ผมเห็นอาเสือยิงวันนี้ทำให้ผมคิดได้อย่างนึงว่า ต้องตั้งสติให้มั่นมากกว่านี้ถึงจะไปได้ถูกทางครับ (ผมว่าอย่างอาเอไม่ใช่น้องๆหนุ่มออมมือให้หรอกครับ แต่น้องๆหนุ่มต้องระวังมากว่าครับ แล้วต้องสติให้ได้ด้วยไม่งั้นได้ตามอาเสือแน่)
ยินดีกับอาเสือ พระอาจาร์ย พี่นาจา ด้วยครับ
น้องต่อก็ไม่ธรรมดา ผมก็แอบดูอยู่เหมือนกันนะครับเพราะเราอยู่สควอดติดๆกัน
กลุ่มน้องต่อมือระดับพระกาฬอยู่กันหลายคน การยิงอาจจะทำให้มือธรรดาอย่างเราๆเป๋ได้.. (โทษเราเองนะครับ) .. ผมเองนั่งดูคุณเชนกับน้องๆสองสามคนยิงยังเผลอหลงเสียงไปสองสามสเตจ... เช่น สเตจห้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่เป็นสเตจยาวๆ(ออกซ้ายหรือขวาก็ได้) ผมตั้งใจยิงตามทฤษฏีแป๊ะๆเลย ทุกอย่างโอเค แต่เชื่อไหมผมมิสเพลทในช่องหน้าสุดไปหนึ่งตัว....เพราะรีบเกินไป ความจริงเป้าก็วาดมาตามลำดับไม่น่าพลาดได้...และอีกสเตจนั่งดูเพลินไปหน่อยยิงช่องซ้ายย้ายมาขวาเขาไม่ต้องเปลี่ยนแม็ก แต่ผมต้องเปลี่ยนนะ ตอนวอร์คทรูก็ซ้อมเปลี่ยนดีๆ ตอนยิงดันไม่เปลี่ยนยิงไปสไลด์ค้าง เสียเวลาไปอีกเปล่าๆ
จึงได้ข้อคิดจากตำราที่ว่า ต้องยิงด้วยจิตใต้สำนึกนั้นเป็นอย่างไร....สรุป
ถ้าเร็วเกินสามารถ ความผิดพลาดจะมาเยือน แล้วตั้งแต่นั้น ผมหันมายิงตามสเต็ปของตัวเอง แต่ก็ยังมีอาการปืนแจมลูกมากองหน้ารังเพลิงมาเยือนครั้งจึงได้มาอีกหนึ่งมิส
ได้บทเรียนที่จะ
เอามาปรับปรุงแล้วไปลองใหม่ต่อๆไป...ผมคิดว่าความท้าทายมันก็อยู่ตรงนี้ด้วยครับ
