เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

การเตรียมความพร้อม รับเหตุการณ์ของ ทางญี่ปุ่น
ขนาดเตรียมอยู่เสมอ ยังโดนไปแยะ
กับเมืองไทย ใกล้เข้าหน้าร้อน สลับ ฝนตก
มีการเตรียมความพร้อม อย่างไรกันบ้าง
เหตุการณ์ ก็เกิดซ้ำซาก ในบริเวณเดิม
น้ำแล้ง ก็แล้ง ที่เดิม
น้ำท่วม ก็ท่วม ที่เดิม
แล้วก็มาขอบริจาคกันเหมือนเดิม
รูปธรรม นามธรรม ดำเนินไปอย่างไร
หรือจะยุบสภาแล้ว ลอยตัว ต่อไป....

อาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเลยครับน้ายอด โดยเฉพาะจิตสำนึกครับ แต่ ก็ต้องมีการนับหนึ่งก่อน ถึงจะมี สอง สาม สี่ ห้า ......... 

แต่คนไทยชอบก้าวกระโดดครับ  ทุกอย่าง ตั้งแต่ฟุตบอลลีก  มีอย่างเดียวที่ปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กแล้วเห็นผมคือ  มวยไทยครับ ที่ได้ไปถึงโอลิปปิก  นอกนั้นคงยาก ::004::

ให้ถึงก่อนดีกว่า ตามประสาไทยแท้ ::005::

1.คนในพื้นที่ยอมรับสภาพความจริง และมีความต้องการแก้ปัญหาหรือบรรเทาปัญหา
2.ให้ความสำคัญกับเรื่องของการประชาสัมพันธ์ พยากรณ์อากาศและการแจ้งเตือน
(ญี่ปุ่นให้ความสำคัญมากเรื่องพยากรณ์อากาศ)
3.ทั้งสองข้อทำคนเดียวไม่ได้ ต้องทำทั้งชุมชน
4.อย่าเบื่อหน่อยกับการAlertตลอดเวลา

ญี่ปุ่นมีหมกเม็ดเหมือนกันน่ะครับ....จากที่ฟังข่าวเรื่องการทำPM
ของโรงไฟฟ้า บางจุดไม่ได้ตรวจเช็คมานานหลายปี ::003:: ::003:: ::003::

คงต้องไปอยู่บนเขาแหละครับพี่ยอด  :~)

                                         ตอนบ่ายสองแวะกินข้าวแกงปักษ์ใต้แห่งนึงแถวภูเก็ต


                                         แม่ค้าสั่งให้ลูกชายคงอยู่สัก ป 3-4 มั้ง เอาเงินไปเข้าบัญชีที่ธนาคารข้างๆร้าน

                                         แป๊บเดียวลูกวิ่งกลับมายื่นสมุดให้แม่ 

                                         แม่ถามว่า                       ทำไมเร็วจัง

                                         ลูกตอบว่า                      ลูกวิ่งไปให้ที่เคาเตอร์เลย

                                         แม่ถามว่า                       ไม่มีลูกค้าอื่นเหรอ

                                         ลูกตอบว่า                       แถวยาวเลย แต่ลูกลัดคิวไปก่อน

                                         แม่หัวเราะชอบใจชมว่า      ......... ลูกแม่ฉลาดมาก เก่งจริงๆ ..........     ::012::

มันมีหลายอย่างครับ เช่น การกล้าที่จะลัดคิว ไม่รู้ผิวหน้าทำด้วยอะไร จิตใจทำด้วยอะไร เพราะการกระทำเช่นนี้แค่มีคนมองไม่ต้องถึงกับโดนด่า ก็ต้องก้มหน้าก้มตามุดออกไปจากร้านอย่างหมดสง่าราศี พร้อมอาจจะมีเสียงก่นด่าถึงบุพการีอีกต่างหาก...

ข้อแรก... ต้องมี "หิริโอตตัปปะ" เพราะเป็นจุด "กด" เราไว้ไม่ให้กระทำชั่วทั้งต่อหน้าและลับหลังผู้คน และจะทำให้เกิดความไม่เคยชินต่อการกระทำชั่วแม้เพียงเรื่องเล็กๆน้อยๆ ยกตัวอย่างเช่น การลักเล็กขโมยน้อย หากปล่อยไปเรื่อยๆจนชิน ใครจับไม่ได้ก็จะเริ่มลักใหญ่ไปเรื่อยๆจนคนจับได้ซักวัน ก็จะต้องเสื่อมเสีย จนถึงขั้นติดคุกหรือตายไปเลย...

การเล่นการพนันก็เหมือนกัน... เริ่มจาก 5 บาท 10 บาท กันทั้งนั้น สุดท้ายปล่อยเป็นความเคยชิน นอกจากยิ่งกว่าเสื่อมเนื่องจากผู้คนรอบข้างไม่เชื่อเครดิต เพราะคิดว่าที่ไม่มีเงินเพราะไปเล่นการพนัน จะไม่ค่อยมีใครอยากช่วยเหลือตอนอับจน..

การ "ลัดคิว" อาจดูเหมือนเรื่องเล็กๆ แต่บางทีก็อาจบานปลายได้ เช่นเหลือน้ำมันปาล์มอยู่ 2 ขวด ถึงคิวเราพอดี แต่พอมีใครมาแทรกทำให้เราหลุดโอกาส ก็อาจจะได้พิสูจน์ผิวหน้าของคนลัดคิว ว่ามีความทนทานรับน้ำหนักรองเท้าเราได้แค่ไหน... ::005::

โดยรวมคือต้องเริ่มจากตัวเราว่าจะต้องมีความละอายต่อการกระทำชั่ว โดยไม่คิดว่าความชั่วนั้นมันเล็กน้อย... เพราะทุกความคิดที่ว่ามันเล็กน้อย มันจะกลายเป็น "มิคสัญญี...!!!" หากเกิดเหตุการณ์แบบที่ญี่ปุ่น.... ในบ้านเรา....

จิตสาธารณะ ไม่มี  ::009::



 แม่ผมไปเมลเิบิร์นกลับมาเล่าให้ฟังว่า ไปกินข้าวในร้านอาหารแห่งนึง คนเต็มร้านจนต้องยืนต่อคิวหน้าร้านรอโต๊ะว่าง

พอถึงคิวแม่ผมจะได้เข้าไปนั่ง มีผู้ชายสองคน(แต่ไม่ใช่ฝรั่ง) เดินตรงเข้าไปในร้านโดยไม่ต่อคิว อาจจะด้วยความไม่รู้มังครับ

เท่านั้นแหละ คนที่ต่อคิวอยู่ถัดจากแม่ผม รีบมาโวยให้ก่อนเลย  ไอ้สองคนนั้นเลยหน้าเสีย รีบเดินออกจากร้านไป


เป็นบางประเทศเหรอ...แซงคิวก็แซงไป ได้แต่มอง แต่ไม่กล้าปกป้องสิทธ์ของตัวเอง  ::010::

เมื่อสักครู่ ก่อน 21.00 น. เล็กน้อย  ที่บ้านอำเภอเชียงคำ
เกิดปรากฏการณ์แผ่นดินไหว  แรงและนานมาก ในรอบ 10 ปี ที่เคยมีปรากฏการณ์
พี่ๆ ทางเชียงราย  น่าน  เป็นอย่างไรกันบ้างครับ