ความสำเร็จในชีวิตพี่ๆคิดว่าอะไรคือตัววัดครับ

[godfather1]

ผมอยากรู้ว่าความสำเร็จในชีวิตนั้นอะไรคือ เครื่องตัดสินมันจะใช้เงินทองที่เราหามาได้เหรอครับ หรือว่าจะเป็นความสุขในชีวิต

[RMAY]

คำถามเข้าท่า ครับ รอฟังคำตอบเช่นกันครับ 

[เบิ้ม]

มีพอให้ดูแลตัวเองและครอบครัว ดูแลผู้มีพระคุณบุพการรีย์ได้ ไม่ให้ตกระกรำลำบาก ผมก็ถือว่าสำเร็จแล้วครับ

ส่วนเงินสำคัญมั้ย "สำคัญครับ"แต่ควรเป็นเงินที่มาจากการประกอบสัมมาอาชีพ ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ทำร้ายสังคม ทำงาน เสียภาษี แค่นี้ก็เป็นคนดีแล้วครับ   


แต่เงินไม่ใช่เครื่องตัดสินว่า จะมี"ความสุขในชีวิต"ได้ เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้หรอกครับ แค่ซื้อความเป็นอยู่ในที่ดีได้ ก็แค่นั้น

ความสุขคนเราไม่เท่ากัน ใครสุขง่าย กิเลสน้อย ก็พ้นทุกข์ไว ใครยังกิเลสหนา ก็ทุกข์ไปเรื่อยๆ ตราบสิ้นลมหายใจ ทุกอย่างล้วนว่างปล่าว 

[naisomchai]

มีเงินพอกินพอใช้จ่ายในครัวเรือนได้ตลอดชีวิต มีเงินพอใช้แก้ปัญหาฉุกเฉินได้ตลอดชีวิต(เช่นเจ็บป่วย) มีเงินพอส่งลูกเรียนหนังสือได้จนลูกไม่อยากเรียน มีพอให้สอนวิธีทำมาหากินให้ลูกรู้จักทำมาหากิน(ตามพ่อ หรือตามความสนใจของตนเอง)... นายสมชายเคยนั่งคำนวณแล้ว และพบว่าน่าแปลกใจมากครับ ว่าจำนวนเงินจะไล่เรี่ยกับเงินเดือนข้าราชการในแต่ละเดือน+ค่าบ้านที่ดิน(ตามอัตภาพ)+ค่ารถยนต์ตลาดๆ(เช่นอัลติส ซีวิค)ใช้งานจนเก่าเบื่อซ่อมแล้วซื้อใหม่+เงินทุนการศึกษาตามมาตรฐาน ก.พ.(ทั้งในและต่างประเทศ)...

จำนวนเงินที่ว่าตามข้างบนนั้นไม่มากมายอะไรเลยครับ, ส่วนใหญ่น้อยกว่าที่คิดกันไว้, ส่วนที่เกินกว่านี้ไป นั่นคือเพื่อตอบสนองความต้องการ(Desire)ไม่ใช่เพื่อตอบสนองความจำเป็นครับ(Need)... สำหรับเนื้อหาในตำราที่สามารถเอามาเป็นกรอบวิธีคิดเรื่องนี้ก็ได้แก่ทฤษฎี Heirachy Need ของ Maslow ครับ, รายละเอียดอยู่ที่นี่... http://en.wikipedia.org/wiki/Maslow's_hierarchy_of_needs

[naisomchai]

มันมีประเด็นให้คิดก็คือ เมื่อขึ้นหลังเสือแล้วลงได้หรือไม่... แล้วจะแปลกใจมากขึ้นเมื่อพบว่าตัวเองนั่นแหละไม่ยอมลงจากหลังเสือ กลับรู้สึกสนุกที่จะขี่หลังเสือไปเรื่อยๆ ทั้งที่รู้ว่ายิ่งขี่นานจะยิ่งลงยากส์... ฮา...

[เบิ้ม]

+พี่สมชายครับ 

[SillyOldMan]

ดูแลตัวเองได้ ดูแลเบื้องสูง-เบื้องต่ำในครอบครัวและคนในอุปการะได้ดี ดูแลคนรอบตัวได้บ้าง

ทำบรรทัดแรกได้อย่างสบายใจ เป็นรรมชาติ...........




ทุกวันนี้ผมทำงานเป็นแค่คนส่งของไม่น่าจะนับประสพความสำเร็จได้ แต่ผมมีความสุข พ่อ แม่ ลูก เมีย น้องๆ พี่เมีย น้องเมีย แม่ยาย พ่อตา ทุกคนที่อยู่ในรัศมีของชีวิตผมเค้ามีความสุขกันหมดเลย 

[SillyOldMan]

มันมีประเด็นให้คิดก็คือ เมื่อขึ้นหลังเสือแล้วลงได้หรือไม่... แล้วจะแปลกใจมากขึ้นเมื่อพบว่าตัวเองนั่นแหละไม่ยอมลงจากหลังเสือ กลับรู้สึกสนุกที่จะขี่หลังเสือไปเรื่อยๆ ทั้งที่รู้ว่ายิ่งขี่นานจะยิ่งลงยากส์... ฮา...

ช่ายยยย

5ปีก่อนผมทำงานมีลูกน้อง30-40คน อยากใช้ตังค์เท่าไหร่ก็ใช้ ATMพร่องเมื่อไหร่มีคนคอยเติมให้ทันที แต่ไม่มีเวลา หลับไม่สบาย เล่นกับลูกก็ไม่สนุก

ทุกวันนี้เป็นเด็กส่งของ ทำงานจริงแค่ปีละ4-5เดือน ที่เหลือทำแค่วันละ2-3ชั่วโมง มีเวลาเล่นกันลูกเหลือเฟือ วิ่งเล่นกับลูกที่โรงเรียนได้วันละ2ชั่วโมง กลับมาเจี๊ยวจ๊าวตึงตังกันต่อที่บ้านแล้วยังเหลือไปป่วนเมียได้อีก

ปัญหาใหญ่ที่สุดที่เจอคือ"จะกินอะไรอ่า?"  



อยู่ที่การตัดสินใจ  

[Daimyo]

เป็นคําถามที่ดีครับ.....

แต่คําตอบนั้น....จะแตกต่างไปตามปูมหลัง ที่มาที่ไปของแต่ละคน......

สําหรับผม.....มองที่ความสุขครับเป็นหลัก เมื่อหมดห่วงหน้าห่วงหลัง.....ใช้ชีวิตแต่ละวันแบบมีความสุข มีคุณค่า...นั่นแหละ พอแล้ว....

บางคน.....อาจตั้งเกณท์ใช้เงินเป็นที่ตั้ง......แต่ผมก็เห็นคนรอบตัวบางคน ที่มีเงินขนาดทั้งใช้ ทั้งถลุง หลายๆชาติก็ไม่หมด...ก็ไม่เห็นชีวิตจะมีความสุข..กลับเหงา ทุกข์ มากกว่าคนที่มีเงินน้อยกว่าเยอะ...

บางคน...มีเงินไม่มาก กินเงินเดือนประจํา.....แต่รู้จักวางแผนการใช้จ่ายดีๆ.....มีเงินเก็บ เลี้ยงดูครอบครัวได้....พอใจที่เป็นอยู่......ชีวิตก็เห็นมีความสุขดี

ความต้องการพื้นฐานของคน.....ปัจจัย4ใช้เงินไม่มากหรอกครับ.....ที่อยู่อาศัยอาจจะต้องเขย่งหน่อย...แต่ก็ไม่เกินกว่ากําลังถ้าวางแผนดี......

เรามักจะหมดเปลืองไปกับสิ่งเร้าในโลกทุนนิยม.......ที่ล้วนแล้วแต่ไร้สาระฟุ่มเฟือย.....แต่เรามักจะหาเหตุผลดีๆมาอ้างเพื่อซื้อมัน.....

ใช้ชีวิตแบบพอเพียง ไม่มักมาก ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า...........และมีความสุขกับสิ่งที่เรามี เราเป็น.....ประสบความสําเร็จแล้วครับ.....

ทุกอย่างอยู่ข้างในเราเองนั่นแหละ.........ใจเราเอง

[USP40]

เป็นคําถามที่ดีครับ.....

แต่คําตอบนั้น....จะแตกต่างไปตามปูมหลัง ที่มาที่ไปของแต่ละคน......

สําหรับผม.....มองที่ความสุขครับเป็นหลัก เมื่อหมดห่วงหน้าห่วงหลัง.....ใช้ชีวิตแต่ละวันแบบมีความสุข มีคุณค่า...นั่นแหละ พอแล้ว....

บางคน.....อาจตั้งเกณท์ใช้เงินเป็นที่ตั้ง......แต่ผมก็เห็นคนรอบตัวบางคน ที่มีเงินขนาดทั้งใช้ ทั้งถลุง หลายๆชาติก็ไม่หมด...ก็ไม่เห็นชีวิตจะมีความสุข..กลับเหงา ทุกข์ มากกว่าคนที่มีเงินน้อยกว่าเยอะ...

บางคน...มีเงินไม่มาก กินเงินเดือนประจํา.....แต่รู้จักวางแผนการใช้จ่ายดีๆ.....มีเงินเก็บ เลี้ยงดูครอบครัวได้....พอใจที่เป็นอยู่......ชีวิตก็เห็นมีความสุขดี

ความต้องการพื้นฐานของคน.....ปัจจัย4ใช้เงินไม่มากหรอกครับ.....ที่อยู่อาศัยอาจจะต้องเขย่งหน่อย...แต่ก็ไม่เกินกว่ากําลังถ้าวางแผนดี......

เรามักจะหมดเปลืองไปกับสิ่งเร้าในโลกทุนนิยม.......ที่ล้วนแล้วแต่ไร้สาระฟุ่มเฟือย.....แต่เรามักจะหาเหตุผลดีๆมาอ้างเพื่อซื้อมัน.....

ใช้ชีวิตแบบพอเพียง ไม่มักมาก ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า...........และมีความสุขกับสิ่งที่เรามี เราเป็น.....ประสบความสําเร็จแล้วครับ.....

ทุกอย่างอยู่ข้างในเราเองนั่นแหละ.........ใจเราเอง

[supreme]

เป้าหมายในชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ถ้าคนไหนเดินทางมาถึงจุดนั้น เขาก็คงเรียกว่าประสบความสำเร็จในชีวิต

ตอนผมเป็นเด็ก ฐานะทางบ้านไม่ดีเท่าไหร่ จึงเอาเงินเป็นตัวตั้งว่า ถ้ามีเงินเท่ากับหวยรางวัลที่ ๑ ทำงานก็ต้องสำเร็จมีชื่อเสียงตำแหน่งใหญ่โต ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว อันนี้ทีวีสมัยนั้นเขาชี้นำมาแบบนี้ ผมก็เลยมีเป้าแบบนั้น

ตอนนี้ก็อายุพอสมควร ความคิดเปลี่ยนไป ตอนนี้ขอเพียงดูแลครอบครัว ดูแลตัวเอง มีเงินสำรองประมาณ ๑ปี  ซึ่งอาจจะพอหรือไม่ก็แล้วแต่เวรกรรม  ทำตัวให้สำรวมและเรียบร้อยกว่าเดิมที่ผ่านมา เมื่อความรู้สึกในใจเกิดความนับถือตัวเอง ภูมิใจตัวเองเมื่อไหร่ ผมก็ว่าตัวเองเดินมาถึงเป้าแล้ว ซึ่งคงเก็บคะแนนไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงวาระสุดท้ายของชีวิต  ถึงจะตอบได้ว่า ตัวเองประสบผลสำเร็จในชีวิตแล้วรึยัง (ถ้าตัวเองยังให้ความสนใจอยู่)

[Southlander]

ของผมคงประมาณนี้

 รับผิดชอบชีวิตที่เกิดมาพาเขาไปยังจุดที่จะเริ่มต้นเดินไปสู่ความสำเร็จได้ด้วยตัวเองได้ก็พอใจแล้ว




คือให้ข้อคิดแนวทางแก่ลูกๆในการศึกษา การดำรงชีวิตได้ในวัยที่ต้องเริ้มต้นเรียนรู้และทำมาหากิน
ตอนนี้ก็อยู่ในขั้นตอนของการศึกษาครับ ยังต้องเดินอีกยาวไกล

[Sig228-kolok]

ความสุข และ ความพอใจ ของเราในปัจจุบัน 

[Victor&Sugus]

เงินนี่แหละเป็นหลัก ในการวัด ความสำเร็จในชีวิต เพราะไม่มีเงินก็ แสวงหาความสุขไม่ได้
แต่ความสำเร็จในชีวิตบางอย่าง อาจไม่ต้องพึ่งเงินก็มี เช่น ความสุขในครอบครัว
แค่อยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา ไม่ออกไปนอกบ้าน ก็มีความสุขแล้ว ไม่เสียเงินด้วย......

[indojeen@รักในหลวง]

เป็นคําถามที่ดีครับ.....

แต่คําตอบนั้น....จะแตกต่างไปตามปูมหลัง ที่มาที่ไปของแต่ละคน......

สําหรับผม.....มองที่ความสุขครับเป็นหลัก เมื่อหมดห่วงหน้าห่วงหลัง.....ใช้ชีวิตแต่ละวันแบบมีความสุข มีคุณค่า...นั่นแหละ พอแล้ว....

บางคน.....อาจตั้งเกณท์ใช้เงินเป็นที่ตั้ง......แต่ผมก็เห็นคนรอบตัวบางคน ที่มีเงินขนาดทั้งใช้ ทั้งถลุง หลายๆชาติก็ไม่หมด...ก็ไม่เห็นชีวิตจะมีความสุข..กลับเหงา ทุกข์ มากกว่าคนที่มีเงินน้อยกว่าเยอะ...

บางคน...มีเงินไม่มาก กินเงินเดือนประจํา.....แต่รู้จักวางแผนการใช้จ่ายดีๆ.....มีเงินเก็บ เลี้ยงดูครอบครัวได้....พอใจที่เป็นอยู่......ชีวิตก็เห็นมีความสุขดี

ความต้องการพื้นฐานของคน.....ปัจจัย4ใช้เงินไม่มากหรอกครับ.....ที่อยู่อาศัยอาจจะต้องเขย่งหน่อย...แต่ก็ไม่เกินกว่ากําลังถ้าวางแผนดี......

เรามักจะหมดเปลืองไปกับสิ่งเร้าในโลกทุนนิยม.......ที่ล้วนแล้วแต่ไร้สาระฟุ่มเฟือย.....แต่เรามักจะหาเหตุผลดีๆมาอ้างเพื่อซื้อมัน.....

ใช้ชีวิตแบบพอเพียง ไม่มักมาก ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า...........และมีความสุขกับสิ่งที่เรามี เราเป็น.....ประสบความสําเร็จแล้วครับ.....

ทุกอย่างอยู่ข้างในเราเองนั่นแหละ.........ใจเราเอง

ตามนี้ครับ   ผมก็ถือว่าไม่ได้ร่ำรวยอะไร   แต่ก็มีความสุขกะครอบครับ   

แต่มีสิ่งหนึ่งที่กวนใจผมตลอดเวลา  คือเรื่องปืนครับ   อยากได้กระบอกที่ 4 5 6 7

แต่เมียไม่ให้ซื้อครับ