เข็นครกขึ้นภูเขา

รำลึก 24 มิ.ย. [25 มิ.ย. 50 - 00:51]

พลโทประยูร ภมรมนตรี บันทึกเรื่อง “การเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475 ไว้ในหนังสือเบื้องแรกประชาธิปไตย... เมื่อเพื่อนที่เป็นแกนนำ...เดินทางกลับพระนคร ก็ได้ขนตำรา... ลงเรือไปด้วย

เพื่อนเป็นห่วง โทรเลข...ขอให้ส่งหนังสือศรีอารยะ กลับไปไว้ บ้านเพื่อนในฝรั่งเศส

หนังสือศรีอารยะ เป็นคำเรียกแทนหนังสือ หรือตำราระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์
ตอนนั้นฝรั่งเริ่มกลัวภัยคอมมิวนิสต์แล้ว หนังสือมาถึงหน้า บ้าน ตำรวจก็มาพร้อมกับหมาย บุคคลไม่พึงปรารถนา ผู้ใหญ่ในสยามรู้ข่าว...แต่เพราะเห็นเป็นลูกหลาน ท่านก็ยังมีเมตตาให้อภัย

พลโทประยูรบันทึกว่า...เวลา 08.00 น. 24 มิ.ย. 2475 พ.ต. หลวงพิบูลสงคราม พล.ต.พระประสาทพิทยายุทธ์...ได้นำจอมพลสมเด็จ เจ้าฟ้ากรมพระนครสวรรค์...มาในรถถัง ส่งมอบให้...ที่หน้าประตูพระที่นั่งอนันตสมาคม

พลโทประยูรถวายคำนับ เชิญเสด็จฯเข้าไปประทับในพระที่นั่ง ทรงจ้องด้วยพระเนตรดุเดือด

“ตาประยูร แกเอากับเขาจริงๆ พระอธิกรณ์ประกาศบอก ฉันไม่เชื่อ ฉันตั้งชื่อทำขวัญให้แกเมื่อเกิด ฉันเลี้ยงแกมาตั้งแต่เด็ก โกรธฉันที่ไม่ไปเผาศพพ่อแกใช่ไหม”

พลโทประยูรวางปืนแล้วก้มลงกราบ ขอพระราชทานอภัย ทรงรับสั่งถาม “ใครเป็นหัวหน้า” เมื่อพลโทประยูรตอบว่า “ยังกราบทูลไม่ได้...” ทรงกริ้วมาก
“พวกแกที่ยึดอำนาจ ต้องการอะไร ต้องการมีปาร์ลีเมนต์ (รัฐบาล) มีคอนสติติวชั่น (รัฐธรรมนูญ) ใช่ไหม” เมื่อได้คำกราบทูลว่า ใช่ ทรงนิ่งอีกครู่ แล้วรับสั่งว่า

“แล้วมันจะดีกว่าที่เป็นอยู่เวลานี้หรือ ตาประยูร...นี่แกรู้จักคนไทย ดีแล้วหรือ แกจะต้องเจอปัญหาเรื่องคน พระราชวงศ์จักรีครองเมือง มา 150 ปีแล้ว รู้ดีว่าคนไทยนี่ปกครองกันได้อย่างไร

อ้ายคณะของแกจะเข็นครกขึ้นเขาไหวรึ...”
ทรงทราบว่า พลโทประยูร อายุ 32 เรียนรัฐศาสตร์จากปารีส

“เด็กวานซืน มีความรู้มาก” รับสั่งประชด “แกคงจะรู้จัก โรเบส เปียมารา และกันตอง เพื่อนน้ำสบถฝรั่งเศสดีแน่ ในที่สุดมีผลัดกันเอากิโยตีนเฉือนคอกันทีละคน...จำได้ไหม
ฉันสงสาร ฉันเลี้ยงแกมา นี่แกเป็นขบถ รอดจากอาญา แผ่นดิน ไม่ถูกตัดหัว แต่จะต้องถูกพวกเดียวกันฆ่าตาย แก จำไว้”
พลโทประยูรเขียนต่อว่า ต่อมาก็มีคนเอาใบปลิว คณะราษฎรมาให้...ประโยคท้ายใบปลิว

“ความเจริญอย่างประเสริฐสุด ซึ่งเรียกว่าศรีอารยะนั้น ก็พึงบังเกิดแก่ราษฎรทั่วหน้า” ทำเอาพลโทประยูรซึ่งเคยทักท้วง เรื่องหนังสือคอมมิวนิสต์ รู้สึกเลือดขึ้นหน้าซ่า

และต่อมา เมื่อร่างรัฐธรรมนูญซึ่งคุยกันด้วยวาจาว่าจะร่างตามแบบอังกฤษ มีพระมหากษัตริย์อยู่ภายใต้ระบบรัฐธรรมนูญใช้คำว่า คณะกรรมการราษฎรแบบรัสเซีย แทนคำ...เสนาบดี

เพื่อนร่วมน้ำสบถก็เริ่มแตกกัน...พระยาทรงสุรเดช พลโทประยูร แยกออกเป็นพวกหนึ่ง หลวงประดิษฐ์มนูธรรม พ.ต.หลวงพิบูล ฯลฯ ก็เป็นอีกพวกหนึ่ง
แล้วเหตุการณ์การเมืองไทยในเวลาต่อมา ก็เป็นเช่นที่กรมพระนครสวรรค์ทรงทำนาย...หลายคนรอดจากอาญาแผ่นดิน... ไม่ถูกตัดหัว แต่สุดท้ายก็ถูกพวกเดียวกันฆ่าตาย...ที่รอดได้ ก็ เป็นคนไร้แผ่นดิน.
http://www.thairath.co.th/news.php?section=politics02&content=51721

ประชาธิปไตยแบบไทยๆ จิตใต้สำนึกคนไทย พอมีอำนาจก็อยากได้ใคร่ดีในอำนาจ คนที่เคยเป็นพวกเดียวกันไม่ว่าปี2475 หรือปี2550 ก็ยังผลัดกันเอากิโยตินเฉือนคอกัน ไม่ตายก็ไม่มีแผ่นดินอยู่ แล้วเราจะอยากได้ประชาธิปไตยไปทำไมในเมื่อ จิตใต้สำนึกเรามันเป็นอย่างนี้ครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เข็นครกขึ้นภูเขา (อ่าน 6228 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้