แม๊ฟังจาก คุณอาทั้งสองอธิบายแล้วรู้สึกฮึกเหิม เหมือนสมัยเรียน รด เลยครับ
สมัยอยู่ปี1 มีการรับนักศึกษาใหม่ด้วยครับ พิธีรับหมวก อา... ตอนนั้นอายุ 15-16 ได้รับรู้รสชาติการเป็นทหารอย่างเต็มๆ วิ่งกันป่าราบ วิดพื้นลุกนั่ง กลิ้งซ้ายกลิ้งขวา หญ้าที่ขึ้นท่วมหัวราบพณาสูญ
อา......
นั่นล่ะครับด้วยความเป็นเด็กวัยรุ่น มีเด็กบ้านๆ คือเด็กต่างอำเภอมาฝึกด้วยครับ
ไม่รู้คิดยังไงคงเพราะความไม่รู้ เด็กสองคนดันไปหัวเราะครูฝึก......
ครูฝึกถาม.. เอ็ง2คนหัวเราะอะไร...
เด็กสองคน ..ผมหัวเราะครูครับ
ครูฝึก.... ทำไม.....
เด็กสองคน ครูหัวล้านครับ........ นรก!!!
สองคนนั่นโดน แด.........ก.. กันแบบสุดๆ พวกผมได้แต่ยืนมอง....คิดในใจว่า ทำไมมึ...งถึงพูดแบบนั้นวะ......
รุ่นพี่ผมสอนว่า อย่าขัดใจครู ครูสั่งทำอะไรทำตามอย่างเดียวและรวดเร็ว ลงน้ำ มุดท่อ ทำให้ไว
ไม่มีบ่นจะปลอดภัย...
ตอนปีสาม ปีสุดท้าย....... ตอนเข้าค่ายผมคิดว่าโดนหนักสุดๆในสมัยเรียน รด.แล้ว..........
จะมีการตั้งรับ เข้าตี และสุดท้ายอะไรไม่ทราบ แต่มันเหมือนการฝึกจู่โจมพิเศษแบบย่อมๆ.....
มีครูฝึก หมวกแดง มีตรา เสือคาบดาบติดหน้าอกกันทุกคนเลย มาช่วยฝึก..........
การรับธง........... เอาท่อนซุง...1คนโอบ...มาทำเป็นธง ให้นักเรียนแบก.....หลังแทบหัก
พิธีก่อนรับธง.. ครูหมวกแดง.. ก็ให้พวกเรา ..ม้วนหน้า.. ช่วยกันล้มหญ้า.. กอดคอกันลุกนั่ง
วิดพื้นท่าเตรียม....เอาแบบพอเหงื่อชุ่มๆ ...................
พอตกเย็น...... ก้มีการลาดตระเวณ ซุ่มโจมตี..........พอฝึกเสร็จ.....ครูฝึก....ก็บอกว่า....จะพาไปดู
....มนุษย์ต่างดาวกัน....พอไปถึงที่หมาย......ก้ให้ไปว่ายโคลนกันในคู........มีครูฝึกเอาทานมะพร้าว..
ไล่หวดอยู่ไวๆ(พอท้วมๆ เพราะเห็นเป็นนักศึกษา) ......ในที่สุดผมก็เห็นมนุษย์ต่างดาวครับ
อากาศในวันนั้น หนาวมาก เดือนมกราคม... ผมจำได้.. ว่ายโคลนตอนเที่ยงคืน.............
พอเปียกโคลน......มันก็หนาวแบบสั่นสะท้าน.... เพราะเสื้อผ้าเปียกติดอยู่.........คิดว่าหนาวที่สุดในชีวิตแล้ว........
ต่อจากนั้นครูฝึกก็ให้นอนพัก................ ประมาน2-3ชั่วโมง ก็ปลุกให้ตื่น....แล้วให้ตั้งแถว......
แล้วฝึกการหลบหนี......... โดยการให้วิ่งหนีครูฝึก ...... พวกผมก้ต่างคนต่างวิ่งไป...........
อุแม่เจ้าผมคิดว่าผมตายครับ.............เพราะดันตกลงไปในหลุมลึก........คิดว่าเป้นบ่อน้ำที่ชาวบ้าน
ขุดไว้ใช้..........
ที่ใหนได้พอผมตกลงไปกลิ้งลงไปหลุนๆ..........ตะโกนสุดเสียงเลย เฮ้ยยย...กูตกบ่อ ช่วยด้วยยยยย
แล้วมีเสียงข้างๆในหลุมว่า มึงจะร้องเสียงดังทำไมวะ เดี๋ยวครูฝึกก็แห่กันมาจับหรอก....
มันเป็นหลุมที่ชาวบ้านขุดไว้เพื่อเผาถ่าน.........กระมังครับ..... แล้วมีคนตกลงไป.....ก่อนผม...
อันนี้ก็ฟังจากเพื่อน ที่ไปเข้าค่ายก่อนผม....... ผมเป็น..ชุดที่สอง... เพื่อนบอกว่าถ้าเจอครูฝึกอย่า..
อย่า...ออกไปเป็นอันขาด......ไม่งั้นเจอแน่ๆ.......
ขณะที่หนีอยู่นั้น ผมลงไปหมอบข้างทาง .........แล้วข้างๆก็มีเด็กบ้านๆ..........คนนึง......
พอครูฝึกกำลังใกล้เข้ามา.........เค้าได้พูดกับผมว่า....
เด็กบ้านๆ.... เฮ้ยครูมา กูว่า เราไปมอบตัวดีกว่าว่ะ....แสดงความเป็นลูกผู้ชาย......กล้าหาญ..
ผม.. เฮ้ยอย่าดีกว่า....... เชื่อกูเถอะ......ไม่งั้นมึง....ซวยแน่
เด็กบ้านๆ... กูไปล่ะ.....กล้าทำกล้ารับแบบลูกผู้ชาย (ครูให้สถานการณ์การหลบหนีข้าศึกมา..มันคงไม่รู้....อีกแล้ว)
ผม....เฮ้ย....อย่า..
เด็กบ้านๆ.....วิ่งออกไปหาครูฝึกที่ขับรถตามมา........
เด็กบ้านๆ....ครูครับ....ผมมามอบตัว...
ครู ...... ดีมาก งัน...มึงแก้ผ้า....เดี๋ยวนี้ เร็วๆ....เอารองเท้าแขวนคอไว้ด้วย
เด็กบ้านๆ ..... ฮ๊า....
ครู ฮ๊า..อะไร เดี๋ยวโดนๆ....... แก้ผ้าเร็วๆ....
ผมได้แต่หมอบ.......ดูเพื่อน....เด็กบ้านๆ....แก้ผ้า..จนไม่เหลืออะไร..แล้วก็รีบจากไปโดยเร็ว
นั่นคือ ประสบการณ์ เรียน รด ของผมครับ ใครมีประสบการณ์ ทหารดีๆ เล่ามาสู่กันฟังมั่งนะครับ
ผมชอบนะครับ มีอะไรเล่าให้เพื่อนฟัง ได้สิทธิด้วยครับ