ผมใช้วิธีในหนึ่งอาทิตย์จะไม่เหนี่ยวจริงแค่หยิ๊กๆนิ้ว
จนกระทั่งคืนวันเสาร์หรือเช้าวันอาทิตย์ก่อนจะเข้าสนามถึงขึ้นลำเหนี่ยวจริง ไม่มากครับ 20-30 ครั้งอะไรทำนองนั้นเอาแค่ให้นิ้วรู้สึกคุ้นเคย ขืนดรายทุกครั้ง ขึ้นลำ ง้างนก ทุกครั้ง นกกับเซียร์เจ๊งครับ แต่ผมไม่มั่นใจว่ากับปืน Production จะเป็นอย่างไรเพราะไกไม่เหมือนกับไก 1911 ผมเคยดราย Glock บ้างเหมือนกัน ผมก็ใช้วิธีเดียวกันนี่แหล่ะครับ แต่ ง้างนก-เหนี่ยว มากครั้งกว่าเท่านั้น
เหมือนๆกับที่พี่นกว่า Par time มีหลักอย่างนี้ครับ ปกติเรายิงจริงๆได้ 2 A ได้ในเวลาเท่าใด แบ่งเป็นทั้ง ชัก-นัดแรก นัด-นัด และ นัด-เปลี่ยนเป้า-นัด ให้บวกเวลาเพิ่มไปซัก 30% ดรายช้าๆสัก 10 ครั้ง ลดเวลาลงมาทีละ 10 % ดราย 10ครั้ง อย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนเต็มที่แล้วเร็วกว่านี้ไม่ทันแล้วจุดนี้คือที่สุดของเราแล้ว ให้บังคับตัวเองลงไปอีก 10 % ทำไม่ทันหรอกครับ อาจจะอีกปีนึงถึงจะเห็นผล ไม่เป็นไรนี่ครับถ้ายังไม่เบื่อไปเสียก่อนแค่ปีเดียว แต่ต้องซื่อสัตย์กับตัวเองนะครับ ถ้าเร็วถึงจุดที่กริปได้ไม่ดีแล้ว ไม่เห็นศูนย์แล้วต้องยอมรับว่านั่นคือจุดเร็วสุดของเรา
และจะต้องเห็นศูนย์ทาบกับกลางโซน A เท่านั้น
(กลางโซน Aนะครับ ไม่ใช่ในโซน A) ถ้าครั้งใดที่ไม่เห็นก็ต้องบอกตัวเองว่า อืม เร็วไปนะ สมาธิไม่ดีนะ มือซ้ายมาช้านะ ฯลฯ อย่าดรายผ่านๆไปแล้วคิดเอาเองว่าเห็นศูนย์แล้ว เห็น A แล้ว กริปดีแล้ว เวลาเหนี่ยวศูนย์ไม่แกว่งแล้ว ผมเองก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง หลอกตัวเองบ้าง แหมไม่งั้นมันรู้สึกว่า ทำไมช้าอย่าง ทำไมแก่อย่างนี้ อยากเร็วแบบพระเอกบ้างเพื่อให้กำลังใจตัวเอง
พี่เสือมีปืนติดจุดแดงไหมครับ ถ้ามีมันจะช่วยให้เรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างการกริป การเคลื่อนที่การดูศูนย์ ความนิ่งของศูนย์ ได้มากๆเลยนะครับ และถ้ามีโอกาสยิงกระสุนจริงด้วยก็จะช่วยให้เห็นความสัมพันธ์ของรีคอยล์เพิ่มเข้าไปอีก ถ้ายังไม่มีใช้เลเซอร์ก่อนก็ได้แต่ไม่ดีเท่าจุดแดง