ตามข่าวเป็นงานเลื้ยงปีใหม่... มูเซอวัยรุ่นเมา(ไม่รู้เมาอะไรบ้าง)คุ้มคลั่ง เลยไม่กลัวปืน...
หากนายสมชายเป็นปลัดป้องกันฯ คงไม่ยิงปืนขึ้นฟ้าหรอกครับ... ตะโกนให้หยุด ถ้าไม่หยุดก็ปล่อยให้มันตีกันให้แย่กันไปเอง...
หากเผลอยิงปืนขึ้นฟ้าตามแรงยุของกรรมการหมู่บ้านเข้าแล้ว ก็คงยิงแค่สองสามนัด... ถ้าไม่หยุดก็คงวิ่งครับ...
คนเมาวิ่งได้ไม่นานหรอกครับ... นายสมชายจ๊อกกิ้งทุกวิน วิ่งตื๋อเต็มฝีเท้าได้ประมาณ 50 - 100 เมตรก็คงทิ้งระยะได้ แล้ว จากนั้นวิ่งเหยะๆ หยุดๆ ดูสถานการณ์ครับ... วิ่งลักษณะอย่างนี้ได้หลายกิโลอยู่ครับ คนเมาคงไล่นายสมชายไม่ไหวแน่... หากบังเอิญวิ่งตามมามัน ก็เป็นเหตุผลที่ดีสำหรับยิงป้องกันตัวแล้วครับ...
เข้าทีดีครับ
ทำให้นึกขึ้นได้ว่า พี่น้องชาวปืนนอกจากจะหมั่นฝึกซ้อมยิงให้คุ้นมืออยู่เสมอแล้ว การออกกำลังกาย การซ้อมโกยก็สำคัญไม่แพ้กัน และดูเหมือนจะคุ้มค่าระยะยาวกว่าครับ
บางทีเวลามีปืนอยู่ใกล้มือคนเราลืมเกียร์ถอย หนีก่อนสู้ โกยก่อนลั่นไกนี่ฟังดูเหมือนตลก แต่เป็นทางเลือกทางเลี่ยงที่ดีมากๆ ครับ
บวกให้นายสมชาย(ฮา) อีกหนึ่งแต้มครับ