ดูภาพแล้วก็คงไม่ต่างอะไรกับผมเมื่อสมัยเมื่อยังเด็ก...ที่เอาดินเหนียวมาปั้นเพื่อทำเป็นลูกหนังสติ๊ก...แต่...ด้วยความอยากเล่นแบบลูกคนมีเงิน...เลยเอามาเล่นแบบดีดลูกแก้วทำแบบที่คนมีเงินเขาเล่นลูกแก้วกัน...สมันก่อนลูกแก้ว ๓ ลูก ๑ บาท ไม่มีเงินซื้อ(พูดง่ายๆจนครับ)เลยไม่รู้จะทำอย่างไร...ทำอย่างไรถึงจะได้เล่นแบบเขาบ้าง...ก็เลยเอาลูกสติ๊กนี่แหละมาเล่น...สนุกดี...แต่...ไม่วายถูกพวกลูกคนมีเขาดูถูกเหยียดหยามอยู่นั่นแหละ...ว่า..."เมิ่งอยากเล่นไหม๊เดี๋ยวตูให้แต่เมิ่งต้องเรียกตูว่าลูกพี่"...๕๕๕๕๕๕...มันคิดว่าพวกผมง้อมันดิ...พวกผมเลยไม่เรียกมันว่า "ลูกพี่" หลอกครับ...กลุ่มเขาก็จะเล่นกัน ๓-๔ คน แต่พวกผมน่าจะเกิน ๒๐ ได้...ถามว่ากลุ่มไหนจะมีความสุขกว่ากัน...อ่ะโด่เอ๊ย...อิอิอิ...
เหมือนผมเลยครับอาดาบ... ของเล่นพลาสติกไม่ได้เงินผมหรอก... เพราะผมไม่มีเงินซื้อ... จะเล่นรถ... ต้องไปหาไม้งิ้ว(ต้นนุ่น)มาทำเอง... ล้อรถก็ไปหารองเท้าฟองน้ำมาทำ...
...พอโตมาหน่อย... ก็เปลี่ยนแนวไปเล่นธนู... หน้าไม้... ที่ต้องทำเอง... มีช๊อปส่วนตัว... นั่นคือซอกข้างโอ่งน้ำใบใหญ่ข้างบ้าน... ทำธนู... หน้าไม้... ปืนแก๊ป ฯลฯ จนหน้าจะแหกก็หลายที...
...หลังๆ มา... เพื่อนเขาเล่นประทัด... ผมก็ซื้อมั่งทำเองมั่ง... เล่นเอาดินปืนพ่อหมดไปหลายขวด...
