ผมได้อ่านกระทู้ของคุณ Ruger ที่ Post ในกระทู้ CZ 75B หกหมื่นกว่า..... เลยอยากรู้ว่าท่านชาวปืนมีประสบการณ์ อย่างไรในความทรงจำครั้งแรก ทั้งดี และไม่ดีอย่างไร กับร้านปืน
จะเหมือนผมและคุณ Ruger หรือเปล่า กระทู้นี้ ไม่ได้ตั้งใจที่จะส่งเสริมหรือยุงยงให้เกลียดร้านปืนใดร้านปืนหนึ่ง ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเอ่ยชื่อร้านปืนก็ได้
เผื่อจะเป็นประสบการณ์ให้เพื่อน ๆผมชาวใต้ทั้งปลัดอำเภอ ปลัด อบต. ครู และหมออีกหลายคน ที่กำลังขึ้นไปไปดูปืนและซื้อปืนไว้ป้องกันตัว
........................................................... ........................................................... ........................................................... ................................ผม มีประสบการณ์คล้ายคุณ Ruger เลย

เมื่อช่วงต้นปีผมได้ขึ้นไปสัมมนาที่กรุงเทพฯ วันเดินทางกลับระหว่างรอเครื่องออกตอนเย็น เลยแวะไปดูปืนหลังวัง
อยากดูรุ่นและราคาและตัวปืนจริง เคยเห็นแต่รูปในหนังสือ เพราะขอ ป.3 ลูกกรดไว้แล้ว แต่ออกไม่ทันมาสัมมนาซะก่อน เป็นครั้งแรกที่มาเดินดูปืนแถวนั้น ปกติไม่ผ่านก็เฉียด นั่งแท๊กซี่มาลงที่สี่แยก....
ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี เปิดดูรายชื่อร้านในนิตรสารอาวุธปืนที่ติดมือมา ได้ยินเสียงเรียกของหญิงชรามาแต่ไกลจากร้านมุมถนน "มาจากภาคใต้หรือเปล่า
มานี่มีปืนให้เลือกเยอะแยะเลย" เธอกวักมือเรียกหยอย ๆ ผมตะโกนตอบ "ครับ ๆ " ผมเปิดหน้า 6 นิตรสารฯ ใช่เลย ร้านนี้มีโฆษณาปืนที่ผมสนใจอยู่ด้วย...แต่ขอเข้าเป็นร้านสุดท้ายก็แล้วกัน
เผื่อจะได้นั่งปรึกษาและดูปืนนาน ๆ เดินดูร้านใกล้นี้ก่อนดีกว่า... ร้านแรกมีปืนลูกกรดยาวกับสั้นวางอย่างละกระบอก เจ้าของก็พูดคุยกันดี เขาเชียร์สั้นที่วางอยู่
ผมบอกว่า สั้นมีแล้วครับ เป็นพกซ่อน ยี่ห้อ... เขาก็พูดทำนองติว่าพกซ่อนเหรอก็งั้น ๆ เขาสาธิตกลไกสั้นของเขาให้ดู ผมก็เข้าใจเขา ว่าเชียร์เพราะอยากขายปืน
ผมบอกเขาว่าผมสนใจลูกกรด แต่ไม่รู้จะเลือกแบบไหนดี เขาก็อธิบายให้ฟังดี แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยเต็ม100 หลังจากนั้นจากกันด้วยดี...
ร้านที่สองนี้บอกซื่อได้ ม.ฮะ ฯ พูดจาเป็นกันเอง แนะนำดี บริการประทับใจ พอมาร้านที่สาม เจอลูกจ้างพูดจาดี แต่เจ้าของร้านญิงชราไม่มากพูดจาไม่เพราะเลย..
เขาบอกว่าปืนพร้อมกล้อง 19 ผมถามต่อว่าถ้าตัวปืนเท่าไหร่ครับ " ไม่เข้าใจหรือไง! ชั้นบอกว่าปืนแถมกล้อง 19 " แทบวิ่งออกจากร้านไม่ทัน พูดจาดีดีก็ได้นี่ครับ
มาร้านที่สี่เจอลูกน้องก็คุยดี แต่ไม่มีปืนวาง เดินมาร้านด้านในเห็นปืนยาววางเรียงราย เจอเจ้าของร้านชายชรานั่งอยู่ร้องบอกว่าเข้ามาดูใกล้ ๆ.. กำลังก้ม ๆ เล็ง ๆ ดูที่ตู้
เจ้าของร้านถามมี ป.3 หรือเปล่า ผมตอบว่ายังไม่มีครับ เจ้าของร้านรีบโบกมือไล่ " ไป ๆ ๆ ไปขอ ป.3 ก่อน แล้วค่อยมาคุย ไม่มี ป.3 อย่ามาดู "
ทำเอาความดันโลหิตขึ้นสูง ..ใบหน้าชาไปนาน .....เหมือนคุณ Ruger เลย ผมนึกในใจว่า พูดจาอย่างงี้ ถึงมี ป.3 มา แถมลดเหลือกระบอกละ 10000 ก็ไม่ซื้อจากร้านนี้
...รีบเดินออกมาจากร้าน มาเจอร้าน ไทยเนฯ .. เจอน้องผู้หญิงและเจ้าของร้าน ผมบอกก่อนว่าผมไม่มี ป.3 มานะ เขาบอกไม่เป็นไร เขาพูดจาดี มีนำให้ดื่ม
แนะนำเรื่องระบบลูกเลื่อน ออโต้ และเอาลูกเลื่อน CZ มาให้ดู ให้ลองดู ก็รู้สึกดีดีขึ้นมาบ้าง ออกจากร้านไทยเนฯ เจอร้านอื่น ๆ ก็ดีดีกันทั้งนั้น
บางร้านพูดจาดีเข้าหูผมก็ซื้ออุปกรณ์เสริมจากเขา ถึงแม้จะรู้สึกว่าแพงไปหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไร..(แต่ไม่ได้เข้าร้านแขก..ขาประจำของชาวเวบ) และได้ร้านสุดท้ายดังที่ตั้งใจไว้
โดยอาศัยนิตรสารฯ เป็นไกด์นำทาง ก็พูดจาดีครับ แต่แพงมหา..เลย ออโต รูเกอร์ 10/22 รุ่นธรรมดา สองกลาง ๆ โบกมือบ๊ายบายเลย
ตอนขึ้นแท๊กซี่กลับเหลือบเห็นป้ายปืนประโยชน์ นึกขึ้นได้ว่าเคยคุยทางอินเตอร์เนตกับคุณนทีหลายครั้ง พี่นทีน่าจะให้คำแนะนำอะไรได้ดี... แต่สายเสียแล้ว เวลาหมด
รถแท็กซี่เคลื่อนออกมาแล้ว...หลังจากนั้นไม่นานผมก็ได้ รูเกอร์ 10/22 all weather มาครอบครอง
สรุปแล้ว ผมมาเจอสถานการณ์ แบบ ร้านหนึ่ง สาม สี่ นี้แล้ว ผมเริ่มถอดใจ ไม่อยากเดินดูแล้ว นึกตามหลักการให้บริการแล้ว "ลูกค้าสำคัญที่สุด"
หรือผมเป็นแค่ ว่าที่ลูกค้า แต่คิดว่าเพื่อผลประโยชน์ของเราก็อดทนหน่อย ได้สัจจธรรมที่ว่า ต้องอดทน ขยันเดิน แล้วจะพบแต่สิ่งดีดี ครับ