ซึ่งวิถี " ๑ คัน ๑ กระบอก กับ ๑ ชีวิตที่อิสระ "

[Udomkd]

ยิ่งเล่ายิ่งอิจฉาวุ้ย

เราไป รู้จักแต่ผู้ชายทั้งนั้น หึๆๆ

[PU45™]

ยิ่งเล่ายิ่งอิจฉาวุ้ย

เราไป รู้จักแต่ผู้ชายทั้งนั้น หึๆๆ

        http://www.youtube.com/watch?v=FKhmxpmV-bU    

[Udomkd]

ยิ่งเล่ายิ่งอิจฉาวุ้ย

เราไป รู้จักแต่ผู้ชายทั้งนั้น หึๆๆ

        http://www.youtube.com/watch?v=FKhmxpmV-bU     

ผมรักครอบครัว นี่ครับลุง อิๆๆ

[Ro@d - รักในหลวง]

๔ โมงเย็น ของวันที่ ๓ มกราคม'๕๐ ผมออกทางด้านหลัง อช.แจ้ซ้อน เส้นทางตัดขึ้นเหนือ ลัดเลาะไปตามเขาสูงชัน มาก ๆ แต่เป็นทางชันที่ไม่ยาวนัก

ยังไม่ถึงขนาดเครื่องร้อนจัด. ทางก็พาลัดเลาะ ขึ้นลง ขึ้นลง เวียนซ้ายขวา-ขวาซ้าย ลงขึ้น ลงขึ้น.. บางจุดชมวิว จะมองเห็นยอดเขา เป็นเทือกติดต่อ
สภาพป่า ค่อนข้างสมบูรณ์ มาก ๆ

ผมผ่านเส้นทางนี้ ไป-กลับ ๖ รอบแล้วครับ  ทางตัดผ่านไปตามไหล่เขา มีต้นไม้ ๒ ข้่าง ทั้งภูเขาและต้นไม้บังแสงแดดได้อยู่หมัดเกือบตลอดเส้นทาง
บางตอน ผ่านลงธารน้ำ ยังได้แวะอาบน้ำให้ Jeep ได้ ออกมายึดแข้งขา. บ้าง 

ก่อนถึง บ้านแม่คำปอง ด้านขวา มีน้ำตกแม่คำปอง  เป็นน้ำตกข้างทางเล็ก ๆ มีศาลาหลบแดด มีสายน้ำใส เย็น ๆ 
และใช้น้ำจากสายน้ำนี้  ไปปั่นเครื่องไฟฟ้าพลังน้ำใช้ในหมู่บ้าน

ลงจากเขาสูง ก็เข้าบ้านแม่กำปอง พักรถอีกครั้ง ส่วนคนก็แวะดื่มกาแฟ และหาซื้อของฝากจากหมู่บ้าน พวกชา กาแฟคั่วป่น เพื่อชงเป็นกาแฟสด..
ก่อนเข้าที่พัก แวะไป เติม LPG หลังศาลเด็กฯ  ตอนนั้นลิตรละ ๑๓ บาทเศษ  ส่วนกรุงเทพฯ ๙.๕๐ บาท

ที่พักเป็นโรงแรมเงียบ ๆ ไม่พลุกพล่าน ริมถนนสวนดอก นอกเส้นทางที่รถจะติดขัด  สะดวกที่จะเดินทางไป ในที่ต่่าง ๆ
และ ๓ ทุ่ม คืนนี้ มีนัด ไป Drink และฟังเพลง ที่ The Monkey..  หลังจากที่อยู่ป่า อยู่เขา มาแล้ว ๖ วัน   

[Udomkd]

ปี50 ผมก็โต๋เต๋อยู่แถวเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน อิๆ ดีที่ไม่ชนกะพี่ครับ เพราะผมไปก่อนกลับก่อน อิๆๆ

แต่พี่โร็ดลุยเยอะมาก

[Ro@d - รักในหลวง]

ปี50 ผมก็โต๋เต๋อยู่แถวเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน อิๆ ดีที่ไม่ชนกะพี่ครับ เพราะผมไปก่อนกลับก่อน อิๆๆ

แต่พี่โร็ดลุยเยอะมาก

อาจสวน กัน ๒ - ๓ รอบ เพราะไม่รู้จักกัน แต่ตอนนี้ ถ้าเห็นแต่ไกล ก็ ทราบแล้ว ครับ ว่า เป็นครูเข้ม แน่ ๆ 

[Ro@d - รักในหลวง]

การเดินทางท่องเที่ยว  เป็น วิถี " ๑ คัน ๑ กระบอก กับ ๑ ชีวิตที่อิสระฯ" มาตั้งแต่เด็ก

เด็ก ๆ บ้านอยู่ใกล้ จงได้เรียนชั้นประถม โรงเรียนนิมมานรดี ผมกับน้องชาย ๒ คน เสาร์-อาทิตย์ จะออกเดินเที่ยว
ไปตามถนนที่กำลังตัดทาง ไปตามท้องร่องสวน ฝั่งธนฯ  มีคลองภาษีเจริญ ที่น้ำขุ่นแบ่งฟากตะวันตก ซึ่งเป็นที่เจริญด้วยการค้า 
เป็นถนนเพชรเกษม กำลังเริ่มขยายเป็น ๒ เลน ซึ่งเป็นสภาพบางแค สมัยก่อนโน้น 
ส่วนตะวันออกจะเป็น สวนผลไม้ ซะส่วนใหญ่

ตอนนั้น มีสิ่งที่ไม่เห็นในตอนนี้..  ก่อนที่โรงงานเหล่านี้จะหายไป.. โรงงานน้ำมัน ตรานกอินทรี น้ำมันหอมระเหย สีมรกต
โรงงานผลิตถ่านไฟฉาย ตากบ อยู่ตรง บางแค ที่มีคลองพระยาราชมนตรี ผ่ากลาง   

เมื่อถึงคราว มีรถ มีปืน มีเวลา + มีตังค์ การจัดเวลาจึงเพื่อการนี้ จึงได้สืบสานเจตนาเดิม ๆ.. 
ได้ไป พเนจร-ผจญภัย ใช้ชีวิตอย่างอิสระ ตามใจ ที่เราเลือกได้ ด้วยมีพื้นความรู้ทางกฎหมายบ้าง. จึงรู้ทางและกล้าที่จะปกป้องตนเอง .. 

สิ่งที่ผมกลัว จริง ๆ คือ การเบียดเบียนผู้อื่น และ การกระทำผิดกฎหมาย ตาม ป.อาญา และเป็นเรื่องปัจจัยภายในที่ผมควบคุมได้
จึงหลีกเลี่ยงได้ ในความกลัวนี้ได้เต็มที่..   เมื่อไม่มีเหตุให้วิตกจริต อีก ..  ก็สุด ๆ ไปเล้ย..  จะอั้นไว้อีกทำไม ละครับ   

[Ro@d - รักในหลวง]

เช้า วันที่ ๔ - ๕ มกราคม
ผมออกจากที่พัก ราว ๐๖.๑๕ น. เพื่อไป วิ่ง ที่สนาม ๗๐๐ ปี รอบนอกออกนอกรั้วติดถนน ถ้าจำไม่ผิด ราว ๑,๗๕๐ เมตร
วิ่ง ๓ -  ๕  รอบ และอยู่ที่สนาม จน ๐๘.๐๐ จึงมานั่งดิ่มกาแฟสดตรงหัวถนน นิมานเหมินทร์ ตัดกับถนนสวนดอก มองดู คนเมืองจากด้าน ทิศตะวันตกเฉียงใต้

ช่วงกลางวัน ๔ มกราคม  ผมกับเพื่อน ชวนกันไปไหว้พระที่วัดพระสิงห์ - วัดเจดีย์หลวง ร่วมกันทำบุญ ชักน้ำขึ้นไปรด เจดีย์ที่หักกลาง
ตำนาน บันทึกไว้ที่วัดว่า ในสมัย "พระนางจิระประภา เกิดแผ่นดินไหวใหญ่รุนแรง จนเจดีย์หักตั้งแต่ยอดถึงกลางองค์  แต่ส่วนที่เหลือ ก็คอตั้งบ่าแล้ว ละครับ
(มีปรากฎใน ภาพยนตร์ สุริโยไท  ที่ออกมา รับเสด็จ พระไชยราชาตอนยกขึ้นไปจะตีเมือง โดยใช้ วัดโมกโมลี เป็นสถานที่ รับเสด็จ ซึ่งวัดนี้ยังมีอยู่ถึงทุกวันนี้)

วันที่ ๕ ผมไปวิ่ง ปากทางเข้าห้วยตึงเฒ่า ๑ รอบ ๕ กม. หลังจากนั้น จะเข้าไปที่ห้วยตึงเฒ่า.. มองดู นกกวัก แม่ ลูก ๔ - ๕ ตัว เดินเล่นริมชายน้ำ
แขวนเปล อ่านหนังสือ ได้ไม่กี่หน้า ก็หลับแล้วละครับ เพราะอากาศดี ลมพัดเบา ๆ เงียบสงบ จนบ่าย แก่ ๆ  จึงกลับเข้าเมือง

ห้วยตึงเฒ่า เป็นอ่างเก็บน้ำเล็ก ใกล้เมือง เป็นที่พักผ่อน ได้อย่างดี มีห้องน้ำสะอาด และอยู่ในความดูแลของ อบต.ในพื้นที่
มีค่าบำรุงสถานที่ ๑๐ บาท คนมักชอบไปซีกขวา ที่มีแพริมน้ำ และหลายร้านค้า  ส่วนผม ชอบไปซีกซ้าย ที่ไม่ค่อยมีคน

กลางคืน ๒ วันนี้ จบด้วยการไปนั่ง Drink และฟังเพลง สบาย ๆ  แถวถนน ริมคลองชลประทาน ได้นั่งคุยกับ
พนักงานเสิร์ฟสาว ๆ  จึงทราบว่า กล่างวันต้องไปเรียนใน  มช. กลางคืนก็หุ้นกับเพื่อน ๆ เปิดร้าน แนวนี้ ละพี่    

[Udomkd]

ปี50 ผมก็โต๋เต๋อยู่แถวเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน อิๆ ดีที่ไม่ชนกะพี่ครับ เพราะผมไปก่อนกลับก่อน อิๆๆ

แต่พี่โร็ดลุยเยอะมาก

อาจสวน กัน ๒ - ๓ รอบ เพราะไม่รู้จักกัน แต่ตอนนี้ ถ้าเห็นแต่ไกล ก็ ทราบแล้ว ครับ ว่า เป็นครูเข้ม แน่ ๆ 

อืม..เป็นอันตรายกับตัวเองไปแล้วผม อิๆๆ

อย่ายิงแล้วกันครับ แต่หากชวนกินเหล้าไม่ถอย

[Ro@d - รักในหลวง]

ห้วยตึงเฒ่า  ยังไปได้อีกทาง  จากบ้าน  "ขุนช่างเคี่ยน"

คือจากยอดดอยสุเทพ ตรงเข้า อช.ดอยปุย พ้นจากนั้น จะเป็นทางลูกรัง มีทางแยกซ้าย-ขวา แต่ขอให้ยึดเส้นทางหลัก โดยสังเกตุจากพื้นทาง
ถ้าสงสัย ก็ต้องสอบถาม ชาวบ้านทีอาจพบขี่รถเครื่องสวนทาง  ถึงทางลงไปห้วยตึงเฒ่า

เส้นทางนี้ รถขับ ๒ ล้อหลังก็ไปได้ สบายครับ. จะผ่าน ที่ทำการ อช.ดอยปุย. ซึ่งมาตั้งเมื่อ ปี ๒๕๕๐
ทางเป็นลูกรัง บ้างก็เป็นทางหิน เปียกชื้น พอใช้ความเร็ว เหมือนคลานได้ ๑๐ กม +/-
ถ้าไปช่วงหน้าหนาวต้นปี จะพบดอกซากุระ สีชมพู ที่เรียกในพื่นที่ว่า "ต้นพญาเสือโคร่ง"  อยู่ ๒ ข้างทาง

พ้นจาก อช. ไม่นานนัก มีจุด พักขวามือ เป็นร้านกาแฟสด มีอาหารตามสั่ง และยังเป็น ที่ตั้งสถานีวิจัยและศูนย์ฝึกอบรมเกษตรที่สูงขุนช่างเคี่ยน มีที่พัก
ราคาเบา ๆ แบบนักศึกษา

ร้านกาแฟสดอยู่ในเว็บ ภาพล่างขวา ร้านอยู่มุมขวาของภาพ   http://www.paiduaykan.com/76_province/north/chiangmai/khunchangkain.html

เมื่อรองท้อง ก็เข้าสู่โหมดช่วยย่อย.. เส้นทางสูงต่ำ ที่ชาวเขา ใช้ สัญจร  ถนนดิน จะเป็นถนนที่ชาวบ้านใช้ ตัดผ่านเข้าไปในสวนผลไม้
สภาพเป็นทางบังคับ หลงยาก ครับ ถ้าจะหลง ก็คงหลงเข้าบ้าน ชาวเขาบ้านแถวนั้น ละครับ

มีบางช่วง ที่ต้องระวังเพราะเป็นทางลงชันมาก และลงจากที่สูง  ทางลัดเลาะสวนผลไม้ ข้างหน้า จะเห็นแต่ต้นไม้
ระยะทาง ไม่ได้จับระยะไว้ แต่ประมาณ ชั่วโมงกว่า หัวรถก็ปักลง และเริ่มมองเห็น อ่างเก็บน้ำด้านขวามือ  ซึ่งเราจะลงตรงต้นน้ำ

ผมผ่านเส้นนี้ มา ๒ ครั้้ง พอลงถึงอ่าง ก็หาทำเล พักรถ และ ปูเสื่อ กินอาหารที่เตรียมมา และต้องงีบ สัก ชม.  
ห้วย ตึงเฒ่า http://www.teawchiangmai.com/chiangmaiboard/index.php?topic=693.0

[Ro@d - รักในหลวง]

๔ โมงเช้า วันเสาร์ ที่ ๖ มกราคม'๕๐  ผมเลือก ไปปักเต็นท์ บนดอยสุเทพ เป็นภูเขาที่อยู่ทิศตะวันตกของตัวเมือง
แต่จะเป็นที่ใด ขอให้เป็นวิถีแบบ วัตถุกำหนดจิต.. ให้สถานที่ ที่จะผ่าน เป็นตัวกำหนด  ดีกว่า

ช่วงเช้าวันเสาร์ พอเริ่มไต่ระดับ หักศอกขวา ก็ถึง และได้ลงไปกราบ อนุสาวรีย์ ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งลานนา  เช้าวันหยุด เริ่มมีนักท่องเที่ยว
มากันมากพอสมควร แล้วครับ
ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งลานนา http://www.teawchiangmai.com/chiangmaiboard/index.php?topic=182.0
รวมภาพ ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งลานนา http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=17295

ราวหลัก กม.ที่ ๑๔  ด้านซ้าย มีที่จอดรถ ส่วนด้านขวา คือ วัดพระธาตุดอยสุเทพ ฯ ครั้งนี้ ผมขอเพียงกราบไหว้ในรถ นะครับ
http://www.dhammathai.org/watthai/north/watphrathatdoisuthep.php

จากนั้นเดินทางต่อไปอีกราว ๗๐๐ เมตร  ถึงทางแยกขวามือ มีป้ายบอกทางเข้าที่ทำการอุทยานแห่งชาติ ดอยสุเทพ-ปุย
สภาพเป็นถนนคอนกรีต รถวิ่งสวน ๒ ข้างทางมีต้นไม้ร่มรื่น ราว ๒๐ นาที จะพบตลาดซ้ายมือ และเป็นท่ารถ ๒ แถว

พอหาซื้อ ของกินง่าย ๆ ได้ไก่ยาง + ข้าวเหนียวสำหรับ ๒ - ๓ มือข้างหน้า..  แล้วล้อ ก็หมุนต่อเป็นแยก Y ผมวิ่งออกขวาเพื่อไปเส้น ออกห้วยตึงเฒ่า
แต่ฉุกใจคิด แยกซ้ายมือ มีป้อมยาม และไม้กั้นถูกยกขึ้น.  ทำไม และทำไม ลองไปถาม จนท.ดีกว่า

ผมกลับรถ ย้อนทางเดิม และลงไปถาม จนท. ตรงป้อม แต่ไม่พบใคร.. จึงวิสาสะ ขับผ่านทาง อย่างน้อยข้างหน้า จะปฎิบัติตามคำแนะนำ หากพบ จนท.ยังทำได้
เป็นทางคอนกรีตแคบ มีใบไม้แห้งที่ร่วงแผ่กระจายบนผิวทาง และมีรถ จนท.ขับสวนลงมา ต้องหลีกกัน .. ระยะทาง ราว ๒ - ๓ กม.ก็สุดทาง ..

ผมก็ยังไม่ทราบว่า เป็นสถานที่ใด จนถึงบัดเดี๋ยวนี้ แต่ตอนหลังพอเดา ออกครับ  

ก่อนถึงลานจอดรถ มีทางชันขวามือ สูงราว  ๕ เมตร พอสำหรับตัว Jeep ผมตะกุย พอได้ระดับ ก็หักขวา สวนไปตามทางเดินที่ลดระดับลงมา
ไปได้สัก ๑๐๐ เมตร มีไม้สนล้มขวาง.. และพ้นไปจากสายตาผู้คน ก็ แปะ Jeep + เต็นท์ ตรงที่นั่น ละครับ.

ณ.จุดนี้ ผมเดินไต่ระดับ ผ่านรอดต้นสนที่ล้มพาด และข้ามต้นที่เป็นซากขวาง ราว ๔๐ เมตร ก็พบขอนไม้ ปักไว้เป็นที่นั่ง และทำเเป็นวง
อยู่ในกลุ่มต้นสน ตรงกลางพื้นที่ มีหมุดทองเหลือง ล้อมด้วยคอนกรีต  จารึกไว้.."๑,๗๕๒ เมตร"  
มีป้ายบอก ว่าเป็นจุดที่สูงที่สุด ของ "ยอดดอยปุย" ..  จุดนี้จะมาได้ก็แต่เส้นทางเดินป่า เท่านั้น ครับ

ผมขึงเปลนอนเล่น ใต้ต้นสน  ปรับพื้น เพื่อปักเต็นท์ ทำพื้้นที่กันไฟ โดยกวาดลานเศษใบไม้กิ่งสน ให้เหลือแต่พื้นดิน
สภาพเป็นที่ชิ้น แต่ไม่เปียก.  กิ่งสนแห้ง มีความชื้นมาก ฉีดเบนซีน แล้วจุดไฟ ทำอยู่จนเลิก เพราะไม่ติดไฟ

การทำครัว หุงอุ่นอาหารกับกะทะสนาม  ต้องใช้ แก๊สปิกนิค เหมือนที่เคย .. ถัดจากที่ปักเต็นท์ด้านตะวันออก ราว ๕ เมตร เป็นหน้าผา
หันหน้าเข้าตัวเมืองเชียงใหม่  แต่ไม่น่ากลัวเพราะมีต้นไม้คลุม..  ตกดึก ได้ยินเสียงเพลง เสียงใคร เสียงมัน . จากหลายแห่งประสานเสียงกัน .

ผมสังเกตุ พื้นที่รอบตัว ว่ามีต้นไม้ กลุ่มไม้ ลักษณะอย่างไรบ้าง เพื่อไม่ให้เกิดอาการหลอน เคลื่อนไหวได้ เมื่อตกกลางคืน
และคืนนี้ แรม ๓ ค่ำ ดวงจันทร์ยังกลมสว่าง.. บนยอดเขา ในหมู่สน ลมแรงอากาศ หนาว จะเป็นไรบ้่างหนา..

ใกล่้ค่ำ กำลังทำครัว มีเสียงทัก เบา ๆ ข้างหลังว่า "ทำอะไรครับ"  ทำเอาผมสะดุ้ง..  เป็นหนุ่มชาวเขา  ออกมาเดินหาของป่า กำลังกลับบ้าน ที่อยู่ ต่ำลงไป
คุยกัน ไม่กี่คำ ก็แยกตัวไป และคงตกใจที่เห็น Sig วางอยู่ในแนวสายตาของเขา ในขณะที่ผม เสียบ Glock ไว้ที่เอว ขวา
เมื่อวานนี้ ได้ Sig สองร้อยซาว-หก ที่ฝากน้องเอาไว้เมื่อ ๓ ปีก่อน คืนมาเป็นเพื่อนอีก ๑

อยู่ในป่า-เขา อย่างที่ผมอยู่ การพกพาอาวุธปืน กระทำได้ ครับ เพราะเป็นพื้นที่ป่า ไม่ใช่ทางสาธารณะ และไม่ใช่หมู่บ้านฯ  

อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย, เชียงใหม่
http://www.thai-tour.com/thai-tour/north/chiangmai/data/place/npk_doisuthep-pui.htm

[Udomkd]

ตำรวจจะจับต้องวิ่งเข้าป่า อิๆๆ
 

[ระอา-รักในหลวง]

ติดตามอยู่ครับ

[KB20]

              ติดตามอ่านตลอดครับพี่

[Ro@d - รักในหลวง]

หน้าหนาว ในป่าเหนือ บนยอดดอยปุย.. เคยบันทึก. ไว้ในบางกระทู้ นานมาแล้ว มาซ้ำ ขออภัยด้วย ครับ

จุดที่ผม พักแรม ต่ำกว่าจุดสูงสุด ในอำเภอเมืองเชียงใหม่ ราว ๑ เมตร +/-  ต่ำลงไป เป็นเหว และ เป็นหมู่บ้านม้ง
Sig ๒๒๖ จึงขึ้นลำลดนก วางไว้ไม่ไกลนัก ส่วน Glock ๑๙ เสียบติดเอวไว้ โดยไม่ขึ้นลำ

หัวค่ำเป็นช่วงที่มืดมาก ไม่มีแสงสว่างจากที่ใด  แลตาไป ทางตะวันออก คือตัวเมืองเชียงใหม่ เห็นแสงดาวที่เกิดจากแสงไฟ แผ่กระจาย
พอดึกมากขึ้น แสงก็ลดน้อยลง

ผมใช้โอกาสนั้น ต่อมือถือ สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๐ ถึงเพื่อนบางคน ที่ตราด สระแก้ว กรุงเทพฯ ลำปาง เชียงใหม่.. จบด้วย อ่านหนังสือ จากแสงไฟบ้าน จาก Inverter  
แปลงไฟจากแบตฯรถยนต์ เป็นกระแสสลับ    ยิ่งดึก อากาศยิ่งหนาวขึ้น แอลกอฮอล ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
เพราะไม่ได้เตรียมมาด้วย  

อยู่ในเต็นท์ พอปิดไฟ มองฝ่าผ้าเต็นท์ออกไป แม้ไม่ทะลุ แต่รู้สึกได้ถึงความสว่าง ข้างนอกรอบตัว
เห็นแต่แสงจันทร์ รอดผ่านกิ่งสนลงมา มองไม่เห็นดวงจันทร์ แต่สว่างโพลนไปทั่ว ลมพัดแรงขึ้น หนาวขึ้นอีกแล้ว

ราว ตี ๑  จะเป็นหมอก หรือเมฆระดับยอดเขา ไม่ทราบครับ ถูกลมพัด ปกคลุม สนที่อยู่รอบ ๆ ลอยผ่านไปค่อนข้างเร็ว เร็วประมาณ คนวิ่งแข่งกัน
และสว่างขาวโพลน ไปทั่ว ..  ผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่หัวค่ำได้จุดธูป บอกเจ้าที่เจ้าทางไปแล้ว อดขนลุกไม่ได้
ใจหนึ่งยัง คิดขอในใจ ถ้าเจ้าที่เจ้าทาง หรือ ผีสาง ในพื้นที่ จะปรากฎตัว ก็ขอให้เป็นไปตามทางที่ควร ..   

และเพราะ ที่ปักเต็นท์ มันส่ว่างมาก และก็ง่วงมากแล้ว การป้องกันตัวดีที่สุด คือ ต้องมีการกันระยะ.  จึงต้องหาที่นอนใหม่
ไม่นอนในเต็นท์แล้ว ครับ  มันเสียว 
จัดที่นอนง่าย ๆ ในรถ ลดกระจกรับอากาศ ห่มด้วยถุงนอนที่แผ่เป็นผ้าห่ม..  หลับ ไปในสภาพอย่างนั้น

และผมได้แนวทางอีก ๑..  ถ้าที่พักปลอดภัย แต่อารมณ์ยังกระเจิง ต้องพยายามหลับไปซะเร็ว ๆ การ Reset จะเกิดหลังจากนั้น 
ตี ๕  ตื่นขึ้นมาเพราะสะดุ้ง ไปถูก Sig ที่อมความหนาวไว้จนเย็นเจี๊ยบ..  ส่วน Glock ๑๙ ยังอุ่นน้อยกว่าเดิม นิดนึง.

วันนี้ อาทิตย์ที่ ๗ มกราคม '๕๐ บ่าย ๆ จะต้องกลับเข้าเมือง แล้ว ละ.. เพราะ มีนัด ไปกินข้าวเย็น กับเพื่อนในเมือง..   แล้ว
กลางสัปดาห์ จะไปปักเต็นท์ ต่อที่ อช.ขุนตาน ลำพูน ไปกับเพื่อน อีก ๒.   Sig กับ Glock เหมือนเดิม ครับ