โอ้...เย่.....
เรื่องที่ว่าประมาณนักมวยแชมป์โลก
หรือนักยูโดสายดำ หรือนักเทควันโด้นี่
มีเรื่องให้เล่าเยอะ
บางทีไปไหนมาไหน มักจะมีพวกเมาแล้วกร่าง....
อ้างตัวเป็นพวก สายดำนะว้อย.....
มาขู่เราอีก
เบื่อครับ เดินหนี ไม่ใช่กลัว แต่รู้ว่ามันไม่ใช่ เพราะของแท้มักจะไม่ทำอย่างนั้น
มีเพื่อนเป็นสายดำของแท้ๆอยู่คน เดินข้ามสะพานลอย ไม่กล้าเดินริม กลัวหล่นลงไป
เพราะพวกตัวสูงจัด ราวกั้นสะพานลอยสูงแค่ครึ่งขาอ่อนเอง
แถมนอกจากไม่น่ากลัวยังน่ารักอีกตะหาก ไม่เคยอ้างตัวเป็นนักสู้ไปขู่ชาวบ้าน
คบกะมันจากปี1ขึ้นปี2
ปลายๆปีสองถึงรู้ว่าเค้าเป็นสายดำ เพราะมาเรียนหนังสือเเบบโขยกเขยก ถามมาถามไป
เลยรู้ว่าบาดเจ็บเล็กน้อยจากการฝึก.....ยูโด
อู้ว..ว....
พอพวกสาวๆรู้ว่าเป็นนักยูโด..กรี๊ด..ด..กันสลบ
กลายเป็นไข่แดงกลางหมู่สาวๆไปเลย
พวกแอบมากระซิบทีหลังว่า
"รู้งี้ บอกไปนานแล้ว"
เพื่อนผมที่ว่า บาดเจ็บเรื้อรังทั้งตัวครับ
เที่ยวดอยอ่างขาง เจออากาศหนาว พวกก็เจ็บระบมกล้ามเนื้อ
ไม่ค่อยน่ากลัวครับ หนักไปทางน่าสงสาร
เคยเรียนเหมือนกันคับยูโดเนี้ย เป็นภาควิชาพละตอนม.ปลาย เดชะบุญไปจับคู่กะหมีควายคับ ผมสุง178หนัก65 แต่คู่ผมมันสูง185หนัก100ก่าโล
ทุ่มไงมานก็มะยอมลง เลยขยุมคอเสื้อแบบเอาติดขนหน้าอกมันด้วยแล้วกระชากขนมัน
ดึงลงมาทุ่ม
สะจายแต่เกือบโดนมานต่อยเอามานด่าใหญ่เลยว่าไอ้ทุ่มนะไม่เจ็บแต่แกดึงขนฉานอ่าดิเจ็บชิบเลยหุๆๆๆไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกลละว้า
เหอๆ ประสพการณ์คล้ายๆกัน
เคยเรียนเทควันโด้อยู่พักนึง ตอนอายุระมาณ12-14
เรียนได้ไม่กี่เดือน ได้สายเขียวขั้นแรก(เป็นลำดับที่3ของทั้งหมด ขาว เหลือง เขียว ฟ้า น้ำตาล แดง และ ดำ)
ซ่าส์ครับ ตอนนั้นกรมพละฯ มีจัดแข่งขันเทควันโด้
นักกีฬาทั่วสารทิศประเทศไทยมากันตรึม
แต่กติกาเค้าไม่ได้จับคู่กันที่ระดับสายครับ เค้าดูน้ำหนักและอายุเป็นเกณฑ์
วันนั้นต้องเตะ3คู่ ถ้าชนะทั้ง3คู่ ถึงจะได้เหรียญทองแดง
คู่แรก ชนะบาย(คู่แข่งไม่ได้มาแข่ง)
มาถึงทีเด็ดคู่สอง ไอ้คู่แข่งผมมันสายแดงครับ อีกขั้นเดียวก็ดำแล้วอ่ะ
ตอนนั้นยังใส่เครื่องจัดฟันอยู่ครับ เหล็กเอย ลวดเอย เต็มปาก
ฟันยางก็ไม่มี ไม่รู้ซื้อที่ไหน
พอลงแข่งคู่สองปุ๊บ เตะได้ไม่ถึง5 นาที ไอ้นั่นมันราวด์คิกเข้าเต็มปาก....พลั่กกกก
จ๊ากกก เจ็บชิบเลย เนื้อกระทบเหล็ก ก็ฉีกสิครับ
เย็บสามเข็ม
เข็ดแล้ว ไม่กล้าแข่งอีกเลย
แต่ก็ยังชอบดูการแข่งครับ
