ท่านลองสังเกต ตรงท้ายลำกล้อง ลึกลงไปจากขอบซักนิด มันจะเป็นรอย คว้าน ไม่ได้เป็นเส้นเกลียวลำกล้อง
พอพอกเสร็จ ด้านใน ท่านก็แต่งให้เสมอๆ ของเดิมแหละครับ ผมเอง ไม่ค่อยรู้องศา รู้แต่ทำแล้วก็ทำให้มันเหมือนของเดิมเท่านั้น ความสูงที่พอกขึ้นมา มันแค่นิดเดียวเอง
ตรงท้ายลำกล้องนี้ ดูๆไป มันเหมือนกรวยรับหัวกระสุน ที่พุ่งออกจากลูกโม่นะครับ กรวย โดยสภาพ มันก็เอียงนิดๆ แหละครับ ลองทำดูครับ
คำเตือน ทำปืน ต้อง ............. ใจเย็นๆ.........มากที่สุด ...ครับ ด้วยความหวังดี
ขอบคุณครับ
ยิ่งท่านเล่นเครื่องกลึงเป็น ยิ่งมันส์ใหญ่เลย พอเชื่อมพอกเสร็จ หมุนลำกล้อง แล้วลงมีด ผมว่า เจ๋งกว่าตะไบเยอะเลย
การปาดท้ายลำกล้องให้เสมอแล้วล้าง หน้าบ่าลำกล้องที่ยันกับ โครงปืน เป็นการฆ่าช้างเอางา
และการปาดท้ายลำกล้องให้เสมอ(สั้นลง) แล้วรองชิมให้โม่เลื่อนมาด้านหน้า ก็จะเสียระยะด้านหลังโม่
ผมเข้าใจถูกมั้ยครับ.....
ผมมานั่งนึกลำกล้องเดิมมันไม่เหมือนลำกล้องแต่งที่มาเป็นดุ้นกลมๆ จับเซนเตอร์ง่าย
แต่ลำเดิมมันรูปทรงไม่สมมาตร คงต้องหาอะไรมาอุดหรือแทงผ่านรูลำำลก้อง เช่น ทองเหลือง อลูมิเนียม เพื่อให้จับเซนเตอร์ได้
หรือว่าพอมีเทคนิคอื่นบ้างครับ
ครับ ย่อหน้าบน ทั้งสองวิธี มันเป็นการทำลายปืนแล้วแหละครับท่าน สาเหตุ มันเกิดตรงไหน ผมว่าแก้ตรงนั้น ดีว่า
แก้ที่อื่น มันก็สร้างปัญหา หรือมันเป็นการทำลายส่วนที่มันสมบูรณ์อยู่ ท้ายลำกล้อง มันเป็นเหล็ก พอพอกได้
ก็พอกดีกว่าครับ อย่าไปเปลี่ยนระยะ โดยการล้างบ่า เพราะถ้าล้างบ่า แล้วเกลียวยึดลำกล้องกับปืนจะทำไงอีก ปัญหามันลามไปเรื่อยๆ
ส่วนตอนจะเอาเนื้อเหล็กส่วนเกินออก เพื่อตกแต่ง อันนี้ แล้วแต่ท่านแล้วกัน แต่ผมเคยเห็นช่างกลึงแสบๆ บางคน เขาจับเซนเตอร์ ได้เก่งนะครับ แม้เหล็กจะไม่ได้เป็นแท่งๆ กลมๆ แบบลำกล้องแต่ง ก็ตาม
แต่ผมเอง ช่างปืนเถื่อนครับ ตะไบ ละเอียดๆ ซักชุด ของจีนแดง ก็ได้ กับแว่นตา และปากกาจับงานซักอัน ผมก็เคยเอาผลงานไปผ่านตาครูสังเวียนโดยไม่ได้ตั้งใจ แกเลยถามว่า ใบศูนย์เนี่ยะ ทำเองเหรอ....ผมตอบ ครับครู แล้วแกอมยิ้ม หัวเราะเล็กๆ แล้วบอกว่า เออ..คุณนี่ก็บ้าเอาการเหมือนกันนะ
