บวชก่อนเบียด!

[Earthworm]

ขอทิ้งบท กลอนสั้นๆไว้ให้คิดครับ

มีบาตรไม่โปรด   มีโบสถ์ไม่ลง
มีอาบัติไม่ปลง    เป็นสงฆ์ ทำไม

       ตื่นมาอาบัติ จำวัดดีกว่า


                แล้วมาถามเอาตอน ใกล้ออกพรรษา หมายความว่าจะบวชปีหน้าหรือครับ

     ถ้าจะบวชปีหน้าก็ลองทำตามแบบของผมดูครับ เพราะยังมีเวลาก่อนบวชอีกตั้งเกือบปี สูตรของผมก็คือ รักษาศีลห้าให้ได้ก่อนครับ ดูว่าภายในหนึ่งปีน่ะ เรารักษาศีลได้ครบห้าข้อกี่วัน หรือจะลองว่าทุกวันไหนในสัปดาห์หรือทุกวันพระรักษาศีลแปดศีลสิบดูก่อนก็ได้ครับ แล้วเวลาบวชจริงก็จะง่ายมากเลย

         ของผมก่อนบวชสมัยหนุ่มๆ กลัวว่าบวชแล้วออกมาจะเลิกเหล้าเลิกบุหรี่เลิกเที่ยว ไปๆมาๆ ผมเลิกแทบทุกอย่างมาได้ตั้งหลายปี ก็เลยไม่กลัวว่าบวชแล้วออกมาจะไม่เหมือนเดิมครับ  หลายปีหลังก่อนบวชผมรักษษศีลห้าข้อได้ปีนึงเกินสามร้อยหกสิบวันครับ ที่ขาดไปไม่กี่วันก็ข้อห้านิดๆหน่อยๆ
จนมาตอนนี้สึกมาได้หกเดือนแล้ว ไม่เคยแตะอีกเลยและไม่คิดจะดื่มอีกแล้วครับ 

[General Lee]

[RMAY]

+1ให้ ท่าน General Lee  ครับ
 

[STeelShoTS]

 

[BalTaZA]

+1ให้ ท่าน General Lee  ครับ
 

สุดยอด     พี่ฟีนดูอันนี้สิครับ
http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2007/08/Y5758325/Y5758325.html

[โทน73 -รักในหลวง-]

วัดดีๆ ท่านก็ไม่รับบวชง่ายๆ เหมือนกันนะครับ  ต้องไปถือศีล 8 ก่อน รับใช้พระ ทำทุกอย่างสารพัด  ถ้าท่านพิจาณาแล้วไม่ผ่านตา บางทีก็ไม่บวชให้ง่ายๆ  ทำงานโยธาจนกล้ามขึ้นเป็นมัดๆ ค่อยได้บวชก็มี

ช่วงเข้านาค  เหมือนถูกรับน้องเลยครับ  หลายท่านเอาชนะใจตนเองไม่ได้  จนได้บวชได้สึกออกมา ก็ยังไม่เข้าใจ ปริศนาธรรมนั้น  ยังมีจิตใจอาฆาต   แต่ถ้าเข้าใจ  จะรู้ซึ้งถึงข้อวินัยได้ชัดเจน

ถ้าเป็นภาษานักกิจกรรม ก็เรียกว่า ช่วง "ละลายพฤติกรรม"  เหมือนทหารเกณฑ์รับน้อง ยังไงยังงั้น 
หัวโขนยังไงก็ต้องถูกถอดให้หมด  พระรุ่นพี่ผม เล่าให้ฟัง ท่านยอมล้างเท้า ให้พระทั่ววัด หลังกลับจากบิณฑบาตร  ยอมอยู่ในโอวาทแม้จะเป็นพระภิกษุที่เพิ่งบวชใหม่ ก็ตาม  เพราะท่านถือ  ใครรักษาศีลมากกว่า แม้จะเป็นพระปุถุชนธรรมดา เราก็ควรกราบไหว้ เพราะท่านถือศีล สูงกว่าเรา  ช่วงนี้ จะต้องสู้กะ อีโก้ ของตัวเองอย่างมาก    ตัวเราเองก็ไม่เข้าใจ ในใจก็คิดแต่ขุ่นเคื่องหลวงพี่ต่างๆ  หลังจากที่ครองผ้าแล้ว ถึงจะเข้าใจ 

นับก็นับอาวุโส  ถ้าอาวุโสมากกว่า ยังไงเราก็ต้องกราบและกราบอย่างสนิทใจ

ตั้งแต่บวชจนสึก  เงินก็ไม่มีสักบาท  จับก็ไม่ได้  ไฟฟ้าไม่มีใช้   กระจกไม่เคยเห็น  ฟูกนอนไม่มี  ฉันมื้อเดียว หนังสือพิมพ์ไม่เคยอ่าน  วิทยุไม่ต้องฟัง สมบัติที่ล้ำค่ามีแต่ บาตร ลูกเดียว   ตอนรุ่งสาง ก็ต้องรีบ รักษาผ้าครอง

ถือธุดงควัตรเป็นหลัก  โดยเฉลี่ยแล้วความรู้เรื่องหลักธรรมต่างๆ ก็ไม่ค่อยรู้นัก  ถ้ามาถกเถียงกะพวกเราชาวเวป  พระหนุ่มส่วนใหญ่รู้น้อยกว่าพวกเราชาวเวป  ..... แต่ ท่านปฎิบัติเป็น และปฎิบัติจริง

ถ้า จขกท. มีเวลาน้อย  และต้องการศึกษาธรรมจริง ก็อยากแนะนำให้ บวช สาย ปฎิบัติ    เพราะ จะได้ รู้ซึ้งถึงหลักธรรมโดยไว 
ถ้าจะพูดให้เห็นภาพ  จะเหมือนนิยายกำลังภายใน   คือ ทันที่ที่รับเป็นศิษย์  จะไม่มีโอกาสมานั่งถกเถียงปัญหากับอาจารย์   หรือนั่งเสนอหน้าหน้าสำนัก  ต้องทำหน้าที่หาบน้ำ  ขึ้นเขาแบกฟืน  ผ่าฝืน  หุ่งข้าว   จนคล่องนั้นแหละถึงจะได้รู้ว่าอาจารย์สอนอะไรเรา


แต่เชื่อไหม ยิ่งเราลำบาก ก็เหมือนยิ่งสบาย  เครื่องมือเครื่องใช้ ของขบฉัน  ไม่เคยขาด   งานหนักๆ ก็มีโยมถวายแรงกายช่วยทำให้ 

อยากบอกว่าในชีวิต  ครั้งเดียวที่ผมไม่กลัวตาย  คือตอนที่ผมบวช 

[สหายอ๋อง เซียนปลาซิว]

อย่าหาว่า  ใอ้จักร  บ้า  นะครับ  เลือกวัดเล็กๆ  แถว  นราฯ  สักวัด

ออกไปใหนไม่ได้  ความรู้สึกจะ  สงบ  อยู่กับที่  บวช  7  วัน  ก็พอ

[RMAY]

อย่าหาว่า  ใอ้จักร  บ้า  นะครับ  เลือกวัดเล็กๆ  แถว  นราฯ  สักวัด

ออกไปใหนไม่ได้  ความรู้สึกจะ  สงบ  อยู่กับที่  บวช  7  วัน  ก็พอ

เค้าอยู่ภาคกลางครับน้าจักร เดินทางมันลำบาก 

ไปส่งเจ้าซูก่อนนะครับ