ณ ริมฝั่งแม่น้ำใหญ่ มีเศรษฐีคนหนึ่ง แต่งเนื้อแต่งตัวด้วยชุดผ้าไหมอย่างดีพร้อมด้วยเครื่องประดับเพชรทองหรูหราเดินมาพร้อมเบ็ด 1 คันเพื่อมานั่งตกปลา เมื่อเขามาถึงก็เหลือบแลไปเห็นยาจกยากจนคนหนึ่งแต่งกายด้วยเสื้อผ้ามอซอนั่งตกปลาอยู่ริมแม่น้ำ...
ดังนั้น เศรษฐีจึงเดินเข้าไปหาชายคนนั้น แล้วพูดว่า
เศรษฐี = นี่แน่ะ เจ้าชายยากจนเอ๋ย ทำไมเจ้าไม่คิดหาวิธีที่จะตกปลาให้ได้มากกว่านี้ล่ะ เจ้าจะได้รวยมากกว่านี้ ข้าว่าเจ้าน่าจะซื้อเรือมาสักลำ
...
ชายยากจนถามว่า
ข้าจะต้องทำอย่างนั้นทำไมกันล่ะ ท่านเศรษฐี
...
เศรษฐีก็ตอบว่า
ข้าจะบอกให้เอาบุญ ถ้าหากเจ้ามีเรือ
เจ้าก็จะออกไปตกปลาได้ไกลกว่านี้ ที่นั่นย่อมมีปลามากกว่านี้
และเมื่อเจ้าได้ปลามาก เจ้าก็ย่อมจะมีเงินมีทองมากกว่านี้ไงล่ะ
...
ชายยากจนก็ถามต่อว่า
อืม แล้วหลังจากนั้นล่ะ
..
เศรษฐีอธิบายต่อ
หลังจากนั้นเจ้าก็นำเงินที่ได้จากการตกปลา
ไปซื้อเรือที่ใหญ่กว่านี้อีก แล้วก็ไปตกปลาในที่ๆลึกกว่านี้
แล้วเจ้าก็จะได้ปลามากขึ้นอีก
..
ชายยากจนยิ้มเล็กน้อย แล้วก็ถามต่อว่า
อืม
แล้วหลังจากนั้นอีกล่ะ ข้าจะเป็นยังงัย
..
ชะ ชะ เจ้าชายยากจนเอ๋ย เจ้านี่โง่จริง หรือ แกล้งโง่กันแน่
เมื่อเจ้ามีเงินทองมากมายก่ายกองเหมือนอย่างข้า
เจ้าก็จะได้มานั่งตกปลาที่นี่อย่างหมดความกังวลใจใดๆ
ยังงัยล่ะ ทีนี้เข้าใจหรือยัง เศรษฐีตอบพลางกลั้วหัวเราะ
..
ชายยากจนได้ฟังแล้ว ก็ตอบเศรษฐีออกไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย
หึ หึ แล้วข้าจะต้องทำอย่างนั้นทำไมกันล่ะท่านเศรษฐี
ก็ในเมื่อตอนนี้ ข้าก็นั่งตกปลาอยู่ที่นี่เหมือนกับท่าน
อย่างไม่มีความกังวลใจใดๆอยู่แล้ว
.
...
http://www.oknation.net/blog/kritwat/2011/10/14/entry-1/comment <<< พอเพียง = ใจสุข
