ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันครับ ตอนนี้เราอาจจะยืนอยู่บนความพร้อมทุกอย่าง
เลยไม่ได้นึกถึงความเป็นไปได้และความเป็นจริงของคนอื่น ถ้าชีวิตเราเคยเริ่มมาจาก
ความยากจน ชีวิตชาวไรชาวนา เสื้อผ้าไม่มีใส่ ซื้อข้าวสารกินครั้งละลิตรสองลิตร
วันนี้เราอาจเข้าใจความรู้สึกและชีวิตของพวกเขามากขึ้น ไม่มีใครอยากโง่ หรืออยากจน
แต่เมื่อไม่มีความพร้อมหรือทางเลือกที่ดีกว่า ก็ต้องเป็นอย่างที่เห็น เราไม่แจกเขาก็อยู่ของเขาได้ครับ
แต่อาจจะไม่สบายเท่าที่ควร
ถึงว่าพี่บุญ เข้าใจอะไรได้ถ่องแท้ทีเดียว
จน บวกลำบาก ขาดความรู้ ด้อยโอกาส ไกลปืนเที่ยง ทุกสิ่งทุกอย่างมันมืดไปหมด
แต่เขาก็อยู่ของเขาได้เหมือนพี่บุญว่า ยังจะมีแต่คนเมือง หรือคนฉลาดกว่า อีกที่ บางครั้งบางทีเข้าไปเอาเปรียบเขาอีก
