ถามพี่สมชายครับ อิอิ
ในบ้านเราไม่มีวิธีที่จะทำให้คนไม่รู้กลับมาเป็นคนรู้แจ้งได้เลยเหรอครับ ?
-คนไม่รู้เขาจะมีเงินมาจับจ่ายซื้อของพอที่จะให้เราพอเก็บหรือ? เหมือนรีดเลือดกับปูยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็นะเอ็นดูเขาเอ็นเราจะขาด อิอิ
-ไม่มีเงินจะไปซื้อบ้านราคาขนาดนั้น (แต่พี่คงหมายถึงหมู่บ้านที่อยู่ในเมืองใหญ่) แต่ชีวิตจริงก็ต้องตื่นมาเจอคนไม่รู้อีกมากมายในตอนกลางวันเหนื่อยเหมือนเดิม
ถ้าในวันนี้สังคมยังเป็นแบบนี้...แล้วในอนาคตลูกหลานเราจะอยู่กันอย่างไร? แต่ก็หวังลึกๆว่าก่อนเราจะเจ็บคนไม่รู้ก็จะต้องเจ็บก่อนเรา แล้วก็คงจะกลับมาคิดได้ คิดเป็น สาธุ
มีวิธีครับ แต่อธิบายหลายชั้นหน่อยครับ... แฮ่ๆ...
ตรรกะมันเป็นแบบนี้ครับ... ต้องกฎหมายบังคับใช้ได้ผล แปลว่าประเทศสงบรุ่งเรืองน่าอยู่ เพราะกฎหมายคือผลสุดท้ายทีละขั้นตอนเบาไปหนักจาก ค่านิยม(Value) ปทัสถาน(Norm) และจารีตกับวิถีประชา(folkways)...
หรืออาจอธิบายแบบบ้านๆว่า สังคมจะบังคับกันเองให้อยู่ร่วมกันได้ ส่วนประกอบของสังคมต้องเรียนรู้วิธีอยู่ร่วมกัน และจะมีมาตรการบังคับกันเองเป็นชั้นๆ จนในที่สุดบังคับแรงสุดเพราะมีบทลงโทษด้วย... นั่นคือกฎหมายครับ,
ดังนั้นกฎหมายคือผลสรุปรวบยอดขั้นสุดท้ายของวัฒนธรรม เพราะแต่ละคนไม่ต้องไปเริ่มคิดใหม่ เหมือนเรียนวิชาฟิสิคส์ไม่ต้องคิดหาสูตรนิวตั้นกันใหม่(ว่าทำไมแอปเปิ้ลตกใส่หัว)...
ทีนี้ประเทศไทยเรามีปัญหาเรื่องการบังคับใช้กฎหมายเพราะคนเจ้าอารมณ์... การบังคับใช้กฎหมายของประเทศไทยต้องมีการให้ความรู้ว่าเหตุผลที่มาที่ไปเป็นอย่างไร ประชาชนถึงได้ยอมทำตาม, ตัวอย่างเช่นจะบังคับให้สวมหมวกกันน็อค ก็ต้องรณรงค์กันใหญ่โต ให้กลัวกันเสียก่อน ม่ายงั้นสิงห์มอเตอร์ไซค์จะยอมตายเพื่อไม่ใส่ฯ...
ที่จริงตัวกฎหมายนั่นแหละคือเหตุผลให้"ต้องทำ" เพราะแปลว่าเรื่องราวทั้งหลายแหล่จะได้ไม่ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่... เพราะการที่กฎหมายบังคับ(และมีโทษ) ทุกคนจะได้ไม่ต้องเริ่มคิดกันใหม่ แต่ให้ทำตามสูตรเลย อย่าไปพยายามคิดสูตรใหม่ด้วยตนเอง, กระบวนการ"คิดสูตรใหม่"นี้เปลืองพลังงานของสังคมมาก เพราะทุกคนจะลองผิดลองถูกกันถกเถียงตลอด แต่ในที่สุดก็ได้ผลลัพธ์เหมือนเดิม(แล้วจะเริ่มนับหนึ่งกันทำไม)...
ประเทศไทยเปลืองทรัพยากรมากเสียจนกระทั่งพัฒนาเรื่องใหม่ไม่ได้... คล้ายกับเราจะทำอะไรสักอย่างหนึ่งที่วางแผนเอาไว้แล้ว แต่เวลาเริ่มทำกลับไม่ทำตามแผน พยายามคิดใหม่ทำใหม่ แล้วก็ลองผิดลองถูกกันใหม่เหมือนกับเริ่มต้นใหม่...
นายสมชายสรุปว่าเริ่มต้นที่บังคับใช้กฎหมายให้ได้ผลครับ... เริ่มตรงนี้เลย แล้วทุกอย่างจะเป็นไปตามระบบ(ตามสูตรที่คิดไว้แล้ว) ผู้คนจะฉลาดขึ้นเพราะมีเวลาเหลือแยะ ไม่ต้องลองผิดลองถูก ไม่ต้องมาแก้ไขเมื่อเดินตกหลุมตกท่ออันเกิดจากทดลองเดินเส้นทางใหม่ที่ลองเดินฯ...
แล้วในที่สุดทุกองคาพยพของสังคมจะได้เวลา+ทรัพยากรที่เหลือไปเรียนรู้สิ่งใหม่ เพราะสังคมไม่ว่อกแวก... ผู้คนจะฉลาดขึ้น ทำนองเดียวกับลำดับขั้นการเรียนรู้คือ ศีล(ไม่ต้องคิดใหม่ แต่ให้ทำตามสูตร) สมาธิ(มีเวลา+ทรัพยากรเหลือไปพิจารณาเรื่องใหม่) ปัญญา(พบแสงสว่างแก้ปัญหา)...
นายสมชายอธิบายสรุปรวบยอดครับ, เรื่องนี้จะว่าไปแล้วมันคือ 3 หน่วยกิตในมหาลัยมาตรฐานครับ... หากสงสัยสามารถถามต่อได้ครับ... แฮ่ๆ...
