แปลกแต่จริง กม.ปืน ให้มีใช้...ไม่ให้พก ...ลองอ่านดูครับ

พอดีเปิดเจอบทความนี้ถึงจะเก่าแล้วแตชอบมาก
แปลกแต่จริง กม.ปืน ให้มีใช้...ไม่ให้พก(ไทยรัฐ 30 มี.ค.43)
"ถ้าคุณเอาปืนมีทะเบียน ที่มั่นใจว่าถูกต้องตามกฎหมายติดรถ หรือติดตัวไปด้วยยามค่ำคืน แล้วถูกตำรวจเรียกตรวจและค้นเจอ ทำใจไว้ได้เลย งานนี้คุณต้องมีค่าใช้จ่าย ไม่ต่ำกว่าสองหมื่น"

ประโยคนี้...กลั่นออกมาจากความรู้สึกลึกๆ ของสุจริตชนผู้หนึ่ง ที่ได้รับประสบการณ์ตรงกับตัวเอง

แต่เชื่อขนมกินได้ เขาไม่ใช่คนไทยคนแรก หรือคนเดียวในประเทศนี้ ซึ่งตกที่นั่งอย่างว่า แต่ยังมีสุจริตชนในเมืองไทยอีกมากมาย ที่ประสบชะตากรรมเดียวกัน

ถามว่า ในเมื่อรู้ว่าพกปืนออกนอกบ้าน แล้วมีสิทธิโดนตำรวจจับ/ไถ จะพกกันไปหาพระแสงทำไมกัน

สำหรับคนทั่วไป ที่ใช้ปืนไม่เป็น หรือ ไม่มีความจำเป็นต้องใช้ปืน อาจมองว่า สมน้ำหน้า ถูกจับก็ดีแล้ว

แต่สำหรับคนที่จำเป็นต้องฝากชีวิต ไว้กับปืนสักกระบอก ด้วยอาจตระหนักดีว่า ไม่แน่ว่าวันใดวันหนึ่ง เขาหรือเธออาจตกเป็นเหยื่อของคดีลอบฆ่า ที่เกิดขึ้นรายคืน หรือคดีข่มขืนที่เกิดขึ้นรายวัน

เขาและเธอจะได้รับบทเรียนสำคัญ ตนเท่านั้นเป็นที่พึ่งแห่งตน จะรอเวลาให้ตำรวจ ขี่ม้าขาวมาช่วยทันเวลานั้น เป็นเรื่องในหนัง

เมื่อนั้น...คุณอาจเกิดความรู้สึกร่วม หรือมีมุมมองความเห็นเดียวกัน กับแหล่งข่าวนักธุรกิจสุภาพสตรีผู้นี้

"ถ้ามองอย่างใจกว้าง หรือมองอย่างคนที่เคยประสบเหตุ เกือบโดนข่มขืนชิงทรัพย์มาแล้ว อย่างดิฉันและน้องสาว คุณจะรู้ว่าปืนไม่ใช่เครื่องประดับ ที่จู่ๆ ใครจะซื้อหามาพกติดตัวเล่น แต่พลเมืองดีทั่วไปไม่ว่าหญิงหรือชาย ยามจำเป็นต้องการใช้ คุณจะรู้ว่ามันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใดในชีวิต"

เชื่อว่า ความเห็นของสุภาพสตรีผู้นี้ คงแทงใจดำผู้เคยมีประสบการณ์เลวร้าย ถึงขั้นต้องเรียกหาปืน มาไว้ข้างกายอีกหลายคน

ที่จริงคอลัมน์นี้ ไม่ได้สนับสนุนให้คนไทยทุกคน ต้องพกปืนคนละกระบอก แต่ถ้าคุณได้สัมผัสอีกความเห็นจากสุจริตชน ผู้มีความจำเป็นต้องใช้ปืนอย่างรายถัดจากนี้ คุณจะรู้ว่าอะไร ทำให้พลเมืองดีบางคนจำเป็นต้องพกปืน

แม้มีความจำเป็นต้องพกปืน แต่การพกปืนในประเทศไทยไม่ใช่เรื่องง่าย

"ทุกวันนี้... กว่าจะซื้อปืนมีทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย ได้สักกระบอก ขั้นต่ำสุดคุณต้องมีเงินไม่ต่ำกว่า 40,000-50,000 บาท" ผู้ชายอีกคนที่มีประสบการณ์การใช้ปืนกล่าว

"เงินเท่านี้ซื้อได้แค่ปืนกระจอกๆ ไม่ต้องพูดถึงปืนชั้นดีบางยี่ห้อ อย่างไบรเลย์ ซิกเนเจอร์ฯ, คิมเบอร์ ซูปเปอร์แมตซ์, เลสเบร 1911 หรือ นาวลิน เอ็กซ์คาลิเบอร์ฯ ที่มีราคาเริ่มต้นที่หลักแสน"

"นอกจากปืนเมืองไทยแพงมาก เป็นปัญหาแรกของผู้ที่จำเป็นต้องมีปืน ถัดมา ถ้าคุณเดือดร้อนต้องการได้ปืน ไว้ป้องกันชีวิตทรัพย์สินเร็วหน่อย เป็นที่รู้กันว่า คุณต้องจ่ายค่าน้ำร้อนน้ำชาใต้โต๊ะ หล่อลื่นให้เจ้าหน้าที่กองทะเบียนบางคน ช่วยเป็นธุระวิ่งเต้นเร่งออกใบ ป.3 เพื่อนำไปซื้อปืนจากร้าน อีกไม่ต่ำกว่า 3,000-4,000 บาท"

เรื่องไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อซื้อปืนมาได้ มีเอกสารหลักฐานใบ ป.4 เรียบร้อยถูกต้องทุกประการ ทั้งๆ ที่ในเอกสารนี้เขียนไว้ชัดว่า "อนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน" กระบอกนั้นก็ตาม

แต่ในทางปฏิบัติเจ้าของปืน ไม่มีสิทธินำมันติดตัวไปไหนมาไหน ปืนที่กฎหมายอนุญาตให้มีและใช้ ขอบเขตจำกัด... แค่เอาไว้เฝ้าบ้าน

"ลองหลับตาวาดภาพในใจ ค่ำคืนที่ทั้งเปลี่ยวและดึก ระหว่างเดินทางกลับบ้าน อย่างน้อยมีรถยนต์คันนึง กับทรัพย์สินติดตัว ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงตัวคนเดียว ต่อให้ผู้ชายและทรัพย์สินติดตัวมีค่าแค่ไหน เคราะห์หามยามซวย เกิดเหตุร้ายระหว่างทาง เขาบอกว่าคุณมีปืนได้ แต่เอาติดตัวไม่ได้ ถามว่าอะไรจะเกิดขึ้น"

แหล่งข่าวรายนี้บอกว่า ถ้าอยากพกปืนติดตัว ไว้รับมือกับกรณีดังกล่าว กฎหมายเปิดช่องให้ทำได้เหมือนกัน แต่ต้องไปขอใบอนุญาตพก ที่เรียกกันว่า ป.12

"แต่ขอโทษใครก็รู้ว่า ใบพกปืนเมืองไทย ขอยากยิ่งกว่าขอลูกสาวเศรษฐี ต้องจ่ายเบี้ยบ้ายรายทาง ดีไม่ดีบางทีค่าวิ่งเต้นขอใบพก แพงกว่าค่าปืนเสียอีก"

เขาระบายความอัดอั้นตันใจ ประโยคต่อมาว่า อยู่เมืองไทยถ้าไม่ใช่นักการเมือง มือปืนคุ้มกันนักการเมือง หรือคนมีสี มีเส้นปึ๊กจริงๆ อย่าหวังว่าจะได้ใบพกที่ว่ามาง่ายๆ

"ตามกฎหมายเขียนไว้สวยหรูว่า ใครอยากมีปืนถูกกฎหมายไว้ป้องกันตัว เสียค่าคำร้องแค่ 6 บาท ใครอยากได้ใบพก เมื่อก่อนเสียค่าธรรมเนียมแค่ 100 บาท เดี๋ยวนี้ปรับขึ้นเป็น 1,000 บาท"

"แต่เอาเข้าจริง ทุกวันนี้กว่าจะซื้อปืนได้สักกระบอก ขนาดประวัติดี หลักฐานพร้อม ยังต้องใช้เวลารอไม่ต่ำกว่า 1-2 เดือน ถ้าอยากได้เร็ว เงินเท่านั้นถึงช่วยได้ ยิ่งใบอนุญาตพกแทบไม่ต้องพูดถึง เมืองไทยนับคนได้ที่มีใบประกาศิตนี้

พูดง่ายๆ สามัญชนทั่วไป...ไม่ต้องหวัง"

แหล่งข่าวรายนี้บอกว่า ข้ออ้างที่ผู้อนุมัติปืนใช้ปฏิเสธบ่อยที่สุดก็คือ รายละเอียดที่ระบุในคำขอ มีน้ำหนักไม่พอ หรือพิจารณาแล้วเห็นว่า ไม่มีความจำเป็นเพียงพอ ต้องมีอาวุธปืนติดตัว

"ผมอยากถามกลับว่า เฉพาะผู้ใหญ่ในบ้านเมือง หรือเฉพาะคนมีบารมีในประเทศนี้เท่านั้นหรือ ที่มีความจำเป็น นอกนั้นถือว่ากระจอกงอกง่อย ไม่จำเป็นต้องมีติดตัว"

เขาว่า ถ้าตำรวจเมืองไทยทุกคน ใช้เหตุและผลมาประกอบ ตรงไปตรงมาเรื่องอาวุธปืน ไม่เอาความรู้สึก หรือผลประโยชน์ส่วนตัวเข้ามาจับ ไม่ว่ายากดีมีจน กระจอก หรือยิ่งใหญ่เพียงใด ในเมื่อประเทศนี้เปิดโอกาสให้พกปืนได้ ก็ควรให้พกกันอย่างเสมอภาค แต่ถ้าไม่ต้องการให้พก ก็ต้องห้ามทุกคนพกปืนเหมือนกันหมด เหมือนสิงคโปร์ ถือว่ายิ่งดี

แหล่งข่าวอีกราย เป็นข้าราชการสังกัดกระทรวงมหาดไทย บอกว่า รู้มาว่าเวลานี้กระทรวงมหาดไทย โดยกองนิติการ สำนักงานปลัดกระทรวง กำลังเตรียมดึงอำนาจ เรื่องการควบคุมทะเบียนอาวุธปืนบางส่วน ที่ยังอยู่ในมือตำรวจ มาไว้กับกระทรวงมหาดไทย เพื่อให้เป็นบรรทัดฐานเดียวกันทั้งประเทศ

ความเคลื่อนไหวล่าสุด ขณะนี้กำลังอยู่ในขั้นเตรียมความพร้อม เหตุผลก็คือ เวลานี้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไม่ได้สังกัดกระทรวงมหาดไทยแล้ว

และข้อเปรียบเทียบที่บาดใจ ฟังแล้วหลายคนเจ็บปวดก็คือ ที่ผ่านมา ไม่ว่าอำนาจใดฝากไว้ในมือตำรวจ มักมีปัญหาเรื่องรีดไถให้ได้ยินเสมอ

"ดูอย่างใบขับขี่รถยนต์ และหนังสือเดินทาง (พาสปอร์ต) ยุคหนึ่งเคยอยู่ในความดูแลของทางตำรวจ ผลก็คือ เกิดปัญหามากมาย ทั้งความล่าช้าและการออกเอกสารโดยมิชอบ รู้ๆ กันอยู่ว่า หลักฐานเหล่านี้ซื้อได้ หรือมีขบวนการหากินยั้วเยี้ยไปหมด"

"จริงอยู่อำนาจควบคุมดูแลเหล่านี้ ไม่ว่าจะขึ้นกับหน่วยงานใด ก็อาจมีปัญหาทำนองนี้เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น แต่ต้องยอมรับว่า อำนาจใดก็ตามเมื่อเอาไปฝากไว้ในมือตำรวจไทย มักมีข้อด้อยมากกว่า"

ฉะนั้น เมื่อกรมตำรวจ แยกตัวจากกระทรวงมหาดไทย ไปตั้งเป็นสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ขึ้นตรงกับสำนักนายกรัฐมนตรี โดยอ้างว่า เพราะงานในความรับผิดชอบล้นมือ แค่ดูแลเฉพาะงานป้องกันปราบปรามอาชญากรรม อย่างเดียวก็เกินกำลังแล้ว

อีกอย่างงานทะเบียนอาวุธปืนทั้ง 75 จังหวัด ยกเว้นกรุงเทพฯ ขณะนี้ก็อยู่ในความดูแลของกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย

"ด้วยเหตุผลที่สอดคล้องมากมายหลายประการ ฉะนั้น อีกไม่นาน กระทรวงมหาดไทย จึงพยายามเร่งดำเนินการ ดึงงานทะเบียนทุกประเภท ที่เกี่ยวข้องกับอาวุธปืนมาอยู่ในความดูแล"

ถึงตอนนี้...ตำรวจดีมีคุณธรรม ไม่เข้าใครออกใคร ได้ข่าวนี้คงชอบใจ แต่คนที่พกเตารีดแทนปืน สบช่องว่างเมื่อไหร่ รีดไถเมื่อนั้น คงต้องถามตัวเอง

ต่อไปนี้...กูจะไถใครกิน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: แปลกแต่จริง กม.ปืน ให้มีใช้...ไม่ให้พก ...ลองอ่านดูครับ (อ่าน 4322 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้