เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
ธันวาคม 27, 2024, 05:11:58 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.เป็นเพียงสื่อกลางช่วยให้ผู้ซื้อ และผู้ขาย ได้ติดต่อกันเท่านั้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับประโยชน์หรือความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น
ประกาศหรือแบนเนอร์ในเวบไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสินค้านั้นมีคุณภาพหรือไม่
โปรดใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจซื้อด้วยตัวเอง
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องที่ต้องอธิบาย  (อ่าน 1751 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Dhong
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #15 เมื่อ: กันยายน 16, 2005, 10:18:22 PM »

กินแตงกวาก็ดูๆกันด้วยนะ Grin Grin
......................................... ตกใจ ตกใจ ตกใจ
บันทึกการเข้า
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #16 เมื่อ: กันยายน 20, 2005, 12:40:55 PM »

.............

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า
Nattapol
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #17 เมื่อ: กันยายน 20, 2005, 12:41:50 PM »

..........

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า
DON27 รักในหลวง
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 6
ออฟไลน์

กระทู้: 206


« ตอบ #18 เมื่อ: กันยายน 20, 2005, 01:03:08 PM »

ช่างถ่ายรูป กับ คุณนาย
> >
> >
> >10 ปีหลังจากสงครามโลกครั้งที่2
> >ประเทศหนึ่งในยุโรปกำลังประสบปัญหาประชากรลดลงเนื่องจากการตายของคนในสงคราม
> >ไปอย่างมาก
> >ทำให้รัฐบาลนี้ต้องออกกฏหมายฉบับหนึ่งเพื่อให้มีประชากรมาพัฒนาประเทศ
> >ซึ่งกฏหมายฉบับนี้กำหนดว่า "หากครอบครัวใดอยู่มา 5 ปี ไม่มีบุตร
> >ทางรัฐจะส่งคนของรัฐบาลไปช่วยทำบุตรให้กับภรรยาครอบครัวนั้น" นายแฟรง
> >และนางแมรี่ แต่งงานกันมาจะครบ 5 ปีในวันพรุ่งนี้แล้ว ทั้งคู่ยังไม่มีลูก
> >ดังนั้น
> >จึงถึงกำหนดที่ทางรัฐบาลจะส่งคนของทางการมาช่วยทำลูกให้กับครอบครัวนี้
> >
> >วันต่อมานายแฟรงสามีรู้สึกไม่ค่อยดีกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับภรรยาของตน
> >ในวันพรุ่งนี้และเป็นห่วงภรรยา
> >เขาจูบภรรยาก่อนไปทำงานและบอกนางว่า "วันนี้ตนของทางการก็จะมาแล้ว
> >ระวังตัวด้วยนะผมเป็นห่วงคุณ"
> >หลังจากแฟรงค์ไปได้ไม่นานนางแมรีก็เข้าไปเปลี่ยนเสื้อ
> >เป็นชุดนอนแสนสวยบางใสแจ๋ว เธอแต่งหน้าทำผม ฉีดน้ำหอมเสียฟุ้งไปทั้งตัว
> >
> >ในตอนนั้นช่างถ่ายภาพผู้ชำนาญในการถ่ายรูปเด็กกำลังหาลูกค้า
> >เดินมากดกริ่งที่บ้านนางแมรี่ กริ๊งๆๆๆ!!! เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้น
> >เธอจึงวิ่งไปเปิดประตูก็พบช่างถ่ายรูป "เอ่อ..เอ่อ..อ่า สวัสดี ค่ะ"
> >"เอ..ที่บ้านนี้มีเด็กหรือเปล่าครับ คือว่าผมเป็น.."
> >"ไม่จำเป็นต้องอธิบายก็ได้ค่ะ สามีดิฉันบอกแล้วว่าวันนี้คุณจะแวะมา"
> >
> >ชายแปลกหน้าถึงกับงง แต่ด้วยความอยากได้ลูกค้าจึงพูดต่อไปว่า
> >"ผมเชี่ยวชาญในเรื่องเด็กๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝาแฝด" "เหรอคะ
> >สามีดิฉันก็ว่าอย่างเดียวกัน เข้าไปในบ้านก่อนสิคะ"
> >"ถ้างั้นสามีคุณคงจะบอกคุณด้วยว่า?." "ค่ะ..ค่ะ
> >เราตกลงกันแล้วว่าวิธีนี้คงจะดีที่สุดสำหรับเรา รับได้ค่ะ" "ดีมาก
> >เราจะเริ่มต้นกันเลยดีไหม"
> >
> >นางแมรีหน้าแดงขึ้นมาทันทีพร้อมกับเอ่ยขึ้นมาว่า
> >"เอ่อ..เริ่มตอนนี้เลยเหรอคะ แล้วจะเริ่มยังไงตรงไหนดีคะ"
> >"ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเองคุณนาย ผมขอแนะนำว่าใน อ่างอาบน้ำก่อน
> >แล้วค่อยย้ายมาที่โซฟา หลังจากนั้นก็พื้นห้อง เป็นไงครับ"
> >"อ่างอาบน้ำ โซฟา พื้นห้อง ?โอ้ เขาทำกันอย่างนี้เองเหรอมิน่า เราถึงไม่มี
> >เอ่อ..อ่า?"
> >"เอาล่ะครับ คุณนายที่น่ารัก
> >แม้ว่าคนที่ฝีมือดีที่สุดในพวกเราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะออกมาดี
> >ทุก ๆ ครั้ง แต่ใน 6 ครั้งจะมีออกมาดีครั้งหนึ่งแน่ๆ
> >สำหรับผมแล้วที่ผมทำได้ออกมาดีที่สุดมักจะเป็นในอ่างอาบน้ำ"
> >"ขอประทานโทษเถอะค่ะ ในอ่างอาบน้ำดูมันเหมือนกับว่า
> >จะไม่ค่อยเป็นทางการเท่าใดนัก"
> >"ถูกแล้วครับ งานของผมเนี่ยทำกันลวกๆเร่งๆรีบๆไม่ได้"
> >ว่าแล้วก็ไปหยิบอัลบัมอวดรูปเด็กๆซึ่งเป็นผลงานการถ่ายภาพของเขาให้นางแมรีดู
> >"ดูเด็กคนนี้ซิ เป็นผลลงานที่ดีมากของผม ผมต้องทำงาน อย่างหนักเป็นเวลา 4
> >ชั่วโมงกว่าจะได้ผลงานแบบนี้ น่ารักไม๊ล่ะ"
> >"น่ารักมากค่ะ"
> >"แต่สำหรับงานบางงานนั้นยุ่งยากไม่ใช่น้อย เห็นเด็กคนนี้ไหม
> >ผมต้องทำงานขณะที่อยู่บนหลังคารถเมล์ประจำทาง"
> >"บนรถประจำทางโอ้!ตายแล้ว"
> >"ว่าไปแล้วมันไม่ยากเลยสำหนับคนที่เชี่ยวชาญ งานของผม ให้ความสุขมาก
> >ผมใช่เวลานานหลายปีฝึกแล้วฝึกอีกจนผมคิดว่าเทคนิคการทำงานของผมนั้นล้ำหน้า
> >คนอื่นทั้ง
> >ดูเด็กในอัลบัมคนนี้ซิ เป็นผลงานที่ได้มาจากการทำงานใน
> >ห้างสรรพสินค้าในตอนบ่ายวันหนึ่ง"
> >"ไม่น่าเชื่อเลย" (ตอนนี้เธอทำท่าจะเป็นลม)
> >"และนี่คือรูปเด็กฝาแฝดที่สวยและน่ารักที่สุดในเมืองนี้
> >ลูกแฝดคู่นี้สวยมากแม้ว่าแม่ของพวก ?เอ่อ..อ่า
> >ไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือสักเท่าใดนัก
> >เราไปทำงานกันที่สวนสาธารณะกลางเมืองเป็นงานที่ยากที่สุดเท่าที่เคย
> >ผู้คนมามุงดูเราเป็นร้อยคน เบียดเสียดจะเหยียบกันตายให้ได้"
> >"เป็นร้อยคนเชียวเหรอคะ โอ้..ตาย แล้วเธอยอมเหรอคะ"
> >"ตอนแรกก็ไม่ครับ ผมต้องใช้เวลากว่า 3 ชม.กว่าจะเสร็จได้
> >ต้องขอตำรวจ2นายมาช่วยผม ความจริงผมน่าที่จะจัดการให้ ได้หลายๆท่า
> >แต่มันมืดค่ำเสียก่อน ยิ่งกว่านั้นพวกกระรอก มันแอบมาแทะอุปกรณ์ของผมด้วย
> >ผมเลยต้องเลิกแค่นั้น ว่าไงครับคุณนาย คุณพร้อมหรือยัง
> >ถ้าพร้อมแล้วผมจะได้ตั้งขาหยั่ง แล้วเราก็มาเริ่มลงมือทำงานกัน"
> >"ต้องใช้ด้วยเหรอคะ" (เริ่มหน้าซีด)
> >"ครับ ขาหยั่งเพื่อช่วย อุปกรณ์ของผม
> >มันหนักเกินกว่าที่ผมจะถือมันเอาไว้ได้ด้วยมือนานๆ คุณนาย! คุณนาย คุณนาย!
> >อ้าวเป็นลมไปซะแล้ว แล้วนี่ลูกของคุณที่จะถ่ายรูปอยู่ไหนละ คุณนายๆๆๆๆ"
บันทึกการเข้า
ตูมตาม - รักในหลวง -
Hero Member
*****

คะแนน 100
ออฟไลน์

กระทู้: 2023


« ตอบ #19 เมื่อ: กันยายน 20, 2005, 01:47:38 PM »

เป็นปี่  เป็นขลุ่ย  เป็นไปได้.............................. Grin Grin Grin








บันทึกการเข้า

ใดๆในโลก  ล้วนมีข้อยกเว้น
ARTWORK
สำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
Hero Member
*****

คะแนน 5
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1182


« ตอบ #20 เมื่อ: กันยายน 20, 2005, 02:11:07 PM »

 Grin Grin Grin ฮาดีครับ  Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

สองขาข้าเที่ยวท่อง สองตาจ้องข้าจดจำ หนึ่งชีวิตลิขิตนำ ตามเส้นทางข้าเลือกเอง
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.099 วินาที กับ 22 คำสั่ง