เคยอ่านมานานมากแล้ว คือสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง อเมริกันส่งอาวุธไปยุโรปโดยมีนายทหารเรือเป็นคนควบคุม แต่บังเอิญนายทหารเรือคนนี้ แกเป็นทหารม้ายานเกราะมาก่อน แล้วบาดเจ็บ ต้องออกจากประจำการ แล้วถูกเรียกกลับมาเป็นทหารเรือให้ควบคุมการขนส่งอาวุธ
ส่วนเรืออูเจ้ากรรม ขี้เหนียวตอร์ปิโด หลอกล่อโจมตีจนกระทั่งเรือพลัดหลงออกมาจากคอนวอย แล่นเท้งเต้งอยู่ลำเดียว ไม่มีเรือรบคุ้มกัน เรืออูเลยโผล่ขึ้นมา สั่งให้ลูกเรืออพยพ จะยิงด้วยปืนใหญ่เพราะเสียดายตอร์ปิโด ปรากฏว่านายทหารคนนี้ แกไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ อาศัยจังหวะที่ลับตา ถอยรถถังขึ้นแรมพ์ให้หัวทิ่มลง พอได้จังหวะแกก็ยิงเรืออู ใส่เอา ๆ ไม่ให้ดำน้ำหนีได้ แล้วดวลกับปืนใหญ่เรือ แป๊บเดียวเรืออูก็จม
งานนี้ผมว่าทหารเรืออดีตทหารม้าท่านนั้นคงได้เหรีญกล้าหาญ...ส่วนกัปตันเรืออูคงยอมตายพร้อม ๆ กับเรือ(ขื่นกลับมีหวัง......ไม่ต้องเหี้ยมฮิตเลอร์หรอกครับเป็นผมผมก็ไม่เอาไว้
)
โอ้ เพิ่งเคยได้ยินเรื่องแบบนี้ครับ ขอบคุณมากครับ
ช่วงแรกๆ เรืออูเยอรมันชอบทำแบบนี้บ่อยๆ จริงๆ ครับคุณซีอุส เคยดูสารคดีที่ที่เรืออูเยอรมันถ่ายมาเอง ช่วงแรกๆ ขบวนเรือสินค้าไม่มีเรือรบคุ้มกัน ลอยขึ้นมาประกาศโทรโข่ง หรือส่งสัญญาณไฟให้ลูกเรือสละเรือแล้วก็เอาปืนใหญ่ 88 มม. บนดาดฟ้ายิงเรือสินค้า คือตอร์ปิโดเนี่ยขนไปได้น้อย ถ้ายิงได้เขาจะยิงก่อน ทีนี้ไปเจอเรือสินค้าที่ปล่อยรถถังออกมา กั๊ก กั๊ก
ปล. แต่เรื่องเรือดำน้ำยิงตอร์ปิโดมาทางชายหาดแล้วไถลมาโดนรถถังเนี่ย.........
จำได้ว่าเรือ U ยุคแรก ๆ ยังยิงตอร์ปิโดใต้น้ำไม่ได้ ต้องลอยลำขึ้นมายิงครับ และเรื่องขี้เหนียวตอร์ปิโดก็ไม่ใช่อะไร เพราะรุ่นแรก ๆ ยังบรรจุเพิ่มไม่ได้ครับ ... ออกจากท่ามีเท่าไรก็เท่านั้น
เวลาสงคราม แรก ๆ ก็ดูมีวัฒนธรรมกันดี ตอนหลัง ๆ ไม่ดูหน้าอินทร์หน้าพรหม พ่อ U เราก็ซัดดะเหมือนกันครับ
