สีน้ำเงิน ตันแน่นอนครับ น้า นอกจากจะทำออกมา เป็น ตอน
ตรงนี้ยากสำหรับผมมากๆ ดูได้จาก การตอบกระทู้่ครับ
ต้องลองคุยกับทางสำนักพิมพ์ก่อนครับ... ทางสำนักพิมพ์บางช่วงก็ตันเหมือนกัน เช่นไม่มีคนเขียนหนังสือให้ แต่มีคนช่วยเกลาภาษารออยู่แล้ว...
คือธุรกิจสำนักพิมพ์ก็เหมือนพวกค่ายเพลง ต้องพยายามหาต้นฉบับป้อนเข้าโรงพิมพ์ไม่ให้ขาดตอน เพราะเงินเดือนพนักงานต้องจ่ายทุกเดือน... ช่วงที่มีต้นฉบับที่ตลาดเดินได้ดี เขาก็ไม่ค่อยง้อนักเขียน, แต่จะมีบางสำนักพิมพ์ที่หาต้นฉบับไม่ได้ก็มีครับ มันขึ้นอยู่กับว่าเมื่อไหร่ความต้องการตรงกัน...
ช่วงที่นายสมชายลาออกจากราชการใหม่ๆ(ตอนนั้นยังเล่นหุ้นไม่เป็น) ไม่กล้าไปหาสำนักพิมพ์ใหญ่ เลี่ยงไปเลี่ยงมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง"เกิดกล้า"โทร. เข้าไปหาซีเอ็ดฯ พบว่ากำลังหาคนเขียนตำราแนวที่ถนัดพอดีครับ เลยกลายเป็นโชคไป, แล้วตั้งแต่นั้นทางสำนักพิมพ์ก็หางานเรียบเรียง+งานแปลมาให้ตลอดจนทำไม่ไหวไปเองครับ...
เวลาเขียนหนังสือมันเหมือนศิลปิน เมื่อถึงเวลานึกออกแล้วไอเดียมันไหลมาเสียจนไม่กล้านอน ต้องชอร์ตโน๊ตตลอดเวลา แล้วเอามาขยายความได้หนาปึ๊ก... แต่เมื่อไอเดียไม่ออกนี่ทำอะไรไม่ได้เลย นั่งดูหนัง+อ่านตำราจนเบื่อตัวเอง...
ดังนั้นสรุปว่าให้คุยกับทางสำนักพิมพ์เสียก่อน... วิธีเลือกสำนักพิมพ์ก็คือดูที่ท้ายหนังสือ(ในร้านหนังสือ)แนวที่คิดว่าเข้าทางของเรา, สอบถามจากคนรู้จักฯ, และสอบถามกับโรงพิมพ์ของวิทยาลัยฯ มหาลัยฯใกล้บ้าน(ตรงนี้อาจได้สอนเด็กฯ เป็นอ.พิเศษอีกต่างหาก - เพิ่มเครดิตอีก)...
สรุปว่ามันเป็นเรื่องของจังหวะครับ... ต้องถามๆๆๆ อาจเจอคนกำลังมองหาเราอยู่พอดีครับ...
