อืม..สงสัยผมคิดมากไปเองครับ
ถ้าเค้า ทำอะไรผิด แจ้งความจับได้ ครับ
ถ้าเป็น พระใหม่ก็แค่โดนตักเตือน
แต่ถ้าเห็น ว่า ทำตัวไม่เหมาะสม ที่ไม่ร้ายแรงก็แค่โดนสอบสวนทางวินัยสงฆ์
แต่ถ้าเห็นว่า อาบัติ ร้ายแรง เช่น อาบัติขั้นปาราชิก แนะนำ ดึงจีวรออก จับสึกใต้ต้นกล้วยหรือหลักกิโลได้เลย ครับ
แต่ที่แน่ๆ มองโลกในแง่ดีซักหน่อย ครับแล้วชีวิตเราจะดีขึ้น เหมือน ที่ ท่านสมาชิก ว่า " จงเปลี่ยนแ่ว่นตา"
โอ้ท่านมหา
อย่ากลับตัวหนังสือนะครับ
ผมบวชอยู่ 2 ปี ครับ ที่วัด ดอนยา อ.กาญจนดิษฐ์ ตอนนั้น ผมไปจัดระเบียบพวกเณร เกเร และพวกเด็กวัดติดยา
รวมถึง พระที่ผิด พระธรรมวินัย เล็กๆ เช่น โลกกะวัชชะ ( กินข้าวเย็น) หรือพวกพระติดยา ผมไม่เคยแจ้งความจับใคร
หรือจับใครสึก เพราะผมไม่มีอำนาจ สุดท้าย ก่อนผมจะสึก ผมถูก ผู้ใหญ่ บ้านเสนอให้ผมบวชต่อ อีก 3 ปี เป็นทั้งหมด
5 ปี (พรรษา) เค้าต้องการให้ผมเป็น เจ้าอาวาส แทน แต่ผมคิดว่าผมไม่เหมาะกับการเป็น สมณะ และต้องสึก เพราะ ต้องช่วยพ่อทำงาน
ตอนนั้น สภาพวัดแย่มาก ถ้าผมอยู่ต่อ มีหวังจะจับเจ้าอาวาส สึกแน่ๆครับเพราะ หลักฐาน และพยานผม สามารถตั้งข้อหา ปาราชิกได้เลย
แต่ที่ไม่ทำเพราะ ว่า ยังมีชาวบ้านบางกลุ่มไม่เชื่อ ว่า เค้าทำ ผมขี้เกียจไปวุ่นวายกับชาวบ้าน แต่ได้ฝากเรื่องไว้กับ คนที่อยู่ข้างวัด
และเค้าทำสำเร็จ สามารถ ขับไล่ เจ้าอาวาสองค์นี้ออกจากวัดได้ แต่เสียดาย จับสึกไม่ได้
สิ่งที่ผมประทับใจ ผลงานของตัวเองที่สุด ก็คือ ลบคำ สบประมาท ได้คือ คำว่า " พระขี้เกียจ " ออกจากใจ ชาวบ้านในระแวกนั้น
แต่ ก็โดน ตอกกลับมาหลายที จากพวก ที่ผมไปขัดผลประโยชน์ พวกหากินกับวัดกับวา
แต่ตอนนี้ก็ผ่านไปหลายปีแล้ว ไม่ได้ผ่านวัดนั้นมานานแ้ล้ว ครับ ผ่านไปครั้งสุดท้าย เมื่อ 4ปีก่อน ชาวบ้านบางคนจำผมได้
อิ่มทั้งวัน
