เรื่องกระสุน ยังต้องคิดกันอีกหรือ
แผ่นเป้าบิน ยังกระจุยกระจาย
เนื้อหนังของมนุษย์ในเมือง คงจะไม่ด้านหนา
ถึงเม็ดเล็ก ๆ ก็ดิ้นพรวด ๆ แน่ แต่ยิงแล้วไม่ตายข้อหาพยายามฆ่ามันร้ายแรงเอาเรื่องอยู่นะครับ
คือนายตำรวจสอนว่าถ้าจะยิงต้องยิงให้ตาย เมื่อมีคดีความคุยกับศพง่ายว่าคุยกับคนเป็น ๆ ครับ
เผื่อแก้คดีง่ายไงครับ ตั้งใจใส่ลูกปรายยิงนกเอาไว้ตั้งแต่แรก... ยิงดัง โป่ะ!!! ปุ๊บมีคนวิ่งมะงุมมะงาหราในรั้วบ้านเราสองสามคน มันวิ่งชนกันเองหาทางปีนกำแพงกลับออกไปไม่ได้...
เราก็ซ้ำอีกสองสาม โป่ะ!! แข้งขามือไม้พุง เป็นฝีดาษจุดแดงเต็มไปหมด นอนกับพื้นร้องโอดโอย ตะเกียงดับมืดมิด... บอกตำรวจได้ชัดเจนครับ ว่าไม่เอาให้ตาย ตั้งใจแค่ยับยั้ง...
แต่ระยะ 7 หลานี่นายสมชายเคยยิงใส่ไม้หน้า 3 มันเป็นแผลใหญ่กว่ารู .45 นัดเดียวแยะครับ ไม้เปิดเป็นเสี้ยนกระจุยเลยเพราะบางรูมันมีตะกั่ววิ่งซ้อนกันเข้าหลายเม็ด... ความเห็นเฉพาะตัวนายสมชายว่าน่ากลัวกว่า .45 หัวบอลนัดเดียวครับ...