โรคชังคนชั่ว (Fwd.Mail)

[PsanP_IT.31(ไพศาล ๓)]

โรคชังคนชั่ว

เคยมั้ย...ที่คุณเจอหน้าใครบางคนแล้วนึกรังเกียจ เหม็นหน้า หมั่นไส้ โทสะขึ้นมาเป็นริ้ว ๆ ทั้งที่ฝ่ายนั้นยังไม่ทันทำอะไร แค่เห็นหน้ากันไกล ๆ ก็นึกอยากโดดถีบแล้ว
สำหรับผม...มีนะครับ

มีบางคนที่ผมแค่เห็นหน้าไกล ๆ ได้ยินเสียง หรือกระทั่งเห็นมอเตอร์ไซค์ของเขามาจอดหน้าที่ทำงานแล้วก็นึกเกลียด อารมณ์ขุ่นอย่างไม่มีเหตุผล หมั่นไส้ขึ้นมาโดยไม่ต้องจุดธูปเรียก ทั้งที่เวลานั้น อีกฝ่ายยังไม่ได้ทำอะไรเลย

ที่บอกว่า “ยังไม่ได้ทำอะไร” เพราะคนนั้น “เคยทำอะไร” ให้เกิดความบาดหมางมาแล้วอย่างต่อเนื่อง หลายเรื่อง จนจิตมันสะสมความไม่พอใจ ขัดหู ขัดตามาเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ได้ข้อสรุปว่า

...ฉันไม่ชอบหน้าแก...อย่ามาเกี่ยวข้องกันเลย...

...ผมให้คำจำกัดความเจ้านั่นว่าเป็น “คนชั่ว” แล้วผมก็ “ชัง” คนชั่ว...

...โดยไม่ทันสังเกตใจตัวเองเลยว่า “ความชัง” เป็นโทสะ...

...โทสะเป็นกิเลส...อกุศล...

...คนที่ “ชัง” ก็ไม่ได้เป็นคนดีไปกว่า คนที่ถูกชังสักเท่าไหร่...

อาการ “ชัง” ของผมคงชัดเจน โจ่งแจ้งมากไปหน่อย คน ๆ นั้นเลยฝากเพื่อนผมมาถามว่า...เกลียดขี้หน้าอะไรเขานักหนา...

ได้ยินอย่างนั้นผมก็ “ของขึ้น” ทันที

“อะไรวะ...มันไม่รู้เหรอว่า ทำอะไรเลว ๆ ไปบ้าง!”
เท่านั้นเอง ผมก็ชักประวัติ วีรกรรม การกระทำต่าง ๆ ของมันออกมาอย่างยืดยาว (พูดโม้ ๆ หน่อยก็จะบอกว่า...เล่าสามวัน สิบเก้าชั่วโมงไม่จบน่ะ) ชี้ให้เพื่อนผมเห็นว่าคน ๆ นั้นสมควรแก่การถูกชังมากแค่ไหน

เพื่อนผมก็ทนนั่งฟังคำด่า สาธยายความเลวของคน ๆ นั้นเสียยืดยาว พยักหน้าหงึกหงัก เห็นด้วยเป็นระยะ ไม่กล้าขัดเลยสักคำ (ขืนขัดขึ้นมาสิ มันจะโดนด่าแทน!)

ระหว่างที่ผมขุดเรื่องราวร้าย ๆ เลว ๆ ต่าง ๆ ของคนนั้นออกมา ก็ไม่รู้สึกตัวสักนิด ว่ามีเปลวของโทสะแลบแปลบอยู่ในทุกวาจา คำพูด...มีแต่ความเมามันที่จะพูด “ข้อร้าย” ของคน ๆ หนึ่งด้วยใจที่เกลียดชัง

โทสะ...ความเกลียดชัง เป็นสิ่งที่ดีนักหรือ?
การเพ่งโทษผู้อื่น เล็งมองแต่ความเลวร้ายของเขาเพื่อสะสมความเกลียดชังไว้ในใจตัวเอง มันต่างอะไรกับการวางยาพิษให้ตนเองกิน

คนอื่นเลว...ทำผิด ทำเรื่องชั่ว...เราชัง

แต่เราเลว...คิดชั่ว ประณามเขา...มันดีกว่ากันตรงไหน

ลองเปลี่ยนจากการเพ่งโทษผู้อื่น แล้วหันมาสังเกต สนใจ ดูกิเลสในใจตนเองดีกว่าไหม...ดูสิว่ามันมีความเลวร้ายอยู่มากน้อยเท่าไหร่

เชื่อเหอะ...ไม่น้อยกว่าใครหรอก!

เมื่อในใจเราก็ยังมีกิเลส ความคิดแย่ ๆ มีโลภ มีโกรธ มีหลงเช่นเดียวกับคนอื่น แล้วทำไมจะมามัวเสียเวลาดูแต่กิเลสคนอื่น...เพ่งโทษคนอื่น...จนกิเลสในใจตัวเองเพิ่มพูนแล้วไม่รู้ตัว

ถ้าดูกิเลสคนอื่น แล้วกิเลสในใจตนลดลงค่อยว่าไปอย่าง...
แต่นี่...ยิ่งดูกิเลสคนอื่น ยิ่งมองไม่เห็นกิเลสตนเอง

ยิ่งเพ่งโทษคนอื่น จะไม่เห็นโทษของตัวเอง

และยิ่งชังความชั่วผู้อื่นมากเท่าไหร่...

ก็ยาก...ที่จะเห็นความชั่วในใจตน...

[PU45™]

                      เยี่ยมเลย ....... ขอบคุณมากครับอาศาล

[pranburi]

ความผิดของคนอื่นเท่าผู้เขา ความผิดของเราเท่าเส้นผม   สาธุ จะเป็นเช่นนี้จริงๆ

[SillyOldMan]

โรคนี้ผมเป็นครับ ผมเป็นหนักด้วย

ผมเกลียดหน้าใคร,เรื่องอะไร รับประกันว่าผมจะบอก/ทำจนเจ้าตัวมันรู้ครับ มึ*กะกรูมันคนละสปีชีย์กัน ไม่อยากมีเรื่องก็หลบๆกรูไว้

ไม่มีปั้นหน้ายิ้ม ยกมือไหว้ กระดิกหางท่าสวยๆ แล้วค่อยไปนินทาลับหลัง

[submachine -รักในหลวง-]

ผมก็เป็น แต่ผมเก็บอาการไม่ค่อยเป็น ออกอาการให้เพื่อนได้แซว
รวมถึงสื่อให้ฝ่ายตรงข้าม ที่เราชังรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา
แม่เลยบอกคาถาตัดไม้ข่มนาม ของคุณตาให้
แม่บอก ตาแกเจอใคร ต่อให้รู้ว่าไม่ชอบหน้าเรา
แกก็ทักทายกล่าวสวัสดีมั่ง ถามไปไหนมั่ง แล้วยิ้มให้
ได้ผลเพราะฝ่ายตรงข้ามเริ่มอ่อนลง เราทักไป ตามมารยาทก็ต้องตอบ
ตอบมา ตอบไป สนทนาเวลาเจอหน้ากันวันละเล็กละน้อย เดี๋ยวก็ลืมไปเองว่าชังน้ำหน้ากัน

ผมเอามาใช้ได้ผลนะ  ดีขึ้น
ขำบางคนที่ไม่ชอบหน้าเรา พอทักสวัสดี ออกอาการเหวอ ไม่คิดว่าเราจะทัก
แหม...ก็แกไม่ชอบหน้าผมนิ แต่แกลืมคิดไปว่าผมไม่ได้เกลียดแก...

บางทีการเข้าใกล้โดยความเป็นมิตรเป็นผลดี แต่ที่ทำมา 10คนได้ผลสัก8คน
ไม่ใช่ได้ผลทุกคนนะ  บางคนผมต้องถอยห่าง ถือว่าไม่ได้ทำบุญร่วมกันมาก็อย่าทำกรรมร่วมกันในชาตินี้เลย


แต่ที่ต้องห่างจริงๆคือคนพาลหรือพวกอวิชาต่างๆ ไม่ว่าพวกยาเสพติดหรือกลุ่มคนผิดกฎหมาย
อันนี้ของดีคุ้มตัวเราไม่ได้ ห่างไว้เป็นดีครับ คุ้มตัวเราได้มากกว่า

[ห ม า ย จั น ท ร์]

 อาศาลครับ...

[มะเอ็ม]

คนอื่นเลว...ทำผิด ทำเรื่องชั่ว...เราชัง

แต่เราเลว...คิดชั่ว ประณามเขา...มันดีกว่ากันตรงไหน

 

[rute - รักในหลวง]

ขอบคุณมากครับ...

เสียดายที่ผมเป็นบัวใต้น้ำเหมือนน้องคนข้างล่างนี่ครับ...
V
V
V

โรคนี้ผมเป็นครับ ผมเป็นหนักด้วย

ผมเกลียดหน้าใคร,เรื่องอะไร รับประกันว่าผมจะบอก/ทำจนเจ้าตัวมันรู้ครับ มึ*กะกรูมันคนละสปีชีย์กัน ไม่อยากมีเรื่องก็หลบๆกรูไว้

ไม่มีปั้นหน้ายิ้ม ยกมือไหว้ กระดิกหางท่าสวยๆ แล้วค่อยไปนินทาลับหลัง

เกลียดคนใหน ผมเกลียดสุดตัวครับ...

พูดก็ไม่อยากจะเจรจาปราศัยด้วย...

เห็นหน้ามันก็ไม่มอง ถ้าหากมองก็คือจ้องหน้าว่า"...จะเอาไงกะ..."...

[supreme]

สมัยที่เพิ่งจะเริ่มสนใจเรื่องการบ้าน การเมือง ผมก็เป็นโรคชังคนชั่วเหมือนกันครับ อย่างตอนดูถ่ายทอดสดของสภาผู้แทน ดูไปก็มีอารมณ์สลับไปมาระหว่าง ปลาบปลื้มกับวาทะ คารม อันฉลาดแหลมคม มีหลักการน่าเชื่อถือ กับ อารมณ์โกรธ ที่เกิดจากการฟังแล้วเห็นคล้อยตามตอนที่เขาอภิปราย

พอเริ่มทำงานได้พักนึง ก็เริ่มมีนิสัยชอบฟังเขานินทาคนอื่นบ้าง นินทาเองบ้าง ก็มีอารมร์ร่วมสุดๆ มีทั้งมันส์ปาก ภาคภูมิใจในตนเองที่คิดว่าดีกว่าเขามากมาย รักองค์กรมากกว่าใคร สมองตัวเองฉลาดที่สุดในการคิดแก้ไข ทั้งๆที่ไม่เคยเอาไปทำจริงสักอย่าง

มีช่วงนึง เริ่มสนใจมาดูกายดูใจตัวเอง  มองเห็นตัวเอง มองเห็นเพื่อน มองเห็นเด็กรุ่นใหม่ เริ่มรู้จักคนที่เราเคยเกลียด คนที่เราคิดว่าเขาดี เขาไบร์ท ฯลฯ

ผมจึงสรุปเอาเองตอนนี้ว่า ที่ผ่านมา เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางมากจนผิดจากความเป็นจริง ฟุ้งซ่านยิ่งนัก ไม่มีสิ่งใดแน่นอน บางช่วงเขาอาจทำตัวดี บางช่วงก็เลว ไม่มีใครสมบรูณ์พอหรือดีได้ตลอด แม้แต่ตัวเองก็มีผิดบ้าง ถูกบ้าง  คนที่ใครๆว่าทำงานเก่ง แต่พอทำงานด้วย นอกจากจะพื้นๆแล้ว ยังทำตัวน่ารังเกียจก็มี คนที่เคยสนิทด้วยก็เคยแทงเราข้างหลังก็มี  คนที่มองหน้าแล้วรู้สึกเขม่นนิดๆ  พอรู้จักพูดคุย กลับรู้สึกถูกคอขึ้นมาซะงั้น

ความรู้ ความสามารถ ศีลธรรม แยกเป็นอิสระต่อกัน ไม่แปรผันตายตัว ว่าตัวไหนมากแล้วตัวอื่นต้องมากหรือน้อยตาม บางคนปริญญาหลายใบ แต่ทำงานจุกจิกสามล้อมากๆ องค์กรต้องจ่ายเงินให้ปีละเป็นล้าน แต่นโยบาย...ที่ออกมาทำเงินให้องค์กรได้ไม่ถึงหมื่นบาทก็มี  หรือบางคนทำงานเก่งแต่ก็บวกกินตามน้ำ ใต้น้ำ แบบไปมาไร้ร่องรอย จนคนใกล้ชิดแก มาเล่าให้ฟัง เพราะผิดหวังที่ไม่ได้ผลตอบแทนที่คิดว่าต้องได้ ผมนึกผิดหวังว่า เคยยกมือไหว้  และนึกปลื้มในใจว่าแกเก่ง ผู้หญิงบางคนที่เราคิดว่าเธอสวย เธอดี ผ่านมา ๑๐ ปี เธอก็แก่  หรือบางครั้งมีแอบแรด  ตัวเราเองก็ทำชั่วได้โดยเต็มใจบ้าง จำยอมบ้าง เฉยๆบ้าง ฯลฯ

ทำให้นึกถึงคำพระที่เตือนไม่ให้เรายึดติด โลกนี้ล้วนอยู่ในสภาวะไตรลักษณ์  สิ่งใดๆเราไม่ได้เป็นเจ้าของ เราจะไปบังคับ หรือหวังว่ามันจะต้องดีได้ดังใจนั้นมันไม่ได้  มันเป็นของมันเองตามเหตุปัจจัย ไม่ได้เป็นเพราะเรา  คนไหนไม่รู้จัก ได้แค่เห็นไกลๆ ก็ทำใจกลางๆไว้ก่อน ใครจะว่ายังไงก็ได้แค่รับฟังเป็นข้อมูล เวลาคุยก็อ้างแหล่งข่าวไป ถ้าเราไม่มีเกี่ยวแบบตรงๆก็เฉยๆซะ

[sig_surath7171]

ผมก็เป็น แต่ผมเก็บอาการไม่ค่อยเป็น ออกอาการให้เพื่อนได้แซว
รวมถึงสื่อให้ฝ่ายตรงข้าม ที่เราชังรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา
แม่เลยบอกคาถาตัดไม้ข่มนาม ของคุณตาให้
แม่บอก ตาแกเจอใคร ต่อให้รู้ว่าไม่ชอบหน้าเรา
แกก็ทักทายกล่าวสวัสดีมั่ง ถามไปไหนมั่ง แล้วยิ้มให้
ได้ผลเพราะฝ่ายตรงข้ามเริ่มอ่อนลง เราทักไป ตามมารยาทก็ต้องตอบ
ตอบมา ตอบไป สนทนาเวลาเจอหน้ากันวันละเล็กละน้อย เดี๋ยวก็ลืมไปเองว่าชังน้ำหน้ากัน

ผมเอามาใช้ได้ผลนะ  ดีขึ้น
ขำบางคนที่ไม่ชอบหน้าเรา พอทักสวัสดี ออกอาการเหวอ ไม่คิดว่าเราจะทัก
แหม...ก็แกไม่ชอบหน้าผมนิ แต่แกลืมคิดไปว่าผมไม่ได้เกลียดแก...

บางทีการเข้าใกล้โดยความเป็นมิตรเป็นผลดี แต่ที่ทำมา 10คนได้ผลสัก8คน
ไม่ใช่ได้ผลทุกคนนะ  บางคนผมต้องถอยห่าง ถือว่าไม่ได้ทำบุญร่วมกันมาก็อย่าทำกรรมร่วมกันในชาตินี้เลย


แต่ที่ต้องห่างจริงๆคือคนพาลหรือพวกอวิชาต่างๆ ไม่ว่าพวกยาเสพติดหรือกลุ่มคนผิดกฎหมาย
อันนี้ของดีคุ้มตัวเราไม่ได้ ห่างไว้เป็นดีครับ คุ้มตัวเราได้มากกว่า

ขอบคุณแนวทางของพี่ซับ
ปรารถนาสิ่งได เอาไมตรีแลกได้ครับ

แต่คนบางคน ที่เกี่ยวข้อง ที่ต้องพบเจอคนเหล่านี้โดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางคนอาวุโสกว่า มักรู้สึกว่ายกมือไหว้คน ใจตนไหว้หมา จริงๆครับ

[อิติปิโสธงชัย รักในหลวง]

ผมเป็นครับ

[มะขิ่น]

ผมเคยถูกมองแบบนี้ครับ ......................

และมีผลในเรื่องการทำงานมาระยะหนึ่ง ..........................เพราะเขาเล่นผมทุกเรื่อง ทุกเวลา ไม่ว่าผมจะทำอะไร เป็นผลให้ผมเสียโอกาสในความก้าวหน้าอยู่พอสมควร .................

ต่อหน้าผมต้องยกมือไหว้ และเขาก็คุยกับผมด้วยมธุรสวาจา ...................... ลับหลังถ้าเรื่องการทำงานที่เกี่ยวข้องกับผม ผ่านเขาเมื่อไหร่ เป็นต้องมีปัญหา และคอยให้ข้อมูลทางลบของผมแก่คนอื่นๆเสมอๆ ....................

เมื่อก่อนผมพบหน้าเขาทีไร ต้องไหว้และทำหน้าชื่นเข้าไว้ .................... แต่ในใจอยากยิงกบาลแม่งตรงนั้น

หลังๆเขาก้าวหน้าใหญ่โตขึ้นมาก จากการปีนป่ายไปบนร่างของรุ่นน้องที่เขาขัดขา/ถีบ/กระทืบให้นอนลงให้เขาก้าวเหยียบขึ้นไป........................

ปัจจุบันนี้ป่วยเป็นอัมพฤตไปแล้ว  มีอัลไซเมอร์หน่อยๆ รอการปลดราชการ....................

ผมทราบข่าวตลอด ยังคิดอยู่ว่าจะอโหสิให้ดีหรือเปล่า

[PsanP_IT.31(ไพศาล ๓)]

ขออนุญาตบวกให้ทุกท่าน

เรื่องของพี่มะขิ่น-รักในหลวง

ผมขอใช้คำว่า...สะใจครับ...

[Major]

ขอบคุณครับ

ด้วยความเคารพ