เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงโฆษณาอะไรสักชิ้น ประมาณ ปี 38-40 ตอนนั้นสถานทูตยิวประท้วง ว่ามีเครื่องหมายนาซีและฮิตเลอ (แม้จะเป็นเวอชั่นขำ ๆ )
อาจารย์เขาอธิบายถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ว่าว่า "ยิวมีความพยามเป็นอยากมากที่จะไม่ให้คนในปัจจุบันกล่าวถึงเรื่องของฮิตเล่อ หรือนาซี เพราะเขาแค้นมาก" และ"ถ้าเรื่องคู่กรรม ให้พระเอกเป็นนาซีเยอรมัน ผมก็คิดว่า อย่าว่ามาเป็นละครเลย นิยายเรื่องนี้จะไม่มีอยู่ในห้องสมุดด้วยซ้ำ
โฆษณามันฝรั่ง Potato X ครับ
ออฟฟิศเก่าผมทำเอง เป็นฮิตเลอร์ตรวจแถวทหาร แล้วพอได้กินมันฝรั่งแผ่นก็อร่อยจัดจนสติหลุด ถอดเสื้อเครื่องแบบมากวัดแกว่งแบบสะใจรสชาติสุดๆ
ตอนนั้น MD ของผมเกือบหลุดจากตำแหน่งล่ะครับ เพราะว่าเมืองแม่ที่อเมริกา และออฟฟิศที่ยุโรปร้องด่ากันระงม เป็นข่าวดังไปทั่วโลก
ตัว MD เองก็คงเห็นหนังตอนที่มีเรื่องแล้ว เพราะในบริษัทจะมีทีมย่อยทำงานกันไปไม่ได้อัพเดทกันทุกเม็ด
ท้ายสุดต้องถอดหนังทิ้งครับ
ทีมครีเอทีฟที่ทำเป็นคนไทย ลูกค้าที่อนุมัติงานก็เป็นคนไทย
ไทยเราห่างไกลจากสิ่งชั่วร้ายที่ฮิตเลอร์ทำครึ่งโลก คนไทยที่ถึงแม้จะเรียนประวัติศาสตร์ เรียนเรื่องฮิตเลอร์ ก็ไม่รู้สึกรุนแรงเหมือนคนในโลกตะวันตกหรือคนยิว
คิดแค่ว่าหยิบมาทำขำๆ ไม่น่าจะมีใครซีเรียส
เผอิญผมไม่ได้อยู่ในทีมที่ทำ เลยไม่มีโอกาสท้วงก่อนผลิต รู้ตอนเป็นข่าวแล้วเหมือนกัน
มันเป็นหัวข้อที่ละเอียดอ่อนมากครับ คงต้องยกคำว่า รู้กาละเทศะ และคำว่า Taste มาเป็นอุทาหรณ์