ยิงเสร็จเก็บเป้า เขียนรายละเอียดชื่อผู้ยิง/อาวุธที่ใช้/ชนิดกระสุน/ระยะยิง/วันเดือนปี
ให้จนท.สนามลงลายมือชื่อ เจอด่านก็เอาเป้าให้ดูเลย
กลับถึงบ้านถ่ายภาพ-ตั้งกระทู้หน้าทดสอบ ให้สมาชิกได้ชม
และเก็บเอาไว้เปรียบเทียบแต่ละครั้งที่ซ้อมยิง
และที่สำคัญเอาไว้ยืนยันกับภรรยาด้วยว่า เวลา-เงินที่หายไปคือค่ากระสุนไม่ใช่ค่าห้อง
และไม่ได้ใช้กระบอกที่ติดอยู่กับตัวไปยิงนอกบ้าน
ตอบแต่ตอนเดินทางกลับ
ตอบตอนขาไปบ้าง
นำอาวุธปืนเดินทางไปสนามอย่างไรไม่ให้โดนจับ
ตอบแบบกวนๆก็คือ อย่าให้เจอจนท.ตำรวจ ถ้าเจอ ก็อย่าให้ค้นเจออาวุธปืน มันมีวิธีเดียวจริง ๆ
แต่ที่ตั้งคำถามอย่างนี้ เข้าใจว่า อยากจะทราบว่าถ้าเจ้าหน้าที่ค้นเจอทำยังไงจึงจะไม่โดนจับ
เหมือนที่พี่ๆหลายท่านตอบไปแล้ว จริงๆ ถ้าไม่มี ป.๑๒ ยังไงก็ผิด
แต่แนวทางที่เจ้าหน้าที่จะเห็นใจ ตามความคิดผมก็คือ
๑.ขอใบอนุญาตพกพาฯภายในจังหวัดหากทำได้(อันนี้ถ้ามีก็ผ่านอยู่แล้ว)
๒.สมัครสมาชิกสนามยิงปืนใกล้บ้าน
๓.ขับรถตามเส้นทางจากบ้าน-สนามยิงปืน
๔.ถอดอาวุธปืนแยกชิ้นส่วนใส่กระเป๋าล็อคกุญแจและไม่นำกระสุนไปด้วย
๕.ยิ้มแย้มแจ่มใส-สุภาพ-ใช้ภาษาดอกไม้กับเจ้าหน้าที่ เขาก็มีหัวจิตหัวใจเหมือนกับเรา อย่าไปเบ่งใส่เขา
แม้เขาจะอาวุโสน้อยกว่าทั้งวัย/ตำแหน่งหน้าที่หรือซี ก็ตาม
๖.หากเขายังจะจับก็ให้เขาจับไปเถอะครับ ให้เขาลงบันทึกให้ละเอียดถูกต้องแล้วกัน เวลาเท่าไหร่ ค้นเจออาวุธปืนตรงใหน
(หวังว่าคงไม่ใช่ที่เอว)อยู่ในสภาพอย่างไร ถ่ายภาพไว้โดยละเอียดก็ดี(ผมติดนิสัยมักจะพกกล้องติดรถไปด้วยตลอด และมันก็เคยได้ใช้ประโยชน์อยู่บ่อยๆ)
เพื่อว่ากว่าจะส่งฟ้องจนท.เอาปืนของเราไปยำซะเละเหมือนที่เคยได้ยินสมาชิก ศาลท่านพิจารณาแล้วคงจะมีความเมตตาหรอกน่าผมว่า
แต่ผมเองมักไม่ค่อยได้ปฏิบัติในบางข้อ มักจะบรรจุกระสุนซ้อม เต็ม ๓ แม๊กฯ ๔๕ นัด แถมในกระเป๋ากระสุนอีกเต็มๆ เพราะซื้อกระสุน
ได้ในราคาไม่สูงนัก(ต่ำกว่าราคาสมาชิกสนามอีก) ไปถึงสนามก็สั่งกระสุนสนาม ๑ กล่อง แต่พอยิงจริง ติดเป้าหลายหนแฮะ จนท.ก็ไม่ได้ว่าอะไร
ขากลับก็เหมือนที่อ้างถึงครับ
ขอบคุณครับ
ข้อความโดย: colt super
ใส่การอ้างถึงคำพูด
อยากขายโคลท์ 1911 คร้บแต่ขอใบ ป3 ใหม่ยังไม่ได้
ผมสนใจครับ