ของอะไรที่เราชอบขึ้นหมด อยู่ยากขึ้นทุกวัน
อย่าให้มันมากขึ้นไปกว่านี้นะ ถ้าถึงจุดๆหนึ่งที่.....ที่.....
ที่คิดว่า ทำงานหนักแล้วจ่ายภาษีไม่ไหว ไม่คุ้ม ก็เลิกทำงานมันเสียเลย อยู่ใช้ภาษีสังคมบ้าง ให้คนอื่นเสียภาษีมาเลี้ยงเรามั่ง
บางแห่งในยุโรปก็แบบนี้แหละ ทำงานจ่ายภาษีไปเกือบครึ่งหรือกว่าครึ่ง มันทำให้ พวกบุบผาชนคนหนุ่มสาว จำนวนมาก
เรียนจบแล้ว ไม่หางานทำ หรือ ไม่ยอมทำงาน เพราะมีสวัสดิการสังคมเลี้ยง ลำบากกว่าทำงานนิดหน่อยแต่อยู่สบายกว่ากันเยอะเลย
เช่นสมมุติไปนะ ว่าทำงานได้เงินเดือนๆ ละสองพันยูโร เสียค่าภาษี ค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่านู้นค่านี่ บล๊าๆๆๆ สุดท้ายเหลือเงินสดติดกระเป๋า
๔๐๐-๔๐๐ ยูโร
เกิดสวัสดีการสังคมจ่ายให้สัก ๒๕๐- ๓๐๐ ยูโร/เดือน เป็นผมๆ ก็ออกมาเร่ร่อนล่องลอยตามถนน งานการไม่ต้องทำกันแล้ว หิวก็เอาแค่เงินช่วยเหลือ
แค่พอกินไปวันๆพอ
อย่านะ อย่าถอนขนห่านอย่างพวกเราให้มันมากเกินไป ตอนนี้มันเริ่มกดดันแล้วนะว๊อยยยยยย
ประเทศสารขัณฑ์ก็เป็นแบบนี้แหละครับ..
ภาษีเอาไปทำโครงการสาธารณะ จัดซื้อ จัดจ้าง ดูงาน กอบกินส่วนแบ่งเปอร์เซนต์
ดีแต่เก็บ เก็บ และเก็บ ... แต่เวลาตอบแทนคนที่เสียภาษีให้เหมาะสม... เหมือนเกือบไม่มี
เมื่อคืนวานนั่งคุยกับเพื่อน.. เราคน ๆ เสียภาษีกันปีละหลาย ๆ หมื่น หรือเป็นแสน ๆ
แต่สุดท้ายเมื่อไม่มีงานทำ ชราภาพ....รัฐตอบแทนให้คนนึงเดือนละห้าร้อย...
กับให้การรักษายามป่วยไข้แบบตามมีตามเกิด...ช่วยเหลือจัดส่วนเกินจากสามสิบบาท
คิดแล้วน้อยใจจนหัวเกือบล้าน...
ตอนเรามีรายได้ มันตามจิกตามเกาะไม่ปล่อย ขูดภาษีไม่ให้ตกหล่นซํกบาท
แต่พอเราไม่มีรายได้แล้ว.... เค้าก็ถีบหัวส่ง
อยากได้อะไรก็ไปร้องเรียน ร้องขอ บากหน้ากันไปเองก็แล้วกัน...
เห็นด้วยขอรักพี่ๆทั้ง2 น่าจะดูแลคนเสียภาษีบ้าง ได้ข่าวเมืองนอกที่พัฒนาแล้ว คนเสียเยอะ พอเกษียณได้เงินบำนาณมากน้อยตามที่เคยเสียภาษีมา จริงมั้ยครับ ไม่งั้นเหนื่อยนะครับ คนเสียทุกเดือนทุกปีมีแค่ไม่กี่ล้านคน คนกลุ่มนี้ก็เป็นพลเมืองดี เคารพกฎหมาย แทบไม่เคยออกมาเรียกร้องอะไรเลย จะเจ๊ง จะขาดทุน ก็สู้สุดใจ ใครเคยเหลียวแลเขาบ้าง
