พยายามทำตัวเหมือนกล้อง cctv ครับ ที่คอยส่องมองดูตัวเราอีกที ทุกท่าทาง ทุกคำพูด ทุกอิริยาบถ... ไม่ว่าจะเจออะไรหนักแค่ไหน ขอให้ใช้จิตมองพฤติกรรมเราจากข้างนอก เพื่อคอยควบคุมสติ เพื่อไปกำหนดพฤติกรรมเราอีกที...
การที่อยู่ใกล้ไปกับปัญหาทุกอย่าง ทำให้เราจับต้นชนปลายไม่ถูก... ให้เราถอยออกมาเพื่อมองภาพรวมระหว่างเรากับปัญหา แล้วค่อยๆแก้ทีละปม... อันไหนแก้ได้แก้ไปก่อน อันไหนแก้ไม่ได้ให้ข้ามไปครับ อย่ามัวเสียเวลาจมปลักกับมัน...
สุดท้ายคือถ้าเราแก้ปัญหายิบย่อยได้หมด เราค่อยรวมสมาธิไปแก้ปัญหาใหญ่ พลังในการแก้ปัญหาจะมีเพิ่มขึ้น...
ความเครียดจะลดน้อยลงไปเรื่อยๆ กับปัญหาเล็กๆน้อยที่หายไปทุกวัน... พอเจอปัญหาที่เคยเจอมาเราจะแก้ง่ายขึ้น จากประสบการณ์...
พอสมองปรอดโปร่งจากปัญหา สมาธิจะมา และเราก็จะกลับมาเหมือนเดิมเอง...
ตอนนี้สมองทำงานหนักเกินไป พักจิบเบียร์เย็นๆบ้างก็ดีนะครับ...
ร่วมเป็นกำลังใจให้เสมอครับ สู้ๆ..