ได้ที่จอดรถ .... มุ่งตรงยังร้านทันที ทำไมจึงเงียบเหงาอย่างนี้หนอ ?
พบเจ้าของร้าน "นายหม่อง" "วันนี้หมดแล้วครับ หมดทั้งแต่ยังไม่เที่ยง ครับ ..... กรรม "
็Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ลุงพรานบุญ ชุมไพร อ่ะ ฮา
พี่หม่อง เขาโชคดี นั่ง ยองๆสับ "ตะไคร้" อ่ะ ฮา
ถ้าขืน พับเพียบ หรือ ขัดสมาธิ สับตะไคร้ คงอร่อย พิลึก อ่ะ ฮา
เผลอ สับไปโดน "พวงมะโหด" แล้วเอาไปใส่ ต้มรวม "เครื่องในวัว"
คงอร่อย "ห้อแรด" เชียว แหละ ฮา
เครื่องในวัว ไอ้ "ผ้าขี้ริ้ว" นี่แหละ อร่อยที่สุด อ่ะ ฮา
ตอนซื้อมาจากตลาด มันดู ดำกระด่าง ซอมซ่อ ไม่น่ากิน อ่ะ ฮา
แต่พอเอา "ปูนขาว" ไปหมัก สองสามชั่วโมง เวลาล้าง
เอาช้อนแกง อย่างสั้น "ขูด" ด้านที่เป็นสีดำ ออก อ่ะ
ขูดเสร็จ ล้างให้เกลี้ยงปูนขาว หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ ขนาดใหญ่
พอตักใส่ ปาก ต้มรวมพวก ปอด ไส้ เศษเนื้อข้างเขียง อ่ะ ฮา
ต้มเครื่องในวัวพวกนี้ ต้องหนัก "ตะไคร้ ใบมะกรูด" เกลือ พริกไท อ่ะ ฮา
ต้มเคี่ยวไฟอ่อน สองสามชั่วโมง มันจะเริ่ม "เปื่อย" อ่ะ ฮา
น้ำจิ้ม มันก็ต้องพริกขี้หนูแดง ตำพอแหลก กับน้ำส้มสายชู อ่ะ ฮา
5555 ยายนี่แหละ ตอนไม่ถึง สิบขวบ เป็นคนขูด "ผ้าขี้ริ้ว" เองแหละ ฮา
แต่ตอนนี้ แขวนนวม ไม่บริโภค "เนื้อวัว เกือบสามสิบปี แล้วอ่ะ
พอไปจ่ายตลาด เดินผ่าน "เขียง" เหม็นจนอยากจะ อ๊วก อ่ะ ฮา
