ไม่ได้ปั้นกระทู้นะครับ แต่ช่วงนี้ปล่อยให้ลูกน้องทำงานกันเอง ต้องเฝ้าบ้าน เหงาเลยนั่งอ่านกระทู้เก่าๆ เลยอยากจะถามที่คุณสมชายว่า "ใส่สุมทุมพุ่มไม้" คืออะไรอ่ะครับ
คือเวลาใช้งานจริงป้องกันตัว, ป้องกันบ้านเรา มักเป็นเวลากลางคืน แล้วเรามองไม่เห็นเป้าชัดเจน เพราะโจรมันก็เหมือนที่เราจำมาจากหนังบู๊ คือชอบแอบซุ่มตามที่อับมองไม่เห็น เช่นสุมทุมพุ่มไม้... เวลาเราซ้อมยิงแห้งในบ้าน ก็เลยเอาปืนมาจ๊อกกิ้งด้วย เวลาจ๊อกกิ้งไปก็ยิงแห้งไป ยิงใส่เงาตะคุ่มๆ สมมติสถานการณ์ว่ามีคนแอบตรงโน้น ตรงนี้ตามเรื่องตามราวครับ...
ยิงแห้งเวลาวิ่งนี่ไม่ใช่เรื่องง่าย หากไม่ทดลองเสียก่อน เพราะแขนขาจะขยับไม่ตรงจังหวะเล็ง+ลั่นไก ครั้นขยับแขนขาตรงจังหวะก็มีเวลาเล็งศูนย์แค่แว่บเดียวจังหวะขาหน้าเหยียบเต็มน้ำหนักและกำลังยกขาหลัง... จังหวะลั่นไกมีแค่นั้น แปลว่าเราต้องยกปืนขึ้นแนวเล็งก่อนเนิ่นๆครับ ทีนี้ยกปืนขึ้นแนวเล็งก่อน ก็จะวิ่งแกว่งแขนไม่ได้ แล้วต้องเห็นแนวลำกล้องปืนด้วย เลยเป็นที่มาของศูนย์เรืองแสง หรืออุปกรณ์ช่วยเล็งอย่างอื่นเช่นเลเซอร์ไงครับ...
ลองดูในหนังบู๊ของอีตาสตีเว่น ซีกัลนะครับ หมอนี่"เดินกระหย่องกระแหย่ง"จี้ปืน 1911 ฝ่าอากาศแต่ไกลก่อนลั่นไกปุ๊บออกวิ่งปั๊บ... ท่าเดินเหมือนคนถือชามก๋วยเตี๋ยวรีบเดินในโรงอาหารนั่นแหละครับ หากเราทดลองเล่นเองก็จะได้ท่าทางคล้ายกัน แล้วหัดไม่ง่ายนะครับ...
