ว่าจะไม่เล่าแล้วน่า
แต่ขอโม้อีกซักรอบ เนื่องจากเคยโม้ไปแล้วสมาชิกท่านเก่า ๆ คงจำได้
เหตุการเมื่อตอนผมเริ่มยิงปืนได้ซัก 1-2 ปี ที่บ้านก็ไว้ใจให้ผมหยิบปืนในบ้านมารื้อเล่นมาหัดยิงแห้งได้ทุกกระบอก (ฟังเหมือนแยะนะครับจริง ๆ มีแค่ 4 กระบอกเอง
) มีอยู่วันผมเอาปืนมารื้อ เสร็จก็ประกอบปืนกลับ โดยที่ไม่บรรจุกระสุนไว้ เนื่องจากขีเกียจครับ เอาปืนวางไว้ตรงโต๊ะข้างเตียง กระสุนก็โยนใสลิ้นชัก ตอนเช้าอยู่ดี ๆ มีใครก็ไม่ทราบครับ พยามเปิดประตูเข้ามา(ลูกบิดประตูมีปัญหาคือถ้าบิดไม่ถูกมันจะเปิดประตูไม่ได้ แต่คนในบ้านทุกคนจะรู้ว่าต้องบิดยังไง) ผมก็เลยสะดุ้งตืน พอลืมตาก็เหลือบไปที่ปืนแล้วนึกขึ้นได้ว่า อิ๋บอ๋ายแล้ว ปืนไม่มีลูก แขกไม่ได้รับเชิญของผมก็โผลพรวดเข้ามาครับแล้วหยุดดูผม ผมก็มองหน้าแขกไม่ได้รับเชิญกลุ่มนั้น พร้อมกับชำเลืองไปที่ปืน แล้วก็มองหน้าเขา เขาก็จ้องหน้าผม แล้วมองไปที่ปืนแล้วก็จ้องหน้ากัน และเงียบ....... เหมือนเวลามันหยุดเดินครับ ผมว่าเป็นช่วงที่เข็มตกเล่มเดียวก็ได้ยินกันทั้ง 2 ฝ่าย..........ซักพักก่อนผมจะกล่าวอะไร แขกไม่ได้รับเชิญก็บอกว่า มาล้างแอร์ครับ ผมเลยบอกว่าชั้นบน
........ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผมไม่เคยขี้เกียจอีกเลยครับ
ฮาครับพี่ ถ้าพี่ใส่ลูก ทีมนี้คงไม่ต้องล้างแอร์แล้วครับ ต้องไปล้างแผลหรือล้างหน้าแทนครับ
สำหรับผมใส่เต็มทุกแม็กแต่ไม่สอดแม็กเลยไม่ได้ขึ้นลำด้วยครับ
