เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ

บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่19

16.45 น.

(ผมเดินออกจากบริษัท ไม่ลืมที่จะแลกบัตรคืน แต่ รปภ. คนเดิมไม่อยู่แล้ว สงสัยคงเปลี่ยนกะ)

"น้องๆ" (รปภ. คนใหม่เรียกผม)

"น้อง มาสมัครงานที่ บริษัทสปาเทค หรอ" (รปภ. ถามด้วยความสงสัย)

"ใช่ครับ ทำไมหรอครับ" (ผมก็ถามกลับด้วยความสงสัยเช่นกัน)

"เอ่อ! ไม่มีอะไรหรอก แค่ถามดู" (พูดพลางยื่นบัตรคืนให้)

"ขอบคุณครับ" (ผมรับบัตรคืน พร้อมงุนงงกับคำถามเรียบง่าย ของ รปภ. แต่เจือปนด้วยความสงสัย

ผมก้มดูนาฬิกา ปาไปเกือบ ห้าโมงแล้ว ผมควักเงินในกระเป๋าดูเหลืออยู่ 8-9ร้อยบาท ไปหาไรกินดีกว่า

ผมมุ่งหน้าไปแถวๆ บ้าน หาร้านอร่อยๆ นั่งกินชิวๆ เผื่อฟลุ๊คเจอสาวๆ สวยๆ มานั่งเป็นเพื่อน ทำไงได้ ไอ้เรามันคนขี้เหงานี่หน่า)

(ผมเลือกเข้าร้านประจำ ที่สมัยเรียนชอบไปนั่งกินกับแก๊งค์เพื่อน) "เฮียหมูหวัดดี" (เฮียหมูเป็นรุ่นพี่ที่คณะตอนผมเรียน

ส่วนช่วงเย็นหลังเลิกเรียน แกเปิดร้านเหล้าเล็กๆ ย่านสีลม เมื่อก่อนร้านแกไม่ได้เป็นแบบนี้ ตั้งแต่แกจบมา ก็เปิดร้านแบบเต็มตัว

เอาเป็นว่า “รีโนเวทกันยกใหญ่เลยทีเดียว” ซึ่งแกเคยบอกว่า การเป็นมนุษย์เงินเดือนเป็นยังไงแกไม่เคยได้รับรู้รสของมันเลย

เพราะตั้งแต่แกจบมา ยังไม่เคยได้เป็นขี้ข้าใครสักคน)

"เอ่อ หวัดดี ไอ้อู๊ด เป็นไงบ้างมึง" (เฮียกล่าวตอบผม น้ำเสียงยังไง ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น)

"ก็ดีครับเฮีย ดวงกำลังรุ่ง จันทร์หน้าก็ได้งานใหม่แล้ว..........." (ผมเล่าชีวิตแบบคร่าวให้เฮียฟัง เล่าไปเฮียก็ถามถึงเรื่องเก่าๆ บางทีผมก็จำไม่ได้

ลืมเลือนไปบ้าง สงสัยเป็นเพราะดื่มจัดตั้งแต่ตอนเรียน)

"เอ่อ อู๊ด แล้วเอ็งเจอ ไอ้ตึ๋งบ้างเปล่าวะ" (ไอ้ตึ๋งเป็นเพื่อนผมสมัยเรียนมอ แต่อยู่กันคนละคณะ เฮียหมูรู้จักมันเพราะผมชวนไอ้ตึ๋งมาที่ร้านบ่อย

มันชอบกินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ และอีกอย่างที่มันชอบคือ “ผู้หญิงหยั่งว่า”)

"ไม่ได้เจอมันเลย ตั้งแต่เรียนจบ เห็นได้ข่าวมันไปได้เมียดีนี่" (ผมเปรยแบบเซ็งๆ กับเฮียหมู เพราะไอ้ตึ๋งมันเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

มันเล่นหายหน้าหายตาไปเลย เป็นใครก็ต้องน้อยใจเป็นธรรมดา)

"เร๊อะ! ไอ้นี่มันร้ายตั้งแต่เรียนแล้ว..ฮ่าๆ ฮ่าๆ" (เฮียหมูหัวเราะอย่างมีความสุขที่ได้ทราบข่าวของตึ๋งเพื่อนผม)

"ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ กิจการดีไหม?"

"มันก็ดีนะ แต่อย่างว่า เศรษฐกิจมันก็ขึ้นๆ ลงๆ วันไหนขายดีก็เฮโล วันไหนขายแบบโลๆ ก็โฮเล...ฮ่าๆ ฮ่าๆ" (เฮียหมูยังคงเป็นเฮียที่ปัญญาอ่อนเหมือนเดิม)

21.30 น.

(ผมนั่งมองไปรอบๆ ร้าน เฮียหมูเป็นคนจัดการร้าน และตกแต่งร้านเองทั้งหมด แกมีอารมณ์ศิลป์บ้างเล็กน้อย แบบงูๆ ปลาๆ

ถ้าถามว่าทุกอย่างมันดูลงตัวไหมนะหรอ ไม่เลยไม่เลยสักนิด แกจับนู้น นี่ นั่น มาปรุงรวมกัน แล้วตั้งเป็นร้านเหล้า

ถ้านึกไม่ออกว่าร้านแกเป็นยังไงให้นึกถึงร้านอาหารแบบวัยรุ่น แถบปลายๆ นั่งกัน มีวงดนตรีสดเล็กๆ และมืดๆ และแสงไฟอ่อนๆ จากหลอดปิงปอง 15 วัตต์

ซึ่งร้านแกก็ไม่ได้ใหญ่โตมากมายอะไร มีประมาณ 10-12 โต๊ะเห็นจะได้ โต๊ะนึงก็นั่งได้ 5-6 คนเท่านั้น แต่คนก็แน่นร้านทุกวัน บางวันก็มีโต๊ะเสริม

แต่เฮียแกบอกว่า ไม่อยากตั้งโต๊ะเสริม เหมือนเอาเปรียบลูกค้า เพราะโต๊ะเสริมมันจะอยู่นอกร้าน ลูกค้าไม่ค่อยได้ยินเสียงเพลง ร้านแกติดถนน

แต่ไม่ใช่ถนนใหญ่ ถนนแบบรถสองคันวิ่งสวนกันได้ประมาณนั้น วันนี้ผมเลือกนั่งโต๊ะเกือบในสุด เพราะไม่อยากวุ่นวายกับใครสักเท่าไหร่

แต่ยกเว้นสาวๆ เพราะสาวๆ นั้นเป็นกำไรของชีวิต ผมสั่งเหล้าที่ผมคุ้ยเคยสมัยเรียน แสงแบน และโซดา 2ขวด พร้อมกับแกล้มอีก 2อย่าง

กินไป ฟังไป ดูหญิงตามโต๊ะไป มันก็โอนะ รู้สึกเหมือนเป็นเด็กรุ่นๆ อีกครั้ง)

"เพี๊ยะ!!" (ไม่ใช่ใครอื่น เฮียหมูนั่นเอง)

"แหม่! มองเพลินเลยนะมึง เป็นไง “น้องกล้ามวิ้งดำสวยไหม” (เฮียแกหมายถึง น้องเสื้อกล้าม เสื้อแวววับ สีดำเด็ดไหม?)

"โธ่! เฮีย ผมก็ดูไปอย่างนั้นแหละเอาไปได้ซะที่ไหนกันเล่า วู้..." (พลางเอามือเกาหัวตัวเองไปด้วย)

"ถ้ามึงชอบ บอกกูได้นะ น้องเขามานั่งประจำ" (เฮียหมูเสนอข้อตกลงที่มิอาจจะปฏิเสธได้)

"จริงหรอเฮีย แต่ไม่เอาดีกว่า วันนี้ผมอยากอยู่แบบเงียบๆ"

"เออ เรื่องของมึง ถ้าหมาคาบไปแดก ก็อย่ามาเสียใจหล่ะกัน เดี๋ยวจะหาว่าเฮียไม่เตือน" (เฮียตบอีกทีก่อนเดินไปรับลูกค้า)

(ผมว่าน้องเสื้อดำวิ้งวับอะไรนั่น ไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่เพื่อนเขาหน่ะสิ “แจ่มเลย” ผมยกดื่มพรวดเดียวหมดแก้ว และลุกไปห้องน้ำซึ่งอยู่ด้าหลังร้าน

ห้องน้ำของร้านเฮียหมู ต้องยอมรับเลว่าแปลกจริงๆ ทำไมผมถึงบอกว่าแปลก ก็เฮียแกเล่นเอาปี๊บขนมปังมาทำ “โถเยี่ยว” หน่ะสิ

มีอยู่ทั้งหมด 1 2 3 4 ห้าปี๊บพอดิบพอดี เฮียแมร่งเพี้ยนได้ใจจริงๆ)

(ผมยังคงเฝ้ามองผู้คน หรือเพื่อนร่วมชะตากรรมในร้าน เฝ้ามองชีวิต และพฤติกรรมของคนต่างๆ บางคนก็เมาหลับ บางคนก็ร้องไห้

บางคนสนุกเสียจนลืมตัว ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ยังคง เศร้า เหงา สนุก ปนเปกันไป วันนี้มันก็เป็นอีกวันที่กำลังผ่านไปด้วยดี)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (**กลับมาอีกครั้ง**) อัพตอนที่31แล้วนะครับ (อ่าน 38905 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 18 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้