ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ในสิ่งที่ผมไม่เคยได้รับมาครับ ผมไม่ทราบจะพูดอย่างไงแต่ตื้นตันจริงๆครับ

เพราะสิ่งที่ให้ผมถึงแม้เป็นวัตถุแต่มันบรรจุไว้ด้วยน้ำใจที่ทุกท่านมอบให้ ผมซึ้งใจจริงๆครับ

มันทำให้มีกำลังใจและแรงผลักดันสำหรับผมในการทำสิ่งใหม่ๆให้กับนักกีฬารุ่นใหม่ๆครับ ท้ายนี้ขอยืนยันให้ทราบว่าถ้ามีอะไรที่ผมช่วยทุกท่านได้ผมขอยืนยันว่าจะทำอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้ครับ จะซื้อใจคนต้องใช้ใจซื้อครับ จะได้ใจคนต้องให้ใจก่อนครับ ผมเข้าใจคำนี้มาก่อนแต่ซึ้งใจในคำนี้ก็วันนี้แหละครับ.
ผู้ให้แม้ไม่หวังสิ่งตอบแทนก็ย่อมได้รับครับ ดังพุทธภาษิตที่ว่า*
มนาปทายี ลภเต มนาปัง
อัคคัสสะ ทาตา ลภเต ปุนัคคัง
วรัสสะ ทาตา วรลาภี ต โหติ
เสฎฐันทะโท เสฎฐัมเปติ ฐานัง
ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ
ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ
ผู้ให้ของดี ย่อมได้ของดี
ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ
(มนาปทายีสูตร 22/50)*
คุณชัยสั่งสมการให้มาเป็นเวลานานจนผู้รับต่างมองเห็นถึงคุณงามความดีและความตั้งใจจริง ดังนั้นเมื่อได้เวลาอันสมควรสิ่งที่ทำไว้จึงย้อนมาหา แม้คุณชัยเองก็ไม่ได้คิดคาดหวังเอาไว้ก่อน และขอให้เชื่อเถอะยังจะมีสิ่งดีย้อนกลับเข้ามาหาอีกในโอกาสต่อๆไปครับ
(เรื่องภาพวันปิดคอร์ส รอคุณท็อปคุณกอล์ฟส่งอีแมวมาให้ผมอยู่ครับ เมื่อวานใช้กล้องน้องเขา เจ้าของช่วยกันถ่ายกับน้องประพันธ์)