ซึ่งวิถี " ๑ คัน ๑ กระบอก กับ ๑ ชีวิตที่อิสระ "

[จอยฮันเตอร์]

แก่ปานนี้ยังไม่เคยขึ้นภูกระดึงเลยครับ มั่วแต่ไปขึ้นภูอื่น

[สหายอ๋อง เซียนปลาซิว]

ไปขึ้นภูใหนมาครับ

 

[Ro@d - รักในหลวง]

แก่ปานนี้ยังไม่เคยขึ้นภูกระดึงเลยครับ มั่วแต่ไปขึ้นภูอื่น

เขาภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจจริง สัณฐานเหมือนกระดิ่งทับหล้า

ผมตั้งใจ จะไปปีนภูกระดึงอีก สักครั้ง .. ท่านใด มีโครงการอยู่  Pm ไปบอกคุณจอย และมาบอกผมบ้าง นะครับ .  

ภูกระดึง - สุนทราภรณ์ (ศรัณย่า)

"ภูกระดึง เลย Phu Kradung, Thailand "
ภูกระดึง เลย Phu Kradung, Thailand

[Ro@d - รักในหลวง]

๓. ปากช่อง – ลำตะคอง –สี่แยกขอนแก่น - ภูกระดึง

การโบกรถเที่ยว ๒ ไม่ต่างจากเที่ยวแรก ๑ หรือ ๒ คัน แต่ พวกเรา โอ้เอ้ และรถก็ไม่ค่อยจอดรับ  มาถึงสี่แยกขอนแก่นก็ เริ่มมืดซะแล้ว  ณ.ที่ตรงนั้นเป็นหุบ
 มีต้นหญ้า  แต่เป็นที่แห้งไม่มีน้ำ เราปักเต้นท์ นอนกันกลางสี่แยกขอนแก่น  โดยอยู่ในที่ลุ่มต่ำจากถนน และมองแทบไม่เห็น ไฟสี่แยกก็ไม่มี ..

ผมมี หยี เป็นบัดดี้ นอนเต้นท์เดียวกัน ก่อนหลับ เราปรึกษากัน คราวนี้มากัน๑๐ กว่าคน บางคนเริ่มมีปัญหา จะชวนไปหาพี่ชายกึกก้อง ที่ผมนับถือและเป็นคนเดียว
ที่รู้จักกันมาก่อนที่อุดร คงไม่สะดวก นัก  และไม่อยากจุกจิก หยุมหยิม  ในแบบที่เพื่อน ๆ กำลัง ออกอาการอยู่  

ตกลงกันว่าพรุ่งนี้ ไปหา พี่ชายกึกก้อง ที่อุดร เป็นร้านอาหาร ไปกินสุกี้ เช้าที่นั่นดีกว่า ..  อยู่กับพวกนี้ชอบมีปัญหานัก ปล่อยให้จัดการไปตามพอใจไปเอง เราเผ่นดีกว่า

เช้าวันที่ ๖ ตุลา ผมกับหยี ตื่นแต่เช้าและเก็บ เต้นท์  เสร็จแล้ว เพื่อน บางคนเริ่มตื่นกันแล้ว ยังงง ว่าเราทำอะไรกัน
ผมได้บอกกับบางคนว่า ผมจะขอไปเยี่ยมพี่ชายกึกก้องที่อุดรฯ ก่อน ไปกันหมดไม่สะดวก   แล้วพบกันบนภูกระดึง  ตอนค่ำ แล้วกัน

จากจุดตรงนั้น  ผมโบกรถคันแรก เป็นเก๋งสีขาว ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น เฟียต   พี่เขาจอดเลยไปนิดและถามจะไปไหนกัน   อ๋อ อุดร เหรอ  งั้นขึ้นมาเป็นเพื่อนพี่เลย  จ้า..    
พี่สาว ๒ คนนั่งมาด้วยกันข้างหน้า  คุนกัน เพลิน  และ หันมาสอบถามคุยกับเราบ้าง   พี่ทั้ง ๒ ใจดีมาก ครับ  แวะมาส่งถึงในตลอดสดอุดร ฯ หน้าร้าน เฮียเกี๋ยง พี่ชายของกึกก้อง  

เราได้ช่วยเสริฟอาหาร คือสุกี้-ยากี้ ซึ่งเป็นอาหาร ขึ้นชื่อของร้าน  และช่วยกันล้างชาม  พอกินอาหารเช้าเสร็จ ก็ลาเฮียเกี๋ยง  ตอนนั้น ใกล้เที่ยงแล้ว เราต้องเดินทางกันต่อ
ระยะทางก็ไกลมาก เวลาก็เหลือน้อย แล้ว

เรานั่งรถโดยสาร มาลง ที่นอก อำเภอ หนองบัวลำภู ซึ่งตอนนั้นยังไม่แยกเป็นจังหวัด  และเริ่มต้น โบกรถ แต่รถที่จะผ่านทางมีน้อยมาก ขนาด รถโดยสาร นาน ๆ
จะมีมาสักคัน..  อยู่ตรงนั้นสัก ๑ ชม. เกือบ บ่าย ๒   ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอก..  เสมียนให้มาเรียก  และเราเริ่มรู้สึกว่า เรามายืนอยู่ หน้าโรงงานรับซื้อปอ..  

พี่ผู้หญิง ที่ทำหน้าที่เสมียน พูดกับเราสองคนด้วยความเห็นใจ ว่า น้อง ๆ จะไปไหนกันเหรอ แถวนี้รถหายาก ไม่ค่อยจะมีใครยอมหยุดรับคนข้างทางกันหรอก  
เราก็บอกไปตรง ๆ ว่า หวังโบกรถ ไปให้ถึงภูกระดึง.      พี่ผู้หญิงท่านนั้น  หยิบเงินจากเก๊ะ  ส่งมาให้  ๒๐ บาท  เป็นค่ารถไปให้ถึง ภูกระดึง ..
เป็นครั้งแรกสำหรับผม ที่พบผู้ใหญ่ใจดี  มีเมตตา .. ขอบพระคุณ มากครับ พี่สาวใจดี          

และบอกกับเราว่า รถโดยสารที่ผ่านหน้าโรงงาน จะไปตัวจังหวัดเลย  ต้องลงที่ อ.วังสะพุง แล้ว ต่อรถ  จากวังสะพุง ไปทางชุมแพ และ ก่อนถึง บ้านผานกเค้า
จะมีป้ายบอก ภูกระดึง หรือให้สังเกตุ ยอดภูซึ่งจะเห็นแต่ไกล..

ผมกับหยี เดินทางด้วย ความเมตตา และตามคำบอก ด้วยรถโดยสาร  แต่มาต่อ อีกที ที่ แยกวังสะพุง .. คนแน่นมาก เรา ต้องนั่งเบียด กับฝรั่ง ๒ คน  
เราคุยกันเองจนไม่รู้จะคุยอะไร  และนี่มัน บ่าย ๓ โมงกว่าแล้วน้า  .. จึงหันมาสนใจ ฝรั่งแปกเป้เหมือนกับเรา  

หยี หันไป ยิ้ม และพูดออกมาว่า Have you a Cigarette, gave me some. แล้วเราก็ได้มาคาบคนละหนึ่งมวน แต่ยังไม่จุดสูบ.  ต่อจากนั้น
ก็ทั้งพูดภาษาอังกิด (ไม่ใช่อังกฤษ) และภาษามือ..  และก็ชวน เขาทั้ง ๒ ให้ ตามไปปีนภูกระดึงกับเรา

Two men ลงรถ สะพายเป้หลัง ตามเรา และยังจุดบุหรี่ให้เราอีก.. ต่อ ๒ แถว ไปตีนภู.  ณ.จุดตรงนั้น ๑๖.๓๐ น. แล้วละครับ  ขณะนั้น ยังไม่เริ่มมีบริการลูกหาบ
เรา ๔ คน จึงเริ่มต้น สะพายเป้ ไต่ภูกระดึง และเป็นครั้งแรกสำหรับผม และกับอีก ๓ คน ณ.เวลา ๑๖.๓๐ น.  

เรากึ่งเดิน กึ่งวิ่ง กันอีกแล้ว แถมด้วยกึ่งไต่ขึ้นที่สูง แบบไม่หยุดพัก และด้วยแรงฮึด เพราะหากยิ่งมืดจะลำบากมาก.. และที่สุดก็ขึ้นถึงหลังแป เมื่อมืดแล้ว
และไปสุดทาง ที่จุด ลงทะเบียนขอเข้าพักบ้าน ของ อช.  เมื่อเวลา ๑๙.๓๐ น.   เราใช้เวลาหมดเปลืองไปแบบ คอแห้งผาก ๓ ชม. เศษเป็นนาที อีกเล็กน้อย  
อย่างน้อย ในสายตาของ หนุ่มฝรั่ง  . ก็เห็นวัยรุ่นไทย ที่อึดพอกันละว้า  

พอได้ที่พัก ก็ได้ยินเสียงปืน ๑ นัด.  และหลังจากนั้น ๑๐ กว่านาที  จนท. เรียก กลุ่มคนที่มาพัก ราว ๒๐๐ คน เข้าแถว  ถามหน้าแถว ว่าใครยิงปืน ..  
ทุกคนเงียบหมด  ถ้าได้ยินอีก  จะต้องมีผู้รับผิดชอบ หรือรับผิดชอบกันทั้งหมด   ..

มาทราบภายหลังว่า ๒๐๐ คน นั้น เป็นกลุ่มนักศึกษาอาชีวะ ที่ทางวิทยาลัย จัดเป็นกิจกรรมให้

ไม่นานนัก จนท. อช. แวะมาคุยด้วยเพราะเห็นเรามากับ ฝรั่งต่างชาติ ..  คุยอะไรจำไม่ได้แล้ว แต่เท่าที่จำได้ คือผม ถาม และได้คำตอบว่า
“รอยตีน เสือโครง จนท. เคยพบบนภูกระดึงเหมือนกัน แต่รอยสุดท้าย เมื่อ สัก ๔  ปีมาแล้ว และไม่พบอีกเลย”  ณ .  ตอนนั้น ตุลาคม ๒๕๑๗    

[PsanP_IT.31(ไพศาล ๓)]

ภูกระดึง.....

ไปบ่อยอยู่ครับ....  ผ่านไปทีไร...ไปนั่งเล่นบริเวณด่านเก็บบัตร...ตรงทางขึ้น....
ดูอากัปกริริยาคนลง  เพลินดี...เคยเจอคุณป้าอารมย์ดีอายุสัก๕๐+  เดินลงมาคุยโวเสียงดัง...
ขณะที่หนุ่มสาวหลายท่านเดินหน้าซีดอ่อนแรง

แล้วก็หันมาถามผู้โดยสารร่วมอุดมการณ์....ใครจะขึ้นกะกรูบ้าง....เที่ยวหน้า...
ทั้งลูก-เมียส่ายหน้า  ขึ้นคนเดียวเหอะ......  

จวบจนปัจจุบันไม่เคยได้ขึ้นไปข้างบนเลย.....เขยภูกระดึงแท้ๆ....

[Udomkd]

ภูกระดึง ได้ยินเสียงเล่าลือมานาน

เพิ่งเคยขับรถผ่านทางเข้า แถวผานกเค้ามาหนึ่งครั้ง เมื่อปี 2547 มั้งครับ ยังไม่มีโอกาสได้ยลโฉมภูกระดึงสถานที่จริงเลยครับ..แค่ได้เห็นแต่ไกลๆ

[wut_highways]

หาภาพน้ำตกขุนพอง ในป่าปิดภูกระดึงมาฝากครับ ตอนที่ผมไปใบเมเปิลสีแดงครับ แต่ถ้าต้นฤดูฝนใบเมเปิลจะยังเขียวอยู่สวยคนละแบบครับ

[wut_highways]

อีกภาพครับ

[JUNGLE]

พี่พูดซะนึกถึงบรรยากาศสมัยก่อนเลยครับ 
ขนาดผมทำได้แค่อ่านยังหลงไหลและเคลิบเคลิ้มไปกับตัวอักษรเลยครับพี่  จำได้มีอยู่ตอนที่เค้าเขียนประมาณว่าไปล่าวัวแดงหรือกระทิงนี้ละ แล้วมันแกล้งกระทืบต่อหลุมให้ออกมาต่อย  หรือแบบล่าไอ้ลายหัวเท่ากระด้ง

จำได้ว่า โจ๋ย บางจาก.... บอกว่า... เขาตามถ่ายรูปกระทิงโทน... แล้วโดนกระทิงย้อนเกล็ด... หลอกให้ไปอยู่กลางดงต่อหลุม... จากนั้นก็วิ่งมากระทืบโพรงต่อหลุม... แล้ววิ่งจากไป... ปล่อยให้คนอยู่กลางดงตัวต่อที่กำลังโกรธจัด... งานนั้นโจ๋ย บางจากบอกว่า... เกือบเอาปืนมายิงตัวตาย... แต่เลือกใช้วิธีกินยาพาราเซตามอลหนึ่งกำใหญ่... บวกกับเหล้าอีกครึ่งขวด... กะให้ตายๆ ไปซะ... แต่ก็รอด...

[สหายอ๋อง เซียนปลาซิว]

โครงการ  ยิ่งใหญ่  หลังปอซอฮ์  ((  หลังอิสลามออกบวช  ))

ไปเชียเรือกอและฮ์  ที่นราฯ 3  วัน  แล้วไปนอนแช่น้ำในลำธารที่  จุฬาภรณ์  12   สักอาทิตย์

แบบไม่มีโทรศัพท์  เพราะเอาไปก็ไม่มีสัญญาณ

[JUNGLE]

ภูกระดึง... ผมไปครั้งแรกตอน ม.๕ โชคดีที่ได้มีโอกาสเข้าป่าปิดด้วยครับ... โดยเสียค่านำทางให้เจ้าหน้าที่คนละ ๕๐ บาท... ตลอดระยะทาง ๑๔-๑๕ ก.ม. นั้น... แทบจะวิ่งตลอด... ลุยน้ำ... ปีนเขา... มันส์สุดยอดครับ... แล้วป่าปิดก็สวยมากๆ ไปแวะกินข้าวเที่ยงที่น้ำตกขุนพอง... แต่ช่วงที่ไปนั้น... ใบเมเปิลร่วงหมดแล้ว... กำลังแตกใบอ่อนใหม่ๆ


...กลับมาถึงก่อนคณะที่เดินชมป่าเปิด... ที่ต้องเดิน ๓๔-๓๕ ก.ม. แต่เป็นทางเรียบ... เดินบนพื้นทรายตลอดทาง...คณะนั้นกลับมาซะมืด... เพราะต้องรอชมพระอาทิตย์ตกดินที่ผาหล่มสัก...


...ไปอีก ๓ รอบ... ได้เดินแค่ป่าเปิด... เพราะทางอุทยานฯ ห้ามเข้าป่าปิดแล้วครับ...

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

พี่พูดซะนึกถึงบรรยากาศสมัยก่อนเลยครับ 
ขนาดผมทำได้แค่อ่านยังหลงไหลและเคลิบเคลิ้มไปกับตัวอักษรเลยครับพี่  จำได้มีอยู่ตอนที่เค้าเขียนประมาณว่าไปล่าวัวแดงหรือกระทิงนี้ละ แล้วมันแกล้งกระทืบต่อหลุมให้ออกมาต่อย  หรือแบบล่าไอ้ลายหัวเท่ากระด้ง

จำได้ว่า โจ๋ย บางจาก.... บอกว่า... เขาตามถ่ายรูปกระทิงโทน... แล้วโดนกระทิงย้อนเกล็ด... หลอกให้ไปอยู่กลางดงต่อหลุม... จากนั้นก็วิ่งมากระทืบโพรงต่อหลุม... แล้ววิ่งจากไป... ปล่อยให้คนอยู่กลางดงตัวต่อที่กำลังโกรธจัด... งานนั้นโจ๋ย บางจากบอกว่า... เกือบเอาปืนมายิงตัวตาย... แต่เลือกใช้วิธีกินยาพาราเซตามอลหนึ่งกำใหญ่... บวกกับเหล้าอีกครึ่งขวด... กะให้ตายๆ ไปซะ... แต่ก็รอด...

ไม่เชื่อครับ





























ต้องเอาอิบังไปลอง55555

[JUNGLE]

พี่พูดซะนึกถึงบรรยากาศสมัยก่อนเลยครับ 
ขนาดผมทำได้แค่อ่านยังหลงไหลและเคลิบเคลิ้มไปกับตัวอักษรเลยครับพี่  จำได้มีอยู่ตอนที่เค้าเขียนประมาณว่าไปล่าวัวแดงหรือกระทิงนี้ละ แล้วมันแกล้งกระทืบต่อหลุมให้ออกมาต่อย  หรือแบบล่าไอ้ลายหัวเท่ากระด้ง

จำได้ว่า โจ๋ย บางจาก.... บอกว่า... เขาตามถ่ายรูปกระทิงโทน... แล้วโดนกระทิงย้อนเกล็ด... หลอกให้ไปอยู่กลางดงต่อหลุม... จากนั้นก็วิ่งมากระทืบโพรงต่อหลุม... แล้ววิ่งจากไป... ปล่อยให้คนอยู่กลางดงตัวต่อที่กำลังโกรธจัด... งานนั้นโจ๋ย บางจากบอกว่า... เกือบเอาปืนมายิงตัวตาย... แต่เลือกใช้วิธีกินยาพาราเซตามอลหนึ่งกำใหญ่... บวกกับเหล้าอีกครึ่งขวด... กะให้ตายๆ ไปซะ... แต่ก็รอด...

ไม่เชื่อครับ

ต้องเอาอิบังไปลอง55555

แต่เรื่องจริงที่ผมเจอมาคือ... พ่อผมโดนต่อหัวเสือรุม... โดนไป ๕๒ แห่ง... ต้องพึ่งพามอร์ฟีนครับ... จากนั้น... แกก็เป็นพรานล่าต่อมาตลอด...

[ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ]

ที่บ้านผมก็เคยมีครับทั้งผึ้งหลวงทั้งต่อหัวเสือ   มีคนโดนเข้าไปถึงกับจับไข้เลยครับจะตายเอา

[สหายอ๋อง เซียนปลาซิว]

รังต่อ  ในโครงการณ์  (((  สชป.17  )))  ผมกินมา  400-500  รัง  ในช่วงเวลา  ไม่กี่ปี

นายบอก  ใอ้จักรอยู่  ตัวต่อในโครงการณ์  หมดแน่