เคยไปทำงานหลายครั้งครับ แต่ไม่ค่อยมีเวลาเจาะลึกอะไร
เส้นทางบางช่วงเป็นทางราบสบายๆ บางช่วงเป็นเนินสูงต่ำชันมากแถมมีหักศอก ขับเร็วตามคนพื้นที่เขาไปมีเสียวแหกโค้ง เข้าเมืองทีไร มี GPS ผมสบายใจขึ้นแยอะ
เรื่องอาหารบางที่ก็ราคาปกติ อย่างร้านตามตลาด หรือไม่ใช่ที่มีฝรั่งแยอะ แต่บางที่แพงมาก อย่างแถวๆหาดต่างๆ ปลากะพงขีดละหลายร้อย
เดินแถวนี้ยังกับอยู่ต่างประเทศเลยครับ ชอบคนที่ใส่เสื้อขาวกางเกงขาสั้นสีเข้มเดินตรวจตลอด ไม่รู้ว่าเป็นตำรวจรึเปล่า แต่เห็นแล้วสบายใจ
ไปภูเก็ต ก็ต้องไปแวะแหลมพรหมเทพครับ ไปก่อนพระอาทิตย์ตกสักหน่อย จะได้ไหว้และถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์กรมหลวงชุมพรฯครับ ส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบไปเที่ยวที่ไหน แต่ประทับใจกับวิวมุมสูง แล้วมองออกไปในทะเลที่นี่มาก เห็นภาพมุมกว้าง อากาศสบายๆมองไปเห็นแต่สีชมพู
รุ่นพี่บอกพาแฟนมาที่นี่จะกี่คนก็... ชัวส์กว่าเกาะเสม็ดซะอีก
หากชอบมีดใช้งานมากกว่าเก็บหรือโชว์ ผมว่าโรงเหล็ก ๒๒ ก็ดีนะครับ หลายปีก่อนฝนตกลมแรงต้นมะม่วงล้มขวางถนน ชาวบ้านในซอยเอามีดมาฟันๆก็ไม่ค่อยจะได้งานอะไร เพื่อนผมเอามีดแกฟันแป๊บเดียวก็ขาดแล้ว ตอนหลังเอามีดเพื่อนฟันเล่มเดียวแต่พลัดคนฟัน มีดแกเลยเป็นตำนานโม้ของเพื่อนทุกครั้งเวลาคุยเรื่องมีด
ก็นึกๆว่าช่วยกันอนุรักษ์หน่อย คงจะเป็นรุ่นสุดท้ายแล้ว เพราะแกให้รุ่นลูกเรียนกันสูงๆหมด
