เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ไม่แน่ใจครับ

รู้แต่ว่า พุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ มีจริง

แต่ ไม่เกินกรรมของแต่ละคน

ผมห้อยพระด้วยเหตุผลเดียวคือ.....เตือนให้ระลึกไว้เสมอว่าตัวเองนับถือศาสนาพุทธ.....

ไม่ได้คาดหวังอิทธิฤทธิ์ปฏิหารใดๆทั้งสิ้น.......อีกทั้ง ยังไม่มีในคําสอนใดๆของพระพุทธองค์ด้วย....

ถูกต้องตามนี้ครับ

ผมบูชาพ่อแม่และครูอาจารย์เหนือสิ่งอื่นใดครับ ::014:: ::014:: ::014::

ผมนับถือและที่สำคัญ..............................กลัวผีครับ ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

มีครับ แต่ ทุกอย่างอยู่ที่ใจก่อน ถ้าใจทำให้กลัว คุณก็จะกลัว ถ้าใจคุณทำให้ไม่กลัว คุณก็จะไม่กลัว

ความศักดิ์สิทธิ์ อยู่ที่ใจเราอันดับ แรก ต่อมาคือ ความศรัทธา ถ้าไม่ศรัทธา ให้ดีแค่ใหน คุณก็จะมอง

ไม่เห็นคุณค่า อนุภาพจะไม่เกิด ทำไมใบไม้ กำบังกายได้ ....................... ลองคิดกันดูครับ

 ขออนุญาตร่วมด้วยครับ  ::014::

 เมื่อก่อนตอนที่เป็นวัยรุ่น ผมนิสัยไม่ค่อยจะดีครับ แต่ก็รู้ตัวจึงเริ่มหาทางเป็นคนดีทำตัวใหม่ จึงเริ่มสวดมนต์ไหว้พระ
จากคาถาชินบัญชร ก็เพิ่มยอดพระกัณฑ์พระไตรปิฎก เพิ่มอิติปิโส เรื่องก็จะเริ่มจากจุดนี้ครับ คือได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้มา
เช่นสัมผัสต่างๆจากพุทธคุณของเครื่องราง

  - กระกรุดหนังเสือ ตอนแรกที่ยังไม่ใช่ของผม มันว่างอยู่ในตู้บูชาที่วัด ผมจึงแอบหลวงพ่อหยิบขึ้นมาดู มาดม แต่สิ่งที่ได้กลิ่นคือ
 กลิ่นเหม็นสากศพ เหม็นแบบสุดๆ เหม็นไปทั่วบริเวณนั้น ผมก็เริ่มใจไม่ดีครับ แล้วบังเอิญหลวงพ่อเดินผ่านมาแล้วถามว่าอยากได้เหรอ
 ผมตอบว่า อยากได้ครับ แล้วหลวงพ่อท่านก็ดึงกระกรุดหนังเสือจากมือผมขึ้นไปเสก ... .ให้ส่งคืนมาให้ผม ผมรับมาแล้วพนมมือ
 ขึ้นไหว้พร้อมกระกรุด สิ่งที่แปลกคือกลิ่นเหม็นที่ได้กลิ่นตอนแรก กลับกลายเป็นหอม หอมแบบกลิ่นน้ำอบ น้ำหอมไทย
 พร้อมทั้งได้ยินเสียงเสือคำรามดังในหู..
  - กุมารทอง ถ้ารับองค์ใหม่เข้าบ้านมาที่ไร ก็จะเห็นตลอด ตื่นนอนก็จะเห็นเด็กยืนที่ข้างๆหัวเตียง บางวันพวกเค้าอารมณ์ดี
ก็จะวิ่งเล่นกันดังทั้งบ้าน เสียงวิ่งเล่น เสียงหัวเราะ จนแฟนผมเริ่มกลัว ก็เลยขู่ว่าถ้าเล่นให้ได้ยินอีกจะพาไปคืนหลวงพ่อ
เสียงถึงได้เงียบ และในความเชื่อส่วนตัวผมเกี่ยวกับน้องๆเค้าคือ เค้าไม่ชอบมีดหมอ ไม่ชอบผ้ายันต์ตามพิธีล้างป่าช้า
  - ตอนเริ่มสวดมนต์ ผมได้ไปเจอพราหมณ์นุ่งขาวที่บ้านหลังหนึ่ง แก่มองผมแล้วบอกว่า ผมสวดมนต์ผิดทั้งๆที่แก่ก็ไม่เคยมานั่งฟัง
ผมสวดมนต์ แก่เอาหนังสือมากลางออก แล้วอ่านออกเสียงให้ผมฟัง ตรงตัวที่ผมสะกดไม่ถูก ซึ่งมันก็ตรงกับตัวที่ผมไม่ค่อยมั่นใจ
ในการออกเสียง แก่สอนให้อ่านอยู่หลายตัว มันทำให้งงมากครับ ที่แก่รู้ได้อย่างไร รู้ถูกตัวซะด้วย  ;D

 เอาแค่พอนึกได้ก่อนครับ  ( เรื่องแบบนี้ใครจะว่าบ้าก็ไม่ถือครับ เพราะถ้าผมไม่เจอผมคงคิดแบบท่านเหมือนกันครับ ) ::014::
  
 

 
 

ผมมีประสบการณ์ ตรงเลยครับ เชื่อครับ ลุงผมคนที่เมียสั่งเก็บ ( ไปหากระทู้เก่าอ่านเอา ) ทะเลาะกับใครก็ไม่รู้ วันนั้นผมอยู่ด้วย

โดนฟัน เข้าเต็มแรงด้วยมีดดาบ ไม่มีแผลเลย แค่เป็นรอยแดงๆ แล้วลุงก็หันมากระืตืบ ๆๆๆๆ มันสะหลับคาเท้าเลย

ท่านเคยถอดจิต กันบ้างใหม

นายสมชายว่าสิ่งเร้นลับนี้มีจริงครับ และเชื่อว่าจะเกิดเฉพาะกับบุคลที่มีศีล สมาธิเท่านั้นครับ คำว่าศีลไม่ใช่แค่ศีลตามศาสนาพุทธ... แต่รวมความถึงวัตรปฎิบัติของใครก็ตาม ที่ปฎิบัติสม่ำเสมอ จนมีสมาธิได้ถึงขนาดเซลสมองสามารถทำงานได้เป็นระเบียบทิศทางเดียวกัน, เช่นเดียวกับโมเลกุลเหล็กธรรมดาไม่มีพลัง แต่ถ้าโมเลกุลเรียงทิศเป็นระเบียบ จะเกิดเส้นแรงแม่เหล็กครับ...

ผู้ที่มีสมาธิได้ขั้นนั้น เซลสมองจะใช้งานได้เต็มที่ เกิดพลังความคิดสามารถเกิดนวัตกรรมในสิ่งที่ยังไม่เป็นจริง แต่ใช้จินตนาการสร้างขึ้นมาก่อน ตัวอย่างเช่นนิวตั้น ไอนสไตน์ หรือสมเด็จพระสมณโคดม ฯลฯ ครับ... ท่านเหล่านี้ไม่สามารถบอกเล่าสิ่งที่ยังไม่มีจริงในเวลานั้นให้คนเชื่อได้ง่ายๆ กว่าจะพิสูจน์สิ่งที่มองเห็นว่าเป็นเรื่องจริงก็อาจต้องติดคุกและโดนฆ่าตายข้างชายหาด(กาลิเลโอ)...

ผู้ที่สามารถใช้พลังจิตได้จริงชนิดที่เป็น"ของจริง"ถึงขั้นอยู่ในตำราจิตวิทยาก็มี คือยูริ เกลเลอร์ สามารถใช้พลังจิตสั่งให้ช้อนโลหะ"งอ"ต่อหน้าต่อตาคนจ้องพิสูจน์ครั้งแล้วครั้งเล่าจนเชื่อว่ามีจริงและ"สั่งได้"... ส่วนในประเทศไทยนั้นถ้าไม่ใช่ผู้ทรงศีลฯ นายสมชายไม่เชื่อแต่ไม่ลบหลู่ครับ ทางใครทางมัน, เพราะว่า"สั่งให้เกิดไม่ได้ทุกครั้ง"ที่ต้องการ...

สักวันหนึ่งในอนาคตอันใกล้... มนุษย์อาจพบวิธีบริหารจัดการกับพลังจิตได้ เหมือนกับเมื่อร้อยกว่าปีที่แล้วใครบอกว่ามีคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า จะต้องโดนเผาทั้งเป็นเพราะมองว่าเป็นแม่มดพ่อมดครับ...

สำหรับท่านที่จะค้นต่อ ให้เริ่มจากคีย์เวิร์ด ESP - Extra Sensory Perception และ PK - Psychokinesis ... ค้นจากกูเกิ้ลนั่นแหละครับ...

ผมเจอมาครับเป็นเรื่องที่ งง มาก คือบ้านผมมีเกสาของหลวงปู่ชอบใส่อยู่ในพระอบ มีอยู่วันหนึ่งแม่ผมแทเกสาออกมาแล้วเอาแผ่นทองไปลองไว้ที่ก้นพระอบแล้วใส่กลับไปเหมือนเดิม
พอมาดูอีกอาทิตย์ ทองทั้งแผ่นออกมาติดอยู่ข้างนอกพระอบครับ เส้นเกสาก็มารวมกันเป็นก้อนกลมๆเหมือเม้น งง เลยครับ

แล้วมีเรื่องสยองอีกเรื่องหนึ่งครับอันนี้ป้าผมเจอ คือป้าผมไปทำบุญที่วัดมาตอนเช้าแล้วไปตรวจสุขภาพตอนบ่าย พอชั่งน้ำหนักจาก 40 กลายเป็น 60
เพิ่มมา 20 กิโล งง กันเลยครับ คือป้าผมตัวเล็กและผอมมาก มันเพิ่มมาจากไหน คนอืนลองชั่งดูน้ำหนักก็ปกติ มีป้าผมที่ ขึ้นไปแล้วเป็นอยู่คนเดียว

ผมเห็น วิญญาณ ตั้งแต่ 4 ขวบ ครับ

ก็มีอยู่วันหนึ่งนะครับ อันนี้เล่าจาก ประสบการณ์จริง จากผม ย่าปู่ อา เรื่องอาจจะยาวไปนิด

เริ่มเลย นะครับ ปู่ ผม ปู่ สม ปู่ใหม เป็นเพื่อนกัน บ้านปู่สมกับปู่ใหม อยู่ติดกัน ส่วนบ้านผม อยู่ห่างจากเขาประมาณ 400-500 เมตร

วัดตามความยาวแม่น้ำ  วันนั้นปู่สมกับปู่ใหมชวน ปู่ ไปกินเหล้าที่บ้านแต่ปู่ดันไปเมา อยู่ที่วัด ห่างจากบ้านผมประมาณ

1.7  กิโลเมตร ประมาณกานโดย google เลยไปบ้านปู่สมปู่ใหมไม่ทัน เพราะมืดมากแล้ว เมื่อสามสิบปีที่แล้ว

ทางแค่ จักรยานสวนกันนะครับ ทางหน้าบ้าน  ปู่ก็เลยแวะเข้าบ้าน ผมจำไม่ได้ประมาณ กี่ทุ่มแต่ไม่ดึงมาก

ลุง (หลานปู่ผม) วิ่งมาที่บ้านบอก มีโจรขึ้นบ้าน ปู่สมปู่ใหม จับคนไว้เต็มหมด มายืมลูกปืนหรือเปล่าจำไม่ได้

แต่พวกมันไปกันหมดแล้ว ปู่ย่า อา ไปกันหมด เหลือแต่อา ลูกชายคนเล็กปู่ ผมไม่รู้เรื่องอะไรนะตอนนั้น

ผลคือ ปู่สม โดนจับมัดมือไพล่หลัง กับเก้าอี้แล้วโดนปาดคอ เลือดกระเด็นถึงฝ้าที่บ้ายเลย ส่วน เด็ก

ผู้หญิง คนที่ไม่เกี่ยว โดนตบ สลบ โยนเข้าห้องแล้วขังไว้กันหมด เลย เขาไม่ฆ่า แล้วเอาปู่ใหม ขึ้นรถ

ขับออกไปเส้นสายวังกรด สายคำโห้แล้วยิงทิ้ง ที่สายคำโห้ หลังจากที่ ปู่ ย่า อาไปกันหมดแล้ว

ผมอยู่กับอาสองคน ซึ่งนอน กันแล้ว แล้วผมก็ตื่น เรียกอา ๆๆๆๆ ตื่น ปู่สมมาเรียก ที่นอกกระชาน

ที่นอนผมจะเห็นนอกกระชานเลย เรียกอาใหญ่ อาเขารู้่เขาก็กลัว ๆๆๆๆ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ยังเด็ก

เพราะเห็น ได้ยิน แต่อาก็ไม่ยอมออกไป ย่า กลับมากลับอา อา เล่าให้ย่าฟังว่า ปู่สมมาที่บ้าน

เขากลัวแทบตาย เพราะผมเห็น  มาโยงเรื่องต่อไปครับ พวกยกทีมมาไม่ได้มาปล้นนะครับ

แต่ มาทำอะไรงงละ ซิ พวกเขา เป็นทหาร ที่ผ่านการไปรบ ที่เวียดนามมา ครับ ซึ่งห่างจากบ้านปู่สม

กลับปู่ใหม มีอีกบ้านนะครับ เป็นบ้านแม่ของคนที่มาฆ่า ปู่สมกับปู่ใหม เขาโดนข่มขืน แล้ว ฆ่าหมกป่าไว้

เขาคิดว่าปู่สม กับ ปู่ใหมทำ เลยมาฆ่าล้างแคน แต่ วันที่เกิดเหตุ ย่าบอกว่าย่าเดินสวนกับคนหนึ่งเหมือนคนบ้า

ย่ามาเล่านานแล้ว ผมโตแล้ว ไม่น่าจะใช่ปุ่สมกับปู่ใหม  และ ตรงที่แม่เขาเสีย นั้นเป็นที่ๆ สุดยอดเฮี้ยนมากๆ

ใครไม่เคยโดน นี่แปลก แม้แต่ผมก็โดน เพื่อนที่มาบ้านผม ก็โดน เพื่อนที่โดน ขี่รถผ่านที่เขาตรงที่เกิดเหตุ

ไฟจะดับ พอผ่านไฟจะติด ครับ งงๆๆๆๆ กันมาก แต่นาน ๆ เป็นที  ส่วนคนที่เป็น ชื่อสีแดง นั้น อันนี้เป็น

ประสบการณ์ ของผมเอง เขาเกลียดผม ตลอดชีวิต และ นี่เป็นจริงทุกครั้ง เขาเรียกวาจา อะไรสักอย่าง

แต่มีคนเป็นดังที่ผมพูดไม่รู้กี่รายแล้ว เป็นจริงๆ แต่ทุกคนต้องมีเรื่องทะเลาะกับผมด้วย นะครับ

หรือทำร้ายผมก่อน หมาผม เป็นหมาที่ผมรักมาก ( เขาเอามาให้จากดง เหลืองทุกอย่าง ทุกอย่างนะครับ )

หมาผมไปกินข้าวโพดเขา แต่เป็นหมา ฉลาด ไม่ล้มต้น แต่ จะยืนสองขา แล้ว งับฝักข้าวโพด

แล้ว เอากลับมากินที่บ้าน แต่ ไม่ได้กินปล่อย เพราะที่บ้านก็ปลูกข้าวโพด เหมือนกัน ซึ่งอยู่ติดบ้านเลย

แต่ที่เขาอยู่ห่างออกไปตั้ง 400-500 เมตร เขาเบือหมาผม ครั้งแรก มันกลับบ้านทัน ผมเอา ไบค้อย ผสม

น้ำซาวเข้า กรอก สำรอกออกมาใด้ครับ แต่ครั้งที่สอง อีกแค่ 20 ก้าวก็ถึงบ้านแล้ว ล้มแล้วตาย

ผมเคืองมาก ตะโกนออกไป ม.. ฆ่า หมา ก. เดี๋ยวลูก ม.. ก็ กินยาตายตามหมา ก. ไป อยู่มา

อีกสามเดือน เป็นจริงครับ รายที่สอง เขาทะเลาะกับอาเพราะมีคนมาขโมยของในสวนเขา แล้ว

อาไปไล่ให้ เขาหาว่าอาผม จะไปลักของเขา เอาปืนมาขู่จะยิงเอา ทั้งที่อาเป็นผู้ ญ

ผม ก็ตะโกนออกไป งั้น ม.. ก็ไม่ต้องตื่นหลอก คืนนี้ จริง ครับ 4 ทุ่ม เขาดิ้น ผ้านๆๆๆๆ

แล้ว ก็ขาดใจ ( ผมชอบไปนั่งสมาธิ ตรงเนินดินที่เขาเอาไว้เผา ศพ ที่บอกว่าเป็นวัดเก่า เพราะเงียบ เย็นสงบ ตรงนั้น นั่งได้เป็นวัน )

ต้องไปค้นกระทู้เก่าๆ ผมอ่าน นะครับ

ผมเดินสายกลางครับ... คือเชื่อว่าสิ่งลี้ลับที่ไม่สามารถสัมผัสได้ต่างๆ นี้มีจริง... แต่ไม่ได้เชื่อจนถึงขั้นงมงาย... ผมไม่ห้อยพระหรือเครื่องรางของขลังอะไรติดตัวทั้งสิ้น... สิ่งที่ผมนับถือและระลึกถึงอยู่เสมอก็คือ... พระคุณของพ่อแม่ครูบาอาจารย์และผู้มีพระคุณ...

...ผมไม่ค่อยมีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับนี้สักเท่าไหร่... แต่ก็พอจะมีบ้าง... เช่น... ตอนจบ ม.๖ ไปพักกับลูกพี่ลูกน้องที่กรุงเทพฯ พี่เขาบูชากุมารทอง... ผมไปพักก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น... พี่เขาให้ไหว้ให้บอกกล่าวอะไรเราก็ทำตาม... อยู่ตั้งหลายวันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น... แต่พอน้องชายผมที่กำลังเรียน ม.ต้นมาอยู่ด้วย... น้องผมก็ทะลึ่งไปล้อเลียนกุมารทองเล่นด้วยความคะนอง... ผลคือ... ตอนที่อยู่บนห้องคนเดียวเพราะผมลงไปกินข้าวกลางวัน... น้องผมกำลังหลับๆ ตื่นๆ ก็รู้สึกเหมือนโดนเด็กตัวเล็กๆ มาลากไปทั่วห้อง... จนผมกลับมา... น้องผมมันรีบมาขอเงินผมจะไปซื้อขนม... แล้วรีบไปซื้อปีโป้กับมะพร้าวอ่อนมาไหว้... ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นบอกให้ยกมือไหว้มันไม่เคยทำตาม...

...ต่อมาเมื่อ ๘-๙ ปีที่แล้ว...ตอนคุณตาเสีย... ระหว่างงานศพนั้นน้องผมมันสมัครสอบอะไรไว้ผมจำไม่ได้... ต้องมาสอบ... แล้วก็ดันมาสอบที่โรงเรียนที่ผมทำงานอยู่... ผมเลยต้องพามาเพราะต้องรีบสอบรีบกลับ... ออกจากงานศพก็เย็นแล้ว... เดินทางมาร้อยกว่ากิโลมาถึงก็ดึกแล้ว... ตอนนั้นผมเป็นครูอัตราจ้าง... โรงเรียนเขาให้พักที่หอพักนักเรียนหลังเก่า(เป็นโรงเรียนประจำแห่งเดียวใน จ. ชัยภูมิ) ซึ่งมีลักษณะเป็นโรงเรือนยาว... มีห้องหักอยู่หัวท้ายสองข้าง... ผมกับเพื่อนอีกคนพักคนละด้าน... อยู่กลางป่าละเมาะเพราะเขาย้ายนักเรียนไปหอพักใหม่หลายปีแล้ว... ตอนนั้นปิดเทอม... เพื่อนซึ่งพักอีกฟากหนึ่งของหอพักได้หวังดีประสงค์ร้าย... สับสะพานไฟลง... แล้วสะพานไฟก็อยู่อีกฟากหนึ่งของห้องผม... ผมต้องเดินงมไปในความมืด... เพื่อสับสะพานไฟขึ้น... ไฟฉายก็ไม่มี... เสียวที่สุดคือการเหยียบงู... ;D ;D ;D พอทุกอย่างเรียบร้อย... ก็พากันรีบนอน... เตียงมีเตียงเดียว... ผมจึงให้น้องนอนบนเตียง... ผมนอนพื้น... นอนได้สักพัก... น้องมันก็กระโดดลงมานอนเบียดด้วย... บอกว่าหนาว... ผมไม่นึกอะไรจึงนอนต่อจนเช้า... น้องผมจึงเล่าให้ฟังว่า... เมื่อคืนใครไม่รู้... นุ่งผ้าเตี่ยวผืนเดียวมานั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงข้างๆ มัน... เลยต้องกระโดดลงมานอนคลุมโปงกับผม... เกือบลืมบอกไป... ข้างห้องพักผมมีศาลพระภูมิเก่าๆ อยู่บนจอมปลวก... ผมไหว้ประจำครับ... แต่ไม่เคยเจออะไร... แถวนั้นไม่มีอะไรน่ากลัวสำหรับผม... นอกจากงู... ;D ;D ;D

...ตอนเรียน ปี ๔ ช่วงฝึกงาน... ผมเช่าหอพักกับเพื่อนหลายคน... อยู่มาวันหนึ่ง... เพื่อนหลายคนกลับบ้าน... เหลือเพียงผมกับเพื่อนอีกคน... นอนห้องใครห้องมัน(ห้องชั้นบนทั้งสองห้อง) ผมก็ดันล็อคห้อง... ตอนเช้าเห็นเพื่อนมันไปนอนอีกห้องที่อยู่ด้านล่าง... มันรีบด่าผมใหญ่เลย... ว่าทำไมมึงล็อคประตู... เมื่อคืนผีหลอกกูเกือบตาย... วันนั้นมันขอเปลี่ยนห้องกับผมเลย... บอกไม่กล้านอนอีกแล้วห้องนั้น... ;D ;D ;D

...อยู่ต่อมาอีกหลายเดือน... เพื่อนที่นอนด้วยกันที่ห้องนั้นก็เจอ... บอกว่ามีคนมานั่งยิ้มให้ที่ประตู... แล้วค่อยๆ กระเถิบๆ มา... เห็นท่าไม่ดีมันเลยลุกขึ้นมาเปิดเพลงซะดังลั่น... ;D ;D ;D  

...ช่วงที่ผมไม่ค่อยอยู่บ้าน... จะมีหลานมาเล่นที่กับน้องสาวที่บ้านผมเป็นประจำ... บางวันก็นอนค้างด้วย... นอนได้ทุกที่นอกจากห้องที่ผมนอนทุกวันนี้...  มันบอกว่า... นอนทีไรมีคนดึงขาทุกที... ไม่เอาแล้ว... ;D ;D ;D

...ล่าสุดเมื่อสักสองปีที่แล้ว... ไปงานเลี้ยงกับแม่และน้องสาว... ขากลับราวๆ สี่ทุม... ขับมาเจอตรงที่เคยเกิดอุบัติเหตุบ่อยๆ ก็เห็นมีร่างร่างหนึ่งยืนอยู๋ข้างทาง... แต่ไม่มีหัวครับ... น้องสาวผมผวาแทบร้องไห้เลย... บอกว่า... คนไม่มีหัว... แม่ผมก็บ่นดังๆ ว่า... เกิดมาเพิ่งเคยเห็นนี่แหละ... ผมจึงแกล้งดุน้องไปว่า... คนธรรมดานี่แหละ... ตาฝาดไปได้... น้องสาวผมจึงสงบลงได้... ตอนเช้าผมบอกแม่กับน้องว่า... เห็นว่าคนไม่มีหัวเหมือนกันแหละ... แต่กลัวน้องเสียขวัญ... เลยแกล้งดุ... น้องสาวผมแทบร้องไห้เลย...

...ประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องลี้ลับของผมมีแค่นี้ครับ...

::014::

ผมมีหลักคิืดทางวิทยาศาสตร์ เป็นฐานทางความคิด ค่อนข้างแข็งแรง
แต่ด้วยในเส้นทางเดินของชีวิตหลายครั้ง มีข้อสรุปของตนเอง ซึ่งอาจเจือสมกับบางท่าน..
คือเกินกว่าความรับรู้ของตนเอง ที่ใช้หลักวิทยาศาสตร์ไปอธิบายความไม่ได้ และก็เคยพบด้วยตนเอง

ไม่ใช่เรื่องอยู่ยง คงกระพัน ยิงฟันไม่เข้า แต่เป็นเรื่อง การแคล้วคลาดจากความตาย   
จึงเชื่อเรื่องการมีจริงของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ตนเองได้รับการปกป้องมา กว่า ๒๐ กว่าครั้งแล้ว    ::014::

ผมจะไปปางมะผ้า ใช้เส้นทาง แม่แตง-ปาย ๒๓.๐๐ น บนเขา ก่อนเข้าปายพอเห็นแสงไฟจากปาย ลิบ ๆ 
เปิดหน้าต่างรถ เพื่อให้อากาศเย็นเข้ามาทำตาให้สว่างได้กลิ่น ที่เพื่อนในรถบอกว่า เป็นกลิ่นยาฉีดศพ คลุ้ง
ขับรถมานานนัก ไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้ ผมเป็นคนไม่เคยกลัวผี แต่ขนลุก

เมื่อถึงปางมะผ้าได้คุยกับครู ที่โรงเรียน ที่ไปทำกิจกรรม พอทราบว่า ตรงนั้น มีอุบัติเหตุทางรถยนต์ เกิดขึ้นประจำ  ::012::

ตอนเด็กๆ ก็มีเรื่องแปลกๆ ครับ... คือโรงเรียนที่ผมเรียนชั้นประถมนั้นอยู่ติดวัด... ที่โคนต้นโพธิ์ใหญ่จะมีโพรง... มีคนเอาพระพุทธรูปที่แตกหักเสียหายมาวางไว้... เพื่อนๆ บางคนมันก็เอามาฝังไว้ในแปลงผัก... ความคิดของเด็กๆ ในตอนนั้นคือ... ให้พระปกป้องผักในแปลง(ตอน ป.๓ ครับ) ต่อมาเพื่อนคนนั้นมันไปทะเลาะกับรุ่นพี่ผู้หญิง ป.๕ เขาเอาเสียมจะมาละทายแปลงผักของมัน... ยืนทะเลาะกันซักพัก... รุ่นพี่คนนั้นก็เอาเสียมที่เป็นเหล็กทั้งดุ้น... พุ่งลงไปในแปลงผัก... ปรากฏเสียง "ปิ๊ง" สนั่นเลยครับ... พร้อมกับเสียมกระดอนออกนอกแปลงผัก... รุ่นพี่หน้าเสีย... รีบวิ่งหนีไป... พอพวกผมไปดูตรงที่เสียงปักลงไป... ปรากฏว่า... โดนเอาเศียรพระพุทธรูปครับ... งงกันใหญ่เลย... ::005:: ::005:: ::005::

::014::

ผมเคยออกจาก กรุงเทพ จะไปกำแพงเพชร แต่ไปออกจาก กรงเทพฯ มืดไปหน่อย จึงไปถึงนครสวรรค์ดึกไป
้จำได้ว่าเหนือ นครสวรรค์ราว ๗ กม มีโรงแรมเล็ก ๆ ขาขึ้นด้านขวาข้างทาง จึงแวะเข้าไปพัก

ตอนอาบน้ำก็มีงูมาทัก ในห้องน้ำ พอจะนอน เห็นรอย ดวง ๆ บนผนังหัวเตียง ก็ไม่คิดอะไรมาก แต่พอจะหลับ
มันร้อนลุ่ม อึดอัด นอนแบบลำบากมาก จึงเปิดไปมอง รอยดวงเหนือเตียง..  นี่มันรอยแดง จาง ๆ แบบล้างไม่หมด มันรอยเลือด กระเซ็น นี่หว่า

จึงกราบพระ สวดมนต์ ขออภัยเจ้าที่เจ้าทาง แล้วนอนต่อ ก็ด้วยเป็นคนไม่กลัวผี จึงพอหลับไปได้
ตอนเช้าก่ิอนจะขับรถไปต่อ มองย้อนไปที่ประตูห้อง บนพื้นหญ้า เห็นกระทงอาหารและธูปที่ปักไว้..  คงไม่ต้องรอให้คนดูแล
มาบอกว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องนั้นนะครับ ..  เป็นห้องว่างที่เหลืออยู่ ก็ผมขอเข้าไปเองเมื่อตอนใกล้เที่ยงคืน  นะครับ  ::013::

อีกเรื่องย้อนไปเมื่อตอนอายุ ๒๖ ย้ายเข้าไปบ้านเช่า อยู่ในสวนมะลิ+ต้นจำปี  ที่ปลูกอยู่ไม่ห่างบึงสีไฟ (พิจิตร) มากนัก
เป็นวันแรกที่ย้ายเข้าไป ของติดตัวไม่มีอะไรมาก กับ โม่หมุน M ๑๐ ๒ นิ้ว พออาบน้ำนอนแต่หัวค่ำ มีแสงไฟผ่าน ลาง ๆ มาทางหน้าต่าง

เคลิ้มใกล้จะหลับ ก็เห็น สตรีสาวสวยมาก  ๓ นาง ยังจำได้ใส่ชุดไทยโจงกระเบน สะไบเฉียง เหลือง ชมพู ฟ้า
มายืนจ้องและยิ้มให้ผม อยู่ด้านขวาของเตียง พอผมเริ่มได้สติ ภาพทั้ง ๓ นางก็จางหายไป..  เป็นครั้งเดียวที่ผมได้เห็นภาพนี้
ที่ถือว่าเป็นเรื่องดี สำหรัผมที่เป็นคนต่างถิ่นจาก กรุงเทพฯ ที่ไปอาศัยอยู่ที่เมืองพิจิตร.. และสีสันต์ในชีวิตผมก็เริ่มต้นจากที่นี่ละ  ::002::

พิจิตร มีอะไรดีๆ เยอะครับ

ผมเชื่อในเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ , เชื่อในกฏแห่งกรรม , เชื่อว่าความคุ้มครองและชี้นำของเทวดาฟ้าดินจะมีให้คนที่คู่ควรจริง

แต่ไม่เชื่อพวกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ทำออกมาขายครับ

ของที่ใช้เครื่องประกอบต่ำๆ , ที่ทำออกมาเพื่อสนองความละโมบหรือกระสันต์ต่ำๆก็ไม่เชื่อ

 ::014::

::002:: ::002:: ::002::

ถูกต้องครับ

ไม่รู้ทำไรทำเวปไปด้วย เอาข้อมูลลงเวป ทดสอบสมาธิด้วยการ ให้ร่างกายเผา ออกซิเจน น้อยที่สุด ด้วยการมือปิดปากปิดจะมูก เอามือบีบ ไว้ด้วย

555555   ได้ตั้ง 2.39 นาที  โน่น ตัวเริ่มสั่นแล้ว

ผมเคยได้ยินมาเหมือนกันครับ...

เรื่องของท่านนินจาสมาชิกเวปเรานี่เอง...

ลองของกันครับ...

ได้ออกเรื่องจริงผ่านจอด้วยครับ... ::005::

555555 ได้ 3 นาที โอ้ว หยุดหายใจ ได้นานแต่น้อยกว่าสมัยหนุ่มเยอะเลย

อ้าว..แล้วปลัดขิกอันเท่านิ้วก้อย ที่ห้อยอยู่ล่ะ

อันนั้นเอาไปเคาะมีแต่เสียสตางค์ครับพี่ ไม่มีได้ตังค์

อ้าววว เฮ้ยยยยย แล้วพี่เจษเอาแว่นขยายมาส่องของผมตอนไหนละเนี่ย  :OO


เก่งเนาะ ส่องหาจนเจออีก ::007::

ก้คืนนั้นไง  เมาซะจน...

จำนวนกระทู้พี่เจษ 19999 เลขสวยมาก อย่าโพสอะไรเพิ่มเติมนะครับ

อ้าว ไม่ทันซะแล้ว  :~)

จนโดนสาวประคองกลับบ้าน ฮิ้วววววววววว  ::005::

555555

ทั้ง19999ทั้ง20000เป็นของผม  ;D

นั่นดิ อิอิใครที่ไหน  ไม่รู้ไม่เห็น ไม่มีหลักฐาน 

แหม พี่ก็นะ 555

 15 ปีก่อน (1996) ผมเคยไปเที่ยวทางใต้ (North Carolina) เกือบๆจะแถวบ้านพี่เจษ (มั้ง) เจอเหตุการณ์ลึกลับด้วยครับ บรึ๋ยยย

อิ..หยัง โดนผีพี่มืดหลอกหรือเปล่า อิอิ เล่าให้ฟังหน่อยซิ

เรื่องยาวมากนะครับพี่ ทนอ่านนิดนึงครับ  ::014::

ครับผม ..

ตอนนั้นเป็นเดือนธันวาคม ผมไปหาเพื่อนที่ chattanooga เพื่อไปเที่ยวกัน ไปกันสามคนขับรถไปเที่ยวใน NC ตอนไปเที่ยวที่นึง เพื่อนขับรถ ผมเป็นคนดูแผนที่ ผมเห็นในแผนที่ เส้นทางที่ผ่านมีภูเขาลูกนึง ชื่อภูเขา Pisgah

ผมสนใจภูเขาลูกนี้มากโดยไม่มีเหตุผลเพราะมันไม่ใช่สถานที่มีชื่อเสียง นั่งดูในแผนที่แล้วก็เปรยกับเพื่อนว่าอยากเห็นเขาลูกนี้จัง พออีตอนไปถึง  เพื่อนถามว่ามีที่เที่ยวเหรอ ก็ตอบว่าไม่มีมั้ง ไม่เห็นรู้จักเลย พอขับรถขึ้นเขาได้ซักพัก รถที่เช่าไป (Pontiac) ยังใหม่ๆอยู่นะครับวิ่งไม่กี่พันไมล์ ก็เริ่มส่งกลิ่นเหม็นไหม้ ผมกับเพื่อนก็มองหน้ากัน แล้วคุยว่าเอาไงดี อย่าเพิ่งจอดดูรถเลยมั้ยเพราะทางแถวนั้นเปลี่ยวมาก สองข้างทางมีแต่ป๋าโกร๋นๆ ใบไม้ร่วงอยู่กับพื้นสีน้ำตาล ถนนสองเลนสวนกันก็แคบและคดเคี้ยว คล้ายๆเส้นทางจากเชียงใหม่ไปปายแถวห้วยน้ำดัง เลยตัดสินใจว่าขับไปต่ออีกสักพัก เพราะควันก็ไม่มี แถมขับรถขึ้นเขา เบรคก็แทบไม่ได้แตะ เครื่องยนต์ไม่น่ามีปัญหาอะไร พอขับไปได้อีก ซัก 10 นาที ก็พ้นจากเขาลูกนั้น เริ่มเป็นทางลงเขา เหยียบเบรคตลอด แต่ไม่มีกลิ่นไหม้แล้ว ก็เลยไปต่อ

ทีนี้เที่ยวเสร็จ ไอ้ขากลับต้องผ่านเขาลูกนั้นเส้นทางเดิม เอาอีกแล้ว พอขึ้นเขาปุ๊บ กลิ่นไหม้มาทักทายอีก ผมกับเพื่อนเห็นถนนช่วงนึงค่อนข้างกว้างเลยจอดรถดูเครื่องดีกว่า (แต่ไม่กล้าดับเครื่อง กลัวสตาร์ทไม่ติด) เปิดดูก็ไม่มีน้ำมันรั่วซึมลงไปบนเครื่อง ไม่เข้าใจว่ากลิ่นไหม้มาจากไหน เพื่อนผู้หญิงที่ไปด้วยนั่งในรถ มองบรรยากาศรอบๆแล้วคงกลัว ก็บอกว่าถ้าไม่เป็นไรก็ไปกันเถอะ รถยังวิ่งได้ ความร้อนเครื่องก็ปกติ สัญญาณเตือนอะไรก็ไม่ขึ้นซักอย่าง ผมมองไปรอบๆ สังเกตบรรยากาศ มันน่ากลัวจริงๆครับ (ยังกะในหนังเรื่อง evil dead แหนะ :OO) สี่โมงเย็นแล้วด้วย พระอาทิตย์ใกล้ลับยอดไม้ เลยขึ้นรถกับเพื่อนขับออกมา พอตอนลงเขามา ทั้งที่เหยียบเบรคกระจาย พ้นช่วงเขามา กลิ่นไหม้กลับหายไปอีกแล้ว ขับไปต่อเป็นปกติ  (ต่อภาคสองครับ)

พอหลังจากผ่านตรงนั้นไป ก็ไปเที่ยวกันยาวทั้งอาทิตย์ครับ ขึ้นเขาลงห้วยที่อื่นสารพัด ชันกว่านั้นตั้งเยอะแยะ รถไม่มีกลิ่นหรืออะไรผิดปกติเลยแม้แต่ครั้งเดียว ช่วงที่เที่ยวที่อื่น เหมือนผมยังติดใจอะไรบางอย่างกับเขาลูกนั้น รวมทั้งเหตุการณ์กลิ่นไหม้นั่นด้วย ยังคิดถึงเหตุการณ์ตอนนั้นอยู่เรื่อยๆ

จนเที่ยวเสร็จหมด กลับมาที่เมืองที่ผมอยู่ แล้วไปส่งเพื่อนคนที่อยู่ Chattanooga โดยผมไปส่งคนเดียว ไปถึงตอนเย็นก็ค้างคืนนึง ตั้งใจว่าวันรุ่งขึ้นจะกลับ พอตื่นมาหิมะตกเยอะมากครับ เป็นหิมะครั้งแรกของปีแถวนั้น แถมทางขากลับที่ต้องผ่าน Nashville (จำไม่ได้ครับว่า Interstate อะไร) มีช่วงขึ้นเขาชัน ผมเลยไม่กล้าขับกลับ นั่งแกร่วอยู่ในอพาร์ตเมนต์เพื่อน ดูทีวีแล้ว วันนี้ไม่ได้กลับแน่ๆ คงต้องวันถัดไปอีก นั่งเซ็งๆไม่มีอะไรทำ หันไปมองกองหนังสือ เห็นหนังสือต่วยตูนอยู่ราวๆ 10 เล่ม (ซึ่งเพื่อนบอกทีหลังว่า พี่สาวเพิ่งมาเยี่ยมจากเมืองไทยเมื่อสองอาทิตย์ก่อน แล้วเอามาอ่านด้วย) ผมก็เลยหยิบสุ่มๆขึ้นมาเล่มนึงด้วยความเซ็ง และเปิดอย่างสุ่มๆอีกไปที่หน้ากลางๆของเล่ม หน้าแรกที่ผมเปิดอ่านเจอเลยนั้น ผมอ่านหัวเรื่องแล้วแทบสะดุ้งตกเก้าอี้ เพราะมันเขียนว่า


"ปิศาจที่ภูเขาพิสกาห์"


เนื้อเรื่องในนั้น เป็นสถานที่เดียวกับที่ผมไปนั่นเอง เรื่องเล่าว่า สมัยก่อนยุคสงครามกลางเมือง แถวนั้นมีพวกนอกกฎหมายอยู่พอสมควร และมีชายนายหนึ่งเป็นนักต้มเหล้าเถื่อนซึ่งทางการต้องการตัว จนวันหนึ่งนายคนนี้รู้ตัวว่าทางการจะส่งคนมาจับกุมในวันนี้ จึงตัดสินใจแต่งชุดทางการออกไปรับแฟนสาวเพื่อแต่งงานที่โบสถ์ในคืนนั้นเอง เสร็จพิธีแล้ว ทั้งสองคนก็หลบหนี โดยหายไปในภูเขาในคืนนั้นเอง ซึ่งเป็นคืนที่มีหิมะตกคืนแรกของปี และหายสาบสูญไปโดยไม่มีใครพบเห็นอีกเลย
หลังจากนั้น เริ่มมีเสียงเล่าลือจากชาวบ้านแถวนั้น ว่าคืนแรกของปีที่มีหิมะตก จะมีคนเห็นเงาของคนสองคนเดินอยู่ในแถบนั้นโดยที่ใส่ชุดพิธีแต่งงาน


มันเป็นเรื่องบังเอิญหลายอย่างมาประจวบเหมาะกันครับ เหตุการณ์ที่ผมสนใจสถานที่นี้โดยไม่มีเหตุผล เหตุการณ์เรื่องรถบนภูเขา และที่บังเอิญที่สุดคือ ขณะที่ผมติดหิมะตกครั้งแรกของปีเหมือนในเรื่องอยู่นั้น ผมก็หยิบเอาหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาจากหลายๆเล่ม เปิดสุ่มๆ ไปหน้าแรก เจอเรื่องนี้ทันที โอกาสจะเกิดเรื่องแบบนี้ มันยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน คิดถึงแล้วยังขนลุกอยู่เลยครับ

ไม่รู้เค้าเสียดายที่กะเหรี่ยงนานๆจะมีไปเยือนแถวนั้นรึเปล่า อยากให้เห็นก็ไม่ได้เห็น เลยตามมาบอกในหนังสือแทนรึเปล่า ผมก็ไม่ทราบครับ  :~)

อ้าว คนฟังหายไปแล้ว  :DD

เรื่องพี่มืด มีเล่าเหมือนกันครับแต่ไม่ใช่ผี (เล่าแถมซะเลย ;D) ตอนนั้นไปหาเพื่อนที่ชิคาโก หลงไปทางตอนใต้ของเมือง ย่านที่คนดำอยู่ น่ากลัวมากครับ ขนาดบูธขายไอติมยังใส่ลูกกรงหนาปึ้ก  :OO

ผมเป็นคนขับรถ แล้วดันไปหลงอยู่เอาตอนตีสองด้วย ระหว่างรถติดไฟแดงอยู่คันเดียวตรงสี่แยก ผมก็เหลือบมองกระจกหลัง เห็นพี่มืดหน้าเหี้ยมตัวเท่ายักษ์คนนึงเดินมา มือล้วงแจ็คเก็ตกระเป๋าตุงๆเดินตรงมาที่รถ กลัวว่าจะเป็นปืน ผมก็คิดในใจ "กรูไปละนะ" แล้วขับรถฝ่าไฟแดงออกไปเลย

เพื่อนรุ่นพี่คนนึงหวังดีมาก แกบอกว่า "เอ้อ เมื่อกี้ไฟแดงนะครับ" แกคงไม่เห็นพี่ยักษ์คนนั้น  :~)

ผมนึกตอบในใจ "กรูรู้แล้ว แต่ไม่อยากให้ในรถมีอะไรแดงๆเลอะรถด้วย" ;D

หลังจากเลยตรงนั้นมา เลยหาที่ที่ดูไม่น่ากลัวมาก จอดรถงัดแผนที่ออกมา หาหนทางกลับไปสู่ความศิวิไลซ์ เพื่อนคนนึงก็บอกผมให้เปิดไฟ ซึ่งหมายถึงไฟกะพริบฉุกเฉิน ปรากฏว่าพี่คนนั้นหวังดี (อีกแล้ว) เข้าใจว่าให้เปิดไฟโคมในรถให้ผมดูแผนที่ เปิดปุ๊บ ทีนี้คนอื่นในรถร้อง "เฮ้ย" กันทั้งคัน เพราะแก๊งพี่มืดที่อยู่แถวนั้นเห็นไฟในรถเปิด เห็นกะเหรี่ยงทั้งคันก็พูดๆแล้วชี้มา ทำท่าจะลุกเดินมาหารถ ท่าทางก็ไม่ได้เป็นมิตรซักกะนิด พวกเราก็เลยต้องเก็บข้าวของหนีกันอีกรอบ  :~)

 เรื่องพี่มืดผมว่าน่ากลัวกว่าผี 10 เท่าครับพี่  ;D  ::014::

เชื่อในพุทธคุณ 100 % ครับ

                  ผมแขวนพระก็เพื่อหวังจะให้ท่านคุ้มครองให้เราแคล้วคลาดปลอดภัย และเตือนสติให้เราทำความดีครับ  ::014::

ตั้งแต่แขวนพระองค์นี้ ผมไม่เคยโดนพี่ ตร.เรียกตรวจเลยครับ  ไม่ว่าด่านเล็กด่านใหญ่ คันอื่นตรวจกันพอคันผม ขอดูใบขับขี่แล้วก็เชิญครับ  มีอยู่วันนึง ขับไปรับเมียจากน่าน-สระบุรี โดนตั้งแต่ ท่าวังผา  ห้วยน้ำอุ่น  ห้วยไร่  บึงนาราง  พิดโลก  พะยุหะคีรี ลพบุรีเลย ค้นแหลก... :OO :OO  แปลกดีเหมือนกัน... :D

Ha Ha  ฮา  ยายเล่าบ้างน๊ะคร๊า  ฮา

รู้จัก “สำเพ็ง”  กันมั้ยคร๊า  
ถ้าเอาไปเติมหลังคำว่า  “อี”   ก็จะหมายความว่า  “สำส่อน”  คร๊า  
อย่าไปเรียกใครว่า  "อีสำเพ็ง"  น๊ะคร๊าฮา

เรื่องที่ยายเล่า  ก็ “สำเพ็ง”  คร๊า  ฮา
เช้าวันหนึ่ง  ในตลาดสำเพ็ง  ชุมชนชาวจีน  ขายส่งสินค้า  หลากหลายชนิด

อาเจ้เปิดประตูหน้าร้านออกมาพบ   “โลง”  หรือที่เราเรียกว่า “หีบศพ”  วางอยู่หน้าร้าน  ฮา
คนจีนเขาถือกันอ่ะคร๊า  เขาเรียกว่า  “โอวสื่อ”  คือเรื่องไม่ดี  ฮา

เมื่ออาเจ้แกตั้งสติได้  ก็เรียกลูกน้อง  ขับมอไซค์ไปตลาด  “เล่งบ๋วยเอี้ย”  เยาวราช
แกสั่งให้ลูกน้องไปซื้อ  “ปลาเค็ม”  หนึ่งตัว  และ “กิมจั้ว  หงิ่งเตี๋ย”  หนึ่งชุด  ซื้อเสร็จให้รีบกลับ

พออาเจ้แกได้  ปลาเค็ม  กับกระดาษเงิน กระดาษทอง   แกก็เอาไปวางใน  “หีบศพ”
วางเสร็จ  แกก็โทรไปเรียก  “ปอเต็กตึ้ง”  ที่อยู่ตรงข้ามโรงพัก พลับพลาชัย  ให้มาเอา"โลง" ไปเก็บ  ฮา

55555555  เมื่อมีโลง  ก็ต้องมีคนตาย  ฮา
"ปลาเค็ม"  ตายแทน  อาเจ้   แกแล้ว  ฮา
 

แกหัวไวนะครับ

เมื่อกลางเดือนที่แล้ว  ยายประกาศขายที่แปลงหนึ่ง  มีคนโทรมา “ต่อรอง” ราคา  ไม่มีคนซื้อจริงสักที  ฮา

ตอนเย็นวันนึง   ป้าคนที่ยายฝากให้ดูแล เฝ้าที่   แกโทรมาหา  
บอกว่า  มีคนเอา  ชุด “ฮก ลก ซิ่ว”  ที่หักแตกเสียหายแล้ว    มาวางตรงทางเข้าที่ดิน  ฮา

พอรับโทรศัพท์เสร็จ   ยายก็บึ่งรถไปที่นั่นทันที   ก่อนออกจากบ้าน  ก็หยิบ “ไข่ไก่”  สองฟอง
พร้อมขี้ธูปในกระถาง “ตี่จู๋เอี้ย”  (ยายไปขอ  ขี้ธูปจากวัด เล่งเน่ยยี่ มาใส่)

พอลงจากรถ   ยายเห็น  ชุดตุ๊กตาจีน  ที่หักชำรุด   วางไว้ห่างกัน  อย่างเป็นระเบียบ  
หันออกด้านนอกถนน   แสดงเจตนาว่าตั้งใจวาง  ฮา

พอมองปุ๊ป  ยายก็รู้อ่ะคร๊า  ว่าเขาทำ “คุณไสย์”  ใส่ยายอ่ะ  ฮา

ยายจัดแจง  เอาไข่  ไปวาง และเอาขี้ธูปโปรยใส่  ตรงตุ๊กตาจีน ที่เขาวาง
จุดธูปเทียน  บอกเจ้าที่  ว่าจะเก็บตุ๊กตาพวกนี้ไปทิ้ง  ฮา

พอยายเก็บใส่ถุงเสร็จ  ก็ขับรถออกไปนอกเมือง  ทิ้งที่ต้นโพธิ์ข้างวัดแห่งหนึ่ง ฮา
วิธีนี้ยายเชื่อว่าเป็นการแก้  “เคล็ด”  อ่ะคร๊า  ฮา

แหมมม  ....... ยายก็เป็นศิษย์  “มีครู”  น๊ะคร๊า  ฮา

เสกควายธนูใส่เลยครับยายบ๊าบ... ;D

ในคืนนั้น  ยายนอนกระสับ กระส่าย  นอนไม่หลับ  ฮา
ปวดบริเวณ  ต้นคอ  ไหล่  ลามไปถึงแขน  ถึงปลายนิ้ว   แขนเริ่มชา  ฮา
มันปวดจน  เนื้อเต้น สั่นระริ๊ก  เต้นตุ๊บตุ๊บ   ปวดจนทนไม่ไหว  ฮา
ยายนอนทนปวด  มาสองคืน  

เริ่มเชื่อ  มั่นใจในสมมุติฐาน  ว่า  “โดนของ”เข้าแล้ว  ฮา

พอตอนเช้า  ยายจัดแจงเอา  “น้ำมนต์ หลายวัด”  ที่เก็บรวมกันไว้นานแล้ว
จุดธูปบอก  ระลึกถึงคุณพระศรีรัตนตรัย  คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เอาน้ำมนต์  มาผสมน้ำอาบ  หวังว่า  จะหาย   จะทุเลา   ฮา

สองสามวัน  ยายก็ทนปวด  อาการยังไม่ทุเลา  กลับปวดมากขึ้น  ยายเริ่มใจเสีย  ฮา
ยายเริ่มหาข้อมูล  ว่า “คุณไสย์”  ส่วนมากใครทำ  เขาทำกันที่ไหน  ฮา

ยายนึกได้ว่า  แถวสุรินทร์  ศรีสะเกษ  บุรีรัมย์  เขาเล่นและชำนาญกัน  ฮา
ยายหาข้อมูลทางเนต  จนพบอาจารย์ เขมร   ยายโทรไปเล่าเรื่องให้เขาฟัง  ฮา
เขาแนะนำว่า   ให้ไปหาพระ  “รดน้ำมนตร์”   ฮา

ปุตตะกาโม ละเภ ปุตตัง   ธะนะกาโม ละเภ ธะนัง
อัตถิ กาเย กายะญายะ    เทวานัง ปิยะตัง สุตะวา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อิติปิโส ภควา ยะมะราชาโน  ท้าวเวสสุวัณโณ
มรณัง สุขขัง  อรหัง สุคโต นะโมพุทธายะ

ขออนุญาตต่อยายให้ครบหน่อย  จะได้ขี้นพระคาถาเลย   ::005::

(http://www.weekendhobby.com/offroad/toyota/picture2010/193255413534.jpg)     อย่าแอบเคืองเค้าล่ะ 

ถ้างั้นนายสมชายขอขึ้นพระคาถาครับ...

ชะยะสะนากะตาพุทธา เชตะวามารังฯ... จนจบบทสรุปว่า "ชินะปัญชะระคาถานิฐิตา สาธุ"...

นายสมชายก็ศิษย์มีครูนะเออ... แฮ่ๆ...

เช้าวันต่อมา  ยายขับรถไปที่วัดแห่งหนึ่ง  หวังว่าจะขอให้พระท่านรดน้ำมนต์ให้  ฮา
ยายจุดธูปเทียน  ไหว้พระพุทธรูป  ในกุฎี   พอไหว้เสร็จ  ก็เล่าเรื่องให้  “สมภาร”  เจ้าวัดรู้

ในระหว่างที่เล่า  ก็มีพระอีกรูปหนึ่งที่อยู่ด้านใน   ท่านเดินออกมาบอกว่า
ตอน“อาตมา”  เห็นโยมเดินเข้ามา   อาตมารู้สึกถึง  พลังร้อนๆ  สะท้อนออกจากตัวโยม  ฮา
พอท่านพูดจบ   ยายตกใจ  เลยคร๊า  ฮา

สมภารท่าน  สวดพระคาถา  แล้วพรมน้ำมนต์ใส่ยาย  ฮา
ก่อนกลับ  “หลวงพี่”  แกมอบ “ตะกรุด”  ให้ยายมาแขวนคอ  ฮา

ในคืนนั้น  อาการก็ยังไม่หาย  ยังปวด  ร้าว  ไปทั้งแขน
ระหว่างที่นอนหลับสนิท  ยายฝันว่า  ได้  “กลืนตะปู”  เข้าไป  ฮา

                                                        (http://upic.me/i/16/f54802676.gif) (http://upic.me/show/39417)

เสียวไส้ยายบ๊าบมีหักมุม... เลยแก้ไขครับ... แฮ่ๆ...

(http://www.weekendhobby.com/offroad/toyota/picture2010/136255418004.jpg)

 ค่ายบางระจัน

 ตอนนั้นว่างๆเลยขับรถไปหาไหว้พระครับ เลยเข้าไปไหว้ที่ค่ายบางระจันด้วย พอไปถึงก็เห็นที่ว่างอยู่ด้านหน้าศาลาหลวงพ่อธรรมโชติ

ก็ขับเข้าไปจอดครับ พอล๊อกรถเสร๊จกำลังจะเดินไปไหว้พระ สัญญาณกันขโมยมันก็ร้อง ตอนแรกนึกว่าปิดประตูไม่สนิทเลยไปเปิดแล้วปิดใหม่

แล้วก็กดล๊อกอีกที่ พอจะเดินออกสัญญาณมันก็ดังอีกครับ ที่นี้เปิดประตูใหม่ทั้งคันแล้วปิดอย่างแรงทั้ง 4 ปานแล้วกดล๊อกใหม่ พอกำลังจะเดินออก

สัญญาณมันก็ดังอีก จนมักกะทายกบอกผมว่าสงสัยเค้าไม่อยากให้จอดตรงนี้ ให้ไปหาที่จอดใหม่ ผมเลยขยับรถไปจอดที่ข้างๆกัน โดนเปิดทางให้เห็น

ศาลาของหลวงพ่อ รถถึงเป็นปกติ ระหว่างเดินเล่น ก็เดินไปไหว้จุดนั้น จุดนี้ พอไปถึงศาลนายจัน ก็เลยชะโงกหน้าเข้าไปมองข้างในว่ามีอะไรบ้าง

มองไปเรื่อยเปื่อย ก็ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลยบ่นนิดๆ พอหันหลังออกจากศาลเท่านั้นครับ เกิดอาการแน่นหน้าอก เจ็บหลังขึ้นมากะทันหัน

แน่นหน้าอกจนเดินไม่ได้ ต้องนั่งอยู่ตรงหน้าศาล ผมคิดขึ้นได้ บอกว่ายอมแล้ว ลูกเชื่อแล้วมีท่านมีจริง อาการเจ็บแน่นถึงได้หายครับ  ::014::
 

55555555  ตื่นเช้ามา  ยาย  “ถอดใจ”  เลยคร๊า

อาบน้ำมนต์  มาหลายวันแล้ว  อาการก็ยัง  ปวด  ปวด  ปวด  ไม่หาย
ตอนเย็นอาการก็ไม่ทุเลา   เลยตัดสินใจไปพบแพทย์  แผนปัจจุบัน  ที่คลินิก  ฮา
หมอแกฉีดยา  ระงับปวด  และให้ยามากิน  ห้าวัน  ฮา

ฉีดยาปุ๊ป   อาการเริ่มทุเลา   ความปวดลดน้อยลง  ฮา
วันที่สาม  ถึงห้า  ก็กลับมาปวดร้าวไปทั้งแขน  เหมือนเดิม  ฮา

พอยาหมด  ยายทนปวดไปไม่ไหว   ต้องกลับไปหาหมออีกครั้ง
ครั้งนี้ยายเปลี่ยนคลินิกใหม่   เลือกเอาที่เป็นหมอ ศัลยกรรม  ฮา
พอเดินเข้าคลินิก  ยายมองเห็นบนหิ้งพระ  มีตุ๊กตาเด็ก และขวดน้ำหวานสีแดง  ฮา

ตอนพบหมอ  ยายก็เล่าเรื่อง  ตุ๊กตาจีน  ให้แกฟัง  ถามแกว่าเชื่อหรือเปล่า  ฮา
ยายเข้าใจเอาเองว่า  แกก็คงจะเชื่อเรื่องที่ยายเล่า  เพราะแกก็เลี้ยง “กุมารทอง” เหมือนกัน  ฮา 

หมอแกไม่แสดงความเห็นอะไรคร๊า   แกคงจะกลัวว่า 
ถ้าเชื่อเรื่องไสย์ศาสตร์แล้ว  อาจจะเป็นอุปสรรคต่ออาชีพของแก  ฮา

แกก็ฉีดยา  และให้ยามากิน   คร๊า

 55555555  พอยาหมด  อาการก็ “กำเริบ”  คร๊า  ไม่หาย  ฮา

ด้วยความที่ยายฝัน  ว่ากลืนตะปูเข้าท้อง 
และหมอรายที่สอง  แนะนำว่าถ้ายังไม่หาย
ก็ให้ไปพบหมอ   เพื่อเอ็กเรย์  ที่โรงพยาบาล  ฮา

ยายเริ่มเชื่ออ่ะคร๊า   ฮา  ว่าในร่างกายยาย   มีตะปู  อยู่ในนั้น  ฮา
วันต่อมา  ยายก็พาตัวเองไปพบแพทย์  เล่าอาการให้แกฟัง  แล้วบอกว่าจะขอ “ X-ray” ฮา
หมอแกก็ไม่ขัดอ่ะคร๊า  ส่งยายไปเอ็กซ์เรย์  ฮา

ในห้องเอ็กซ์เรย์  น้องคนที่อยู่ในนั้นให้ยายเปลี่ยนเสื้อ  ให้ยายถอดสร้อย  ออก
ยายไปยืนชิดเครื่องถ่ายรังสี   ถ่ายออกมาสองสามภาพ  พอถ่ายเสร็จภาพก็แสดงปรากฏบนจอ

ยายถามน้องเขาว่า  “มีตะปู”  มั้ยคร๊า   ฮา

น้องคนที่เอ็กซ์เรย์ให้ยาย  เขาทำหน้า “งง”   ฮา

เขาแนะนำว่า  ให้ไปถามแพทย์เอาเอง  ฮา

55555555  ยายเดินกลับมาที่ห้องตรวจ  เพื่อรอพบแพทย์อีกที  ฮา
ตอนอยู่ในห้อง  หมอเขาชี้ไปที่ภาพเอ็กซ์เรย์   ในจอบนผนังข้างๆ  ฮา

เขาใช้เวลาอธิบายให้ยายฟัง  สองสามนาที  ฮา

5555555555555  โครตฮา  คร๊า   5555555555555555

55555555  หมอแกเอา “เลเซอร์ พ้อยเตอร์”  ชี้ไปที่กระดูก บริเวณลำคอ  ฮา
แกบอกว่า   กระดูกข้อต่อ  มันขยับชิดเข้าหากัน  ฮา

ทำให้แนวกระดูก  ไปกดทับเส้นประสาทแขน  ฮา
เมื่อมีอาการกดทับแล้ว  ทำให้ “โลหิต”  ไหลเวียน น้อยลง  ฮา
ส่งผลถึงอาการ  ปวด  ชา  บริเวณปลายนิ้ว  ฮา

ตอนสุดท้าย  ยาย  “ปวดใจ”  คร๊า
แกบอกว่าเป็นอาการของ   “คนเริ่มชรา”  ฮา

ลุงปรูขร๊า   พี่สมชาย (ฮา)  คร๊า   เวลามีอาการอย่างนี้  อย่าตกใจน๊ะคร๊า  ฮา

ไม่ได้มี “ตะปู”  หรือ โดนใครทำ "คุณไสย์" ใส่หรอกคร๊า  ฮา

ยายบ๊าบครับ แล้วคุณหมอแนะนำให้รักษายังไงครับ รู้สึกว่าผมก็มีอาการแบบยายครับ

อ่อ...มีเรื่องของเพื่อนสนิทเล่าให้ฟังครับ...

เพื่อนคนนี้เจ้าชู้....แอบไปมีเด็ก ....ซึ่งจะแอบไปหาทุกวันที่แฟลตก่อนเข้าบ้าน..

คืนหนึ่ง.....ประมาณตี1..ลงมาจากแฟลต...เดินไปที่รถ.....ที่จอดแอบไว้ในที่ลับตา.....

พอไขประตู.....มองไปในรถ เจอหัวคนตะคุ่มๆอยู่ในรถ.......ก็ตกใจสุดขีด (รถมือ2ซื้อต่อมา.....)


ลนลาน...หันหลังกลับ.....

ได้ยินเสีนงคุ้นๆตวาดตามหลังมา.......จะไปไหน

หันกลับไปดู......เมียเรานี่หว่า....( เมียเอากุญแจสํารองมาไขเปิด...แล้วเข้าไปรอในรถ..)



มันไม่ได้เล่าต่อว่าเกืดอะไรขึ้นบ้างหลังจากนั้น....แต่ผมเดาด้ว่า...สภาพศพไม่ค่อยสวยนัก....

เจ้าตัวพูดอ่อยๆตอนหลังว่า....คืนนั้น ให้เป็นผี หรือ วิญญาณตนไหนก็ได้...ยังจะดีเสียกว่า...


ผมสรุปว่า.....สําหรับเพื่อนคนนี้......ภรรยา น่ากลับกว่า สิ่งเร้นลับครับ

  ผมคนหนึ่งแหละครับที่เชื่อสนิดใจครับ บอกได้คำเดียวครับ พุทธคุณมืจริงครับ
ลองอ่านดูครับเผื่อจะคิดอะไรออกสำหรับคนที่กำลังสับสนในชีวิตครับ เล่าแล้ว เล่าไม่หมดเลยเอา ลิงค์มาให้อ่านครับ


หลวงพ่อกวย ชุตินธโร

อาจารย์ น.นาคราช เป็นผู้มีความศรัทธา เคารพรักและเทิดทูน ในตัวหลวงพ่อกวยมาก ถึงแม้หลวงพ่อจะมรณภาพไปแล้วก็ตาม นึกถึงท่านทีไร อาจารย์ น. น้ำตาไหลออกมาทุกที นับถืออย่างจับจิตจับใจ หลวงพ่อท่าน "พึ่งได้" แม้ท่านจะละสังขารไปแล้ว ขอให้ศิษย์บอก ท่านช่วยได้หมด ไม่ว่าเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่

ประมาณปี 2519 อาจารย์ น. ได้รับทราบชื่อเสียงของหลวงพ่อกวย จากเพื่อนรุ่นพี่ และได้แนะนำพาเข้ากราบหลวงพ่อ ให้หลวงพ่อเป่าหัวลงกระหม่อมให้ หลวงพ่อได้ให้พระเครื่องมาหนึ่งองค์ ดูใหญ่ๆ มาทราบตอนหลังว่า เขาเรียก สมเด็จโพธิ์เก้าใบ แต่ไม่ได้เอาแขวนบูชาติดตัว เพราะพระองค์ใหญ่ ในช่วงนั้นไม่ค่อยได้ไปหาหลวงพ่อบ่อยนัก เพราะติดเรียนหนังสือ จนมาประมาณปี 2522 ก็ได้ข่าวว่า ท่านมรณภาพ ด้วยมีภารกิจมากจึงไม่ได้ไปงานศพท่าน

ในตอนที่อาจารย์ น. แขวนพระของหลวงพ่อ ชีวิตรุ่งเรืองมาก การเงินก็ดีมาก แต่พอปล่อยพระของหลวงพ่อหมด ชะตาชีวิตเริ่มตกอับ ทำอะไรดูติดๆขัดๆไปหมด ต้องขายรถที่ใช้ส่วนตัว มีแต่เรื่องราวต่างๆ เข้ามาไม่หยุดหย่อน

อาจารย์ น. ดวงตกอยู่ประมาณ 2-3 ปี ทำให้ระลึกได้ว่า อาจจะเป็นเพราะท่านขายพระของหลวงพ่อกวย หมด จึงทำให้ดวงตก จึงเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ จนมาวันหนึ่งได้พบพระอาจารย์รูปหนึ่ง ทักว่า โดนพระองค์หนึ่งลงโทษ ให้ขอขมาและนำวัตถุมงคลของท่านมาติดตัวบูชาใหม่แล้วจะดีขึ้นเอง ลักษณะพระที่ท่านมาบอกก็ตรงกับหลวงพ่อกวยทั้งสิ้น ทำให้อาจารย์ น. ขนลุกไปทั้งตัว ปนกับความดีใจอย่างบอกไม่ถูก น้ำตามันไหลออกมาเอง จนไม่รู้ตัว พระอาจารย์องค์ที่มาบอกอาจารย์ น. คือ ท่านพระอาจารย์ผดุง นั่นเอง

หลังจากนั้น อาจารย์ น. ก็ได้สืบเสาะแสวงหาวัตถุมงคลของหลวงพ่อกวย เพื่อจะนำมาบูชาติดตัวคือ สมเด็จโพธิ์เก้าใบ แต่ก็หายากและราคาแพงมาก เป็นหลักหมื่นบาท

จนมาวันหนึ่งได้รู้จักกับพี่แดง จึงได้วัตถุมงคลของหลวงพ่อกวยมาบูชาติดตัว พี่แดงแกเก็บไว้มากพอสมควร จึงขอแบ่งมาในราคาพอสมควร อาจารย์ น. ดีใจมากกลับมาบ้าน ได้ขึ้นพานดอกไม้ธูปเทียน จุดธูป 9 ดอก ขอขมาบอกกล่าวท่าน

หลังจากนำสมเด็จโพธิ์เก้าใบ มาบูชาติดตัว ชะตาชีวิตดีขึ้นไวมาก และยิ่งมีพญาไก่แดง ด้วยแล้ว อะไรต่อมิอะไรดูดีขึ้นหมด การเงินที่แย่ๆ เริ่มดีขึ้น การงานที่ติดขัดก็ราบรื่นไปหมด

ด้วยเหตุนี้ อาจารย์ น.จึงตั้งปณิธานว่า การเขียนประวัติของหลวงพ่อกวย ขึ้นมาเพื่อเป็นการขอขมาและเผยแพร่อิทธิปาฏิหาริย์ที่มีอยู่ในตัวท่าน ให้ผู้อ่านได้รู้กัน ส่วนผู้ที่รู้แล้วก็แล้วไป และจะสอดแทรกอิทธิปาฏิหาริย์เข้าไปบ้าง แต่เป็นเรื่องจริงส่วนตัว ของอาจารย์ น. เองที่มีต่อวัตถุมงคลของท่าน บางเรื่องก็เกี่ยวกับคาถาอาคมของท่าน

สำหรับประวัติของหลวงพ่อกวยและวัดโฆสิตาราม(บ้านแค) ผมจะขอข้ามไป เนื่องจากมีผู้นำประวัติของท่านมาลงไว้แล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเยิ่นเย้อเสียเวลาในการอ่าน ภาคประสบการณ์เกี่ยวกับวัตถุมงคลของท่าน นะครับ

อาจารย์ น. ได้เล่าถึงเรื่อง อาคมของหลวงพ่อที่นำมาช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน ว่า มีสองสามีภรรยาคู่หนึ่ง ได้มาหาอาจารย์ น. ด้วยใบหน้าหม่นหมองทั้งคู่ ฝ่ายสามีโดนบริษัทฯที่ตัวเองทำงานอยู่แจ้งตำรวจจับในข้อหายักยอกเงินของบริษัทฯ ชี้แจงอย่างไรทางบริษัทฯก็ไม่ยอมฟัง เขาจึงขอประกันตัวออกมาสู้คดี และแถมยังโดนบริษัทฯไล่ออกจากงานอีก
เขาบอกให้ฟังว่า เขาไม่ได้เป็นคนเอาเงินของบริษัทฯไป แต่ทำไมเขาต้องรับผิด พอดีภรรยาเขาเป็นลูกศิษย์อาจารย์ น. จึงชวนกันบากหน้ามาขอความช่วยเหลือ

เมื่อได้ฟังดังนั้น ทำให้อาจารย์ น. นึกถึงมนต์ของหลวงพ่อกวย อยู่ 2 บท คือ บทพระพุทธเจ้าชนะมาร กับ บทพระแม่ธรณี จึงให้ตัวสามีจุดธูปขึ้น 9 ดอก บอกกล่าวหลวงพ่อกวย แล้วให้เขาตั้งสัจจะว่า เขาเป็นคนบริสุทธิ์ ขอบารมีหลวงพ่อช่วยด้วย

หลังจากนั้น ได้ให้เขาตักน้ำมาหนึ่งถัง อาจารย์ น.ยกมือขึ้นบอกกล่าวหลวงพ่อ แล้วเอาพระสมเด็จโพธิ์เก้าใบ ลงแช่ในถังน้ำ และจุดเทียนขึ้นเล่มหนึ่ง หยดลงไปในถัง พร้อมกับภาวนาพระคาถาของหลวงพ่อทั้งสองบท แล้วจึงนำไปอาบให้เขา ให้เขาทำใจให้สบายๆ หลวงพ่อต้องช่วยเราได้แน่

หลังจากนั้น สองสามีภรรยาก็ลากลับ ทิ้งระยะไปได้เกือบสามสัปดาห์ ตัวสามีก็ได้โทรมา เล่าให้ฟังว่า ทางบริษัทฯได้จับตัวคนยักยอกเงินได้แล้ว และได้ถอนแจ้งความให้กับเขาแล้ว พร้อมกับให้เขากลับเข้าทำงานได้ดังเดิม แถมยังขึ้นเงินเดือนให้อีกต่างหาก

ที่เล่ามาให้ฟังเพื่อแสดงให้เห็นว่า หลวงพ่อกวยท่านมีเมตตาต่อศิษย์ ต่อผู้ที่นับถือท่านตลอดเวลา แม้ท่านได้ละสังขารไปแล้วก็ตาม และคาถาอาคมที่ท่านทิ้งไว้ ก็มีความขลังความศักดิ์สิทธิ์อย่างมหัศจรรย์

มีอีกเรื่องหนึ่ง อาจารย์ น.นาคราช เล่าว่า สุภาพสตรีท่านหนึ่งได้โทรนัดขอพบ เพื่อขอความช่วยเหลือ สตรีท่านนี้เล่าให้ฟังว่า เขาได้เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว ตอนแรกๆขายดีมาก จนต้องเพิ่มโต๊ะ และอีกไม่นานข้างๆกันก็ได้มีคนมาเปิดขายก๋วยเตี๋ยว เหมือนกับเขา แต่ร้านของเขาขายดีกว่ามาก พออยู่มาระยะหนึ่งร้านของเขาที่เคยขายดีกลับค่อยๆแย่ลง พร้อมกับสุขภาพของเขาก็ไม่ค่อยดี ทั้งๆที่เขาก็มีสุขภาพปกติ จึงต้องขายบ้างหยุดบ้าง แต่ร้านที่เปิดใหม่ข้างๆ กลับมีคนมากขึ้น ขายดีมากขึ้น

อาจารย์ น. ได้ ฟังแล้ว ก็ตรวจดูให้ตามตำราที่เรียนมา ทำให้รู้ว่าเขาโดนของเขมร คือโดนกระดูกผีโรยที่หน้าร้าน จึงบอกให้เขาจุดธูปบอกครูบาอาจารย์และหลวงพ่อกวย ขอบารมีท่านช่วย และได้ทำน้ำมนต์ให้ไปด้วย มนต์พระพุทธเจ้าชนะมารกับมนต์แม่พระธรณี บอกให้เขาเอาไปประพรมหน้าร้านและภายในร้าน โดยพรมจากข้างในออกมาข้างนอก ที่เหลือเอามาอาบกิน

เขาหายไปอาทิตย์กว่า ก็ได้โทรมาแจ้งว่า เขากลับมาขายดีเหมือนเดิมแล้ว สุขภาพเขาก็ดีขึ้นมาก และที่แปลกมากก็คือร้านคู่แข่งของเขาอยู่ๆก็ปิดร้านย้ายไปเลย เขาบอกว่าดีใจมาก ทุกวันนี้นับถือหลวงพ่อกวยอย่างจับจิตจับใจ สุภาพสตรีท่านนี้ อาจารย์ น. ได้เขียนมนต์จินดามณี ของหลวงพ่อกวย ไปด้วย เอาไปทำน้ำมนต์ปะพรม ทำให้ค้าขายดี
ทั้งสองเรื่องที่เล่ามา แสดงให้เห็นถึงบารมีของหลวงพ่อกวยว่าท่านยิ่งใหญ่ขนาดไหน มีเมตตาต่อศิษย์ขนาดไหน เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ท่านช่วยหมด ขอให้บอก ถ้าไม่ฝืนกฎแห่งกรรม

มาวันหนึ่งประมาณปี 2523 เพื่อนรุ่นพี่ ได้ติดต่อมายังอาจารย์ น. ว่า ให้เก็บวัตถุมงคลของหลวงพ่อกวยไว้ เพราะตอนนี้มีราคาแพงมาก โดยเฉพาะเหรียญรุ่นหนึ่ง สมเด็จโพธิ์เก้าใบ สมเด็จแหวกม่าน รูปหล่อปั๊มรุ่นหนึ่ง อาจารย์ น. ตอนนั้นพอจะมีรายได้บ้าง ก็แบ่งไปเช่าพระของหลวงพ่อเก็บไว้มากพอสมควร ส่วนตัวแขวนสมเด็จโพธิ์เก้าใบอยู่ไม่เคยห่างตัว จนวัตถุมงคลของท่านมีราคาเป็นหมื่น อาจารย์ น.ได้นำออกให้ผู้อื่นที่ศรัทธานำไปบูชาจนหมด แม้กระทั่งองค์ที่แขวนติดตัวอยู่

http://board.palungjit.com/f127/ (http://board.palungjit.com/f127/)พลังมหัศจรรย์-วัตถุมงคลหลวงพ่อกวย-อยากให้มีไว้ใช้-31682.html

  ผมห้อยพระสมเด็จหลังรูปเก่งหลวงพ่อกวยมีเกสาและหวายเสก เอาแปะกับพระหลวงพ่อด้วยครับ

อำนาจของพุทธคุณจะคุ้มครองเฉพาะผู้ที่มีจิตใจดีงาม มุ่งกระทำแต่ความดี แต่หากผู้นั้นดวงถึงฆาตหมดอายุขัย อำนาจพุทธคุณก็ไปตัดทางกรรมไม่ได้เช่นกันครับ

ส่วนหากใครห้อยพระเครื่องหรือเครื่องลางของขลังแล้วมีประสบการณ์ว่าคุ้มครองไม่ได้ ลองพิจารณาตัวเองดูสักนิดว่ามีวิกิจฉาในการนับถือหรือเปล่า เช่นเชื่อแค่ครึ่งๆกลางๆ ลักปิดลักเปิดแบบนี้ ต่อให้ห้อยพระสมเด็จหรือพระที่ว่าดีในทางมหาอุด แคล้วคลาด อำนาจพุทธคุณและบารมีขององค์หลวงพ่อก็ช่วยท่านไม่ได้หรอกครับ ถึงช่วยได้ก็ได้แค่ครึ่งเดียวตามที่ท่านเชื่อนั่นแหละ ::014::

พุทธคุณ  มีแต่ครั้งพระพุทธเจ้า

ก่อนปรินิพพาน   หากพระอานนท์อาราธนาให้พระพุทธเจ้าอยู่ต่อ  ท่านก็คงไม่ละสังขาร

ลองไปอ่านพระไตรปิฎกดู    พระพุทธเจ้าท่านสามารถไม่ดับขันธ์ได้  หากท่านจะทำ

เรื่องผีที่ฮาๆ ของผมก็พอมีครับ... ตอนฝึก รด.ปี ๓ ฮาจนคนป่วยหายป่วย... ::005:: ::005:: ::005::

อยากฟังครับ ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

+1ให้ยายครับ  ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

ณ เวลานั้น พญามารได้มาชิงทูลอาราธนาตัดหน้าพระอานนท์ให้พระพุทธองค์ปรินิพพานครับพี่ป้อมทอง โดยพระพุทธเจ้าได้พยายามแสดงนัยยะให้พระอานนท์ทูลขอให้พระองค์อยู่ต่อมาหลายครั้งแล้ว แต่พระอานนท์ท่านหาได้ทราบถึงนัยยะดังกล่าวไม่ครับ

ส่วนอำนาจพุทธคุณนั้น พระอาจารย์ของผมเคยกล่าวว่ามิได้หายไปใหน หากแต่ได้บรรจุอยู่ในพระธรรมทั้ง 84,000 พระธรรมขันธ์ในพระไตรปิฎก ผู้ที่พึงปฏิบัติแต่ความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์เท่านั้นจึงจะรับรู้ถึงอำนาจพุทธคุณนี้ครับ ::014::

เคยเล่าหลายคร้งแล้ว.. พิมพ์อีกอาจจะไม่เหมือนเดิมครับ... ขออ้างอิงมาครับ... ::014::

^
^
^
อ๋อ....พอคุ้นๆครับ ขอบคุณครับ + ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

Ha Ha  ฮา  พี่ “ป๊อกเด้ง”  รีบไปรายงานตัวใน club 50+  ของเฮีย Chew  เร็วๆน๊ะคร๊า  ฮา

ยายไปหาหมอที่คลินิก   สองหน   โรงพยาบาล  สองครั้งคร๊า
ที่โรงพยาบาล  เป็นหมอผู้เชี่ยวชาญ  เฉพาะโรคกระดูก 
หมอเขาจ่ายยามาสี่อย่าง   คร๊า   
1.   Brexin 20 mg แก้อับเสบ  วันละครั้ง
2.   Paindol 50 mg  แก้ปวดแบบรุนแรง  2 ครั้งหลังอาหาร
3.   Neurobion [B1,6,12] วิตามินบีรวม 2  ครั้งหลังอาหาร
4.   Gabapentin 300 mg ตัวนี้แก้อาการชัก  ก่อนนอนครั้งเดียว  (หลับสบาย)

ไปหาหมอที่โรงพยาบาล  สองหนเกือบห้าพัน คร๊า ฮา
5555 รู้อย่างนี้  ปรึกษาพี่นายสมชาย (ฮา)  ดีกว่า  คิ๊ก คิ๊ก  ฮา

เพื่อนผมก็เป็นครับ ยาย อาการเหมือนผีเข้า ตาขว้าง มือเกง พูดเป็นเสียงดัง

สรุป ไป กทม หมอบอกเส้นเลือดในสมองอุดตัน ต้องผ่าตัด

ผ่าแล้ว หายแล้ว เป็นปกติ

ผมเชื่อในกฎแห่งกรรม ทำดี ได้ดี และการตอบแทนผู้มีพระคุณครับ
ส่วนเรื่องวัตถุ มงคล ของขลัง พิจารณาเป็นกรณีไปครับ

ตอนนี้หายแล้วก็น่าจะปรึกษา พี่สมชายได้นะครับ  :D

แสดงว่าป้าบ๊าบจะรวยแล้วละครับ  ::005:: ::005:: ::005:: ::005::

 ของขึ้นขณะไหว้ครู วิทยาลัยเทคนิคนครศรีธรรมราช (http://www.youtube.com/watch?v=CUzcHXen3Fo#)


ท่านคิดอย่างไรกับ เหตุการณืนี้

โชคดีนะมาเที่ยวได้ของแถมด้วย 555  หายากที่จะได้แบบนี้ อิอิ

.

Ha Ha  ฮา  ลุง ปรู  ตอนสาวๆ  “น่าฟัด”  น๊ะคร๊า  ฮา

สนุกกว่าอ่านต่วยตูนอีกครับ..เอาอีกๆ...ช่างจินตนาการ

จะระบุให้หน่อยได้ไหม ว่าเป็นจินตนาการของท่านใด   

ของตัวเองไงครับพี่   จินตนาการไปเรื่อย... ::008::

เห็นไล่แขวะคนอื่นมาหลายกระทู้แล้ว

เขาเปิดตัวแบบผมหรือครับ แบบผมขอ สงวนไว้ นะครับ 5555

พึ่งได้อ่านข่าวนี้ครับ http://tnews.teenee.com/crime/67214.html (http://tnews.teenee.com/crime/67214.html)  น่าส
งสารครับ

คงจะเป็นของผมมั้งครับพี่ Ro@d เพราะเรื่องเล่าของผมมีหนังสือต่วยตูนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย  ;D

 เรื่องของขึ้น มีวิธีแก้ครับ
 
 1. ก่อนไปงานวันไหว้ครู ลงของ ให้ออกกำลังกายจัดๆครับ เช่นวิ่งซะ 10 กิโล ปั่นจักรยานซัก 50 กิโลขึ้นไป ทำอย่างไรก็ได้ให้หมดแรงอาการพวกนี้

แทบไม่มีครับ

 2. ถ้าของขึ้นเวลาอยู่กลางฝูงชน ให้เอาของต่ำขึ้นเหนือหัวครับ เช่น จับเอาเท้าชี้ฟ้า ตบป้องหู 2 ข้างพร้อมกัน ถ้าอยู่คนเดียวแล้วไม่มีใครช่วย ให้

นึกถึงเรื่องอย่างว่าครับ ( เรื่องเพศ ) เมื่อของต่ำครอบครองจิตใจ ของสูง ครูบาอาจารย์หนีหมดครับ แต่ไม่แนะนำนอกจากจะจวนตัวจริงๆ
 

เรื่องของที่ไม่เห็นด้วยตาเท่าที่โดนมากับตัวผมเชื่อว่ามีอยู่จริง เพราะโดนมากับตัวเอง ตั้งแต่ไปนอนทับที่คนเพิ่งตายบนเตียงโรงพยาบาล หรืออื่นๆ  โดยทีมีเพื่อนร่วมโดนเป็นพยานด้วยอยู่สองสามครั้ง


แต่กรณีพวกเล่นของมักจะเจอของไม่จริงซะมากกว่าครับ   เห็นบางคนสักเสือเผ่นมาเจอแม่ผมตีด้วยด้ามไม้กวาดลงไปนอนชัก หรือวีรกรรมคนแถวๆๆนี้   เพื่อนทำท่าของขึ้น  พี่ท่านเลยกระทืบด้วยเบอร์11 หายขึ้นเลยครับ   ::005:: ::005:: ::005::


กะว่าใครมาของขึ้นใกล้ๆๆตัวผมจะลองใช้220V ช่วยซักทีครับ  จิ้มเข้าไปทีอาจจะหายได้  ::005:: ::005:: ::005::

พวกของขึ้นทั้งหลายทั้งปวง เก่งจริงๆกับการเตะต้นกล้วย ทำไหมไม่เตะต้นไม้ธรรมดาหรือต้นเสาอะไรนั้น  ;D :P ::005:: ::007::

เค้าเรียกของขึ้นอย่างมีสติครับ  ::005::

ผมใช้แค่ไม้ตียุงก็พอ... ::005:: ::005:: ::005::

แต่ละคนแต่ละความคิด ผมเจอมาจากประสบการณ์ทั้งนั้น บางที่ เจอทั้งมาดีและมาไม่ดี แต่พวกมาไม่ดี อาจนอนโลง แต่มาดี ก็แค่จับไข้ครับ

ตบแรงๆหูหนวกได้เลยนะครับ  มันจะดีหรือครับ