เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 23, 2024, 12:41:18 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 14 15 16 [17] 18 19 20 ... 22
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องเหล้าสายนี้  (อ่าน 116207 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 9 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
SillyOldMan
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1984
ออฟไลน์

กระทู้: 7567


ผ่านทะเล เห็นบึงน้ำไร้ความหมาย


« ตอบ #240 เมื่อ: ตุลาคม 08, 2012, 02:50:50 PM »

เอาเจ้านี้นะ http://www.weekendhobby.com/thai2market/Question.asp?ID=38300&group=offroad แพงกว่าเจ้าอื่นๆ400แต่ท่อกันด้านข้างเค้าใช้2" หล่อกว่า แข็งแรงกว่าเจ้าอื่นๆที่ใช้ท่อ1 5/8"เยอะ
บันทึกการเข้า

What man is a man , who does not make the world better?
SillyOldMan
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1984
ออฟไลน์

กระทู้: 7567


ผ่านทะเล เห็นบึงน้ำไร้ความหมาย


« ตอบ #241 เมื่อ: ตุลาคม 08, 2012, 02:59:26 PM »

เราเป็นฝ่ายถูก อย่ายอมให้อู่ประกันเอาของเทียบมาใส่นะพี่ บ.ประกันมันไปเรียกเก็บเต็มกับบ.ของคู่กรณีอยู่แล้ว

เบิกศูนย์7,***ขึ้นไป ของเทียบราคาไม่ถึง3,000ใส่เดือนแรกๆดูไม่ออก พอติดรถซัก2เดือนสารรูปอุบาทย์สุดทน



ขับเข้าอู่แจ้งขอเลือกชิ้นกันชนเอง อื่นๆให้อู่ทำ อู่มันจะยกหูไปคุยกับประกันแป๊บนึง เราค่อยเอาเบอร์จนท.ประกันไปโทรยืนยันการอนุมัติ

ลำบากที่ต้องออกเงินสำรองจ่ายไปก่อน แต่สบายใจกว่าเยอะ ว่าไม่โดนมั่วเอาของเทียบตามราวข้างถนนมาใส่ให้แน่ๆ...เอาใบเสร็จไปส่ง 2อาทิตย์ก็ได้เงินคืนแล้ว
บันทึกการเข้า

What man is a man , who does not make the world better?
submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 6127
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 55373


Let us go..!


« ตอบ #242 เมื่อ: ตุลาคม 08, 2012, 02:59:51 PM »

ดีนะ พี่ไม่ถลำไปโดนคันอื่นอีก

พี่สาวเคยถูกชนแถวซอยเสนาที่มาออก เกษตรนวมินทร์
มาทางซอยเสนา จอดรอไปแดงเป็นคันแรก
พอทางเกษตร-นวมินทร์ด้านขวามือ ได้ไฟเขียว รถทางนั้นก็พุ่งมา
ข้างหลังพี่สาวก็มีอีซูสุพุ่งมา่เหมือนกัน ชนโครมเข้าให้ แรงพอที่ฝากระโปรงหลังเปิด
แล้วรถพี่สาวก็พุ่งออกมาขวางรถที่เพิ่งได้ไฟเขียว.....

เห็นบอกว่้าหัวแถวที่ได้ไฟเขียวมาเบรคเอี๊ยด ห่างกันชนหน้าไม่ถึงคืบ ไม่งั้นซวยสองต่อ
บันทึกการเข้า

อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ
อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ

Thanut Wansuk

ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #243 เมื่อ: ตุลาคม 08, 2012, 03:33:02 PM »

 คิก คิกได้ข้ออ้าง ไม่เข้าทำงาน อิอิอิ
บันทึกการเข้า

submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 6127
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 55373


Let us go..!


« ตอบ #244 เมื่อ: ตุลาคม 08, 2012, 03:47:37 PM »

เอ๊า... ไปช่วยงานบ้านพี่ต้อยสิ
บันทึกการเข้า

อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ
อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ

Thanut Wansuk

godone108
godone108
Newbie
*

คะแนน 1
ออฟไลน์

กระทู้: 3


« ตอบ #245 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2012, 05:20:05 PM »

ได้ความรู้จริงๆด้วย
บันทึกการเข้า

ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #246 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 09:42:19 AM »

 ไหว้
ปุ๊ง ปุ๊ง ปุ๊ง ปุ๊ง ปุ๊ง...

     เสียงญาคูทั่งโปงแลงจากวัด ดังเป็นจังหวะดังแว่วมา บอกให้พวกเรารู้ว่า ค่ำแล้ว หมดเวลาเล่น ได้เวลาแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน คนเฒ่าคนแก่เล่าว่า เสียงโปงแลงจะเป็นสัญญานบอกว่าหมดเวลากลางวันซึ่งเป็นเวลาของคน ย่างเข้าเวลากลางคืนอันเป็นเวลาหากินของผี ลูกเล็กเด็กแดง สาวๆต้องกลับเข้าบ้าน ...ครับกุศโลบายของคนสมัยก่อนเนียนมาก ทำให้เราต้องรีบวิ่งตาเหลือกกันกลับบ้าน  

“โปงคืออะไรวะไอ้ทิด”

คือ ท่อนไม้เนื้อแข็งกลม ยาวประมาณสองเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางฟุตครึ่งคว้านรูตรงกลาง แขวนไว้ที่ใต้ศาลาวัดหรือที่บ้านผมเรียกโรงธรรม  เวลาทั่งหรือตีจะใช้ไม้ท่อนพอเหมาะกระแทก จะเกิดเสียงดังทุ้มกังวาลไปไกล ใช้แทนระฆัง จากคำบอกเล่าต่อๆกันมา  ว่ากันว่าโปงลูกนี้บรรพบุรุษของผมหอบหิ้วแบกหามมาจากเมืองมหาชัยก่องแก้วตั้งแต่ตอนอพยพนู๊นและเป็นที่น่าสังเกตว่าในตำนานของคนกะเลิงที่อพยพมาพร้อมกันในครั้งนั้นจะนำโปงที่มีน้ำหนักร่วมร้อยกิโลมา ซึ่งก็พอจะอนุมานได้ว่าต้องมีพระมาด้วยแต่ไม่มีบันทึกไว้
โปง จะทั่งวันละสองครั้งคือเวลาเช้าก่อนพระบิณฑบาต และเย็นก่อนพระทำวัตรเย็น  

ผมวิ่งตื๋อเข้าบ้าน เสียงแม่ร้องบอกให้รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมากินข้าวพร้อมกัน วันนี้แม่ทำต้มหน่อไม้ แจ่วปลาร้า และป่นปลาเข็งอีกตามเคย มันช่างเป็นอาหารที่น่าเบื่อสำหรับเด็กๆอย่างผม ช่วงนี้พ่อกับลุงไม่ได้ไปโห่ ไม่มีใครหิ้วปลาหิ้วนกมาขาย ผมคงต้องทนกินหน่อไม้สารพัดเมนูของแม่ไปอีกมื้อ

“หน่อไม้ต้ม แจ่วปลาร้าข้ารู้จัก ไอ้ป่นปลาเข็ง หน้าตามันเป็นยังไงวะ”

ปลาเข็งก็คือปลาหมอ ป่นก็เอาปลาปลามาต้ม เลาะเอาแต่เนื้อมาป่นให้ละเอียด เติมพริกเกลือปลาร้า หอม ผักแผ้ว น้ำต้มลงไป
  
 “ เฮ่ย...มันจะเป็นสับปะรดรึ ทำไมไม่เอามาฉู่ฉี่ ปลาหมอต้องฉู่ฉี่สิวะ ถึงจะอร่อย “

         มันเปลืองครับ มีปลาแค่สองตัว จะทำให้กินอิ่มทั้งครอบครัว ก็ต้องทำแบบนี้ ยิ่งเติมน้ำลงไปเยอะๆ ยิ่งได้ปริมาณมาก เอาให้พอเลี้ยงทหารทั้งกองร้อยเลยยังไหวครับ
ผมจกข้าวเหนียวจากกระติ๊บจ้ำป่นในถ้วย ส่งเข้าปากเคี๊ยวตุ๊ยๆ พร้อมกับถามแม่ “พ่อยังไม่มาหรือแม่” “ยัง เห็นบอกว่ามีประชุม” แม่ตอบเบาๆ สายตามองออกไปหน้าบ้านอย่างไร้จุดหมาย

         พ่อผมเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 10 กม. แต่พ่อไม่ได้ไปสอนหรอก ท่านไปทำงานที่อำเภอ บ่อยครั้งที่พ่อกลับมืด และบ่อยครั้งที่พ่อ ลุง พร้อมเพื่อนบ้านเข้าป่าล่าสัตว์เป็นเวลาหลายวัน เมื่อกลับมาก็รีบเข้าไปในเมืองจะแบ่งเนื้อส่วนหนึ่งไปด้วย แม่บอกว่า พ่อเอาไปให้”นาย”  ผมเคยถามแม่ว่า”นาย”ของพ่อคือใคร แม่จะดุทันที บอกว่า เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่าถาม  
         หลังจากนั้นหลายปีผมจึงได้รู้ว่า”นาย”คือใคร และเหตุผลของพ่อคืออะไร
 ไหว้
บันทึกการเข้า

ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #247 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 09:46:58 AM »

 ไหว้
ป๊อก ป๊อก ป๊อก....

         เสียงกะลอ สัญญานการเรียกประชุมดังมาจากบ้านผู้ใหญ่บ้านหรือที่เราเรียกว่าพ่อบ้าน พร้อมๆเสียงเบรคเอี๊ยดของจักรยาน เสียงพี่สาวตะโกนขึ้น “พ่อมาแล้ว”  พ่อจูงจักรยานคันใหญ่เข้ามาในบ้านพร้อมบอกแม่ว่า ”ประชุมเสร็จตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ต้องเตรียมงานนานหน่อยเลยกลับช้า พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าอีก”

“ไปครู ไปฟังชุมกัน” เสียงคนตะโกนข้ามรั้วมาจากหน้าบ้าน

“เอ๊า เอา...ไปเลย เมื่อเช้าประชุมกับพ่อบ้านแล้ว”

 “ พ่อบ้านสิชุมเรื่องหยังน้อคุณครู”

“ สมเด็จพระบรมราชชนนีศรีสังวาลย์เพิ่นสิมาเยี่ยมอำเภอเฮา”

“ เพิ่นเป็นไผน้อบาดนี่”

“ เอ๊า เพิ่นกะเป็นแม่พระเจ้าแผ่นดินฮั่นเด้” พ่อบอก

“คุณครูกะบ่บอกแต่ทีแรกเนาะ บ้านเฮาทุกข์ยากหลาย เพิ่นสิมาอยู่บ้อ ”

“ นั่นแหละเพิ่นสิมาเบิ่งว่าไทบ้านเฮาอยู่แนวใด๋ ทุกข์ยากหยัง เพิ่นสิได้หาทางซ่อย ...ไป๋ฟ้าวไปฟังพ่อบ้านเพิ่นเว่า” พ่อบอก

คนขี้สงสัยเดินบ่นไปพลางหัวเราะ เป็นธรรมดาที่เขาถามพ่อ เพราะรู้ว่าพ่อประชุมร่วมกับพ่อบ้าน ช่วยพ่อบ้านอธิบายเรื่องราวต่างๆที่ทางการแจ้งมา นำข่าวสารใหม่มาเล่าให้ฟังเสมอ บุคคลที่คนบ้านนอกอย่างเราเคารพนับถือเชื่อฟัง และเป็นที่พึ่งก็คือ พระสงฆ์และครู

         เช้าวันนั้น พวกผมไปพร้อมกันที่โรงเรียนตามคำสั่งของครู ทุกคนแต่งชุดนักเรียนที่คิดว่าใหม่และสะอาดที่สุด แน่นอนครับ ทุกคนเสื้อผ้าไม่ได้รีดและเท้าเปล่า ไม่ได้ใส่รองเท้ากัน หลายๆคนเสื้อผ้าขาดกระรุ่งกระริ่ง ปะแล้วปะอีก สัมภาระของเราทุกคนก็มีเพียงกระติ๊บข้าวเหนียว

         ใช้เวลาเพียงชั่วโมงเดียว กลุ่มนักเรียนร้อยกว่าคน ก็ถึงที่ว่าการอำเภอ  ระยะทาง 3 กม.จากหมู่บ้านของเราไปยังที่ว่าอำเภอนั้นไม่ไกลในความรู้สึกของเรา   เม็ดหินลูกรังที่แหลมคมนั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคกับเท้าเปล่าของพวกเราเลย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 04, 2012, 10:07:21 AM โดย ทิดเป้า » บันทึกการเข้า

ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #248 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 09:57:37 AM »

 ไหว้
         เราเข้าไปตั้งแถวในปะรำหรือที่ถูกก็คือเพิงไม้ไผ่หลังคามุงด้วยใบตองนานาชนิด ที่สร้างรอบสนามหน้าที่ว่าการอำเภอ เด็กและคนแก่นั่งแถวหน้า ผู้ใหญ่อยู่ข้างหลัง ตามป้ายชื่อหมู่บ้าน
นอกจากปะรำใหญ่ที่ตบแต่งไว้อย่างสวยงามมีข้าราชการชั้นผู้ใหญ่นั่งอยู่แล้วนั้น ยังมีปะรำที่มุงด้วยผ้าเต๊นท์สีเขียวอยู่ใกล้กันมีผู้คนมุงแน่นไปหมด ครูบอกว่าเป็นหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ มีหมอมารักษา ใครเจ็บป่วยก็ไปได้เลย รักษาฟรี

 “ครูจะให้ไปล้างหน้าล้างตา เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย เมื่อเสร็จแล้วให้กลับมานั่งที่เดิม ใครนั่งตรงไหน ใกล้กับใคร ให้นักเรียนจำไว้”สิ้นเสียงครูบอก เรารีบวิ่งไปที่แท๊งค์น้ำทันที

         เสียงใบพัดตัดอากาศดังแว่วมา ทุกสายตาจ้องไปยังทิศที่มาของเสียง เฮลิคอปเตอร์หลายลำบินวนก่อนลงจอดบนสนาม คนในเครื่องแบบสีเขียวกลุ่มหนึ่งลงมาและตรงไปที่ปะรำ เสียงเจ้าหน้าที่ที่อยู่ใกล้บอกว่า อีกประมาณหนึ่งชัวโมง พระองค์ท่านจะเสด็จมาถึง ให้ทุกคนทำธุระส่วนตัวตามสบาย เมื่อใกล้ถึงเวลาจะประกาศบอกอีกที

         ความสนใจของพวกเรานั้นอยู่ที่อากาศยานทั้งสี่ลำที่จอดเด่นเป็นสง่าอยู่กลางสนามหญ้า สิ่งที่เราเคยเห็นบินอยู่บนท้องฟ้าไกลๆ บัดนี้มาจอดสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้าแล้ว เสียงพูดคุยวิพากษ์วิจารย์ตามประสาเด็กดังเซ็งแซ่

“กูว่าคันนั้นเก่งกว่าเพื่อนว่ะ มีปืนสองกระบอกเลย”

“กูว่าคันนั้นเก่งกว่า มึงเห็นไหม คันอื่นไม่มีล้อ คันนั้นมีล้อด้วย ถ้าเขาไม่อยากบิน ก็ให้มันวิ่งบนถนนได้เหมือนกับรถก็ได้”
                                                                ฯลฯ

         จากที่นั่งดูก็เริ่มขยับชะเง้อ จากชะเง้อก็ยืน และเริ่มก้าวเข้าไปทีละนิดโดยไม่สนใจเสียงห้ามของครู และแล้วในที่สุดเฮลิคอปเตอร์ทั้งสี่ลำก็ตกอยู่ในวงล้อมที่ค่อยๆบีบเข้าไปทีละนิดของพวกเรา

         “เด็กๆเข้ามาดูใกล้ๆเลย ห้ามซนนะ เดี๋ยวมันจะพัง” สิ้นเสียงของพี่ทหารที่ประจำอยู่แต่ละลำ พวกเราวิ่งกรูกันเข้าไปอย่างรวดเร็ว เราดูอย่างไม่รู้เบื่อ จนมีเสียงประกาศให้กลับเข้าที่

        เฮลิคอปเตอร์หลายลำทะยอยลงจอดบนสนาม ร่างของหญิงสูงวัยท่านหนึ่งในเครื่องแบบสีเขียวสวมหมวกเบเร่ต์ท่าทางทะมัดทะแมงเดินนำหน้า มีเสียงบอกต่อๆกันว่านั่นคือสมเด็จพระบรมราชชนนี

         อีกไม่กี่นาทีต่อมา ท่านก็เดินไปตามปะรำพูดคุยกับชาวบ้านพลาง พูดกับผู้หญฺงถือสมุดจดที่อยู่ใกล้พลาง บางครั้งท่านก็นั่งคุยนานๆ อย่างไม่ถือพระองค์ด้วยรอยยิ้มและไม่รู้เหน็ดเหนื่อยท่ามกลางแสงแดดยามใกล้เที่ยง บรรดาผู้ติดตามที่หิ้วถุงพะลุงพะลังมาด้วยก็ล้วงเอาของในถุงซึ่งเป็นของเล่นนานาชนิดออกมาแจกเด็กๆ ผมและเพื่อนได้รถไขลานบ้าง แตรบ้าง ตุ๊กตาบ้าง

         หลังจากที่ท่านเสด็จมาเยี่ยมไม่นาน เพื่อนผมคนหนึ่งที่ปากแหว่งพูดไม่ชัดเพราะปากแหว่างเพดานโหว่คนหนึ่งได้ไปรับการรักษาจนหายเหลือเพียงรอยแผลเป็นจางๆเท่านั้น คนเฒ่าคนแก่หลายคนได้ไปรักษาอาการเจ็บป่วยในโรงพยาบาล

         อำเภอที่มีความเจริญล้าหลังที่สุดของจังหวัดเริ่มพัฒนา ทางเข้าจากถนนใหญ่ถึงตัวอำเภอ 23 กิโลเมตรได้เปลี่ยนจากลูกรังเป็นถนนลาดยาง มีไฟฟ้าใช้ มีโรงพยาบาล ความทุกข์ยากในเรื่องของความขาดแคลนสิ่งสาธารณูประโภคหมดไป
 
          ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของ”สมเด็จย่า”ผู้ให้กำเนิด”พ่อ”ของปวงชนชาวไทย ซึ่งจะครบรอบวันประสูติของ”พ่อ”ในวันพรุ่งนี้แล้ว
 

         การใช้ถ้อยคำบางถ้อยคำอาจจะไม่เหมาะสม ซึ่งเกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผม ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้

 ไหว้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 04, 2012, 10:27:57 AM โดย ทิดเป้า » บันทึกการเข้า

submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 6127
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 55373


Let us go..!


« ตอบ #249 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 10:25:40 AM »

+1พี่เป้าครับ  ไหว้
บันทึกการเข้า

อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ
อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ

Thanut Wansuk

ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #250 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 12:14:55 PM »

 ไหว้ขอบคุณครับน้าซับ...1 ดอกเช่นกันครับ
บันทึกการเข้า

อนัตตา
หนักแค่ไหนก็ไม่ทุกข์ สุขเพียงใดก็ไม่พลั้ง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1616
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8201


เมื่อเจ้ายืนอยู่บนยอดภูผา อย่าลืมว่าเจ้ามาจากที่ใด


« ตอบ #251 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 01:43:19 PM »

บวกให้น้าทิดเป้าครับ   ผมเคยได้รับรู้ความรู้สึกแบบนี้ และได้รับรถไขลานสังกะสีจากพระหัตถ์ุท่าน เสียดายหายไปแล้ว    ไหว้
บันทึกการเข้า

หลวงริน - รักในหลวง
ถ้าวันนี้ทำดี...เรื่องพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องกังวล
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 688
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8829


อยู่คนเดียวให้ระวังความคิดอยู่กับมิตรให้ระวังวาจา


« ตอบ #252 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 07:51:23 PM »

เยี่ยมมากทิด เยี่ยม
บันทึกการเข้า
ตูรุส
Moderator
Hero Member
*****

คะแนน 1046
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 22921


คิดถึง ตูรุส จัง


« ตอบ #253 เมื่อ: ธันวาคม 04, 2012, 07:59:06 PM »

บวก10ครับพี่ป้าววว
บันทึกการเข้า
ทิดเป้า
Hero Member
*****

คะแนน -1181
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11916



« ตอบ #254 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2012, 10:10:43 AM »

 ไหว้ขอบคุณครับ...+ 1 เช่นกันครับ
บันทึกการเข้า

หน้า: 1 ... 14 15 16 [17] 18 19 20 ... 22
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.077 วินาที กับ 24 คำสั่ง