มันเป็นเรื่องของวัฒนธรรมการกินของแต่ละชนชาติ บ้านเราส่วนใหญ่เลี้ยงสุนัขไว้เป็นเพื่อน ส่วนที่บอกว่ามีบางแห่ง บางที่ นั้น อาจเป็นการกินที่ติดมาจากพวกที่อพยพย้ายมาอยู่เมืองไทยนานมาแล้ว เวียดนาม จีน เกาหลี ชาติพวกนี้ผ่านสงคราม ผ่านความอดยากแบบลำเค็ญก็ต้องกินทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด
การกินในชาติเขาก็เรื่องของเขา
คุณสองคนที่ออกมาช่อง3เมื่อวานน่าจะเป็นนายทุนของพวกนี้ ผมอยากถามว่าทำไม ไม่ไปตั้งโรงเลี้ยงในประเทศที่มันกินหมา ทำเป็นฟาร์มเลย อยากกินหมาคุณก็เลี้ยงไว้ในประเทศคุณเลย ส่วนคนพวกที่ว่าไม่รู้จะทำอะไรได้ในชีวิต นอกจาก จับหมา ขนหมา ขายหมา ก็ไปทำงานในโรงงานเหล่านั้นเลย นี่เล่นง่าย ลงทุนน้อยไล่จับไป ซื้อได้ถูกๆ จับได้จับ ขโมยได้ขโมย อย่ามาเถียงว่าไม่มีการขโมย เจ้าของบางท่านที่ตามมาเจอหมาตนเองมีอยู่
ถามว่าผมเคยกินไหม สมัยเรียนเพื่อนที่อยู่สกลฯเอาเนื้อแดดเดียวมาฝาก ก็ลองดูแต่ก็เฉยๆ ไม่ได้อร่อยกว่าหมูหรือเนื้อเค็มทั่วๆไป กินเนื้อหมู เนื้อวัวดีกว่า
ที่เป็นปัญหาในบ้าน เราผมว่าเป็นเรื่องของการจัดการมากกว่า ไม่ว่าคุณจะได้หมามาแบบเจ้าของขายเอง หมาจรจัด หรือคุณขโมยเขามาซึ่งมันผิดเต็มๆ
การขนส่ง การจัดการของคุณทารุณเกินไป ความสะอาด โรคระบาด อีกทั้งสำหรับประเทศไทยที่สุนัขเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดคนมากที่สุดคนส่วนใหญ่รับไม่ได้หรอกครับ
ยิ่งไอ้พวกที่ลักขโมยหมา มาถ้าเจ้าของตามมาพบต้องแจ้งข้อหาลักทรัพย์เพิ่มด้วยนะครับ เจ้าของหลายท่านตามหาหมาของตน แต่ไม่เจอ มันเป็นทุกข์ที่เกิดแก่เจ้าของสุนัข
ระหว่างการได้เห็นว่ามันตายไปแล้ว กับหาตัวมันไม่เจอ การได้เห็นว่ามันตายยังดีกว่ามันหายแล้วหาไม่เจอ สำหรับผมหมาเป็นสัตว์เลี้ยงที่สื่อสารกันได้ แม้มันจะพุดไม่ได้ก็ตาม
แววตา ท่าทาง การแสดงออก หมานั้นมีมากกว่าสัตว์ทุกอย่าง คนไม่รักไม่เลี้ยงไม่รู้หรอกครับ
