ขออนุญาตคั่นเวลาพักสายตาเพิ่มวิตามินให้จิตวิญญาณด้วย..
อีสป..อีกเรื่องนะครับ
เรื่องไอพีก็ว่ากันต่อไปตามปกติเลยครับ 
...
ราชสีห์กับลาและหมาจิ้งจอก...
ราชสีห์กับลาและหมาจิ้งจอกได้ร่วมกันออกล่าเหยื่อโดยมีข้อตกลกว่าจะแบ่งเหยื่อกันอย่างยุติธรรม ครั้นล่ากวางได้ ตัวหนึ่ง ราชสีห์มอบหน้าที่ให้ลาเป็นผู้แบ่ง ลาแบ่งเหยื่อออกเป็นสามส่วนเท่าๆกัน แล้วเชิญให้ราชสีห์เป็นผู้เลือกก่อนในฐานะที่
เป็นเจ้าป่า และหัวหน้าทีม แต่ราชสีห์รู้สึกไม่พอใจวิธีการของลาจึง ตะปบ ด้วยอุ้งเท้าเต็มแรง ลาถึงแก่ความตายทันที
เจ้าคงจะรู้จักความยุติธรรมดีกว่าเจ้าลาโง่ตัวนี้กระมัง ราชสีห์กล่าวกับหมาจิ้งจอก
หมาจิ้งจอกผงกหัวรับคำ มันจัดแจงแบ่งเหยื่อออกเป็นสองส่วน เหยื่อชิ้นใหญ่สำหรับราชสีห์ และเหยื่อชิ้นเล็กๆสำหรับตัวมันเอง
โอ...สหายของข้า ราชสีห์กล่าวอย่างอารมณ์ดี ใครเป็นผู้สอนให้เจ้ามีความยุติธรรมถึงเพียงนี้
ไม่มีใครสอนข้าหรอกท่านเจ้าป่า หมาจิ้งจอกตอบเสียงแผ่นเบา แต่ชะตากรรมของเจ้าลาโง่ตัวนี้ ทำให้ข้ารู้วิธีแบ่งเหยื่อ
ที่ถูกต้องเคราะห์กรรมของผู้อื่นย่อม เป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับตัวเรา
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ไหวพริบและสติปัญญา สามารถช่วยให้รอดพ้นจากภัยอันตรายได้เสมอ หมายเหตุ ขอเรียนแจ้งอีกครั้งนะครับ ในนิทานไม่มีคำใดที่ผมเขียนขึ้นเอง เป็นของเดิมทั้งหมดนะครับ
