสอนให้ลูกรู้จักรอคอย

 ไม่สอนให้ลูกคิดหาเหตุผล ยับยังชั่งใจ แถมบ้างคนไม่กล้าจะบอกลูกด้วยซ้ำว่าครอบครัวไม่มีตังค์ มีภาระหลายอย่าง

  สุดท้ายกลายเป็นลูกเทวดาครับ  ไม่ฮา.. .

 



 

  
 
 
 
  

  

เด็กจะมีเหตุผลแบบเด็กๆ ประหลาดๆ เช่นเอาข้าวป้อนปลาทอง(เพราะคิดว่าหิว), เอาของเล่นคนไปให้หมาเล่น(ตัวเองชอบก็นึกว่าหมาชอบ) ฯลฯ... ของอย่างนี้มันต้องสอนครับ เพราะเด็กก็จะมีเหตุผลของมัน(แบบเด็กๆ)...

ปัญหามันมักเกิดกับผู้ใหญ่เจ้าอารมณ์ คุยกับเด็กได้ไม่นานก็หงุดหงิด โมโห เดี๋ยวก็ดุ เดี๋ยวก็บ่น เด็กเลยไม่สนิทด้วย... แล้วผู้ใหญ่ก็พาลหาว่าเด็กหลบหน้า ยิ่งตามหาเพื่อดุ(เช่นออกกก มาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นจะตามไปตี...)... ฮา...

บางทีผู้ใหญ่ก็บอกอะไรเด็กไม่ชัดเจนพูดจากันหัวประโยคหาย(ประธาน กริยา กรรม - แล้วประธานหาย)... คุยแล้วเด็กฟังไม่รู้เรื่อง จะถามก็ไม่ได้เดี๋ยวโดนดุ เด็กเลยไม่คุยด้วย, ผู้ใหญ่ก็เลยหงุดหงิด ตีลูกเดียว เพราะโมโห...

ถ้าไม่บอกผมไม่เชื้อเด็ดขาดครับ ว่ายังไม่มีลูก ยิ่งทำให้ผม สงสัยว่าพี่สมชายอาุยุ เท่าไหร่  ::002::

  สุดยอดครับพี่  ::014:: ::002:: +1 ครับ

เอามาฝากคุณ สุดประจิม

http://www.youtube.com/watch?v=FfbpzIEgD0E&feature=player_embedded#at=55 (http://www.youtube.com/watch?v=FfbpzIEgD0E&feature=player_embedded#at=55)

...เสริมอีกหน่อยครับ "ธรรมชาติของเด็ก: 3อ." หรือ "ความอ่อนด้อย 3 ประการ"

..."อ่อนเยาว์" ด้วยอายุยังน้อย ขาดประสบการณ์ชีวิต แก้ปัญหาไม่เป็น คิด (ไม่ค่อย) เป็น (Vocabulary หรือการรู้จักศัพท์ เป็นพื้นฐานความคิดอย่างที่นายสมชายบอก)

..."อ่อนไหว" เปราะบาง แปรปรวน ซึมซับสิ่งรอบตัวได้ง่าย (ทั้งดีและไม่ดี)  พ่อแม่ โรงเรียน ครู และสังคมรอบตัวเด็ก เป็นสิ่งที่เด็กจะซึมซับเข้าไป แม้ "สังคมไม่ดี" ถ้าพ่อแม่ โรงเรียน ครูยังดีอยู่ เด็กๆ ก็ยังมีโอกาสมาก แต่ที่เห็นบ่อยๆ คือโทษสังคม แต่ไม่ดูตัวเอง "อ่อนไหว"

..."อ่อนตัว" ด้วยวัยที่จะเป็นผู้ใหญ่ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัยรุ่น) เหมือนปูนเปียกกำลังแข็งตัวขึ้นรูป เป็นช่วงเวลาที่ถูกปั้น และเป็นช่วงเวลาที่เด็กต้องการ My hero ครับ

ลูกสาวแม่ยายผมก็เป็นแบบนี้ครับ ผมเลยตัดสินใจส่งลูกชายคนโตไปเรียน High school ที่เมกา ส่วนคนเล็กเพิ่ง 10 ขวบก็มีอาการต่อต้านแม่อย่างแรงแล้ว ใว้โตอีกนิดก็จะส่งออกไป ผู้หญิงยิ่งอายุมากก็ยิ่งใช้ปากเก่งพอเข้าบ้านปุ๊ปต่อมหงุดหงิดจะทำงานทันที

ดราม่า....

ขอบคุณครับ บังศักดา, นายสมชายอายุปริ่ม 50 แล้วครับ ที่ยังไม่มีลูกก็เพราะมัวหลงทางหาวิธีทำมาหากิน จนป่านนี้ยังไม่รวยสักที... อ้อ ทอนแล้วครับ... เย้...

คุยกันครับ ต้องคุยกัน ต้องเคารพการตัดสินใจของเขา ต้องรักษาคำพูด/ข้อตกลงอย่างยิ่งยวด หัดขอบคุณ ชื่นชมลูกเวลาทำอะไรดีๆ....ทำให้ติดนิสัย ต่อให้ไม่สำเร็จให้เราต้องไปช่วยตามล้างตามเช็ดกันสาหัสแต่ถ้าเกิดจากความตั้งใจที่ดีก็ต้องเชียร์ แล้วค่อยๆคุยกัน ว่าที่ผลออกมาแย่เพราะอะไร


ในประเด็นของพี่สมชาย...เวลาคุยต้องใจเย็นมากๆครับ ต้องพยายามทำความเข้าใจว่าลูกต้องการสื่ออะไร แสดงอาการให้ลูกสบายใจว่าพ่อฟังอยู่ พ่อกำลังมีความสุขที่ลูกอุตส่าห์พยายามอธิบาย บอกลูกว่า"ค่อยๆจ้ะ ใจเย็นๆ พ่อรอได้" , ไหน ขออีกทีซิ พ่อยังงงๆ ลูกคิดแล้วอธิบายพ่อใหม่นะ นะ นะ  ฯลฯ .... พูดไม่เข้าใจก็จอดรถให้ลูกวาดอธิบายให้ดู ถ้ายังไม่เข้าใจกันอีก ก็บอกให้ค่อยๆช่วยพ่อคิด ... ถ้าลูกวางใจว่าเราพยายามจะเข้าใจเค้าจริงๆ ไม่เกิน3-4วันลูกจะไปหาวิธีอธิบายให้เรา(ที่ไม่ค่อยยอมรู้อะไรเลยน๊ออออ)เข้าใจได้มาบอกใหม่เอง


พาลูกไปดูว่าพ่อทำงานเหนื่อย พาลูกไปดูว่าแม่ที่ทำอะไรในชีวิตประจำวันให้ลูกยิ่งเหนื่อยมาก

ทั้งพ่อและแม่ต้องอย่าเขินที่จะแสดงความรักกับลูก แสดงออกให้บ่อยๆ หาเรื่องกอดลูกบ่อยๆ บอกรักลูกบ่อยๆ อย่าอายใคร....ถ้ามะรืนนี้เราจะตาย เราจะรักลูกยังไงก็ให้ทำยังงั้น

เวลาเราทำผิดต้องรีบอธิบายให้ลูกฟังว่าพ่อผิดตรงไหน คิดยังไงถึงผิดได้ , ทำผิดต่อลูก/ดุลูกผิดก็ต้องรีบขอโทษ ขอโทษให้ลูกเข้าใจ....พ่อ+แม่เป็นพรหมของลูก แต่เราต้องรู้ตัวว่าเราไม่ใช่เทวดา เราผิดได้ เราผิดบ่อย

อูยยยย เยอะ และยังอีกเยอะ  ::012::

ผมพยายามทำแบบนี้ตลอดมา ตอนนี้ลูกสาวคนโตเพิ่ง5ขวบครึ่ง ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ทำมามันผิดหรือถูกแต่เห็นผลที่ออกมามันพอใช้ได้ ลูกเป็นเด็กซื่อสัตย์ ใจดี มารยาทดี ฉลาด มีหัวใจที่ดี ไม่กลัวที่จะทำดี กล้าที่จะเลิกกลัว(งงไหม?  ;D )เมื่อจะทำเรื่องที่เห็นว่าควร

ก็ต้องพยายามสังเกตุแล้วปรับตัวไปเรื่อยๆ .... บางช่วงก็เหนื่อยรากเลือดจริงๆ  ::012::

แต่พอได้เห็นลูกๆเป็นเด็กมีความสุข แค่นั่งเฉยๆก็ยังหน้าตามีความสุขจนแทบจะคั้นเป็นน้ำหวานออกมาได้แล้วมันชื่นหัวใจจริงๆ  :VOV:

ขอบคุณทุกท่านมากนะครับ ลูกชายผมมันแปลกอยู่เหมือนมีสองบุคลิกครับ เค้าจะนับถือเจ้าแม่กวนอิมและพระพี่นางสุพรรณกัลยามาก เค้าทำหิ้งบูชาไว้อย่างดีเลยครับ เมื่อก่อนบางวันเค้าจะนุ่งขาวห่มขาวไหว้เจ้าแม่กวนอิม เค้าไม่กินเนื้อมาตั้งแต่ป4 ครับ แต่ตอนนี้เริ่มกินแล้วครับ สำหรับพระพี่นางสุพรรณกัลยานั้นน่าห่วงมากครับ ก่อนหน้านี้เค้าดูละครเห็นตอนที่พระพี่นางถูกนำตัวไปหงสา แล้วเอาดินใส่โถไปด้วย เค้าก็เอาโถไปใส่ดินไว้บนหิ้งพระพี่นาง มีครั้งนึงเค้าพูดกับแม่เค้าว่าพระพี่นางมาอยู่กับเค้าด้วยถ้าวันไหนเค้าซึมๆไปนั่นแหละวันนั้นพระพี่นางมา ผมต้องทำไงดีครับกรณีนี้  ตอนนี้อายุเค้าก็แ่ค่ 13 ปีทำไมเป็นแบบนี้ได้ผมก็ไม่เข้าใจครับ

เรื่องนี้ต้องดูที่ สภาพแวดล้อมด้วยครับ  ::014::

...ประเด็นแบบนี้ อยากให้ปรึกษาขอคำแนะนำจากนักจิตวิทยาครับ

ถ้าเป็นมานานแล้ว ผมเดาว่าเพราะเรายังเล่นกับลูกน้อยไปนิดครับ

ปลายปีที่ผ่านมาลูกๆผมฮิตดูหนังทหารเสือ 2พี่น้องอยากเป็นทหารเสือ ถึงขนาดปีน(สูงมากกก)ไปเอาดาบของผมลงมาเล่น(  ::003:: )....ผมมาเจอ เอาดาบไปเก็บเงียบๆ ลูกๆรอ(ทำหน้ารู้ว่าต้อง)โดนดุ ปันรอสารภาพหน้าจ๋อยๆว่าหนูกับน้องอยากเป็นmusketeers......แบ่งกันเรียบร้อยเลย ว่าใครจะเป็นใคร

แต่ผมไม่ได้ดุ ผมแค่อธิบายลูกว่าmusketeersเป็นทหารเหล่าอะไร อยู่ประเทศอะไร ช่วงศตวรรษไหน ทำหน้าที่อะไร ต้องทำอะไรได้บ้าง หนูต้องฉลาด ต้องใจดี ต้องกล้าช่วยคนอื่นถึงจะเป็นได้ ฯลฯ .... ไม่รู้จักหลุยส์ที่16เหรอ ? ..... อ๋อ เค้าคือ****ทหารราชองครักษ์ของเค้าใช้ปืนmusketeerก็เลยเรียกว่าทหารmusketeers บลาๆๆๆๆ....ก่อนใช้ดาบได้ลูกต้องหัดมวยให้เป็นก่อนนะ ถึงเวลาแล้วพ่อจะสอนดาบให้นะ สัญญานะว่าต้องให้พ่อสอนก่อน ไม่แอบเอามาเล่นกันเองอีกฯลฯ(กะถ่วงเวลาอันตราย)

หลังจากนั้นลูกๆก็มาขอให้(เล่น)สอนมวยบ่อยขึ้น ..... เด็ก4ขวบกับ5ขวบครึ่ง ยังไงก็ยังสั่งการการเคลื่อนไหวได้ไม่สมดุลย์ ...... ลูกๆไปว่ายน้ำกันไหม ว่ายน้ำเยอะๆแล้วลูกจะขยับตัวได้เก่งขึ้นนะ

ว่ายน้ำในสระจนเบื่อ+เรียนจนจบคอร์สแล้ว ก็ชวนกันไปเล่นน้ำทะเล.................เด็กๆหันมาเห่ออยากเล่นเซิร์ฟ หันมาเห่อดูbarbie mermaid taleอยากเก่งเหมือนMeriah

.......ก็ได้เฮกันไปทะเลทุกเสาร์อาทิตย์อีก ได้สอนลูกอีก .... ลูกต้องไม่หันหน้าหนีคลื่นนะ ต้องหันหน้าสู้มันนะ จะได้เห็นว่ามันมายังไง มันมาถึงตอนไหนแล้ว จะได้รู้ว่าต้องทำ(รับมือ)ยังไง มันมีจังหวะของมันนะลูก ฯลฯ ...... ก็ได้แอบสอน แอบใส่เรื่องของชีวิตลงไปอีก

ตอนนี้ทั้ง2ตัวหันมาใช้แผ่นโฟมขนาด1ม.กันแล้ว ครั้งล่าสุดไปเจอน้ำแค่เอว คลื่นแค่อกผู้ใหญ่(คงเหมือนเราไปลงน้ำแค่คอแล้วโดนคลื่นสูง3เมตรกระมัง?) 2ลิงนั่นโดนคลื่นซัดกลิ้งกันสนุกเลย


......เล่นกันไปเรื่อยเปื่อย แอบสอนกันไปเรื่อยๆ ประเด็นของผมคือ เวลาเด็กสนใจเรื่องอะไร มักจะมีอาการหมกมุ่นอย่างอ่อนๆ โจทย์/ความสนใจของเด็กเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แค่คุมหางเสือให้ดี เราไปด้วยกัน พ่อไปด้วย

งึมมมม... พิมพ์เล่าซะยืดยาว ไม่รู้มันจะเกี่ยวกับเรื่องที่ท่านสุดประจิมฯเล่าหรือเปล่านะครับ ผมแค่อยากให้เล่นกับลูกเยอะๆ ชวนลูกเล่นให้เยอะๆ  :D

เยี่ยมครับ ท่าน SillyOldMan +1 ::002::

แต่ท่านเคยอยู่ในแวดล้อม ของ คนทรงเจ้าเข้าผี มั้ยครับ(ขอเรียกตามศัทพ์) ::014:: 

มันต้องให้เค้าออกมาจาก ตรงนั้นก่อน สภาพแวดล้อม เป็นสิ่งสำคัญ
อย่างที่ 2 ผู้ใหญ่เองอย่าเอนเอียงไปทางเด็ก และไม่ต่อต้านหรือ ขู่บังคับเด็ก
3  หาอะไรสนุกให้เค้าทำ แล้วเค้าจะค่อยๆลืมไปเอง
4. ที่สำคัญสุด พ่อแม่จะต้องไม่งมงายจนเกินไปครับ(ไม่ได้ไม่ให้นับถือแต่ต้องอยู่ในขอบเขตความเป็นจริง)
ยกตัวอย่างเช่น รัชกาลที่ 5 มีจริง เป็นสิ่งที่น่า สักการะและบูชาจริง แต่ต้องใช้เหตุผลในการบอกว่า การทรง รัชกาลที่ 5นั้นไม่เป็นความจริง
เป็นต้น  ::014::

ขอเสริมครับ พาเขาท่องโลกกว้างให้มาก  ไปเท่าที่เราจะทำได้  เน้นไปเที่ยวหาประสพการณ์  แต่เราต้องไปกะเขาเป็นเพื่อนเขา  จะได้เห็นมุมมองต่างๆที่กว้างใหญ่ไพศาล  เขาจะได้รู้ถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ ยังมีอะไรดีๆแปลกใหม่รอคอยเขาอีกมาก

เอาง่ายเริ่มจากรอบๆบ้านเราก่อนก็ได้ครับ  จะขับรถไป หรือจะชวนกันนั่งรถโดยสารไปดูนั้นดูนี้ต่างอำเภอ  หาอะไรอร่อยกินกัน ชมธรรมชาติ ชมตลาด  บ้านเรื่องผู้คน ....ฯลฯ....  ถ้ามีเวลาค่อยพาเขาไปไกลขึ้น  ... หรือถ้าอยู่ต่างจังหวัดเอาง่ายๆ พาเขามาเที่ยวกรุงเทพสักวัน ก็ดี

เป็นกิจกรรมที่เราใช้เวลากะเขาให้มากขึ้น  สิ่งที่เขาได้รู้ได้เห็นมันจะค่อยๆสอนเขาเอง

ควรเข้ารับการตรวจร่างกายหลายๆอย่างนะครับ  เพราะอาจจะเป็นไปได้ว่าสารเคมีบางอย่างในร่างกายมีมากหรือน้อยเกินไป จึงส่งผลให้มีการแสดงออกอย่างนั้น

เคยครับ คุณยายของผมเชื่อเรื่องพวกนี้มากขนาดลงใต้มาเยี่ยมแม่ ยังอุตส่าห์เชิญให้ตามลงมาพักที่บ้าน

อยู่ที่ภูมิคุ้มกันครับ ถ้าเชื่อมั่นในตัวเองมากพอ มีเรื่องอื่นให้ซนได้สะใจพอ เด็กจะมองข้ามเรื่องพวกนี้ไปเอง

สอนพุทธแท้ให้ลูกครับ สอนให้รู้ว่าพุทธแท้ต้องการแค่ให้"รู้" ให้ฝึกรู้ รู้ตัว รู้จิต แล้วเรื่องพวกนั้นจะถูกมองเป็นแค่เดียรัจฉานไปเอง

อันนี้ผมกล้าพูด เพราะผมถูกเลี้ยงมาแบบนี้ ..... เจอผีดันไม้กระดาน10มม.ซะโป่ง ก็ให้แค่รู้ แล้วผีบ้าหน้าไหนก็ไม่กล้ามายุ่ง มีแต่มาคุกเข่าขอให้อุทิศส่วนบุญจากสมาธิให้  ;)

จะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นกันลูกครับ  (มีแต่น้อยมากๆ)  ต้องไปรับจ้างตัดอ้อย  ทำนาทำไร่  ตั้งแต่  6  โมงเช้า เด็กมันก็ไปโรงเรียน เชื่อไหมว่าเวลาที่เด็กอยู่กับเราวันนึงกี่ชั่วโมงครับ  แล้วอยู่กับเพื่อนกี่ชั่วโมงครับ   เวลาที่เล่นกับเขาคุยกับเขากี่ชั่วโมงครับ


พูดแค่นี้ก็น่าจะรู้แล้วนะครับ  ครอบครัวท่านโชคดีครับ  แต่จะไห้ทุกครอบครัว ทำตาม หรือไห้เหมือนท่านไม่ได้ครับ   ไม่มีวันด้วย  เพราะนี้คือประเทศไทยครับ  เรายังไม่พร้อมที่จะเลี้ยงลูกกันแบบนั้นครับ   

การแก้ปัญหาเรื่องแบบนี้ก็ต้อง เอากฏหมายมาเป็นตัวตั้งแล้วละครับ   เอาความรักความอบอุ่นอย่างเดียวไม่พอครับ  ไอ้พวกปากดีๆนี้เหละตัวดีครับ  หวังขายของไห้เด็กอย่างเดียว   อออกกฏหมายมาจะริดรอนสิทธิ์เด็กสักขนานไหนกันเชียว 

เราเอาผมประโยชน์ของส่วนรวมเป็นที่ตั้งมาก่อน    แปลกนะอะไรที่ทำกันง่ายๆ  แต่เห็นผลกับไม่ทำ   

ประเด็นของผมคือเอากฏหมายเด็กออกมาว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง   เพราะจะปล่อยไห้เรื่องนี้เป็นเรื่องของครอบครัว  มันก็จะเป็นปัญหาของสังคมอย่างไม่มีวันจบสิ้น

ท่านรักปืนครับ ผมเป็นแค่"เด็กส่งของ"ครับ  :D

ไม่ถึงขนาดรับจ้างตัดอ้อย แต่ก็เป็นแค่เด็กส่งของ ขับรถไปเดินยกลังส่งของวันละเกิน10กิโลฯ วันละราวๆ10ชม.

ช่วง5เดือนที่แล้ว แม่อีหนูผมไม่อยู่ ผมต้องทำงานแล้วก็เป็นพ่อใบเลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงลูกสาว2คนอยู่คนเดียว

เพราะไม่อยากให้ลูกต้อง"พร่อง"อะไรไป ผมจะอยู่กับลูกตลอดเวลาที่ไม่ได้เข้าห้องเรียน ไปรับลูกตอนเย็น อยู่เล่นกับลูกที่สนามเด็กเล่นจน6โมง หาข้าวกิน เข้าบ้าน จับอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน คุยกันไปทำการบ้านที่เหลือกันไป ถึงเวลาก็ชวนกันสวดมนต์ อ่านนิทาน ........ เว้นเย็นวันพฤหัสฯที่ออกเร็วเพื่อพาไป(เล่น)หัดดนตรี ยอมออกส่งของอีกทีก็เกิน4ทุ่ม ออกป่านนั้นกว่าจะเสร็จก็ปาไปตี3 กว่าจะได้หลับก็ตี3.30

ตื่น.6.30มาเตรียมชุด เตรียมมื้อเช้า(ลูกกินแซนวิชสารพัดไส้จนเบื่อ) กลับจากส่งลูกก็ลนลานไปส่งของที่เหลือ ช่วง11.30-13.30จะหาจังหวะงีบได้นิดหน่อย

เสาร์-อาทิตย์ได้ตื่นสายหน่อย มาทำมื้อเช้าให้เด็กแล้วก็นอนเป็นหมอนอิงให้ลูกๆหนุนดูการ์ตูน ช่วงบ่ายถึงค่อยพาลูกไป(เล่น)หัดวาดรูป บ่าย3-4โมงเฮกันไปเล่นน้ำ ฯลฯ....ที่เหมือนเดิมคือกอดๆฟัดๆกับลูกกันจนหลับ แล้วค่อยออกไปส่งของ

ผมใช้ชีวิตแบบนี้มาหลายปีแล้วครับ เพียงแต่ช่วงเมื่อเร็วๆนี้จะหนักหน่อยเพราะเลี้ยงอยู่คนเดียว นน.หายไป6กก.  ::012::




เรื่องนี้ ทุกคนทำได้ครับ อยู่ที่เรา"เลือก"จะเอามันไปไว้ตรงไหน ถ้ายังมีเวลาเล่นเนต , มีเวลานั่งจิบ ก็ต้องมีเวลาเล่นกับลูก



เพราะที่นี่คือประเทศไทย ผมถึงต้องตั้งหน้าทำให้มันดีขึ้นไงครับ เย็นไหนไปกินข้าวที่เซ็นทรัล ลูกกินเสร็จจะขอไปนั่งอ่านนิทานที่ร้านหนังสือ ..... อ่านเสร็จ ลูกๆจะช่วยกันเก็บหนังสือ"ทุกเล่ม"ที่บริเวณโซฟาไปเก็บเข้าที่ของมัน ...... ลูกเคยตอบใครซักคนว่ามันเป็นความรับผิดชอบค่ะ วันนั้นผู้ใหญ่ชุ่ยๆแถวนั้นหน้าหมาไปเลย  ;)

โฮ่ :DD :DD กิจกรรมท่านมากมายไหนจะงานไหนจะลูก สุดยอดครับ ยังไงก็ลูกเราครับ  ::002:: ::002:: ::002::
+1ครับ ::002:: ::002:: 

ตอนเก็บหนังสือ 3พ่อลูกก็ได้เล่นกันอีกครับ ลูกๆหอบหนังสือเดินหาที่ของมัน พ่อคอยบอกว่าหนังสือเล่มไหนน่าจะอยู่โซนไหน เล่มไหนที่เกินเอื้อมของเด็กก็ค่อยช่วยรับไปใส่ให้

เสียเวลา แต่สนุกมากๆนะเออ ..... และ ผลของมันเกินคุ้มครับ  ;D

ช่วงนี้เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสำหรับ ผม
ก็เพื่อลูกนั้นแหละครับ  365 วันหลังจากนี้เป็นเครื่องชี้ชะตาว่า  ผมจะรุ่งหรือร่วง  ::002::
แต่ก็เพื่อ ลูกๆนั้นแหละครับ

...ตามที่คุณ SillyOldMan ว่ามานี้ คือสิ่งที่เรียกว่า "เข้าถึง" เรื่องอื่นๆ ตามมาเองครับ   :D

...+1   ::002::

ท่านเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าครับผมว่า  พ่อแม่ส่วนใหญ่ เป็นคนบ้านนอก ทำไรทำนานะครับ  ไม่ได้ว่าท่านเป็นคนตัดอ้อยนะครับครับ

แล้วท่านก็โชคดีครับ  ที่มีลูกเลี้ยงง่าย  (จริงๆอยู่ที่ท่านด้วยครับคนเป็นพ่อเลี้ยงดูดี)  แต่คนส่วนใหญ่ทำแบบท่านไม่ได้ครับ  เข้าถึง  ก็เข้าถึงในทางที่ผิดๆครับ

แถวบ้านผมอวดสวยอวดงามกัน  ต้องซื้อของแพงอวดกัน  มันเป็นค่านิยมผิดๆ   แต่ถ้าเรทแตกต่าง ก็กลายเป็นปมด้อย   ::004:: ::004::

ขอบคุณทุกท่านสำหรับคำแนะนำครับ วันนี้พี่เลี้ยงตัวเล็กไม่อยู่ผมลองให้เลี้ยงน้องอายุสามเดือน ก็ดีครับเอาน้องนอนเปลได้นั่งไกวเปลน้องจนถึงตอนนี้ครับ
ผมเกือบลืมไป ผมมาคิดดูอีกทีนึงอาจจะเป็นกับที่เค้าเล่นเกม GTA ด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้นะครับ ตอนนี้ผมเลยเอาเกมนี้ออกแล้วเอาเกมขับเครื่องบินกับเกมวางแผน มาลงไว้ให้เล่นแทน เค้าเป็นคนชอบทำกับข้าวบางทีก็แกล้งๆใช้เค้าทำกับข้าวให้กิน  ดูเค้ามีความสูขมากครับ บางทีก็ชวนปลูกผักปลูกต้นไม้บ้างครับ แต่แปลกชวนไปเที่ยวโรงงานไม่ยอมไป ผมบอกว่าโรงงานนี้ผมทำให้เค้าเค้าก็บอกว่าไม่เอา พ่อเอาให้น้องเถอะ พอผมบอกให้ลูกก่อนน้องยังเล็กอยู่เค้าบอกไม่เป็นไร คำนี้ผมได้ยินแล้วผมดีใจมากเลยครับที่เค้ายังห่วงน้องเค้าอยู่  

เรื่องเกมก็น่าคิดครับ  GTA  เป็นเกมที่รุ่นแรงครับ  ต้อง  18+  ถึงจะเล่นได้  แต่บ้านเราใครมาซื้อแผ่น  ขายไห้หมด  ไห้เขาเล่นเกมเด็กๆนะครับ

แล้วเราก็นั่งเล่นกับเขาด้วย  พวก กีฬานะครับ  เล่นได้หลายคน ปลอดภัยดีด้วย   เรื่องทำกับข้าวก็ระวังนิดครับ  คือถ้าเขาชอบก็น่าจะไห้เขาไปเรียน
ทางนี้เลยนะครับ

ระวังเพื่อนล่อด้วยนะครับ    ต้องคุยกันครับ เรื่องแบบนี้คุยได้แต่ต้องใจเย็นๆ  ห้ามหักดิบ 

ตรงตัวอักษรสีน้ำเงิน  ขอบคุณที่ไม่คิดโทษสถานศึกษาอย่างเดียว แต่ช่วยรับช่วงสานต่อเพื่อสังคมในวันข้างหน้า ::002::

ตรงตัวอักษรสีขาว  สมควรแล้วที่ผู้ใหญ่เหล่านั้นต้องสะดุ้ง เนื่องจากนิสัยและสันดานส่วนด้อยที่แก้ไม่หาย :D

ครับตอนนี้ก็เล่นกับลูกครับช่วยกันเล่นช่วยกันวางแผนเอาชนะคอมครับ ตอนนี้ใช้วิธีกล่อมแทนดุครับรู้สึกว่าไม่มีอาการต่อต้านครับ แบตจะหมดแล้วครับวันนี้ลาไปก่อนครับสวัสดีทุกท่านครับ

ไม่น่าเลย ::004::

ผมว่าผู้ใหญ่ดูแลเรื่องการเก็บอาวุธปืนได้ไม่ดีพอด้วยครับ

ถ้าเป็นผมคงกลับกัน เอามือถือตีหัวตัวเอง อ้อนผู้ปกครองซื้อปืนใหม่  :'(