ตอนผมจบจาก รร.นส.ทบ.เข้ารับราชการในปี 2516 ข้างบ้านผมมีภรรยาของนักรบรับจ้าง 1 คน พักอาศัยอยู่ นิสัยดีมาก สามีของพี่เข้าเป็น นายสิบ พ.ว.ต.รุ่น 1 จำหน่ายสาบสูญในสงครามประเทศที่ 3 ในช่วงที่สามีของพี่คนนี้ถูกจำหน่ายสายสูญ ในช่วงนั้นพี่แกมีลูกสาวเล็ก ๆ อยู่ 1 คน ชีวิตน่าสงสารมาก เพราะเงินเดือนทุกอย่างถูกระงับหมด แต่ก็ยังมีเพื่อนของสามีซึ่งเป็นนายสิบรุ่นเดียวกันมาคอยช่วยเหลือจุนเจือ ทุกคนเห็นใจพี่คนนี้และสงสารลูกสาวแกด้วย ต่างก็ช่วยเหลือกันไปตามมีตามเกิดตามประสาทหารด้วยกัน โดยเฉพาะพี่ที่เป็นเพื่อนของสามีซึ่งก็มีความจริงใจ และเป็นคนโสด ความสงสารก็กลายเป็นความรัก ก็เลยตกลงปลงใจอยู่ร่วมกันอย่างเปิดเผย ผมดูแกก็รักลูกของเพื่อนมาก ลูกสาวก็ติดเรียกพ่อทุกคำและติดพี่แกมาก ไปไหนก็เอาไปด้วย
จนครบกำหนดเวลาในการจำหน่ายสาบสูญ ทางราชการจึงได้มีการปูนบำเหน็จความชอบให้กับสามีของพี่คนนี้ ได้รับพระราชทานยศเป็น ร.อ. ได้รับเงินทดแทนกรณีเสียชีวิตก้อนโตพอสมควร ชีวิตใหม่ของพี่คนนี้น่าจะสดใส
แต่แล้วเหมือนสวรรค์แกล้ง อยู่มาอีก 4 ปี ในการปล่อยเชลยศึกเที่ยวสุดท้ายของทหารไทย หนึ่งในนั้นมีสามีของพี่คนนี้ด้วย พี่แกได้กลับบ้านวันแรกที่เดินทางกลับมาที่หน่วย ทุกคนไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะท่านผู้บังคับกองพันในขณะนั้น ได้กำชับมิให้ใครพูดอะไร โดยท่านจะเป็นคนพูดเรื่องนี้เอง ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี พี่แกก็เข้าใจปัญหาและสงสารเมียและลูกเกินกว่าที่จะโกรธได้ลง โดยเฉพาะเพื่อนที่คอยดูแลช่วยเหลือในช่วงที่ถูกจำหน่ายสาบสูญ ท่านผู้บังคับกองพันได้เชิญพี่ผู้หญิง เพื่อนของพี่ที่เป็นสามีใหม่ และพี่คนนี้มาตกลงกันแบบชายชาติทหาร ทั้งสองคนได้ให้ฝ่ายหญิงเป็นผู้ตัดสินใจ ว่าจะอยู่กับใคร คนหนึ่งก็สามีและเป็นพ่อของลูก อีกคนก็เป็นผู้ที่ช่วยเหลือยามที่ตกทุกได้ยาก และลูกสาวก็ติดพ่อใหม่มาก เรื่องนี้สะเทือนใจกันทุกคน
พี่ผู้หญิงตัดสินใจอย่างไม่ลังเล ขอกลับไปอยู่กับสามีเดิม ทุกคนโล่งอก
พี่คนที่กลับมาได้กลับเข้ารับราชใหม่ ในอัตรา ร.อ. และรับราชการเจริญก้าวหน้ามาโดยตลอด ปัจจุบัน ยศ พ.อ.
พี่คนที่เป็นเพื่อนหลังจากที่ตกลงปัญหากันได้ ทางราชการให้โอกาสจะย้ายไปอยู่ที่ไหนก็ได้ตามแตจะเลือก พี่แกขอย้ายไปอยู่ทางภาคอีสาน และก็รับราชการเจริญก้าวหน้าเช่นเดียวกัน ที่สำคัญพี่แกไม่ยอมแต่งงานใหม่จนถึงปัจจุบัน
เป็นไงครับ นิยายรักนักรบรับจ้าง ช่วยตั้งชื่อเรื่องให้ด้วยครับ
ขอบคุณครับ ลูกผู้ชายชาติทหารทั้งสองท่านจริงๆ
