เอากลอนมาฝาก...
คงเกิดจากขี้กลากสำรากพิษ มาเกาะติดเมามัวจนตัวสั่น
โดนแล้วดิ้นอย่างสิ้นคิดด้วยพิษมัน โดนแล้วคันเกาแกรกแกรก แหวกร่างกาย
เป็นไฟร้อนแรงเร่าเผาตัณหา จนต้องอ้าขาสั่นคันเหลือหลาย
ร้องกระเส่าครวญครางอย่างฟูมฟาย มาดีดดิ้นโยกย้ายให้คนทัก
เหมือนไม่มีอะไรจะให้เสีย จึงเพียรเขี่ยต่อมกระสันให้คันหนัก
ดูซิดูวัยเจ้ายังเยาว์นัก ไยจึงยักย้วยร่างอย่างช่ำชอง
หรือคันอย่างรุนแรงเพื่อแจ้งเกิด เกาไปเถิด..ร่างของเจ้า..เป็นเจ้าของ
สงสารแต่ผู้เฒ่าที่เฝ้ามอง สงสารแต่พี่น้อง..เยาวชน
แรงดึงดูดร้อนเร่าจะเผาผลาญ ให้เจ้าร่านร้อนรุ่มทุกขุมขน
สำแดงพิษคันหูต่อผู้คน มาเกาก้น..บิดร่าง กลางเวที
เจ้าคันหูคันหัวเนื้อตัวสั่น ดูแล้วคันลูกกะตา..ต้องผ่าฝี
เพราะกุ้งยิงเข้าลูกตาประชาชี ไม่อายผี..อายคนแก่..เถอะแม่คุณ
