ครั้งนึงที่ผม ต้องออกจากบ้าน ไม่มีงานทำ ไม่มีเงิน ผมไปหาเพื่อนคนนึงชื่อ "บอย" เพื่อนสมัยเรียน
ผมไปหาเพื่อนคนนี้ และบอกว่า "ขอนอนด้วยซักคืน ไม่มีที่ไปจริงๆ" พ่อของบอย นอนอยู่ บนแคร่ ได้ยินคำขอร้องของผม
และบอกว่า " มึงจะนั่งอยู่ตรงนั้นทำไม เอาเสื้อผ้าไปเก็บ ข้าวอยู่ในหม้อ แกงอยู่บนเตา กินเสร็จ มาช่วยกัน หั่นผัก จะอยู่กี่คืนก็เรื่องของมึง จะอยู่ซัก 10 ปี ใครจะว่ามึงบอกกูซิ " แม่ของบอยเสริมว่า " ไป!เอาผ้าไปเก็บ กับข้าวไม่พอให้บอก เดี๋ยวทำเพิ่มให้ "
พี่ชายบอย ทั้ง3 คน นั่งหั่นผักอยู่หัวเราะ แต่มีพี่ชายคนนึงของบอกชื่อพี่สิทธิ แกบอกว่า " เดี๋ยวคืนนี้เลี้ยงเหล้าต้อนรับ "
บอยคือเพื่อนรักผม และลุงปลอบ(พ่อของบอย) ก็เหมือนพ่อผมอีกคน ที่ผมรักตั้งแต่ สมัยเรียน
ทุกวันนี้กลับบ้านทีไรต้องแวะไป เตะไอ้บอยก่อน มันขายผักที่ตลาด เทศบาลสุราษ (ตลาดบนใหม่)
