ความมั่นคงที่แท้จริงเรื่อง ฐิตินาถ ณ พัทลุง
ทุกวันนี้เรามักจะได้ยินคนบ่นดังๆ ว่า เมื่อไรจะมีเงินมากๆ จะได้มีชีวิตอย่างมีความสุข ความจริงก็คือ เราไม่จำเป็นต้องมีเงินมากๆ เพื่อจะมีความสุข และมีเงินมากๆ ไม่ได้เป็นเครื่องรับรองว่าชีวิตจะมีความสุข หลายคนจะรีบสวนว่า นั่นแหละขอมีเงินก่อนก็แล้วกัน ที่จริงแล้ว เราเลือกที่จะมีความสุขได้ตั้งแต่วันนี้ เพราะสิ่งที่ทำให้หัวใจยิ้มได้ไม่ต้องใช้เงินซื้อ การที่เราพัฒนาจิตใจให้มีความสุขที่ไม่ต้องใช้เงิน จะทำให้ใจเราสงบประณีตมั่นคง ความสุขในชีวิตคน เกิดจากสิ่งที่เราทำ เห็น เป็น ไม่ใช่เงินที่เรามี การที่คนคนหนึ่งทำงาน ทำทุกอย่างในชีวิตอย่างรู้คุณค่า เห็นประโยชน์ต่อโลก ต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อการขัดเกลาจิตวิญญาณของตัวเอง เขาจะมีความสุขกับทุกขณะในชีวิต ได้เรียนรู้จากความสุข ความทุกข์ ความสำเร็จ ความล้มเหลว มีภูมิคุ้มกันป้องกันใจตัวเอง เมื่อทำทุกอย่างเต็มที่ด้วยสติปัญญา เพราะเห็นคุณค่า ผลตอบแทนเป็นเงินที่ดีตามมา ก็นำไปช่วยผู้อื่น ได้ความปิติอิ่มใจ เพราะประโยชน์ต่อผู้อื่นมากกว่าการจับจ่ายใช้สอยของตัวเอง ใจจะยิ่งมั่นคง พึ่งพาเงินน้อยลง
ในทางตรงกันข้าม ถ้าเราเข้าใจผิด คิดว่าเงินเป็นเป้าหมาย เราจะยอมให้การหาเงินทำลาย กีดขวาง ความรัก ความอบอุ่น เวลาของครอบครัว ความนับถือตัวเอง ความรักโลก รักเพื่อนมนุษย์ ใจจะแห้งแล้วหดหู่ ไม่สามารถมีความสุขได้ จากความรัก ความปรารถนาดี ความดีงามรอบตัว ต้องแสวงหาความสุขจากการใช้เงินซื้อวัตถุสิ่งของ เมื่อใจหมดความสามารถที่จะมีความสุขที่ประณีต เงินก็เป็นแหล่งเดียวที่ให้ความสุขได้ ถึงมีเงินก็ต้องหาเงินมากขึ้น เพราะกลัวเงินหมด เงินหมดไปก็ทุกข์เดือนร้อนกว่าคนอื่นหลายเท่า เพราะไม่มีความสุขทางอื่น มีความทุกข์เดือดร้อนตลอดทั้งวงจร ตั้งแต่อยากมีเงิน หาเงิน ใช้เงิน กลัวเงินหมด ตกเป็นทาสของเงิน ถูกเงินครอบงำ
ชีวิตแอบเฉลยคำตอบให้เราเสมอว่า เราต้องฝึกตัวเองให้สามารถมีความสุขจากภายในที่เป็นอิสระ ไม่ต้องพึ่งพาอาศัยสิ่งต่างๆ ภายนอก เพราะทุกอย่างไว้วางใจไม่ได้ เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ควบคุมให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้ ทรัพย์สมบัติภายนอกเปลี่ยนแปลงรูปร่างอยู่ตลอดเวลา แต่สมบัติภายในใครก็แย่งไปไม่ได้ การที่คนคนหนึ่งพยายามฝึกฝนขัดเกลาตัวเอง เรียนรู้ทั้งจากการทำถูกทำผิด มีศรัทธาในเหตุและผลของการกระทำ ศึกษากลับเข้ามาภายใน จนมีปัญญาเข้าใจธรรมชาติของสิ่งต่างๆ รวมถึงจิตใจตัวเอง ใจที่มีความมั่นคง กล้าหาญ รู้ว่าควรทำสิ่งต่างๆ อย่างไร เมื่อประสบผลดี ก็ทำประโยชน์ให้ผู้อื่น ไม่หลงมัวเมาในความสำเร็จ พัฒนาจิตใจตัวเองยิ่งๆ ขึ้นไป มีความสุขความมั่นคงตลอดทั้งวงจร
ชีวิตเราเหมือนยืนอยู่บนปากเหว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป เราควบคุมสิ่งต่างๆ ให้เป็นอย่างใจเราไม่ได้ แต่เราฝึกอบรมใจ ให้เป็นที่พึ่งที่แท้จริง เป็นทรัพย์สมบัติที่ให้ความอบอุ่น มั่นคงกับเราได้ตลอดไป
ในคอลัมน์ Sweet Ending นิตยสาร Health & Cuisine
ปีที่ : 8 ฉบับที่ : 88 เดือน : พฤษภาคม 2551
http://www.healthandcuisine.com/hc2004/sweet_ending.asp?ArticleID=1268
