และผมเป็นคนที่สบายๆ แค่ปากเปล่า ไม่ต้องมีสัญญาก่อสร้างผมก็ทำให้ ไม่ต้องมีแอีดวานซ์ ผมก็ทำงานให้....
เนี่ยละครับ
ใจดีเรื่องหนึ่ง ทำงานหาเงินเรื่องหนึ่ง
สัญญาปากเปล่า ผมว่ามันก็เกินไปนะ ไม่ได้ขายขนมครก ผมว่าให้ดีไม่อยากมองโลกในแง่ร้ายเพิ่ม ควรทำงานให้มีระบบนะครับ (ถ้าไม่ถูกใจขอโทษด้วย )
ถ้าเอาปัจจุบันอย่างเดียวนะครับพี่ ทำงาน 4 ที่ มีสัญญาที่เดียว....
ที่ไม่มีสัญญา 1 คือเพื่อน... 2 คือลุงคนนึงที่ผมเคยสร้างบ้านให้ และท่านบังคับให้น้องชายสร้างบ้านตอนผมไม่มีงานต่อ คือสร้างบ้านให้น้องชายลุงแบบปากเปล่า...
และ 3 ก็เป็นผู้ใหญ่บ้านแถวๆนี้ซึ่งเป็นพรรคพวกของลุงอย่างทำหมู่บ้านขาย ลุงก็แนะนำให้ผมไปทำให้ ผมเห็นว่าลุงคนนั้นมีแต่ความหวังดี และเท่าที่อยู่ที่นี่มา 2 ปี ลุงเอ็นดูผมเหมือนลูกเหมือนหลาน... บางทีว่างๆแวะไปหาลุงยังหลุดเรียกตัวเองว่าพ่อ เรียกผมว่าลูก...
รวมทั้งงานที่มีสัญญา ก็ลุงคนนี้แหล่ะครับที่แนะนำผมเข้าไปทำ...
ชีวิตไหลไปตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆ และในขณะที่ผมยังตั้งใจในงาน ลุงคนนี้ล่ะที่จะคอยสนับสนุนไปเรื่อยๆ เมื่อก่อนผมวิ่งหางานแทบตาย แต่วันนี้เปลี่ยนแปลงไปนิดนึงครับ แต่ผมก็ใส่ใจทุกที่ นี่ถ้าไม่ติดว่าแผลเก่าเยอะ ป่านนี้น่าจะมีความสุขไปแล้ว...
มองโลกในแง่ดีบ้าง.... ปีที่แล้วผมตกงานวันที่ 30 ธ.ค. พอดี เหลือเงินอยู่ 24,000 ผมไปละเลงทิ้งที่เกาะเสม็ด 5 วัน 4 คืน ด้วยความเจ็บช้ำ... กลับเข้าฝั่งเงินจะกินยังแทบไม่มี....
ปีนี้ งานจะเสร็จตั้งแต่ 24 ธ.ค. ส่งงวดเสร็จจ่ายเงินลูกน้อง และจองที่พักไว้เรียบร้อยแล้ว.... 5 วัน 4 คืน เหมือนเดิม... เกาะเดิม... หาดเดิม... และจะไปนั่งเมาบนเก้าอี้ตัวเดิม....
แต่ไม่ทุกข์อีกแล้ว...(ณ.ปีนี้..) จะกลับไปนั่งย้อนดูตัวตน.... ว่าเพราะอะไร เราจึงพ้นมาถึงวันนี้ครับ....
