เซ็งชีวิตครับ

[dignitua-รักในหลวง]

เจ้านายเห็นผมทีไร ผวาทุกทีครับ เข้าหาเจ้านายเฉพาะตอนส่งงวดเบิกเงิน...

[ค..ควาย...ใส่ชฎา]

เจ้านายเห็นผมทีไร ผวาทุกทีครับ

เข้าหาเจ้านายเฉพาะตอนส่งงวดเบิกเงิน...

Ha Ha Ha  ฮา  "ฮั่นแน่"  พี่ dignitua  อ่ะ  ฮา

ถ้าเป็นยาย  ก็  "สยอง"  เหมือนกัน  อ่ะ ฮา
เทคอนกรีต ตอนเช้า  ตอนเย็น   "เบิกงวด"  ใหม่ อ่ะ ฮา
ปูนยัง "หมาดๆ"  ไม่ทันแห้งเลย อ่ะ ฮา

เดือนหนึ่ง  "นายจ้าง" ให้เบิก สองงวด  สิบห้าวันครั้ง ฮา
แต่พี่ dignitua  เร่งงาน  " สิบวัน "  เบิกหน อ่ะ ฮา
ถ้าเป็นยาย    ก็ไม่จ่ายอ่ะ    ฮา

555 ทิ้งงาน  แหง ๆ  อ่ะ  ฮา   

[สีอำพัน-รักในหลวง]

[kok ksn]

.....  สิ่งที่ต้องการมันคือกำลังใจในการทำงานครับ ....  และการทำงานมันต้องมีผลตอบแทน  มันไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งของมีค่า  เป็นเงิน แต่มันคือกำลังใจที่แสดงออกมา.... สิ่งที่มันเกิดขึ้น ทำให้ใครหลายคนเสียโอกาสก้าวหน้าในการทำงาน การก้าวไปสู่ความรุ่งเรืองมัน ช้าออกไปอีก
.....  ศรัทธา ในตัวเจ้านาย คือสิ่งสุดท้ายที่มีเหลือ และ ก็สูญเสียไปแล้ว .....

ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ  ทุกท่านที่ให้กำลังใจ ครับ ไปทำใจกลับมาแล้ว ทำอะไรไม่ได้หรอกนอกทำใจ อีกไม่นานคงขอย้ายแล้วละ

[คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง]

หวังอะไรได้กับเจ้านาย...เขามาแล้วเขาก็ไป...การพิจารณาขั้นบ้างครั้งทิ้งขรี้ๆๆๆไว้ให้ลูกน้องทะเลาะกันอีกต่างหาก...สมุตินายในหน่วยมี ๓ คน ลูกน้องก็แบ่งเป็น ๓ ฝ่าย...การพิจารณาก็จะเอาแต่เด็กตู...เด็กมึงเหรอตูไม่ยกมือให้...มันเป็นแบบนี้มาหลายปีดีดักแล้วครับ...ก็อย่างที่ท่านว่า..."ทำใจ"...

[ss-bk]

ผมทนอยู่ได้ 25 ปี หนีออกมาแล้ว 10 ปี

ไม่ต่างกัน ราชการไทย-เอกชนไทย 

[หินเหล็กไฟ]

เดี๋ยวนี้เงินเดือนคิดเป็นเปอร์เซนต์เลยไม่รู้ว่าได้กี่ขั้นครับ

[คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง]

เงินเดือนก็เหมือนประจำเดือน...มาเดือนละครั้ง...๓-๔ วันก็หมด...ฮาๆๆๆๆๆๆๆ...

[สหายเล็กน้อย]

เดี๋ยวนี้เงินเดือนคิดเป็นเปอร์เซนต์เลยไม่รู้ว่าได้กี่ขั้นครับ

ได้กี่เปอร์เซนต์ ครับ ... 

[Skeleton King]

ถ้ามองมุมที่ให้เกิดความสุขก็จะเกิดความสุขครับ
มีคนอีกมากมาย ที่อยากจะเป็นเหมือนเรา แต่ไม่ได้เป็นเหมือนเรา  เราโชคดีกว่าคนพวกนั้นมาก

วันแรกที่ผมทำงาน ไม่เคยเรียกร้องอะไรมากเลย ขอแค่ได้แค่เข้าไปทำงานก็พอแล้ว

[หินเหล็กไฟ]

เดี๋ยวนี้เงินเดือนคิดเป็นเปอร์เซนต์เลยไม่รู้ว่าได้กี่ขั้นครับ

ได้กี่เปอร์เซนต์ ครับ ... 

เทอมแรกได้ 2.9 เทอม2 ได้2.7 มันได้กี่ขั้นครับ
เขาว่าได้ดีเด่นระดับ2 ส่วนดีเด่นระดับ1ได้ 3.2

[soveat ชุมไพร]

เดี๋ยวนี้เงินเดือนคิดเป็นเปอร์เซนต์เลยไม่รู้ว่าได้กี่ขั้นครับ

ปีนี้ได่1.5ขั้น อิอิ

[supreme]

.....  สิ่งที่ต้องการมันคือกำลังใจในการทำงานครับ ....  และการทำงานมันต้องมีผลตอบแทน  มันไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งของมีค่า  เป็นเงิน แต่มันคือกำลังใจที่แสดงออกมา.... สิ่งที่มันเกิดขึ้น ทำให้ใครหลายคนเสียโอกาสก้าวหน้าในการทำงาน การก้าวไปสู่ความรุ่งเรืองมัน ช้าออกไปอีก
.....  ศรัทธา ในตัวเจ้านาย คือสิ่งสุดท้ายที่มีเหลือ และ ก็สูญเสียไปแล้ว .....

ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ  ทุกท่านที่ให้กำลังใจ ครับ ไปทำใจกลับมาแล้ว ทำอะไรไม่ได้หรอกนอกทำใจ อีกไม่นานคงขอย้ายแล้วละ

ถ้าหากทำใจได้จริง ปล่อยวางได้จริง ก็น่าจะสามารถอยู่ที่เดิมได้โดยไม่ทุกข์  แต่ก็ไม่ว่ากัน เพราะเราก็คนธรรมดาคนนึง แต่ที่บอกก็อยากให้ทบทวนว่า เราทำใจได้จริงรึเปล่า เท่านั้นเอง เราจะไปแบบทำใจได้รึไม่ได้ก็ช่างเถอะ ขอแค่รู้ใจตัวเองจริงๆก็พอ  แต่ถ้าทำเพื่อประกาศว่า เราไม่พอใจตรงนี้ก็แล้วไป ขอแค่รู้จริงๆว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทำแล้วต้องเจอกับอะไร และที่ใหม่เขาโอเคกับเราจริงๆ ไม่ใช่เขาคุยกับเราตามมารยาท บลาๆๆ

และหากย้ายไป แน่ใจรึเปล่าว่าเขาจะยุติธรรมกับเรา  ลักษณะงานที่ทำจะเหมาะกับเราไหม  เพราะบางทีเราเห็นไกลๆเราก็ว่าดี  แต่พอเข้าไปดูใกล้ไปเห็นรายละเอียด อาจจะแย่กว่าที่เดิมก็ได้

จากประสบการณ์ส่วนตัวสมัยเข้างานใหม่ๆ  เจอผู้ใหญ่สุภาพ นิ่มนวล ทักทายเรา เราก็คิดว่าเขาดี  แต่พออยู่ๆไป โห้...ไอ้นี่มันสั่งเด็กทำ แล้วตอบแทนเป็นขั้นพิเศษกับโอทีนี่หว่า ไร้ร่องรอยหมดจนจริงๆ  หรืออย่างเพื่อนร่วมงาน ไอ้ตัวที่มันคุยสนิทกับเรา มีอะไรรับฟังเห็นด้วยตลอด มีอะไรก็เหมือนจะบริการเราตลอด ผ่านไปหลายปีก็ เอ๊ะ! งานในหน้าที่ ขนาดง่ายกว่าเราแยอะ ก็ยังดองจนแห้งแล้วแห้งอีก เรื่องเทคนิควิชาการก็กลวงซะ แต่ขั้นพิเศษทุกปี พอเอาเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อนเขาแต่แป๊กเหมือนเรา ก็เลยถึงบางอ้อว่าเรามองคนไม่ออก 

[ช่าง...ตู่....]

เจ้านายผม....ประมาณนี้ครับ....

[ช่าง...ตู่....]

ปีนี้ผมได้...1 ขั้น....ข้อหากบฏ...ไม่เคยชงเรื่องให้แ D ก.... ...กะช่าง...ไม่สน..

นอกนั้น 1.5เพียบๆ...ไม่ต่างอะไรกะ.....