Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ยิ้ม อ่ะ ฮา
ถ้ามีการ "ตรวจสุขภาพ" ประจำปี ฮา
ยายลำดับ อ่าชีพ "วิศวกร" เป็นเบอร์หนึ่งเลยอ่ะ ฮา
5555 เอาไปตรวจ "สมอง" ปีละสองครั้งเลยอ่ะ ฮา
เศษแก้ว เศษขวด กิโลละไม่ถึง "บาท" อ่ะ ฮา
ใครมันจะรับประกัน "คืนขวด คืนกระป๋อง" อ่ะ ฮา
"มูลค่า" ของมัน เล็กนิดเดียว อ่ะ ฮา
นี่ก็ตามกัดทุกตัวอักษร ใครบอกว่า เป็นมูลค่า ของการซื้อขาย
มันเป็นการประกัน เงินประกันก็ไม่ใช่เงินของโรงงาน ของร้านขายซะหน่อย
เป็นเงินของผู้ซื้อนั่นแหละ ไม่มีใครเสียจริง จ่ายจริง
หักไปแค่ประกันว่าเอ็งจะเอาขวดมาคืนเท่านั้น
เช่น M1500 ขวดละ 15 บาท ก็ขาย ณ.เคานต์เตอร์ที่ 16 บาท เองจะเอาไปกินที่ไหนก็เชิญ
กินแล้วทิ้งขวดไม่ว่า แต่ถ้าไม่ทิ้งเอามาคืนก็ได้หนึ่งบาทคืนไป ขี้เกียจเสียเวลาก็สะสมไป
ครบสิบหกขวดแล้วมาคืนได้ฟรีไปอีกขวด (จริงๆก็ไม่ฟรีเพราะหักประกันไปแล้ว)
จะตราเป็นกฎหมายให้เก็บเท่าๆกันก็ได้ ขวดเล็กขวดใหญ่ก็หนึ่งบาทเท่ากัน ก็บอกแล้วไง ค่าประกัน ไม่ใช่ค่า มูลค่าของวัสดุ
ค่าประกันต้องไม่มากไม่น้อยจนเกินไป เพื่อให้เกิดการจูงใจ การโน้มน้าวให้คนทำตามมันมีสองอย่าง คือ ลงโทษ และ จูงใจ
ณ.ที่นี้ เราเลือกการจูงใจไง
ถามจริงๆเหอะยาย เอ็นวิดวะไม่ติดหรือไง
