ยินดี ครับพี่ฐา
หุ หุ ครูต้นแซวจังเรื่องไม่ใส่กางเกงใน
ไม่ใส่จริง ๆ ตะเข็บมันเสียดสี แต่กางเกงจักรยานต้องใส่
แล้วใส่กางเกงลำลองทับ ส่วนเสื้อก็ใส่เสื้อจักรยานบ้าง
เสื้อยืดสบาย ๆ บ้าง คือไม่เน้นแต่งตัวออกแนวสปอร์ต
เหมือนเวลาขี่เสือภูเขา เพราะไม่ได้เน้นความเร็ว และอีกอย่าง
มันดูดีเข้ากับไลฟ์สไตล์ด้วย แต่รองเท้าดูเหมือนแตะธรรมดาแต่ไม่ใช่ ครับ
เป็นรองเท้าลำลองจักรยานพื้นแข็งโป๊กงอไม่ได้ ช่วยในการถ่ายน้ำหนักแรงกด
ลงไปเต็ม ๆ และมีคลีทสำหรับล็อคติดบันไดช่วยดึงในขณะเท้าอีกข้างออกแรงกด ครับ
สมัยยังเล่นเสือภูเขาอยู่เวลานุ่งกางเกงขี่จักรยานแบบมีแผ่นรองเป้าผมก็ไม่ใส่ กกน. เช่นกัน (เหตุผลเดียวกะน้าหมู)
ตอนเริ่มเปลี่ยนบันไดและรองเท้าแบบคลิปเลสแรกๆ เคยล้มครั้งนึงเพราะลืมปลดคลิปชาวบ้านดูกันใหญ่ อายจัง
สมัยนั้นซื้อรถมาห้าหมื่นแต่ไปอีกเกือบสองหมื่น เคยขี่ไกลสุดจากบ้านที่ภูเก็ตไปโคกกลอย รวมระยะทางไปกลับ ๑๐๐ กม.
นี่เลิกมาราว ๑๐ ปีแล้วหันไปเล่นใหม่คงปั่นไม่ไหวแล้ว ตอนเบื่อจากที่ซื้อมาห้าหมื่นขายไปแค่หมื่นห้า รองเท้ากะคลิปเลส
ให้รุ่นเด็กรุ่นลูกที่อยู่ทีมกะรนบีชบอยไปใช้ฟรี
